U nas zapłacisz kartą
Dlaczego czekolada powoduje pryszcze? Przyczyny i sposoby radzenia sobie z tym problemem
Pryszcz - skąd się bierze, jak się go pozbyć
Powstawanie pryszczy na skórze związane jest z trądzikiem, chorobą skóry obfitującej w gruczoły łojowe. Trądzik to dolegliwość powszechna, często występująca w okresie dojrzewania tak u kobiet, jak i mężczyzn. U mężczyzn ma on przebieg ostrzejszy. Trądzik występuje najczęściej w okolicach obfitujących w gruczoły łojowe, to znaczy w strefie T na twarzy i w rynnach potowych na klatce piersiowej i plecach.
Trądzik rozpoczyna się powiększeniem gruczołów łojowych i nasilonym wydzielaniem łoju. Następuje nadmierne i zmienione rogowacenie ujścia mieszka włosowego, do którego wnika przewód gruczołu łojowego. W ten sposób powstaje czop rogowy, który wypełnia mieszek włosowy i wypycha go ku górze. Dochodzi do zablokowania wydzielania łoju i powstaje woreczek wypełniony tłuszczami i keratyną czyli zaskórnik (comedo). Wraz z powstawaniem zaskórników gwałtownie rozmnażają się bakterie, które normalnie występują w skórze i na jej powierzchni jako nieszkodliwe drobnoustroje. Dopiero łój je uzjadliwia, jest dla nich doskonałą pożywką i stwarza warunki do namnażania.
Jak pozbyć się pryszczy bez wyciskania - leczenie trądziku
Leczenie trądziku i pryszczy obejmuje różne metody, które mogą być stosowane osobno lub w połączeniu. Wszystko zależy od stopnia zaawansowania choroby skóry i od decyzji lekarza.
Leczenie farmakologiczne pryszczy może obejmować:
- Leki do stosowania miejscowego: Preparaty zawierające substancje aktywne, takie jak kwas salicylowy, kwas glikolowy czy nadtlenek benzoilu, mogą pomóc w złuszczaniu martwych komórek, seboregulacji, oczyszczaniu gruczołów łojowych oraz ograniczaniu liczby bakterii. Tym samym zapobiegają powstawaniu zmian.
- Antybiotyki: Zarówno doustne, jak i miejscowe, są stosowane w leczeniu infekcji bakteryjnych oraz łagodzą stany zapalne.
- Retinoidy: Preparaty zawierające retinoidy regulują procesy rogowacenia skóry i ograniczają produkcję łoju. Mogą być to produkty stosowane na skórę, jak i doustnie. Te drugie są wybierane w przypadku trądziku o ciężkim przebiegu. Przykładem są preparaty z izotretinoiną. Ze względu na skutki uboczne terapia izotretinoiną musi być prowadzona pod stałym nadzorem lekarskim.
- Leki hormonalne: W przypadku trądziku na tle hormonalnym lekarz może zalecić leki, takie jak antykoncepcja doustna.
Niekiedy lekarz rekomenduje leczenie światłem. Terapia laserowa lub IPL mogą pomóc w zwalczaniu bakterii i redukcji stanu zapalnego na skórze. Innym sposobem wykorzystania światła w walce z trądzikiem jest fototerapia UVB lub PUVA.
Zabiegi dermatologiczne mogą znacznie pomóc w walce z trądzikiem. Należą do nich np. peelingi chemiczne, czyli oparte na zastosowaniu kwasów. Złuszczają one martwy naskórek, działają antybakteryjnie i seboregulująco, odblokowują pory oraz usuwają przebarwienia potrądzikowe.
Niezwykle ważne w walce z pryszczami jest stosowanie prawidłowej pielęgnacji skóry. Delikatnie oczyszczanie i wystarczające nawilżanie skóry przy pomocy odpowiednio dobranych kosmetyków to podstawa radzenia sobie z trądzikiem.
Jakie są rodzaje pryszczy?
- mogą być małe, podskórne, prawie niewidoczne (w kolorze skóry),
- zdarzają się także bardziej widoczne o ciemniejszej barwie - czarne lub ciemnobrązowe (z powodu utleniania melaniny, pigmentu skóry). Niektórzy myślą, że ich kolor jest wynikiem brudu, co nie jest prawdą
- trochę większe, lekko zaokrąglone grudki, często w kolorze różowym,
- krostki pełne ropy wyraźnie widoczne na powierzchni skóry. Podstawa jest różowa, a górna część pełna ropy,
- jeszcze większe i twardsze grudki, często dość bolesne w dotyku.
Gdy pory zapchają się łojem i martwą skórą, wówczas powstają krostki. Czasami prowadzi to do infekcji i stanów zapalnych. Przyczyna tego, dlaczego jedne osoby mają więcej pryszczy, a inne mniej, nie jest do końca znana.
Gruczoły łojowe a pryszcze
Gruczoły łojowe to małe gruczoły skórne, które wydzielają sebum, woskową i oleistą substancję, która gromadzi się na skórze i włosach. Znajdują się one w porach skóry na całym ciele, za wyjątkiem skóry dłoni i spodu stóp. Najwięcej jest ich na skórze twarzy i głowy. Ponieważ gruczoły wytwarzają sebum wewnątrz porów, nowe komórki skóry stale rosną, a te zewnętrzne warstwy są zrzucane. Zdarza się, że martwe komórki pozostają w porach, zlepiają się z sebum i w efekcie blokują pory. Taka sytuacja jest najbardziej prawdopodobna w okresie dojrzewania, ponieważ gruczoły łojowe wytwarzają w tym czasie więcej sebum.
Infekcja bakteryjna
W miejscach, w których gromadzą się martwe komórki oraz sebum, gdzie następuje zablokowanie porów, mogą pojawić się niepożądane bakterie, w tym bakteria związana z trądzikiem - Propionibacterium acnes. Generalnie, żyje sobie ona na naszej skórze i nie jest groźna. Jednak gdy na skórze pojawią się dla niej odpowiednie warunki, wówczas szybciej się rozmnaża, a to już stwarza problem. Żywi się łojem i wytwarza substancję, która wywołuje odpowiedź immunologiczną. Prowadzi to do stanu zapalnego skóry i wyprysków.