U nas zapłacisz kartą
Dlaczego pryszcze swędzą - Tajemnice Skóry i jej Reakcji
Jak łagodzić i leczyć uporczywe swędzenie pod pachami?
Uporczywe swędzenie pod pachami w prosty sposób wyeliminować można tylko wtedy, gdy nie jest ono związane z żadnym schorzeniem, a jedynie niewłaściwą higieną ciała.
W takiej sytuacji wystarczającymi środkami zaradczymi są:
- stosowanie kosmetyków i proszków do prania o możliwie naturalnym, hipoalergicznym składzie,
- utrzymywanie ciała w czystości, wycieranie pach do sucha po kąpieli, nie korzystanie ze wspólnych ręczników z innymi osobami,
- przemywanie pach łagodnymi roztworami ziołowymi o działaniu kojącym (np. ekstrakt z rumianku), używanie maści i kremów na bazie substancji łagodzących, takich jak alantoina czy b-pantenol,
- golenie lub depilacja pach bezpośrednio po kąpieli lub prysznicu, nieużywanie dezodorantu z alkoholem bezpośrednio po „zabiegu”, częsta wymiana maszynek.
Jeżeli chodzi o poważniejsze schorzenia, leczenie polega przede wszystkim na terapii przyczynowej, dobranej adekwatnie do określonej jednostki chorobowej. Przykładowo, w łuszczycy odwróconej stosuje się glikokortykosteroidy przeciwzapalne, pochodne witaminy D oraz cygnolinę, ewentualnie także cyklosporynę oraz metotreksat.
W leczeniu grzybicy z kolei podstawę stanowią środki z grupy azoli, takie jak ketokonazol czy itrakonazol. Doraźnie i czysto objawowo na świąd w tych i innych schorzeniach podaje się też leki antyhistaminowe.
Przyczyny swędzenia pod pachami
Swędzenie pod pachami może być świadectwem zaniedbań higienicznych, podrażnień chemicznych i mechanicznych (składniki dezodorantu, golenie, depilacja), ale też objawem groźnych chorób, w tym także onkologicznych i hematologicznych.
Receptorami świądu są zakończenia włókien nerwowych typu C, które ulegają pobudzeniu pod wpływem substancji syntezowanych w nadmiarze przez organizm ludzki w przebiegu rozlicznych schorzeń i zaburzeń.
Do potencjalnych mediatorów świądu należą między innymi:
- hormony aminowe (histamina, serotonina, dopamina, melatonina, adrenalina, noradrenalina),
- cytokiny prozapalne (IL-1 do IL-11, TNF-a i TNF-b).
Substancje te wydzielane są w przypadku reakcji alergicznych, w stanach zapalnych, w związku z rozwojem chorób nowotworowych.
Swędzenie dłoni w przebiegu grzybicy
Grzybica jest chorobą zakaźną, którą wywołują grzyby chorobotwórcze. Ma tendencję do rozwijania się w atmosferze ciepła i wilgoci. Łatwo się nią zarazić poprzez kontakt ze skórą zarażonej osoby (lub elementy martwego naskórka) i miejscami, gdzie jest woda, takimi jak publiczne kąpieliska, baseny i pływalnie. Grzybica dłoni daje niecharakterystyczne objawy, typowe dla przesuszenia skóry, która swędzi i piecze. W obrębie zmian objętych chorobą pojawiają się pęknięcia skóry, wokół których powstaje wilgotna, rozpulchniona obwódka. Z czasem pokrywają ją łuszczące się i pękające pęcherzyki. Grzybica wywołuje ból, pieczenie i nieprzyjemny zapach. Choroba wymaga konsultacji dermatologicznej i leczenia farmakologicznego specjalnymi maściami.
Atopowe zapalenie skóry (AZS) objawia się zmianami chorobowymi pojawiającymi się najpierw na twarzy, później na nadgarstkach, zgięciach łokci i pod kolanami, a wreszcie na grzbietach rąk. Zmiany są szorstkie, naskórek złuszcza się i odczuwalne jest uporczywe swędzenie. Jeżeli swędzenie rąk poprzedzają podobne objawy w innych partiach ciała, możliwe, że to właśnie AZS.
Zmiany chorobowe występują głównie u osób dorosłych. Nasilają się na dłoniach w wyniku spożycia alkoholu i ostrych przypraw oraz w przypadku, kiedy osoba chora ma kontakt z chemicznymi środkami na bazie detergentów – proszkami do prania, płynami do naczyń, mydłem itp. O przyczynienie się do powstania choroby często posądzana jest nadmierna higiena.
W celu przeciwdziałania uporczywemu swędzeniu skóry dłoni w AZS warto stosować emolienty, czyli preparaty o właściwościach natłuszczających występujące w formie kremów, maści i olejków. Zmiękczają one skórę i sprawiają, że przestaje być szorstka. Przynoszą ukojenie i zwalczają uczucie ściągnięcia. Emolienty wytwarzają ponadto na skórze tłusty film, który chroni skórę przed nadmiernym parowaniem wody.