U nas zapłacisz kartą
Dlaczego czekolada powoduje pryszcze? Przyczyny i sposoby radzenia sobie z tym problemem
Jak pozbyć się pryszczy bez wyciskania - leczenie trądziku
Leczenie trądziku i pryszczy obejmuje różne metody, które mogą być stosowane osobno lub w połączeniu. Wszystko zależy od stopnia zaawansowania choroby skóry i od decyzji lekarza.
Leczenie farmakologiczne pryszczy może obejmować:
- Leki do stosowania miejscowego: Preparaty zawierające substancje aktywne, takie jak kwas salicylowy, kwas glikolowy czy nadtlenek benzoilu, mogą pomóc w złuszczaniu martwych komórek, seboregulacji, oczyszczaniu gruczołów łojowych oraz ograniczaniu liczby bakterii. Tym samym zapobiegają powstawaniu zmian.
- Antybiotyki: Zarówno doustne, jak i miejscowe, są stosowane w leczeniu infekcji bakteryjnych oraz łagodzą stany zapalne.
- Retinoidy: Preparaty zawierające retinoidy regulują procesy rogowacenia skóry i ograniczają produkcję łoju. Mogą być to produkty stosowane na skórę, jak i doustnie. Te drugie są wybierane w przypadku trądziku o ciężkim przebiegu. Przykładem są preparaty z izotretinoiną. Ze względu na skutki uboczne terapia izotretinoiną musi być prowadzona pod stałym nadzorem lekarskim.
- Leki hormonalne: W przypadku trądziku na tle hormonalnym lekarz może zalecić leki, takie jak antykoncepcja doustna.
Niekiedy lekarz rekomenduje leczenie światłem. Terapia laserowa lub IPL mogą pomóc w zwalczaniu bakterii i redukcji stanu zapalnego na skórze. Innym sposobem wykorzystania światła w walce z trądzikiem jest fototerapia UVB lub PUVA.
Zabiegi dermatologiczne mogą znacznie pomóc w walce z trądzikiem. Należą do nich np. peelingi chemiczne, czyli oparte na zastosowaniu kwasów. Złuszczają one martwy naskórek, działają antybakteryjnie i seboregulująco, odblokowują pory oraz usuwają przebarwienia potrądzikowe.
Niezwykle ważne w walce z pryszczami jest stosowanie prawidłowej pielęgnacji skóry. Delikatnie oczyszczanie i wystarczające nawilżanie skóry przy pomocy odpowiednio dobranych kosmetyków to podstawa radzenia sobie z trądzikiem.
Jak wyciskać pryszcze? Czy można robić to bezpiecznie?
Każdy z nas chciałby mieć gładką skórę pozbawioną niedoskonałości i przebarwień. Kiedy na naszej twarzy pojawi się pryszcz, próbujemy się go pozbyć. Najszybszym rozwiązaniem jest jego wyciśnięcie. Jednak aby nie zrobić sobie krzywdy na twarzy, należy wiedzieć, jak zrobić to bezpiecznie. Jeśli zdecydujesz się na wyciśnięcie pryszcza, przestrzeganie poniższych zasad higieny jest kluczowe.
Po pierwsze umyj dokładnie twarz oraz dłonie. Zminimalizuje to ryzyko przedostania się bakterii do rany po wyciśnięciu pryszcza. Następnie przetrzyj zmianę i jej okolicę płynem lub tonikiem antybakteryjnym.
Kolejny krok do sedna procedury, czyli wyciskanie. W żadnym wypadku nie rób tego paznokciami. Łatwiej w ten sposób uszkodzić skórę. Zamiast tego użyj dwóch patyczków higienicznych lub palców owiniętych czystą chusteczką.
Uwaga! Nie należy wyciskać pryszczy na siłę. Jeżeli widzisz, że treść nie chce wyjść na powierzchnię skóry, to należy od razu odpuścić. Można robić to tylko w przypadku zmian, których treść jest tuż pod powierzchnią skóry.
Po wyciśnięciu pryszcza należy ponownie użyć środka antybakteryjnego. Potem zaleca się stosowanie kremów lub maści o właściwościach zarówno antybakteryjnych, jak i łagodząco-regenerujących. Niewskazane jest używanie produktów, które wysuszają skórę. Najlepiej skupić się na ukojeniu stanu zapalnego.
