Czy Helicobacter pylori może być przyczyną trądziku?

Liečba helicobacter pylori

Lekári na liečbu tohto ochorenia využívajú kombináciu viacerých druhov antibiotík a liekov potláčajúcich tvorbu žalúdočných štiav. Taktiež vám odporučia diétu, alebo úpravu stravovacích návykov.

Stravovanie počas helikobakterovej gastritídy, ale aj iného žalúdočného ochorenia, si vyžaduje dodržiavanie niekoľkých zásad:

  • Urobte si na jedlo dostatok času- tým, že sa ukľudníme, upokojí sa aj žalúdok, ktorý následne lepšie spracuje prijatú potravu.
  • Jedzte častejšie a menšie porcie- žalúdok tak môže dokonale spracovať každé jedlo, bez prílišného zaťaženia
  • Prehĺtajte len dokonale požutú potravu- opäť tým uľahčíme prácu nášmu žalúdku a tráviacemu traktu
  • Potrava by mala mať normálnu teplotu- vyhýbajte sa príliš teplým a príliš studeným jedlám a nápojom, spôsobia žalúdku zbytočný šok.

Pri slove diéta je každému jasné, že nasledujú aj nejaké zákazy. Pri infekcii helicobacterom by ste sa mali vyhýbať týmto potravinám:

  • Pikantné a príliš korenisté jedlá
  • Mastné a vyprážané jedlá
  • Káva a alkohol
  • Sladké bublinkové nápoje – spôsobujú prílišnú plynatosť
  • Surová zelenina- najmä paradajky, cibuľa, cesnak, paprika a uhorka
  • Tučné a údené mäso
  • Slané oriešky

Naopak do svojho jedálnička by ste mali vo zvýšenej miere zaradiť:

  • Biele mäso a ryby
  • Ovsené a pšeničné vločky
  • Zelenina – hlavne brokolica, sladké zemiaky, mrkva, špenát, karfiol
  • Ovocie- a to jahody, jablká, marhule, maliny, čučoriedky a brusnice
  • Tmavý chlieb

Prenos helicobacteru

Zdrojom infekcie helicobacterom môže byť človek alebo zviera. Prenos nastáva, keď sa baktéria dostane do ústnej dutiny, odkiaľ sa presunie do tráviaceho traktu.

Nakaziť sa môžete bozkávaním, použitím neumytého riadu po infikovanej osobe, pitím z jedného pohára a podobne. Ak sa chcete nákaze vyhnúť je dôležité dodržiavať dôkladnú hygienu.

Ruky sa odporúčajú umývať pred každým jedlom a po vykonaní potreby. Okrem toho by ste mali dodržiavať pravidelnú ústnu hygienu, pretože práve ústnou dutinou sa helicobacter dostáva do tráviaceho traktu.

V ústach táto baktéria prežije len pár minút, pretože prostredie je tu odlišné od prostredia v žalúdku. Pravidelnou ústnou hygienou, najmä po kontakte s baktériou, dokážeme výrazne znížiť riziko nákazy.

A, samozrejme, nepoužívať neumyté príbory a poháre po druhých ľuďoch. Vďaka celkom jednoduchému prenosu baktérie je ochorenie časté u malých detí, ktoré sa správnym hygienickým návykom ešte len učia.

H. pylori Treatment

Ulcers caused by H. pylori are usually treated with a combination of antibiotics and a proton pump inhibitor (PPI).

Triple therapy: Therapies that combine PPIs with two antibiotics remain the first-line options for treating H. pylori.

Triple therapy for H. pylori

There are two common types of these three-medication treatments:

  • Rifabutin-based triple therapy, which includes two antibiotics (amoxicillin and rifabutin) and a PPI (omeprazole) that you take together every 8 hours for 14 days. This triple therapy is available as one pill, approved by the FDA in 2019 under the brand name Talicia.
  • Clarithromycin triple therapy also has two antibiotics (clarithromycin and amoxicillin or metronidazole) plus a PPI. This is usually an option in cases where the H. pylori strain has low resistance to clarithromycin.

If any of your medications bother you, talk to your doctor about your treatment options and how you can handle side effects.

Most ulcers caused by H. pylori will heal after a few weeks. Don't take nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) like aspirin, ibuprofen, and naproxen for pain, since they can damage your stomach lining. If you need pain medicine, talk to your doctor.

Your doctor may retest you for H. pylori about 4 weeks after you finish your treatment. If you still show signs of an infection, you might need to take another round of different antibiotics.

