U nas zapłacisz kartą
Wszystko, co musisz wiedzieć o dużych pryszczach pod skórą
Pryszcze podskórne – leczenie
Dermatolodzy w leczeniu tej przypadłości najczęściej rekomendują stosowanie maści ichtiolowej , która pomaga wyregulować wydzielanie łoju. Ponadto zmniejsza ona stan zapalny, ułatwiając przy tym ropie gromadzącej się pod naskórkiem odchodzić na zewnątrz. Osobom posiadającym nadwrażliwą skórę specjaliści zalecają maść cynkową , która również zwęża pory i przyspiesza proces gojenia.
W przypadku wystąpienia licznych grup pryszczy podskórnych lekarze mogą dołączyć do procesu leczenia retinoidy i antybiotyki . Retinoidy zmniejszają ilość stanów zapalnych powstałych na powierzchni skóry, a także pomagają w procesie złuszczania się naskórka. Antybiotyki skutecznie eliminują bakterie odpowiedzialne za powstawanie zmian na skórze [1, 2].
Pryszcze podskórne: leczenie
Po pierwsze, pryszczy podskórnych nie można wyciskać! Zmiany te są osadzone na tyle głęboko, że pryszcz może rozlać się pod skórą. Wyjątkowo łatwo też o rozdrapanie pryszcza do krwi podczas naciskania go z każdej strony. Najprostszym sposobem na pryszcze podskórne jest maść ichtiolowa, czyli niedroga maść apteczna dostępna bez recepty, która wyciąga ropę z głęboko osadzonego pryszcza na zewnątrz. Należy ją stosować ostrożnie, ponieważ bardzo brudzi. Maść nakłada się na cystę i wokół niej i zmywa po około trzydziestu minutach. Dermatolodzy przepisują ją w połączeniu z antybiotykiem, jeśli pojawi się taka potrzeba.
Innym sprawdzonym sposobem na trądzik grudkowo-cystowy jest domowa kuracja retinoidami lub seria zabiegów kwasami w salonie kosmetycznym. Niektórym osobom pomaga również zmiana diety, ograniczenie słodkich napojów, słodyczy oraz tłustych potraw i mięsa. Niestety, na pryszcze powstałe ze stresu ciężko zaradzić inaczej jak zwiększoną dawką relaksu.
Niektóre pryszcze w newralgicznych miejscach łatwo pomylić z innymi zmianami skórnymi. Mogą to być:
- tłuszczaki, czyli łagodne nowotwory w postaci twardych guzków, które w przeciwieństwie do pryszczy nie mają zabarwienia i występują przede wszystkim na plecach oraz na barkach,
- włókniaki, czyli niegroźne twarde guzki lub zwisające zmiany skórne przypominające brodawki,
- kaszaki, czyli torbiele zastoinowe to zaczopowane ujścia gruczołów łojowych, które zwykle są mniejsze niż pryszcze podskórne, mają żółte zabarwienie i niewielką ciemną kropkę we wnętrzu.
Czerwony pryszcz pod okiem
Czerwony pryszcz pod okiem pojawia się w wyniku procesów zapalnych w ciele. Najczęściej czerwone pryszcze są haljaziami, czyli zapaleniem gruczołu powieki. Choroba rozwija się z powodu zablokowania kanału wyjściowego i gromadzenia w nim sekretu. W okulistyce halachazion jest dość powszechnym problemem, stanowiąc około 8% wszystkich patologii powiek. Choroba występuje w każdym wieku, ale najczęściej dotyka pacjentów w wieku 30-50 lat.
- Na tle jęczmienia mogą tworzyć się czerwone pryszcze, zwłaszcza gdy leczenie nawrotów jest niepełne. Choroby przewodu pokarmowego, skóry tłustej, łojotoku, dysbakteriozy, trądziku różowatego i wielu innych chorób przyczyniają się do rozwoju gradacji. Częste przeziębienia, hipotermia i stres, nieprzestrzeganie higieny osobistej i infekcje oczu, również przyczyniają się do powstawania wysypek pod oczami.
- W haljazione pod skórą górnej lub dolnej powieki znajduje się okrągła formacja sferoidalna. Pryszcz rośnie bardzo powoli i osiąga rozmiar 5-7 mm. Chorobie towarzyszy łzawienie i swędzenie. Wraz ze wzrostem nowotwór naciska na rogówkę, wywołując astygmatyzm.
- Bez szybkiej diagnozy i leczenia, nie ujawniony cholazion przekształca się w torbielowatą formację z zawartością śluzu. Gdy ropienie występuje objawy zapalne: obrzęk, zaczerwienienie skóry, pulsujące bóle głowy i ból na orbicie, zwiększenie temperatury ciała.
