U nas zapłacisz kartą
Dlaczego pryszcze mają nieprzyjemny zapach?
powodem Trzy
Może warunkiem trądzik na czole, nosie, brodzie zaczął brać pigułki hormonalne lub antybiotyki. Tutaj nie można pomóc - trzeba poczekać do leczenia jest skończona. Po tym wszystkim, co do zasady, tak poważnych przygotowań ogromny wpływ na wątrobę, a jej przekrwienie, z kolei, jest natychmiast widoczne na twarzy. Najprawdopodobniej po zakończeniu skórze sama wraca do normy.
Zdarza się, że trądzik wpływa na określonym obszarze - na przykład, cały czas pojawiają się na nosie. Ludzie znak brzmi: czy istnieje pryszcz na nosie - stąd, w tym osoba ktoś jest zakochany. Niestety, w rzeczywistości nie jest tak różowo. W tym przypadku, zapalenie może sygnalizować pewne problemy wewnętrzne. Więc jeśli trądzik został wybrany przez nos, to mówi na temat możliwych naruszeń w samym systemie lub zakłóceń w jelicie. Częste stany zapalne w okolicy nosa wskazują, że być może trzeba oczyścić wątrobę.
Jednak nie wszystko jest takie smutne - na przykład, być może ktoś po prostu ma zwyczaj dotykania nosa, powiedzmy, emocje. Naturalnie, ręce w tym samym czasie nie zawsze są jasne, i to jest w tym obszarze porów twarzy znajdują się tak blisko powierzchni skóry. Są one wolne od zanieczyszczeń, odpowiednio, są zamknięte, a więc częste występowanie trądziku na nos.
Czasami przyczyną trądziku staje się zwyczaj dotykania twarzy z rękami
I tu pryszcze na czole często starają się powiedzieć właścicielowi o problemach z żołądkiem, bo jak ich okresowe wygląd podbródka może być osłabiona odporność lub nadmiar toksyn w organizmie. Więc nie ignorować sygnały z organizmu.
Jakie są przyczyny powstawania pryszczy? Skąd się biorą pryszcze?
Pryszcz to mała krostka lub grudka, która pojawiając się na naszej twarzy lub innej części ciała, powoduje pogorszenie humoru i panikę, jak to ukryć czy zagoić. Pryszcze rozwijają się, gdy gruczoły łojowe lub tłuszczowe ulegają zatkaniu i zakażeniu. Prowadzi to do obrzęku, zaczerwienienia i często zmian wypełnionych ropą.
Pryszcze i trądzik właściwie kojarzą nam się z tym samym. Najczęściej występują w okresie dojrzewania, ale tak naprawdę to mogą się pojawić u osoby w każdym wieku. W okresie dojrzewania bardzo zmienia się nasz układ hormonalny. Może to powodować nadmierną aktywność gruczołów łojowych znajdujących się u podstaw mieszków włosowych. Łatwo się domyślić, że pryszcze występują u kobiet najczęściej w wieku młodzieńczym i w okresie menstruacji, kiedy zachodzą zmiany w ilości wydzielanych hormonów. Pryszcze najczęściej pojawiają się na twarzy, plecach, klatce piersiowej i ramionach. Wynika to z faktu, że w tych obszarach znajduje się najwięcej gruczołów łojowych. Trądzik pospolity, główna przyczyny powstawania pryszczy, dotyka ponad 80% nastolatków. Po 25 roku życia trochę się to zmienia - według statystyk dotyczy 3% mężczyzn i 12% kobiet.
Jak wyciskać pryszcze? Czy można robić to bezpiecznie?
Każdy z nas chciałby mieć gładką skórę pozbawioną niedoskonałości i przebarwień. Kiedy na naszej twarzy pojawi się pryszcz, próbujemy się go pozbyć. Najszybszym rozwiązaniem jest jego wyciśnięcie. Jednak aby nie zrobić sobie krzywdy na twarzy, należy wiedzieć, jak zrobić to bezpiecznie. Jeśli zdecydujesz się na wyciśnięcie pryszcza, przestrzeganie poniższych zasad higieny jest kluczowe.
Po pierwsze umyj dokładnie twarz oraz dłonie. Zminimalizuje to ryzyko przedostania się bakterii do rany po wyciśnięciu pryszcza. Następnie przetrzyj zmianę i jej okolicę płynem lub tonikiem antybakteryjnym.
Kolejny krok do sedna procedury, czyli wyciskanie. W żadnym wypadku nie rób tego paznokciami. Łatwiej w ten sposób uszkodzić skórę. Zamiast tego użyj dwóch patyczków higienicznych lub palców owiniętych czystą chusteczką.
