U nas zapłacisz kartą
Helicobacter pylori a wypadanie włosów - Związek, Mechanizmy i Wpływ na Zdrowie Włosów
Jakie schorzenia może wywoływaćHelicobacter pylori?
Większość zakażeń bakterią Helicobacter pylori przebiega niezauważenie, ponieważ nie daje żadnych objawów. Jednak w niektórych przypadkach powoduje rozwój schorzeń przewodu pokarmowego, dotyczących głównie żołądka i dwunastnicy. W pierwszej kolejności występuje przewlekły stan zapalny błony śluzowej, któremu towarzyszą bóle nadbrzusza, niestrawność, odbijanie, mdłości, zgaga i brak łaknienia. Następnie dochodzi do powstawania wrzodów żołądka objawiających się wymiotami oraz bólami nasilającymi się po jedzeniu. Jeśli wrzody rozwinęły się w obrębie dwunastnicy, charakterystycznym objawem jest ustępowanie na kilka godzin dolegliwości bólowych po spożyciu posiłku. Obecność H. pylori oraz częste używanie leków z grupy NLPZ to dwie najważniejsze przyczyny powstawania wrzodów przewodu pokarmowego. W przebiegu infekcji bakterią może dojść także do rozwoju zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka.
Helicobacter pylori jest pierwszym potwierdzonym kancerogenem bakteryjnym, co znaczy, że może prowadzić do rozwoju nowotworów. Zakażenie tą bakterią zwiększa ryzyko zachorowania na raka żołądka i chłoniaka MALT. Rak żołądka w blisko 90% przypadków powstaje na skutek zakażenia bakterią Helicobacter pylori, a powszechność jej występowania na całym świecie sprawiła, że jest to jeden z najczęściej występujących nowotworów złośliwych. Chłoniak MALT również należy do nowotworów złośliwych i powstaje w tkance limfatycznej wyścielającej żołądek. Rozwija się jako efekt chronicznego zapalenia błony śluzowej wywołanego obecnością H. pylori. Szacuje się, że nawet 98% przypadków tego rodzaju chłoniaka związanych jest z zakażeniem tą bakterią.
Helicobacter pylori ma również związek z występowaniem niektórych chorób niedotyczącymi przewodu pokarmowego. Jest to przede wszystkim: niewyjaśniona anemia z niedoboru żelaza, za niskie stężenie witaminy B12 w organizmie oraz samoistna małopłytkowość. Stwierdzono również zależność między bakterią a niektórymi schorzeniami dermatologicznymi, takimi jak trądzik różowaty czy przewleka pokrzywka.
Leczenie Helicobacter pylori
Zazwyczaj opiera się na antybiotykoterapii (leczenie przeciwbakteryjne polegające na jednoczesnym wprowadzeniu dwóch antybiotyków do kuracji) oraz na stosowaniu preparatów zmniejszających kwasowość soku żołądkowego. Zaleca się ponadto przyjmowanie probiotyków, które wspierają odbudowę pożytecznej flory bakteryjnej oraz działają wspomagająco na układ odpornościowy.
Oprócz leczenia farmakologicznego bardzo istotna jest dieta przy helicobacter pylori. Powinna być ona obfita w witaminę C, E oraz tzw. antyoksydanty. Posiłki powinny być jedzone dość często (tzn. w odstępach ok 2-3 godzin), regularnie (by nie dopuścić do wygłodzenia ani do przejedzenia), lecz nie należy nakładać sobie na talerz zbyt dużo jedzenia.
Potrawy przygotowywane dla osoby zakażonej helicobacter pylori powinny być gotowane w wodzie lub na parze, duszone lub pieczone w folii. Dania smażone, pikantne, wędzone i marynowane powinny być odstawione.
Ważne jest także systematyczne przyjmowanie płynów między posiłkami (najlepiej wody mineralnej, herbaty z rumianku lub dziurawca, soku żurawinowego, czy słabej herbaty zielonej – serwowanych w niezbyt wysokiej temperaturze).
Kawę, mocną herbatę, napoje gazowane oraz alkohol należy wykluczyć z jadłospisu.
Produkty spożywcze, szczególnie zalecane przy zakażeniu helicobacter pylori, to m.in.: masło, jaja, mleko, czosnek, ryby, cynamon, orzechy włoskie, brokuły, chude mięso i wędliny (zwłaszcza z drobiu), siemię lniane, kasza manna, olej roślinny i natka pietruszki.
Co jest kluczowe dla zdrowia włosów?
- Białko, a szczególnie aminokwasy siarkowe – cysteina i metionina.
- Metionina aminokwas egzogenny, czyli taki, który należy przyjąć z pożywieniem, ponieważ organizm ludzki sam go nie syntetyzuje.
Występuje głównie w rybach, jajach i mięsie oraz w nasionach lnu, pestkach słonecznika czy sezamie. Najcenniejsze warzywa to brokuł, szpinak. Warto również sięgać po nasiona roślin strączkowych – groch i fasola.
- Dobre tłuszcze – Omega 3 – ryby, owoce morza, algi, olej lniany, orzechy włoskie.
- Żelazo – podroby, czerwone mięso oraz jajka
WAŻNE: Obecność witaminy C poprawia wchłanianie żelaza. Nie należy łączyć posiłków bogatych w żelazo z produktami z wapniem (czyli mleczne), bo wapń upośledza wchłanianie żelaza.
- Cynk – ten mikroelement znajdziemy głównie w owocach morza, jajkach, mięsie, kaszy gryczanej oraz nasionach roślin strączkowych.
- Witaminy z grupy B – pełnoziarniste pieczywo, kasze, warzywa liściaste, orzechy, pestki.
- Witamina A i E – rozpuszczalne w tłuszczach.
Witaminę E znajdziemy w nasionach, pestkach i orzechach.
Witaminę A w mięsie i rybach oraz beta-karoten m.in. w marchewce, morelach i natce pietruszki.
Podstawowe zasady dietoterapii przy wypadaniu włosów i łysieniu
- dbanie o nawodnienie
- rezygnacja z wysoko przetworzonych produktów
- ograniczenie cukrów prostych i tłuszczy trans
- unikanie przetworzonego mięsa
- unikanie rafinowanych węglowodanów
- nie przejadanie się
- zadbanie o 4 porcje warzyw i jedną owoców dziennie
- wprowadzenie ziół przyprawowych świeżych i suszonych
- włączenie pełnowartościowego białka, węglowodanów złożonych i zdrowych tłuszczy