Do leczenia stosuje się konserwatywne metody: wkraplanie z kroplami do oczu dezynfekujących, suche kompresy termiczne. Czerwony pryszcz pod okiem jest przeciwwskazany do rozgrzania, ponieważ sprzyja rozprzestrzenianiu się zapalenia w pobliskich tkankach, rozwojowi ropnia lub ropnia. W szczególnie zaniedbanych przypadkach wykonuje się zabieg chirurgiczny ze znieczuleniem lub laserem. Rokowanie choroby zależy całkowicie od skuteczności leczenia. Jeśli kapsułka nowotworu nie zostanie całkowicie usunięta, doprowadzi do nawrotów z powikłaniami.
Biały pryszcz pod okiem
Białe pryszcze pod okiem to milium lub prosyanka. To jest biały węgorz lub, po prostu, zamknięty czas pokryty łojem. Miliumoma nie powoduje bolesnych wrażeń, ale psuje ich wygląd. Skóra wokół oczu jest bardzo cienka i wrażliwa, blisko zakończeń nerwowych. Takie pryszcze nie mają kontaktu z powierzchnią, więc nie stają się zaognione i pozostają białe przez długi czas. Proces zapalny rozpoczyna się dopiero wtedy, gdy zarazki pojawią się w odpowiednim czasie. Ale mimo bezpieczeństwa tego rodzaju wysypki, wszystkie pryszcze, które pojawiają się w okolicy oczu, wymagają porady lekarskiej. Lekarz pomoże wykluczyć zapalny, infekcyjny i wirusowy proces wysypki.
Białe pryszcze pod okiem często pojawiają się u właścicieli skóry tłustej. Ten rodzaj skóry jest podatny na procesy zapalne, różne wysypki i defekty. Wynika to z aktywnej pracy gruczołów łojowych, które produkują w dużych ilościach podskórny tłuszcz, którego kanały nie mają czasu, aby przejść na powierzchnię skóry. Prowadzi to do zablokowania mieszków włosowych, tłuszcz gromadzi się pod grubą skórką i przechodzi w ropienie, czyli trądzik.
Biały trądzik pod oczami może sygnalizować, że organizm ma nadmiar cholesterolu, a skóra reaguje na niego. Nie polecam samoleczenia milium, musisz przejść badanie w klinice i, jeśli to konieczne, poprosić o pomoc kosmetologów. Do usuwania potrząsaczy stosuje się techniki laserowe, mechaniczne usuwanie i elektrokoagulację. Obowiązkowe są zabiegi profilaktyczne: regularne oczyszczanie skóry, staranny dobór kosmetyków i właściwe odżywianie.
Pryszcze – Krosty
Jak wyglądają krosty?
Jeśli można mówić o istnieniu typowego pryszcza, to takim typowym pryszczem jest krostka. Moi znajomi często mówili o tym „zjawisku” – dioda. Też czasem je tak nazywam. Krosty są dość mocno zaczerwienione a w ich punkcie centralnym tkwi biały łepek, pod którym, blisko pod powierzchnią czai się ropa.
Wygląda to tak, że aż trudno powstrzymać się przed wyciśnięciem, ale … mimo wszystko radzę się powstrzymać, bo nigdy nie wiadomo, jakie paskudztwa przy wyciskaniu krosty dostaną się do środka i jakiego bałaganu mogą narobić.
Jak powstają krosty?
To również efekt nagromadzenia się pod skórą zanieczyszczeń (z łojem i różnymi innymi organicznymi śmieciami) oraz działalności bakterii. Tyle tylko, że krostka tworzy się już wtedy, gdy do boju przystąpią białe krwinki. W efekcie ich działalności (i wcześniejszej działalności bakterii) tworzy się ropa, która zbiera się w skórze, jest wypychana ku górze i widać ją tuż pod powierzchnią często bardzo cieniutkiego w tym miejscu, obumarłego naskórka.
Jak postępować z krostami?
Gdy widzę krostę muszę wykazać się ogromną siłą woli, by jej nie wycisnąć. Większość osób tak ma.A wyciskanie naprawdę nie jest wskazane, bo może uszkadzać skórę, mogą po tym pozostać nieładne blizny i przebarwienia (dorobiłam się takich, a jakże), a poza tym otwiera ono drogę bakteriom, które mogą powodować poważniejsze problemy niż zwykłe pryszcze.
Krosty najlepiej traktować płynami przeciwbakteryjnymi, kremami o takim działaniu lub wspomnianym już wyżej olejkiem herbacianym – on też je ładnie wysusza.
Przy dużej ilości krost wskazane jest typowe trądzikowe leczenie, czyli … warto odwiedzić dermatologa.
