U nas zapłacisz kartą
Fotokontaktowe zapalenie skóry - Przyczyny, Objawy i Metody Leczenia
Przyczyny kontaktowego zapalenia skóry
Kontaktowe zapalenie skóry jest jednym z najczęstszych rodzajów zapaleń skóry. Występuje w wyniku bezpośredniego kontaktu skóry z substancjami drażniącymi lub alergicznymi. Istnieje wiele różnych przyczyn kontaktowego zapalenia skóry, które mogą być podzielone na dwie główne kategorie: czynniki drażniące i alergiczne.
Czynniki drażniące to substancje chemiczne lub fizyczne, które mogą bezpośrednio uszkadzać skórę i wywoływać reakcję zapalną. Przykłady substancji drażniących to:
- detergenty,
- środki czyszczące,
- rozpuszczalniki,
- farby,
- oleje,
- substancje alkaliczne lub kwasowe.
Kontakt z tymi substancjami może prowadzić do podrażnienia skóry, swędzenia, pieczenia, zaczerwienienia i pojawienia się pęcherzy.
Czynniki alergiczne to substancje, które wywołują reakcję alergiczną organizmu. Mogą to być różnego rodzaju alergeny, takie jak:
- lateks,
- metale (np. nikiel),
- perfumy,
- kosmetyki,
- farby do włosów,
- leki,
- rośliny czy pyłki.
Osoby, które są na nie uczulone, mogą doświadczać kontaktowego zapalenia skóry po bezpośrednim kontakcie z tymi substancjami. Reakcje alergiczne często objawiają się swędzeniem, zaczerwienieniem, pęcherzami, suchą skórą i łuszczycą.
Do kontaktowego zapalenia skóry mogą doprowadzić też czynniki fizyczne, takie jak promieniowanie słoneczne, gorące powietrze, zimno, wilgoć czy tarcie . Mogą one osłabić naturalną barierę ochronną skóry, sprawiając, że jest bardziej podatna na reakcje zapalne.
Co robić w razie wystąpienia objawów?
Natychmiast przerwij kontakt z substancją, którą podejrzewasz o wywołanie zmian – np. przemyj ręce po kontakcie z substancjami, które powodują objawy. W razie nasilonego świądu skóry możesz zażyć tabletkę leku przeciwhistaminowego (niektóre dostępne są bez recepty).
Wyprysk kontaktowy rozpoznaje się na podstawie charakterystycznego obrazu zmian skórnych oraz ustalenia związku pomiędzy ich pojawianiem się a np. pracą zawodową.
Wyprysk kontaktowy może przypominać wyprysk atopowy (atopowe zapalenie skóry) i inne mylone z nim choroby skóry. Najważniejszym badaniem w rozpoznaniu wyprysku kontaktowego są tzw. testy płatkowe. Polegają one na nałożeniu na skórę pleców małych krążków bibułek nasączonych różnymi substancjami wywołujących wyprysk kontaktowy (zawartymi w np. kosmetykach, gumie, metalach, lekach, tworzywach sztucznych). Pojawienie się pod ich wpływem zaczerwienienia, grudek czy pęcherzyków może oznaczać uczulenia na którą z tych substancji.
Leczenie kontaktowego zapalenia skóry
Leczenie możemy podzielić na miejscowe oraz ogólnoustrojowe. Miejscowo lekarz dermatolog może przepisać kremy kortykosteroidowe z antybiotykami lub lekami odkażającymi, co ma na celu m.in prewencję wtórnego nadkażenia zmian skórnych. Jeżeli zmiany są nasilone i przewlekłe wskazane może być zastosowanie silniejszych kortykosteroidów, które mają na celu złagodzenie reakcji zapalnej.
Zapamiętaj: Kontaktowe zapalenie skóry to inaczej wypryski kontaktowy.
W przypadkach nasilonej lichenizacji i hiperkeratozy (czyli znacznego pogrubienia warstwy rogowej naskórka związanego z nadmiernym rogowaceniem) korzystne może okazać się zastosowanie kremów z mocznikiem bądź maści salicylowe. Z kolei leczenie ogólnoustrojowe zasadniczo opiera się na lekach przeciwhistaminowych (które łagodzą dyskomfort związany ze świądem) lub niewielkich dawkach kortykosteroidów podawanych doustnie w zależności od potrzeby i stopnia nasilenia zmian skórnych.
