U nas zapłacisz kartą
Helicobacter pylori a wypadanie włosów - Związek, Mechanizmy i Wpływ na Zdrowie Włosów
Helicobacter pylori – podstępna bakteria, której niestraszny kwas żołądkowy
Bakterie z gatunku Helicobacter pylori są powszechną przyczyną zakażeń przewodu pokarmowego. W Polsce problem ten dotyczy ok. 67% populacji osób dorosłych i 30% dzieci. Sama obecność drobnoustrojów w przewodzie pokarmowym nie świadczy jednak o chorobie. Zakażenie przebiega zwykle bezobjawowo, a symptomy infekcji pojawiają się u ok. 5-10% dorosłej populacji.
Helicobacter pylori wiązany jest z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy, ponieważ bakterie wykrywa się u ok. 70-80% osób z tymi schorzeniami. Infekcja może prowadzić do rozwoju raka żołądka – ryzyko w przypadku osób z wrzodem żołądka zakażonych Helicobacter pylori wzrasta dwukrotnie. Jest to związane z podtrzymywaniem przez drobnoustroje stanu zapalnego błony śluzowej, sprzyjającego transformacji nowotworowej.
Diagnostyka w kierunku Helicobacter pylori
Wskazania do diagnostyki w kierunku Helicobacter pylori
(Management of Helicobacter pylori infection – the Maastricht V/Florence Consensus Report P. Malfertheiner, F. Megraud, C.A. O’Morain i wsp.)
- aktywna lub przebyta choroba wrzodowa
- wczesny rak żołądka
- bliscy krewni chorych na raka żołądka
- chłoniak MALT
- dyspepsja
- planowane długotrwałe leczenie niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi
- niedokrwistość z powodu niedoboru żelaza o nieznanej etiologii
- niedobór witaminy B12
Badania laboratoryjne w diagnozowaniu zakażenia Helicobacter pylori obejmują testy nieinwazyjne i inwazyjne.
Metody nieinwazyjne zalecane są dla osób bez objawów alarmowych i bez wywiadu rodzinnego w kierunku nowotworów przewodu pokarmowego. Badania powinny być wykonywane w laboratorium, gdzie interpretowane są przez diagnostę laboratoryjnego.
Metody inwazyjne, wymagające endoskopowego pobrania wycinka, powinny być wykonywane u osób z alarmowymi objawami i u pacjentów z wywiadem rodzinnym w kierunku nowotworów przewodu pokarmowego.
Uwaga: nie należy przyjmować IPP przez 7–14 dni przed testami: oddechowym, antygenowym i ureazowym.
Testy antygenowe z kału w kierunku Helicobacter pylori
Testy wykonywane z kału służą do diagnozowania aktywnego zakażenia oraz do oceny skuteczności leczenia.
Jakie schorzenia może wywoływaćHelicobacter pylori?
Większość zakażeń bakterią Helicobacter pylori przebiega niezauważenie, ponieważ nie daje żadnych objawów. Jednak w niektórych przypadkach powoduje rozwój schorzeń przewodu pokarmowego, dotyczących głównie żołądka i dwunastnicy. W pierwszej kolejności występuje przewlekły stan zapalny błony śluzowej, któremu towarzyszą bóle nadbrzusza, niestrawność, odbijanie, mdłości, zgaga i brak łaknienia. Następnie dochodzi do powstawania wrzodów żołądka objawiających się wymiotami oraz bólami nasilającymi się po jedzeniu. Jeśli wrzody rozwinęły się w obrębie dwunastnicy, charakterystycznym objawem jest ustępowanie na kilka godzin dolegliwości bólowych po spożyciu posiłku. Obecność H. pylori oraz częste używanie leków z grupy NLPZ to dwie najważniejsze przyczyny powstawania wrzodów przewodu pokarmowego. W przebiegu infekcji bakterią może dojść także do rozwoju zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka.
Helicobacter pylori jest pierwszym potwierdzonym kancerogenem bakteryjnym, co znaczy, że może prowadzić do rozwoju nowotworów. Zakażenie tą bakterią zwiększa ryzyko zachorowania na raka żołądka i chłoniaka MALT. Rak żołądka w blisko 90% przypadków powstaje na skutek zakażenia bakterią Helicobacter pylori, a powszechność jej występowania na całym świecie sprawiła, że jest to jeden z najczęściej występujących nowotworów złośliwych. Chłoniak MALT również należy do nowotworów złośliwych i powstaje w tkance limfatycznej wyścielającej żołądek. Rozwija się jako efekt chronicznego zapalenia błony śluzowej wywołanego obecnością H. pylori. Szacuje się, że nawet 98% przypadków tego rodzaju chłoniaka związanych jest z zakażeniem tą bakterią.
Helicobacter pylori ma również związek z występowaniem niektórych chorób niedotyczącymi przewodu pokarmowego. Jest to przede wszystkim: niewyjaśniona anemia z niedoboru żelaza, za niskie stężenie witaminy B12 w organizmie oraz samoistna małopłytkowość. Stwierdzono również zależność między bakterią a niektórymi schorzeniami dermatologicznymi, takimi jak trądzik różowaty czy przewleka pokrzywka.
Umów wizytę u dermatologa
Problem wypadania włosów warto w pierwszej kolejności skonsultować z lekarzem rodzinnym. Razem z pacjentem przeanalizuje jego stan zdrowia i przebyte choroby, obecnie stosowaną dietę i przyjmowane leki. Zleci również podstawowe badania diagnostyczne, aby móc ocenić, co może być przyczyną utraty włosów. Przyczyn jest naprawdę wiele, dlatego warto rozpocząć wstępną diagnostykę, by lekarz mógł nas skierować do odpowiedniego specjalisty.
Jeżeli problem wynika z zaburzeń układu hormonalnego, należy zgłosić się do endokrynologa. Gdy lekarz stwierdzi, że przyczyną może być choroba skóry, wówczas skieruje nas do dermatologa. Może on wykonać dodatkowe badania, takie jak: trichogram, trichoskopia, czy pobrać wycinek ze skóry głowy.
Do lekarza specjalisty możemy się zapisać ze pośrednictwem serwisu LekarzeBezKolejki.pl. Pacjenci mają do wyboru tysiące specjalistów z całej Polski, którzy oferują wizyty na NFZ i prywatne.
