Dlaczego pryszcze mają nieprzyjemny zapach?
Jakie są przyczyny powstawania pryszczy? Skąd się biorą pryszcze?
Pryszcz to mała krostka lub grudka, która pojawiając się na naszej twarzy lub innej części ciała, powoduje pogorszenie humoru i panikę, jak to ukryć czy zagoić. Pryszcze rozwijają się, gdy gruczoły łojowe lub tłuszczowe ulegają zatkaniu i zakażeniu. Prowadzi to do obrzęku, zaczerwienienia i często zmian wypełnionych ropą.
Pryszcze i trądzik właściwie kojarzą nam się z tym samym. Najczęściej występują w okresie dojrzewania, ale tak naprawdę to mogą się pojawić u osoby w każdym wieku. W okresie dojrzewania bardzo zmienia się nasz układ hormonalny. Może to powodować nadmierną aktywność gruczołów łojowych znajdujących się u podstaw mieszków włosowych. Łatwo się domyślić, że pryszcze występują u kobiet najczęściej w wieku młodzieńczym i w okresie menstruacji, kiedy zachodzą zmiany w ilości wydzielanych hormonów. Pryszcze najczęściej pojawiają się na twarzy, plecach, klatce piersiowej i ramionach. Wynika to z faktu, że w tych obszarach znajduje się najwięcej gruczołów łojowych. Trądzik pospolity, główna przyczyny powstawania pryszczy, dotyka ponad 80% nastolatków. Po 25 roku życia trochę się to zmienia - według statystyk dotyczy 3% mężczyzn i 12% kobiet.
Niekorzystne warunki higieniczne
Jednym z powodów, dlaczego psy mogą mieć śmierdzące łapy, jest brak odpowiedniej higieny. Przebywanie w brudnych lub wilgotnych miejscach sprzyja rozwojowi bakterii, które mogą wywoływać nieprzyjemny zapach. Warto regularnie czyścić łapy psa, zwłaszcza po spacerach w mokrym terenie lub po zabawach na trawie. Pamiętaj także o regularnym przycięciu pazurów, które mogą łatwo zbierać brud i wilgoć.
Infekcje skórne są kolejnym czynnikiem, który może powodować nieprzyjemny zapach łap u psa. To zazwyczaj wynik działania grzybów lub bakterii, które rozwijają się na wilgotnej skórze psa. Jeśli zauważysz, że psy są przesuszone, zaczerwienione lub łuszczące się, koniecznie udaj się do weterynarza, aby zdiagnozować i leczyć wszelkie infekcje skórne.

Pryszcze - leczenie
Stosuje się różne metody w zależności od nasilenia i rodzaju trądziku. Terapia jest zwykle długotrwała. Przy łagodnym przebiegu wystarcza stosowanie miejscowych preparatów zawierających retinoidy, nadtlenek benzoilu, antybiotyki (erytromycyna i klindamycyna), kwas azelainowy. W średnio- lub bardzo nasilonym trądziku grudkowo-krostkowym stosuje się doustnie antybiotyki najczęściej z grupy tetracyklin. W cięższych postaciach trądziku, przy przewlekłym przebiegu choroby oraz oporności na inne formy leczenia stosuje się pochodne witaminy A, która działa na łojotok, nadmierne rogowacenie ujść przewodów łojowych oraz odczyn zapalny. Uwaga! W związku z działaniem uszkadzającym płód konieczne jest bezwzględne unikanie ciąży przez cały czas trwania leczenia witaminą A oraz po jego zakończeniu.
Odradza się celowe opalanie cery z wypryskami, w związku z tym, że pod wpływem promieni ultrafioletowych dochodzi do nasilenia istniejących zaburzeń złuszczania naskórka, w efekcie czego następuje pogorszenie stanu skóry skłonnej do trądziku w okresie jesiennym.