U nas zapłacisz kartą
Fotokontaktowe zapalenie skóry - Przyczyny, Objawy i Metody Leczenia
Co robić, aby uniknąć zachorowania?
Ponieważ wyprysk zawodowy często powodują alergeny występujące w miejscu pracy czy podczas prac domowych, warto się zabezpieczać przed kontaktem z nimi za pomocą np. rękawiczek czy odzieży ochronnej.
Zobacz także
Alergia na chrom Chrom należy do najważniejszych alergenów kontaktowych. Wyprysk wywołany przez ten metal przebiega bardzo ciężko i zwykle trwa długo, nierzadko nawet dziesiątki lat.
Alergia na kobalt Kobalt należy do najczęstszych alergenów kontaktowych, przy czym uczula on różne grupy osób, w tym zarówno dzieci, jak i robotników z wypryskiem zawodowym.
Alergia na nikiel Najczęściej uczula nikiel znajdujący się w biżuterii, guzikach jeansów, sprzączkach pasków, a niekiedy również nożycach, sztućcach i innych wyrobach metalowych.
Alergeny kontaktowe Do najczęstszych alergenów kontaktowych w Polsce należą nikiel i chrom. Coraz częstsze jest też uczulenie na perfumy i aminy aromatyczne.
Wybrane treści dla Ciebie
Testy skórne Testy skórne to najważniejsze badanie wykorzystywane w diagnostyce alergii. Pozwalają one na proste, szybkie i bezpieczne potwierdzenie uczulenia na różne alergeny.
Próba prowokacyjna z alergenem Próba wykonywana jest w celu stwierdzenia, czy dana osoba jest uczulona na konkretny alergen. Badanie wykonuje się stosunkowo rzadko. Zwykle wtedy, gdy innymi metodami nie udało się potwierdzić nadreaktywności oskrzeli i (lub) uczulenia na konkretny alergen, a wynik badania ma znaczenie dla rozpoznania choroby.
Co robić w razie wystąpienia objawów?
Natychmiast przerwij kontakt z substancją, którą podejrzewasz o wywołanie zmian – np. przemyj ręce po kontakcie z substancjami, które powodują objawy. W razie nasilonego świądu skóry możesz zażyć tabletkę leku przeciwhistaminowego (niektóre dostępne są bez recepty).
Wyprysk kontaktowy rozpoznaje się na podstawie charakterystycznego obrazu zmian skórnych oraz ustalenia związku pomiędzy ich pojawianiem się a np. pracą zawodową.
Wyprysk kontaktowy może przypominać wyprysk atopowy (atopowe zapalenie skóry) i inne mylone z nim choroby skóry. Najważniejszym badaniem w rozpoznaniu wyprysku kontaktowego są tzw. testy płatkowe. Polegają one na nałożeniu na skórę pleców małych krążków bibułek nasączonych różnymi substancjami wywołujących wyprysk kontaktowy (zawartymi w np. kosmetykach, gumie, metalach, lekach, tworzywach sztucznych). Pojawienie się pod ich wpływem zaczerwienienia, grudek czy pęcherzyków może oznaczać uczulenia na którą z tych substancji.
Diagnostyka kontaktowego zapalenia skóry
Diagnostyka kontaktowego zapalenia skóry ma na celu ustalenie przyczyny objawów oraz potwierdzenie tego schorzenia. Pierwszym krokiem jest dokładne badanie skóry przez lekarza lub dermatologa. Specjalista będzie oceniał obszary objęte zapaleniem, szukając charakterystycznych cech, takich jak zaczerwienienie, obrzęk, pęcherze, złuszczanie się lub suchość skóry.
Podczas wywiadu medycznego ważne jest uzyskanie informacji na temat historii pacjenta, w tym o możliwych czynnikach wywołujących reakcję alergiczną. Lekarz może pytać o używane kosmetyki, detergenty, leki, rośliny czy materiały użytkowane w codziennym życiu, które mogą kontaktować się bezpośrednio ze skórą.
Aby zidentyfikować konkretny alergen lub czynnik drażniący, lekarz może zalecić testy skórne. Polegają one na naniesieniu małych ilości potencjalnych alergenów na skórę, zazwyczaj na plecach lub ramieniu, i obserwacji reakcji skórnej. Jeżeli skóra wykazuje zaczerwienienie, obrzęk lub pęcherze w miejscu kontaktu, może to sugerować alergię na dany czynnik.
Co więcej, jeśli testy skórne nie dostarczają jasnej odpowiedzi lub w przypadku podejrzenia nietypowego alergenu, lekarz może zalecić testy płatkowe. Polegają one na nałożeniu małych fragmentów alergenów na specjalne plastry, które pacjent przykleja do skóry na określony czas. Po upływie odpowiedniego okresu ocenia się reakcję skórną i ewentualne wystąpienie zaczerwienienia, obrzęku czy pęcherzy wokół plastra.
Diagnostyka kontaktowego zapalenia skóry polega na dokładnym badaniu skóry, zebraniu szczegółowego wywiadu medycznego oraz przeprowadzeniu odpowiednich testów, np. skórnych czy płatkowych. W połączeniu z analizą objawów i wykluczeniem innych możliwych przyczyn lekarz będzie w stanie postawić diagnozę i dostosować odpowiednie plany leczenia dla pacjenta.
Choroba ziarniniakowa (ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń) – obserwacja zmian skórnych u 55-letniej pacjentki
Granulomatous dermatitis (granulomatosis with polyangiitis) – observation skin lesions in 55-year-old patient
Choroby ziarniniakowe to grupa licznych jednostek, w przebiegu których w skórze lub w innych narządach tworzą się ziarniniaki. Mają one ograniczony obszar, w obrębie którego występuje naciek zapalny zawierający komórki olbrzymie i makrofagi. W pracy przedstawiono opis przypadku 55-letniej kobiety – mieszkanki Izraela ze skórnymi zmianami na prawym przedramieniu, które rozwinęły się po 6. miesiącach od podróży do Gwatemali.
Słowa kluczowe: choroby ziarniniakowe, ziarniniak Wegenera, leiszmaniozaGranulomatous diseases are a group of a number of units which in the course of disease in the skin or other organs are formed granulomas. Granulomas form a limited area within which there is an inflammatory infiltrate containing giant cells and macrophages. The article describe a case description 55-year-old woman resident of Israel with skin lesions on his right forearm, which lesions developed after 6 months of traveling to Guatemala.
Key words: granulomatous dermatitis, Wegener’s granulomatosis, leishmaniosis