Uwaga! Nie należy wyciskać pryszczy na siłę. Jeżeli widzisz, że treść nie chce wyjść na powierzchnię skóry, to należy od razu odpuścić. Można robić to tylko w przypadku zmian, których treść jest tuż pod powierzchnią skóry.
Po wyciśnięciu pryszcza należy ponownie użyć środka antybakteryjnego. Potem zaleca się stosowanie kremów lub maści o właściwościach zarówno antybakteryjnych, jak i łagodząco-regenerujących. Niewskazane jest używanie produktów, które wysuszają skórę. Najlepiej skupić się na ukojeniu stanu zapalnego.
Trzeba pamiętać również, aby nie wyciskać pryszczy zbyt często. Powinno być to rozwiązanie stosowane w wyjątkowych sytuacjach. Opróżnione gruczoły łojowe wzmagają bowiem produkcję sebum, co może pogorszyć stan na skóry.
Pryszcze - leczenie
Stosuje się różne metody w zależności od nasilenia i rodzaju trądziku. Terapia jest zwykle długotrwała. Przy łagodnym przebiegu wystarcza stosowanie miejscowych preparatów zawierających retinoidy, nadtlenek benzoilu, antybiotyki (erytromycyna i klindamycyna), kwas azelainowy. W średnio- lub bardzo nasilonym trądziku grudkowo-krostkowym stosuje się doustnie antybiotyki najczęściej z grupy tetracyklin. W cięższych postaciach trądziku, przy przewlekłym przebiegu choroby oraz oporności na inne formy leczenia stosuje się pochodne witaminy A, która działa na łojotok, nadmierne rogowacenie ujść przewodów łojowych oraz odczyn zapalny. Uwaga! W związku z działaniem uszkadzającym płód konieczne jest bezwzględne unikanie ciąży przez cały czas trwania leczenia witaminą A oraz po jego zakończeniu.
Odradza się celowe opalanie cery z wypryskami, w związku z tym, że pod wpływem promieni ultrafioletowych dochodzi do nasilenia istniejących zaburzeń złuszczania naskórka, w efekcie czego następuje pogorszenie stanu skóry skłonnej do trądziku w okresie jesiennym.
Czynniki ryzyka
Wciąż nie jest jasne, dlaczego jedne osoby mają więcej pryszczy, a niektóre prawie wcale. Oczywiście sporą rolę odgrywają hormony oraz czynniki genetyczne. Są jednak i inne czynniki.
Dobre i złe bakterie
Delikatne mycie skóry może pomóc w zapobieganiu infekcji, ale z kolei nadmierne szorowanie może pogorszyć stan zainfekowanej skóry. Podobnie, jak w jelitach, tak i na skórze mamy "dobre" bakterie, które nas chronią przed chorobami, oraz te "złe", które mogą wywołać choroby i różne dolegliwości.
Naukowcy z Washington University School of Medicine zidentyfikowali dwa unikalne szczepy bakterii P. acnes w skórze u 20% osób zmagających się z pryszczami. Osoby ze zdrową skórą nie miały tych szczepów. Inny szczep z kolei występował u osób ze zdrową skórą, a brakowało go osobom z pryszczami. Może to wskazywać, że poszczególne rodzaje bakterii determinują nasilenie i częstotliwość wyprysków. Naukowcy sugerują, że bakterie te mogą również oddziaływać z różnymi innymi czynnikami, takimi jak poziom hormonów i sebum. Kwestie te jednak wymagają szerszych badań.
Zakażenia drożdżakowe
Wypryski mogą być także powiązane z infekcjami drożdżakowymi Pityrosporum (inaczej malassezia lub folliculutis). Gdy dostaną się one do mieszków włosowych i zaczną rozmnażać, wówczas mogą się pojawić drobne, ale za to dość swędzące małe, okrągłe krostki. Najczęściej występują one w górnej części klatki piersiowej, ramionach, górnej części pleców, czasami także na twarzy.
Większość ludzi posiada te drożdże na swojej skórze i nic się nie dzieje. Krostki powstają, kiedy drożdży robi się za dużo. Może to się zdarzyć zarówno kobietom, jak i mężczyznom, w różnym wieku. Stan skóry pogarsza noszenie przepoconych ubrań z włókien syntetycznych.
Co ważne, wypryski spowodowane drożdżakami są podobne do trądziku, a leczenie ich tymi samymi metodami co trądzik, m.in. antybiotykiem, może pogorszyć stan skóry. Antybiotyk będzie zwalczać bakterie, które mogłyby kontrolować drożdże i ich rozmnażanie. W przypadku malassezia konieczne jest leczenie przeciwgrzybiczne.
