U nas zapłacisz kartą
Dlaczego pryszcze swędzą - Przyczyny i Skuteczne Metody Leczenia
Malassezia
Malassezia jest częścią normalnej flory skóry organizmu (naturalnych mikroorganizmów żyjących na skórze), ale gdy występuje przerost tego typu drożdży, może powodować stan zapalny, swędzenie i inne objawy.
Istnieje kilka rodzajów schorzeń skóry, z których każda jest związana z określonym gatunkiem Malassezia. Te stany obejmują zaburzenia skóry, takie jak:
- Malassezia mieszków włosowych (zapalenie mieszków włosowych)
- Łojotokowe zapalenie skóry
Czynniki, o których wiadomo, że pogarszają zakażenie Malassezia, obejmują:
- Wyzysk
- Niedobór odporności (taki jak zaburzenie, takie jak ludzki wirus niedoboru odporności lub HIV)
- Czynniki środowiskowe (takie jak wysoka temperatura i wilgotność)
Leczenie
Opcje leczenia przerostu Malassezia obejmują:
- Środki przeciwgrzybicze: Stosowane miejscowo (takie jak krem z ketokonazolem) lub doustnie (takie jak flukonazol) leki przeciwgrzybicze są powszechnym sposobem leczenia infekcji wynikającej z przerostu Malassezia.
- Sterydy miejscowe: mogą być również podawane w celu złagodzenia swędzenia i zmniejszenia obrzęku.
Swędzące krostki pod pachami
Swędzące krostki pod pachami stanowić mogą objaw łuszczycy odwróconej (psoriasis inversa), a rozpoznanie takie uprawdopodabnia jednoczesne występowanie podobnych symptomów w innych miejscach ciała, takich jak: pachwiny, zgięcia łokciowe i kolanowe oraz wszelkiego rodzaju fałdy skórne.
W odróżnieniu od łuszczycy pospolitej, w tym przypadku wykwity są silnie zaczerwienione, a na ich powierzchni z rzadka tylko pojawiają się srebrne łuski złuszczonego naskórka. Skóra pod pachami i w innych objętych chorobą miejscach jest skłonna do podrażnień, a krostki i grudki z łatwością pękają.
Pacjenci uskarżają się w związku z tym na dojmujący ból oraz świąd. Łuszczyca odwrócona jest chorobą zapalną, występującą na podłożu genetycznym i immunologicznym, w przebiegu której dochodzi do wzmożonej keratynizacji naskórka oraz nasilonej produkcji cytokin zapalnych.
Dodatkowymi czynnikami ryzyka (środowiskowymi), sprzyjającymi jej rozwojowi, są:
- otyła budowa ciała i związane z tym przegrzewanie, zawilgocenie i ocieranie się skóry w zagłębieniach fałdów,
- obniżona odporność, zły ogólny stan zdrowia, występowanie innych chorób przewlekłych,
- niewłaściwa dieta (tłuszcze nasycone, cukry proste) oraz używki (papierosy, alkohol),
- stres, zmęczenie, depresja, zaburzenia nerwicowo-lękowe.
Swędzące stopy: leczenie
Lekarz zaleci metodę leczenia swędzenia stóp w zależności od przyczyny. W przypadku reakcji alergicznych unikanie produktu lub produktów wywołujących reakcję alergiczną może pomóc zmniejszyć swędzenie.
Środki, które mogą złagodzić swędzenie stóp, to:
- Leki przeciwhistaminowe blokujące receptory H1, takie jak difenhydramina, mogą pomóc złagodzić świąd. Leki przeciwhistaminowe mogą mieć działanie uspokajające i inne nieoczekiwane skutki uboczne. Starsi dorośli powinni unikać ich używania.
- Jeśli masz stopę atlety, pomocne mogą być spraye lub kremy przeciwgrzybicze. Przewlekłe infekcje grzybicze mogą wymagać leczenia przeciwgrzybiczego przepisanego przez lekarza.
- Miejscowe leki przeciw swędzeniu, emolienty, takie jak wazelina i kremy steroidowe, mogą pomóc zmniejszyć swędzeniezlokalizowane na powierzchni skóry.
Ponadto u niektórych pacjentów korzystne mogą być leki na receptę, takie jak SSRI, gabapentyna lub trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne.
Przyczyny swędzenia pod pachami
Swędzenie pod pachami może być świadectwem zaniedbań higienicznych, podrażnień chemicznych i mechanicznych (składniki dezodorantu, golenie, depilacja), ale też objawem groźnych chorób, w tym także onkologicznych i hematologicznych.
Receptorami świądu są zakończenia włókien nerwowych typu C, które ulegają pobudzeniu pod wpływem substancji syntezowanych w nadmiarze przez organizm ludzki w przebiegu rozlicznych schorzeń i zaburzeń.
Do potencjalnych mediatorów świądu należą między innymi:
- hormony aminowe (histamina, serotonina, dopamina, melatonina, adrenalina, noradrenalina),
- cytokiny prozapalne (IL-1 do IL-11, TNF-a i TNF-b).
Substancje te wydzielane są w przypadku reakcji alergicznych, w stanach zapalnych, w związku z rozwojem chorób nowotworowych.
Jak komary przenoszą choroby?
Komary roznoszą choroby poprzez ukąszenia. Komary to wektory (żywe istoty, które przenoszą choroby między zwierzętami a ludźmi). Wektory często przenoszą infekcje przez krew. Wiele stworzeń sklasyfikowanych jako wektory to krwiopijcy. Inne wektory to kleszcze, pchły i muchy piaskowe.
Kiedy komar gryzie, nie tylko wysysa krew, ale wydziela ślinę. Ta ślina dostaje się do krwi. Następuje wymiana płynów między komarem a krwią. Zakażony komar zjadł chorą osobę lub zwierzę. Następnie przekazuje infekcję, gdy gryzie. Komary często żywią się metodą zwaną karmieniem łykami. Karmienie łykami oznacza, że komar nie tylko wysysa całą potrzebną mu krew z jednego źródła — pobiera wiele posiłków z wielu źródeł. Niestety naraża to więcej osób na infekcję.
