U nas zapłacisz kartą
Dlaczego pryszcze mają nieprzyjemny zapach?
Jak pozbyć się pryszczy bez wyciskania - leczenie trądziku
Leczenie trądziku i pryszczy obejmuje różne metody, które mogą być stosowane osobno lub w połączeniu. Wszystko zależy od stopnia zaawansowania choroby skóry i od decyzji lekarza.
Leczenie farmakologiczne pryszczy może obejmować:
- Leki do stosowania miejscowego: Preparaty zawierające substancje aktywne, takie jak kwas salicylowy, kwas glikolowy czy nadtlenek benzoilu, mogą pomóc w złuszczaniu martwych komórek, seboregulacji, oczyszczaniu gruczołów łojowych oraz ograniczaniu liczby bakterii. Tym samym zapobiegają powstawaniu zmian.
- Antybiotyki: Zarówno doustne, jak i miejscowe, są stosowane w leczeniu infekcji bakteryjnych oraz łagodzą stany zapalne.
- Retinoidy: Preparaty zawierające retinoidy regulują procesy rogowacenia skóry i ograniczają produkcję łoju. Mogą być to produkty stosowane na skórę, jak i doustnie. Te drugie są wybierane w przypadku trądziku o ciężkim przebiegu. Przykładem są preparaty z izotretinoiną. Ze względu na skutki uboczne terapia izotretinoiną musi być prowadzona pod stałym nadzorem lekarskim.
- Leki hormonalne: W przypadku trądziku na tle hormonalnym lekarz może zalecić leki, takie jak antykoncepcja doustna.
Niekiedy lekarz rekomenduje leczenie światłem. Terapia laserowa lub IPL mogą pomóc w zwalczaniu bakterii i redukcji stanu zapalnego na skórze. Innym sposobem wykorzystania światła w walce z trądzikiem jest fototerapia UVB lub PUVA.
Zabiegi dermatologiczne mogą znacznie pomóc w walce z trądzikiem. Należą do nich np. peelingi chemiczne, czyli oparte na zastosowaniu kwasów. Złuszczają one martwy naskórek, działają antybakteryjnie i seboregulująco, odblokowują pory oraz usuwają przebarwienia potrądzikowe.
Niezwykle ważne w walce z pryszczami jest stosowanie prawidłowej pielęgnacji skóry. Delikatnie oczyszczanie i wystarczające nawilżanie skóry przy pomocy odpowiednio dobranych kosmetyków to podstawa radzenia sobie z trądzikiem.
Pryszcze - leczenie
Stosuje się różne metody w zależności od nasilenia i rodzaju trądziku. Terapia jest zwykle długotrwała. Przy łagodnym przebiegu wystarcza stosowanie miejscowych preparatów zawierających retinoidy, nadtlenek benzoilu, antybiotyki (erytromycyna i klindamycyna), kwas azelainowy. W średnio- lub bardzo nasilonym trądziku grudkowo-krostkowym stosuje się doustnie antybiotyki najczęściej z grupy tetracyklin. W cięższych postaciach trądziku, przy przewlekłym przebiegu choroby oraz oporności na inne formy leczenia stosuje się pochodne witaminy A, która działa na łojotok, nadmierne rogowacenie ujść przewodów łojowych oraz odczyn zapalny. Uwaga! W związku z działaniem uszkadzającym płód konieczne jest bezwzględne unikanie ciąży przez cały czas trwania leczenia witaminą A oraz po jego zakończeniu.
Odradza się celowe opalanie cery z wypryskami, w związku z tym, że pod wpływem promieni ultrafioletowych dochodzi do nasilenia istniejących zaburzeń złuszczania naskórka, w efekcie czego następuje pogorszenie stanu skóry skłonnej do trądziku w okresie jesiennym.
Jakie są rodzaje pryszczy?
- mogą być małe, podskórne, prawie niewidoczne (w kolorze skóry),
- zdarzają się także bardziej widoczne o ciemniejszej barwie - czarne lub ciemnobrązowe (z powodu utleniania melaniny, pigmentu skóry). Niektórzy myślą, że ich kolor jest wynikiem brudu, co nie jest prawdą
- trochę większe, lekko zaokrąglone grudki, często w kolorze różowym,
- krostki pełne ropy wyraźnie widoczne na powierzchni skóry. Podstawa jest różowa, a górna część pełna ropy,
- jeszcze większe i twardsze grudki, często dość bolesne w dotyku.
Gdy pory zapchają się łojem i martwą skórą, wówczas powstają krostki. Czasami prowadzi to do infekcji i stanów zapalnych. Przyczyna tego, dlaczego jedne osoby mają więcej pryszczy, a inne mniej, nie jest do końca znana.
Gruczoły łojowe a pryszcze
Gruczoły łojowe to małe gruczoły skórne, które wydzielają sebum, woskową i oleistą substancję, która gromadzi się na skórze i włosach. Znajdują się one w porach skóry na całym ciele, za wyjątkiem skóry dłoni i spodu stóp. Najwięcej jest ich na skórze twarzy i głowy. Ponieważ gruczoły wytwarzają sebum wewnątrz porów, nowe komórki skóry stale rosną, a te zewnętrzne warstwy są zrzucane. Zdarza się, że martwe komórki pozostają w porach, zlepiają się z sebum i w efekcie blokują pory. Taka sytuacja jest najbardziej prawdopodobna w okresie dojrzewania, ponieważ gruczoły łojowe wytwarzają w tym czasie więcej sebum.
Infekcja bakteryjna
W miejscach, w których gromadzą się martwe komórki oraz sebum, gdzie następuje zablokowanie porów, mogą pojawić się niepożądane bakterie, w tym bakteria związana z trądzikiem - Propionibacterium acnes. Generalnie, żyje sobie ona na naszej skórze i nie jest groźna. Jednak gdy na skórze pojawią się dla niej odpowiednie warunki, wówczas szybciej się rozmnaża, a to już stwarza problem. Żywi się łojem i wytwarza substancję, która wywołuje odpowiedź immunologiczną. Prowadzi to do stanu zapalnego skóry i wyprysków.