Podsumowując kontaktowe zapalenie skóry o podłożu alergicznym jest chorobą, która będzie objawiać się u osób predysponowanych do reakcji alergicznych natomiast kontaktowe zapalenie skóry niealergiczne może wystąpić u każdej osoby, która miała kontakt z substancją drażniącą. Mimo wyżej wymienionej różnicy obie postacie choroby manifestują się praktycznie identycznymi zmianami na skórze oraz mogą wymagać podobnego leczenia.
1.Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową - Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski PZWL 2010
2. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10
- zdrowego stylu życia,
- ciąża i połóg,
- zdrowy rozwój dziecka,
- sprawność, mobilność i suplementacja
- relaks, stres i psychologia,
- zapobieganie i leczenie raka.
Świąd w atopowym zapaleniu skóry
Aneta Gruchała, Katarzyna Galica, Anna Zalewska-JanowskaAtopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła, zapalna choroba skóry, charakteryzująca się obecnością nasilonego świądu (nieprzyjemnego odczucia prowadzącego do intensywnego drapania). Według Międzynarodowego Forum Badań Świądu (International Forum for the Study of Itch − IFSI) w AZS klasyfikuje się świąd jako grupę I (świąd skóry wcześniej zmienionej chorobowo) o skórnym mechanizmie powstawania. Obniża jakość życia pacjentów z AZS − zakłóca sen, prowadzi do ciągłego zmęczenia, depresji, a nawet myśli samobójczych. Patogeneza świądu jest wieloczynnikowa: na jego powstawanie wpływają zaburzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, układu cholinergicznego, cytokiny i neuropeptydy. Wizualna skala analogowa (Visual Analogue Scale − VAS) oraz numeryczna skala szacunkowa (Numeric Rating Scale − NRS) są szeroko stosowane do oceny nasilenia świądu. Pomimo ogromnego postępu w naukach medycznych, leczenie świądu u pacjentów z AZS wciąż sprawia problemy. Postępowanie powinno być kompleksowe − obejmować profilaktykę, pielęgnację skóry, przeciwzapalne leczenie miejscowe, a w ciężkich przypadkach także terapię ogólną.
Słowa kluczowe: atopowe zapalenie skóry, świąd, klasyfikacja, cytokiny, terapiaAtopic dermatitis is a chronic, inflammatory skin disease, which is characterized by severe pruritus (a sensation that causes the desire or reflex to scratch). According to International Forum for the Study of Itch (IFSI), pruritus in atopic dermatitis is classified as group I (pruritus on diseased skin) caused by dermatological issues. Itch decreases quality of life – affects sleep, causes chronic tiredness, depression and even suicidal thoughts. The pathogenesis of pruritus is multifactorial: there is infl uence of central and peripheral nervous system, cholinergic system, cytokines and neuropeptides. Pruritus severity is commonly assessed with Visual Analogue Scale (VAS) and Numeric Rating Scale (NRS). Despite huge progress in medical science, effective management of pruritus in patients with atopic dermatitis still cause problems. The treatment of such patients should be comprehensive which means prophylaxis, skin care, antinflammatory topical treatment and in case of severe cases systemic drugs should be administered.
Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) - objawy
Charakterystycznym objawem wyprysku kontaktowego jest silny świąd skóry, na powierzchni której tworzy się zaczerwienienie, łuszczące się grudki oraz pęcherzyki. Ważne jest to, że zmiany tworzą się w miejscu kontaktu z np. tkaniną czy tworzywem zawierającym uczulające chorego czynniki (np. pod paskiem czy biżuterią u chorego uczulonego na nikiel, na rękach u sprzątaczki używającej środków czyszczących, na policzkach w miejscu, na który nałożono kosmetyk, który uczulił chorego pod wpływem opalania). Czasem zmiany występują jednak na całej powierzchni ciała. Chorzy na KZS z podrażnienia mogą odczuwać parzący ból lub pieczenie, zwłaszcza w razie kontaktu z substancją silnie drażniącą.
Skóra staje się pogrubiała, bardzo sucha, łuszczy się, wyraźnie zaznaczają się jej naturalne bruzdy (np. na nadgarstkach skóra może przypominać korę drzewa), skóra na dłoniach podeszwach niekiedy pęka powodując ból.