Trzeba pamiętać również, aby nie wyciskać pryszczy zbyt często. Powinno być to rozwiązanie stosowane w wyjątkowych sytuacjach. Opróżnione gruczoły łojowe wzmagają bowiem produkcję sebum, co może pogorszyć stan na skóry.
Jakie są rodzaje pryszczy?
- mogą być małe, podskórne, prawie niewidoczne (w kolorze skóry),
- zdarzają się także bardziej widoczne o ciemniejszej barwie - czarne lub ciemnobrązowe (z powodu utleniania melaniny, pigmentu skóry). Niektórzy myślą, że ich kolor jest wynikiem brudu, co nie jest prawdą
- trochę większe, lekko zaokrąglone grudki, często w kolorze różowym,
- krostki pełne ropy wyraźnie widoczne na powierzchni skóry. Podstawa jest różowa, a górna część pełna ropy,
- jeszcze większe i twardsze grudki, często dość bolesne w dotyku.
Gdy pory zapchają się łojem i martwą skórą, wówczas powstają krostki. Czasami prowadzi to do infekcji i stanów zapalnych. Przyczyna tego, dlaczego jedne osoby mają więcej pryszczy, a inne mniej, nie jest do końca znana.
Gruczoły łojowe a pryszcze
Gruczoły łojowe to małe gruczoły skórne, które wydzielają sebum, woskową i oleistą substancję, która gromadzi się na skórze i włosach. Znajdują się one w porach skóry na całym ciele, za wyjątkiem skóry dłoni i spodu stóp. Najwięcej jest ich na skórze twarzy i głowy. Ponieważ gruczoły wytwarzają sebum wewnątrz porów, nowe komórki skóry stale rosną, a te zewnętrzne warstwy są zrzucane. Zdarza się, że martwe komórki pozostają w porach, zlepiają się z sebum i w efekcie blokują pory. Taka sytuacja jest najbardziej prawdopodobna w okresie dojrzewania, ponieważ gruczoły łojowe wytwarzają w tym czasie więcej sebum.
Infekcja bakteryjna
W miejscach, w których gromadzą się martwe komórki oraz sebum, gdzie następuje zablokowanie porów, mogą pojawić się niepożądane bakterie, w tym bakteria związana z trądzikiem - Propionibacterium acnes. Generalnie, żyje sobie ona na naszej skórze i nie jest groźna. Jednak gdy na skórze pojawią się dla niej odpowiednie warunki, wówczas szybciej się rozmnaża, a to już stwarza problem. Żywi się łojem i wytwarza substancję, która wywołuje odpowiedź immunologiczną. Prowadzi to do stanu zapalnego skóry i wyprysków.
Jakie są przyczyny powstawania pryszczy? Skąd się biorą pryszcze?
Pryszcz to mała krostka lub grudka, która pojawiając się na naszej twarzy lub innej części ciała, powoduje pogorszenie humoru i panikę, jak to ukryć czy zagoić. Pryszcze rozwijają się, gdy gruczoły łojowe lub tłuszczowe ulegają zatkaniu i zakażeniu. Prowadzi to do obrzęku, zaczerwienienia i często zmian wypełnionych ropą.
Pryszcze i trądzik właściwie kojarzą nam się z tym samym. Najczęściej występują w okresie dojrzewania, ale tak naprawdę to mogą się pojawić u osoby w każdym wieku. W okresie dojrzewania bardzo zmienia się nasz układ hormonalny. Może to powodować nadmierną aktywność gruczołów łojowych znajdujących się u podstaw mieszków włosowych. Łatwo się domyślić, że pryszcze występują u kobiet najczęściej w wieku młodzieńczym i w okresie menstruacji, kiedy zachodzą zmiany w ilości wydzielanych hormonów. Pryszcze najczęściej pojawiają się na twarzy, plecach, klatce piersiowej i ramionach. Wynika to z faktu, że w tych obszarach znajduje się najwięcej gruczołów łojowych. Trądzik pospolity, główna przyczyny powstawania pryszczy, dotyka ponad 80% nastolatków. Po 25 roku życia trochę się to zmienia - według statystyk dotyczy 3% mężczyzn i 12% kobiet.
