U nas zapłacisz kartą
Zdjęcia figówki gronkowcowej - Piękno natury w detalu
Co to są gronkowce?
Gronkowce (łac. Staphylococcus ) to żyjące w skupiskach bakterie gram-dodatnie , których nazwa pochodzi od kształtu cząsteczki przypominającej grona (takie jak w kiściach winogron). Dotychczas zidentyfikowano ponad 30 rodzajów gronkowców, z czego część odgrywa istotną rolę w weterynarii, a połowa ze znanych gronkowców nie ma większego znaczenia dla ciała człowieka.
Niektóre g ronkowce są jednak dla ludzi szczególnie niebezpieczne ze względu na wydzielanie toksycznej enterotoksyny, przez którą rozwój zakażenia może prowadzić nawet do śmierci. Najlepiej zbadane i najczęściej występujące gronkowce to: Staphylococcus aureus (gronkowiec złocisty) oraz Staphylococcus epidermidis ( gronkowiec skórny). Wśród innych rodzajów gronkowców wymienia się również: Staphylococcus haemolyticus, Staphylococcus saprophyticus oraz Staphylococcus lugdunensis.
Przyczyny rozwoju, objawy oraz metody leczenia figówki gronkowcowej
Figówka gronkowcowa to przewlekłe, ropne zapalenie mieszków włosowych. Spowodowana jest zakażeniem owłosionych okolic twarzy patogennym gronkowcem złocistym. Stanem predysponującym do rozwoju tej choroby jest niewłaściwa higiena osobista oraz nieprawidłowe golenie zarostu na twarzy. Z tego względu figówka dotyczy głównie mężczyzn.
Głównym objawem figówki gronkowcowej są liczne krosty, zlokalizowane na twarzy, wypełnione treścią ropną oraz przebite włosem. Zmiany mają tendencję do utrzymywania się przez wiele tygodni mimo właściwego leczenia antybiotykami. W profilaktyce figówki gronkowcowej niezwykle ważne jest dbanie o właściwą higienę skóry twarzy.
Jak leczyć figówkę? Jaki antybiotyk stosować?
Z uwagi na to, że choroba ma podłoże bakteryjne, jej leczenie opiera się przede wszystkim na antybiotykoterapii. Jaki antybiotyk na figówkę gronkowcową jest zwykle wykorzystywany w leczeniu?
Zacznijmy od tego, że terapia polega na stosowaniu:
- preparatów miejscowych - w tym sprayów, aerozoli, płynów, maści na chorobowo zmienioną skórę. Miejscowe leczenie figówki gronkowcowej bazuje na wykorzystaniu środków zawierających kwas fusydowy. Jego mechanizm polega na hamowaniu syntezy białek w komórkach bakterii, co prowadzi do ich zniszczenia lub zablokowania dalszego rozwoju. Antybiotyki z tym składnikiem wykorzystuje się z powodzeniem do terapii innych chorób o podłożu bakteryjnym, w tym liszajca zakaźnego oraz w leczeniu chorób wywoływanych przez Corynebacterię. Zdaniem dra hab. n. med. Adama Reicha z Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, miejscowa aplikacja kwasu fusydowego jest równie skuteczna jak antybiotyki podawane ogólnie,
- leków ogólnoustrojowych - w przypadku bardziej zaawansowanych zmian lekarz może przepisać pacjentowi leki ogólnoustrojowe, m.in. doustne. Wiele preparatów zawierających takie substancje, jak wankcomycyna lub linezoid jest podawanych dożylnie albo w formie zastrzyków. Staphylococcus aureus ma dużą zdolność do nabywania oporności na antybiotyki, dlatego zwalczanie tej bakterii może wywoływać trudności. Choroba może mieć też charakter nawracającej.
Leczenie figówki poprzedzone jest diagnostyką polegającą nie tylko na ocenie wizualnej, ale także na badaniach pod kątem podejrzenia gronkowca, m.in. wykonaniu posiewu i antybiogramu.
Ten etap jest bardzo istotny, ponieważ zmiany skórne mogą przypominać wiele innych problemów skórnych, m.in.:
- trądzik różowaty,
- świerzb,
- polekowe zapalenie mieszków włosowych,
- zapalenie mieszków włosowych o innym podłożu.