Helicobacter pylori jako jedna z przyczyn trądziku różowatego

Bezpośrednia przyczyna trądziku różowatego nie została jeszcze dokładnie poznana. Jest on uwarunkowany różnymi czynnikami. Należą do nich m.in. predyspozycje genetyczne, dysfunkcja układu odpornościowego, nadmierna reaktywność nerwowo – naczyniowa i zmiany hormonalne.

Pacjenci wykazują tendencję do wzmożonej reakcji naczyniowo – ruchowej na obszarze twarzy wskutek działania różnych bodźców, takich jak m.in. emocje, używki, gorąco. Odpowiedź immunologiczna na stymulujące czynniki środowiskowe ma dominujący wpływ na rozwój trądziku różowatego.

U znacznej części pacjentów obserwuje się współistnienie przewlekłego nieżytu żołądka, zaburzeń wydzielania żółci oraz zakłóceń fizjologicznej flory przewodu pokarmowego. Przypuszcza się rolę dwóch drobnoustrojów: pasożyta nużeńca Demodex foliculorum oraz bakterii Helicobacter pylori.

Istotne jest, aby na wstępnym etapie diagnostyki wykluczyć infekcję wspomnianą bakterią i pasożytem, a w razie ich wykrycia zastosować odpowiednią terapię.

Cierpisz na trądzik różowaty? Przyczyną może być Helicobacter pylori

Trądzik różowaty, zwany “trądzikiem dorosłych” to przewlekła zapalna choroba skóry, objawiająca się silnym, stale utrzymującym się zaczerwienieniem twarzy oraz występowaniem krostek i grudek. Chorują częściej kobiety, a największe nasilenie zmian występuje zazwyczaj po 40. roku życia. Trądzik różowaty uwarunkowany jest różnymi czynnikami. Zaobserwowano związek między nim a infekcją Helicobacter pylori. U 89% pacjentów z trądzikiem różowatym stwierdzano obecność tej bakterii w błonie śluzowej żołądka.

Trądzik różowaty to specyficzna odmiana trądziku, występująca u osób między 20. a 50. rokiem życia, z nasileniem objawów wieku 40-50 lat. Stąd też nazywany jest „trądzikiem dorosłych”. Ten rodzaj trądziku częściej dotyka kobiety, jednak u mężczyzn przebiega w cięższej postaci.

Trądzik różowaty, mimo iż cechuje się występowaniem grudek i krostek, nie ma bezpośredniego podłoża łojotokowego, tak jak pozostałe odmiany trądziku. W tym przypadku nie obserwuje się zaskórników, które są typowe dla trądziku łojotokowego. Zdarzają się przypadki współistnienia obu rodzajów trądziku, co znacznie utrudnia rozpoznanie i postępowanie terapeutyczne.

Objawy trądziku różowatego:

  • zapalne grudki i krostki występujące w środkowej części twarzy,
  • często pojawiający się rumień i zaczerwienienie w centralnej części twarzy (nos, policzki, broda, czoło), na szyi i dekolcie,
  • pajączki bądź widoczne rozszerzone naczynia,
  • nadwrażliwość skóry,
  • uczucie pieczenia skóry,
  • przy przewlekłym stanie zapalnym - przerost tkanki łącznej i gruczołów łojowych policzków i nosa (rhinophyma).

Warto wprowadzić do diety także zioła, wśród których najistotniejsze są czystek wawrzynolistny, lebiodka pospolita, majoran, kreteńska i korzeń lukrecji, które wykazują działanie bakteriobójcze i przeciwzapalne.

Czytaj dalej...

Niestety pacjenci na początku choroby nie zdają sobie sprawy z konieczności leczenia i nie szukają pomocy u dermatologa, a właśnie wczesne rozpoznanie trądziku różowatego oraz rozpoczęcie właściwego postępowania i terapii to szansa na uniknięcie zaostrzeń ekspert kampanii Róż się do lekarza dermatolog dr hab.

Czytaj dalej...

10 sulfacetamid sodowy z 5 siarką oraz nadtlenek benzoilu, który przyspiesza eliminację zmian grudkowo-krostkowych i może być zalecany u pacjentów z postacią guzowatą oraz odmianą ziarniniakową trądziku różowatego.

Czytaj dalej...

Do potencjalnych czynników zaostrzających chorobę należą promieniowanie UV , wilgoć, wysiłek fizyczny, stres, palenie papierosów , pikantne potrawy, napoje alkoholowe , nabiał, kosmetyki zawierające alkohol.

Czytaj dalej...