U nas zapłacisz kartą
Helicobacter pylori a wypadanie włosów - Związek, Mechanizmy i Wpływ na Zdrowie Włosów
Czym jest Helicobacter pylori?
Helicobacter pylori to niebezpieczna bakteria bytująca w układzie pokarmowym człowieka. Najczęściej na swoje „pastwisko” wybiera żołądek i dwunastnicę. Jednak może też występować na powierzchni zębów oraz w kale.
Bakteria helicobacter wyglądem przypomina pofałdowany wałeczek, zakończony witkami, które ułatwiają jej dostanie się do wnętrza błon śluzowych żołądka. Ten rodzaj bakterii to dość świeży „wynalazek” australijskich naukowców (Marshalla i Warrena), którzy wyodrębnili ją w 1982 roku.
Wiąże się ją ze stanami zapalnymi systemu pokarmowego (np. zanikowe zapalenie żołądka, zapalenie dwunastnicy,choroba Menetriera), chorobą wrzodową żołądka oraz dwunastnicy, a nawet z nowotworem żołądka (w szczególności chłoniakiem typu MALT).
Niestety, helicobacter po dotarciu do ustroju, często nie daje żadnych objawów.
Leczenie Helicobacter pylori
Zazwyczaj opiera się na antybiotykoterapii (leczenie przeciwbakteryjne polegające na jednoczesnym wprowadzeniu dwóch antybiotyków do kuracji) oraz na stosowaniu preparatów zmniejszających kwasowość soku żołądkowego. Zaleca się ponadto przyjmowanie probiotyków, które wspierają odbudowę pożytecznej flory bakteryjnej oraz działają wspomagająco na układ odpornościowy.
Oprócz leczenia farmakologicznego bardzo istotna jest dieta przy helicobacter pylori. Powinna być ona obfita w witaminę C, E oraz tzw. antyoksydanty. Posiłki powinny być jedzone dość często (tzn. w odstępach ok 2-3 godzin), regularnie (by nie dopuścić do wygłodzenia ani do przejedzenia), lecz nie należy nakładać sobie na talerz zbyt dużo jedzenia.
Potrawy przygotowywane dla osoby zakażonej helicobacter pylori powinny być gotowane w wodzie lub na parze, duszone lub pieczone w folii. Dania smażone, pikantne, wędzone i marynowane powinny być odstawione.
Ważne jest także systematyczne przyjmowanie płynów między posiłkami (najlepiej wody mineralnej, herbaty z rumianku lub dziurawca, soku żurawinowego, czy słabej herbaty zielonej – serwowanych w niezbyt wysokiej temperaturze).
Kawę, mocną herbatę, napoje gazowane oraz alkohol należy wykluczyć z jadłospisu.
Produkty spożywcze, szczególnie zalecane przy zakażeniu helicobacter pylori, to m.in.: masło, jaja, mleko, czosnek, ryby, cynamon, orzechy włoskie, brokuły, chude mięso i wędliny (zwłaszcza z drobiu), siemię lniane, kasza manna, olej roślinny i natka pietruszki.
Jak leczyć wypadanie włosów?
Aby leczenie wypadania włosów było skuteczne, należy znaleźć jego przyczynę. W większości przypadków jej wyeliminowanie sprawia, że włosy z czasem przestają wypadać i odrastają. Są jednak sytuacje, w których nie sposób zapo zapobiec utracie włosów, jak w przebiegu chorób zakaźnych, czy nowotworowych.
Zwykle zależy nam, by przyspieszyć proces regeneracji włosów. Można to osiągnąć sięgając po odpowiednie szampony i odżywki (jak np. seria dermokosmetyków DELPOS) przeznaczone do pielęgnacji włosów osłabionych i skłonnych do wypadania. Jeżeli wyniki badań pokazały, że cierpimy na niedobory pewnych witamin i minerałów, warto skonsultować się z dietetykiem, który ułoży nam dietę zawierającą wszystkie niezbędne składniki. Trzeba pamiętać, że taka terapia wymaga czasu, a poprawa może nastąpić dopiero po kilku tygodniach.
W uzasadnionych przypadkach dermatolog może wprowadzić terapię farmakologiczną. Zwykle są to środki do stosowania miejscowego na bazie minoksydylu, który stymuluje mieszki włosowe lub preparaty steroidowe. Jeżeli przyczyna utraty włosów u mężczyzny jest łysienie androgenowe, wprowadza się leczenia finasterydem, który hamuje proces wypadania włosów. U kobiet łysienie leczy się lekami antyandrogenowymi.
Zdarzają się przypadki, gdy mimo stosowania terapii lekami i wprowadzenia zmian w diecie i pielęgnacji, włosy nie chcą odrosnąć. W ten sposób na skórze głowy tworza się przerzedzone, nieestetyczne placki. Wówczas pacjent może zdecydować się na zabieg zagęszczania włosów lub przeszczep.
Helicobacter pylori – podstępna bakteria, której niestraszny kwas żołądkowy
Bakterie z gatunku Helicobacter pylori są powszechną przyczyną zakażeń przewodu pokarmowego. W Polsce problem ten dotyczy ok. 67% populacji osób dorosłych i 30% dzieci. Sama obecność drobnoustrojów w przewodzie pokarmowym nie świadczy jednak o chorobie. Zakażenie przebiega zwykle bezobjawowo, a symptomy infekcji pojawiają się u ok. 5-10% dorosłej populacji.
Helicobacter pylori wiązany jest z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy, ponieważ bakterie wykrywa się u ok. 70-80% osób z tymi schorzeniami. Infekcja może prowadzić do rozwoju raka żołądka – ryzyko w przypadku osób z wrzodem żołądka zakażonych Helicobacter pylori wzrasta dwukrotnie. Jest to związane z podtrzymywaniem przez drobnoustroje stanu zapalnego błony śluzowej, sprzyjającego transformacji nowotworowej.
Co sprzyja zakażeniu bakteriąHelicobacter pylori?
Nie ma korelacji w częstości zakażeń a płcią, natomiast ważną rolę odgrywa tu wiek i miejsce zamieszkania. Do infekcji dochodzi najczęściej w okresie dzieciństwa, a ponieważ bakteria przenosi się z człowieka na człowieka, dotyczy ona zazwyczaj całej rodziny. Najwięcej przypadków obserwuje się w małych miejscowościach i na wsiach, mniej natomiast w dużych miastach. Ryzyko zakażenia zależy także od poziomu higieny i warunków sanitarnych panujących w danym rejonie, dlatego państwa rozwijające się obserwują znacznie większy odsetek zakażeń w porównaniu z krajami wysokorozwiniętymi.
Istnieją trzy główne drogi zakażenia Helicobacter pylori: oralno-oralna (ustno-ustna), gastro-oralna (żołądkowo-ustna) oraz fekalno-oralna (odbytniczo-ustna). Bakteria bytuje w ślinie, dlatego możliwe jest zakażenie nawet poprzez pocałunek, a także w wymiocinach i kale, co przy braku zachowania podstawowych zasad higieny sprzyja rozprzestrzenianiu się infekcji.
Także nałogi, takie jak palenie papierosów czy nadużywanie alkoholu, jak również jedzenie nieumytych owoców i warzyw, surowego lub niedogotowanego mięsa oraz picie nieprzegotowanej wody, zwiększają szanse na infekcję bakterią. Mimo, iż głównym nosicielem bakterii jest człowiek, istnieje ryzyko przeniesienia bakterii także ze zwierząt mających kontakt z ludźmi, dlatego obserwuje się większy odsetek zakażeń wśród osób posiadających zwierzęta gospodarskie.
