U nas zapłacisz kartą
Depilacja przed cesarskim cięciem - wszystko, co powinnaś wiedzieć
Cięcie cesarskie – ile zostaje się w szpitalu po cesarce?
Poród siłami natury trwa zdecydowanie dłużej niż cięcie cesarskie. Po nim kobieta może jednak znacznie szybciej wrócić do formy. A jak wygląda to w przypadku cesarki? Ile trwa pobyt w szpitalu po cesarskim cięciu?
Warto mieć na uwadze, że każda kobieta – niezależnie czy po porodzie siłami natury czy po cesarskim cięciu – dochodzi do formy w swoim własnym tempie. Każdy przypadek może być inny, a na czas powrotu do siebie wpływ będzie miało wiele indywidualnych czynników.
Pierwsze godziny po porodzie i ból spowodowany świeżą raną uniemożliwia mamie wykonywanie wielu czynności, niemniej bardzo ważne jest możliwie wczesne uruchomienie pacjentki i pionizacja po CC, która zwykle ma miejsce już kilka godzin po operacji. Personel medyczny poinstruuje kobietę, jak wstawać po cesarce i na co uważać po cesarce. Niezwykle ważna jest także względnie wczesna rehabilitacja po zabiegu i ćwiczenia po CC, które mają na celu między innymi wzmocnienie całego gorsetu mięśni tułowia. Pamiętajmy jednak, że zielone światło na wykonywanie jakichkolwiek ćwiczeń musi wydać lekarz.
Zwykle jednak kobieta, która rodziła przez cesarskie cięcie zostaje w szpitalu od 3 do 6 dni. W tym czasie położna czy fizjoterapeuta powinni przekazać świeżo upieczonej mamie wszelkie niezbędne informacje dotyczące połogu, higieny po porodzie czy chociażby tego, jak spać po cesarce. Jednak warto jeszcze przed porodem dowiedzieć się więcej na temat wspomagania regeneracji ciała po cięciu podczas wizyty u fizjoterapeuty lub położnej, zajmujących się terapią uroginekologiczną.
Warto również zasięgnąć porady specjalisty we wszelkich nurtujących kobietę kwestiach. Nietrzymanie moczu po porodzie i stosowanie wkładek chłonnych, ból, zrosty czy rehabilitacja rany – żadna mama nie pozostaje z tym sama. Każda może liczyć na wsparcie położonej czy fizjoterapeuty będącego na oddziale położniczym.
Ile trwa cesarskie cięcie?
Cięcie cesarskie przebiegające bez powikłań nie jest długim zabiegiem. Wydobycie dziecka trwa około 10-15 minut. Potem następuje zszycie macicy i powłok. Cały zabieg trwa zwykle 30-45 minut . Oczywiście czas trwania cięcia cesarskiego może się wydłużyć, jeśli wystąpią podczas niego komplikacje wymagające wykonania dodatkowych czynności [11].
Cięcie cesarskie nie jest obojętnym zabiegiem dla matki ani dziecka. Może nieść za sobą negatywne konsekwencje. W porównaniu do porodu drogami natury po cięciu istotnie częściej dochodzi do zaburzeń oddychania u noworodków. Wydobycie dziecka przez brzuch powoduje, że noworodek zostaje skolonizowany florą bakteryjną skóry mamy, a nie jej dróg rodnych. Dzieci urodzone w taki sposób mają większe ryzyko rozwinięcia alergii, astmy i cukrzycy typu 1 [1].
Cięcie cesarskie
Cięcie cesarskie to najczęstsza procedura zabiegowa wykonywana u kobiet na całym świecie. WHO zaleca jej stosowanie u 5 do 15% ciężarnych. Dane zarówno amerykańskie, jak i europejskie wskazują jednak na ciągły wzrost odsetka ciąż zakończonych cięciem cesarskim 1 . Przyczynami tego niekorzystnego trendu jest zarówno rozszerzanie wskazań medycznych, jak i wzrost liczby cięć cesarskich wykonywanych na życzenie ciężarnych kobiet. W Polsce (dane z 2021 roku) nawet 43% porodów odbywa się drogą cięcia cesarskiego i jest to jeden z najwyższych wskaźników w Europie, znacząco wyższy od średniego odsetka w innych krajach wynoszącego około 25%. Jest oczywistym, że cięcie cesarskie jest zabiegiem ratującym życie matki i płodu w obliczu zagrożenia jego dobrostanu. Wskazaniami medycznymi do cięcia cesarskiego są między innymi ciężkie choroby ciężarnych i powikłania przebiegu ciąży, takie jak: objawy niedotlenienia wewnątrzmacicznego, łożysko przodujące lub przedwcześnie oddzielone, zakażenie HIV czy nieprawidłowe położenie płodu. Cięcie cesarskie wykonywane z powyższych wskazań musi spełniać dwa zasadnicze warunki: powinno gwarantować szybkie ukończenie porodu i być bezpieczne dla matki i dziecka 1,2 .
Największe obawy neonatologów budzi zakończenie ciąży elektywnym cięciem cesarskim przed 39 t.c. u tzw. „późnych wcześniaków”. Elektywne cięcie cesarskie obciążone jest większymi powikłaniami okołoporodowymi w porównaniu do porodu drogami natury czy drogą cięcia cesarskiego wykonanego po rozpoczęciu czynności skurczowej. W tej samej grupie dojrzałości, u dzieci urodzonych drogą cięcia cesarskiego ze wskazań medycznych, obserwowano statystycznie mniej powikłań. Według American College of Obstetricians and Gynecologists decyzja o zakończeniu ciąży przed 39. tygodniem powinna być podjęta wyłącznie ze wskazań medycznych 7 . Prospektywne badanie De Luca i wsp. obejmujące 56 549 porodów noworodków o czasie i późnych wcześniaków wykazało ryzyko powikłań mniejsze w grupie dzieci o dojrzałości 38-40 t.c.8 W sytuacji bezwzględnych wskazań do zakończenia ciąży przed 37 t.c., tj. w grupie tzw. „późnych wcześniaków”, można rozważyć podawanie glikokortykoidów celem stymulacji dojrzewania płuc płodu lub ocenić zawartości surfaktantu w płynie owodniowym 9 . Jednak większość autorów zaleca odroczenie wykonania cięcia cesarskiego do 39 t.c. 10 „Późne wcześniaki”, ale także noworodki donoszone, urodzone drogą cięcia cesarskiego, narażone są na częstsze występowanie zaburzeń oddychania, przetrwałego krążenia płodowego i częściej wymagają intensywnych procedur medycznych. Wiąże się to z inaczej, niż u dzieci urodzonych siłami natury, przebiegającą adaptacją do życia pozamacicznego w pierwszych minutach życia i w „złotej” pourodzeniowej godzinie.