U nas zapłacisz kartą
Co oznacza grudka na nosie?
Twarda narośl na skórze
Twarda wystająca narośl na skórze, która jest niewielkich rozmiarów (kilka milimetrów) i wyglądem przypomina guzek o względnie regularnym kształcie, z dużą dozą prawdopodobieństwa może zostać zdiagnozowana jako włókniak (łac.: fibroma).
Jest to niegroźna, niezłośliwiejąca zmiana nowotworowa. W postaci twardej charakteryzuje się zerową niemal podatnością na ucisk - nie zmienia kształtu ani „nie chowa się” w skórze.
Występuje najczęściej na rękach i nogach, ale także pod pachami, na piersiach, w pachwinach i jamie ustnej. Może być delikatnie zaczerwieniona. Najczęściej jest nabyta i powstaje na skutek infekcji i urazów.
Należy pamiętać, że oprócz włókniaków twardych, wyróżnia się też miękkie. Mają one nieregularny, kalafiorowaty, nitkowaty lub workowaty kształt, który zmienia się pod wpływem ucisku.
Często pojawiają się w większych skupiskach, między innymi na szyi, powiekach, pod pachami i w pachwinach. Mogą mieć charakter wrodzony lub nabyty, a do głównych czynników etiologicznych należą:
- otyłość,
- insulinoodporność,
- zespół metaboliczny.
Wykwity wtórne
Nadżerka jest powierzchownym ubytkiem naskórka, który ustępuje bez pozostawienia blizny. Nadżerki tworzą się w miejscu wykwitów pierwotnych: pęcherzyków, pęcherzy, krost, sączących grudek.
Przeczos
Fot. 9. Przeczos
Przeczos linijny ubytek naskórka będący następstwem drapania. Odmiennie niż nadżerki, przeczosy występują w skórze niezmienionej na skutek mechanicznych urazów.
Pęknięcie, szczelina
Pęknięcie, szczelina jest płytkim linijnym ubytkiem skóry dotyczącym głównie naskórka. Występuje w okolicach, gdzie skóra narażona jest na napinanie i rozciąganie (okolica otworów naturalnych, brodawek sutkowych, dużych stawów). Czynnikami predysponującymi do pęknięć są: suchość skóry i jej wzmożone rogowacenie (rogowiec dłoni i stóp), obrzęk i stan zapalny (wyprzenia drożdżakowe, grzybica stóp międzypalcowa).
Rozpadlina
Rozpadlina różni się od pęknięcia głębszym usadowieniem, sięgającym do skóry właściwej. Zmiany te łatwiej ulegają wtórnemu zakażeniu, goją się z pozostawieniem blizny.
Łuska
Fot. 10. Łuska
Fot. 11. Strup
Fot. 12. Owrzodzenie
Łuska jest wykwitem powstającym w wyniku niepełnego oddzielania się powierzchownych, zrogowaciałych warstw naskórka.
Ze względu na wielkość łusek wyróżniamy: złuszczanie otrębiaste (łupież skóry owłosionej głowy, przyłuszczyca plackowata drobnoogniskowa, odra) i złuszczanie płatowe (erytrodermie, płonica, choroba Kawasakiego).
Strup
Strup – wykwit powstający na skutek zasychania na powierzchni skóry płynu surowiczego, ropnego lub surowiczo-krwawego z resztkami rozpadłych komórek, krwinek i bakterii. Następstwem strupów pokrywających nadżerki są przejściowe przebarwienia, natomiast pokrywających owrzodzenia – blizny.
Wykwity pierwotne
Plama
Fot. 1. Plamy (bielactwo nabyte), w centrum widoczna nadżerka pokryta strupem
Fot. 2. Plamy rumieniowe
Plama to zmiana zabarwienia skóry na ograniczonej powierzchni, leżąca w poziomie skóry, tj. niewyczuwalna przy dotyku. Plamy mogą mieć różną wielkość, kolor i lokalizację. Mogą też towarzyszyć im różne objawy – świąd, pieczenie, łuszczenie się skóry, nadmierne ucieplenie skóry w okolicy plamy. Jeśli plamy występują na całym ciele, mówimy o wysypce (lub osutce) i opisujemy jej cechy charakterystyczne, np. wysypka drobnoplamista (kiedy plamy są niewielkie). Plamy mogą się zlewać się w większe ogniska, a także ulegać ewolucji – zmiana skórna, która początkowo była np. grudką lub pęcherzem może się zmienić w plamę.
1. Plamy z zaburzeń ukrwienia
- plamy rumieniowe: małe, najczęściej liczne wykwity, mogące się zlewać i tworzyć zmiany o charakterze wielokolistym, obrączkowatym. Obserwuje się je często w przebiegu chorób zakaźnych (orda, różyczka, płonica) i w wysypkach (osutkach) polekowych
- rumienie są wykwitami większymi od plam rumieniowych. Mogą mieć charakter przelotny, czyli chwilowy, ustępujący bez leczenia – związane są ze zwiększonym przepływem krwi przez naczynia skórne (np. rumień emocjonalny, rumień wywołany przez związki naczyniorozszerzające) lub trwały – najczęściej w wyniku przekrwienia związanego ze stanem zapalnym, np.: odczyn fototoksyczny i fotoalergiczny, róża
- erytrodermia jest uogólnionym stanem zapalnym skóry. Skóra jest zaczerwieniona jednolicie na większej powierzchni, obrzęknięta z nadmiernym złuszczaniem naskórka. Częstymi objawami towarzyszącymi są świąd, niekiedy powiększenie węzłów chłonnych, podwyższona temperatura, dreszcze, złe samopoczucie.
Co to są grudki? Objawy, przyczyny i leczenie wybranych rodzajów grudek
Grudki to wykwity skórne towarzyszące wielu chorobom. Mogą powstawać w wyniku przerostu tkanki lub przez naciek komórkowy. Wyróżnia się 3 rodzaje grudek: naskórkowe, skórno-naskórkowe i skórne. Ich leczenie zależy od choroby, która za nie odpowiada.
Grudki to zmiany, które charakteryzują się odmienną niż otaczająca je tkanka spoistością. Mają rozmaite podłoże. Mogą być wywołane przez czynniki alergiczne i wirusowe, jak w przypadku wirusa ospy czy brodawczaka ludzkiego. Stanowią typowy objaw łuszczycy i trądziku pospolitego. Często spotykaną przypadłością są także grudki perliste prącia.
Kalafiorowata narośl na skórze
Nieregularna kalafiorowata narośl na skórze, gdzie większa ilość grudek zbija się w jedną całość, to prawdopodobnie kłykciny kończyste (Condylomata acuminat). Zwłaszcza, jeśli zmiana ulokowana jest w takim miejscu, jak:
- wargi sromowe, pochwa,
- moszna, napletek, trzon prącia,
- okolice odbytu.
Kłykciny kończyste również są wywoływane wirusem brodawczaka ludzkiego, a do zakażenia dochodzi w trakcie kontaktów seksualnych (stąd zwyczajowa nawa - brodawki płciowe lub weneryczne).
Choroba często ma łagodny przebieg, ograniczony do zmian skórnych i lekkiego świądu. Niekiedy jednak swędzenie może być dojmujące, a z odbytu może lecieć krew, co ma związek z uszkodzeniem śluzówki w tej okolicy.