Jak skutecznie leczyć uczulenie na propolis - Praktyczne porady i sposoby łagodzenia objawów

Alergia na słońce – polimorficzna osutka świetlna – objawy

Zwykle polimorficzna osutka świetlna (PMLE) występuje wiosną i wczesnym latem. Może jednak pojawić się zimą, po korzystaniu z solarium lub po wakacjach w ciepłych krajach. Zmiany skórne występują zwykle w ciągu kilku godzin (czasami kilku dni) po ekspozycji na słońce i towarzyszy im intensywny świąd. Wysypka trwa od jednego do kilku dni, a następnie ustępuje, jeśli unika się dalszej ekspozycji na słońce. Czasami wysypka utrzymuje się przez kilka tygodni. Zmiany goją się bez powstawania blizn. Charakterystyczną cechą polimorficznej osutki świetlnej jest to, że jest najbardziej nasilona wiosną i wczesnym latem, łagodnieje wraz z postępem lata i ustępuje jesienią lub zimą, a następnie powraca kolejnej wiosny.

W przypadku polimorficznej osutki świetlnej może występować kilka różnych rodzajów zmian skórnych (jak sama nazwa wskazuje – polimorficzna, czyli mająca wiele postaci), ale zwykle u danej osoby jest to określony rodzaj zmian skórnych i kiedy wysypka nawraca, wygląda tak samo, jak podczas poprzednich epizodów. Najczęściej są to swędzące, czerwone grudki, plamy lub krosty. Rzadziej zmiany przypominają ukąszenia owadów lub rumień wielopostaciowy.


Alergia na słońce: czerwone grudki, plamy i krosty. Fot. istockphoto.com

Wysypka najczęściej pojawia się na obszarach skóry narażonych na działanie promieni słonecznych – w górnej części klatki piersiowej, na dekolcie, szyi, ramionach, a czasami także łydkach. Choroba występuje częściej tam, gdzie skóra w czasie zimy jest zakryta. Wysypka rzadko występuje na twarzy i grzbietach dłoni.

Rzadko wysypce mogą towarzyszyć objawy ogólnoustrojowe, takie jak gorączka, dreszcze, ból głowy i nudności.

Co stosować na alergię skórną?

Jeśli borykamy się z problemem alergii skórnej, leczenie objawowe doskonale uzupełnią:

  • emolienty – działają silnie nawilżająco poprzez zatrzymywanie wody w naskórku. Ponadto odbudowują barierę naskórkową, redukują świąd, działają regenerująco i przeciwzapalnie. Dzięki swoim właściwościom łagodzą przebieg alergii skórnych, a niekiedy nawet pomagają zapobiegać wystąpieniu zaostrzeń. Warto sprawdzać skład konkretnych preparatów, ponieważ niektóre mogą zawierać substancje potencjalnie alergizujące, zwłaszcza konserwanty (np. parabeny) i substancje zapachowe (np. limonen). W niskich dawkach nie są one szkodliwe dla zdrowych osób, ale w przypadku schorzeń skórnych przebiegających ze stanem zapalnym mogą okazać się problematyczne. Emolienty występują w postaci płynów i żeli do mycia, kremów, oliwek i szamponów.
  • środki antyseptyczne – ze względu na ryzyko nadkażeń bakteryjnych i grzybiczych w czasie zaostrzenia objawów skórnych można stosować delikatne środki odkażające, np. na bazie nanosrebra lub chlorowodorku oktenidyny.
  • okłady z chłodnej wody lub soli fizjologicznej – bywają pomocne w pierwszej, ostrej fazie wyprysku. Ulgę przyniesie przykładanie kompresów kilka razy dziennie na czas około 30 minut.
  • maść dziegciowa – dziegieć sosnowy wykazuje działanie przeciwświądowe, przeciwzapalne i odkażające, dzięki czemu dobrze sprawdza się w pielęgnacji skóry objętej procesem zapalnym.
  • maść rumiankowa – ma działanie przeciwzapalne i może być stosowana pomocniczo w łagodzeniu stanu zapalnego skóry. Istnieje jednak ryzyko wystąpienia alergii kontaktowej na składnik czynny maści. Nie zaleca się stosowania jej u niemowląt i najmłodszych dzieci.

Wapno od dawna było stosowane pomocniczo w stanach alergicznych. Ostatnie badania naukowe poddają w wątpliwość skuteczność takiego leczenia, porównując jego efekty do działania placebo. Preparaty z wapniem nie są szkodliwe pod warunkiem, że od ich zastosowania do przyjęcia właściwego leku przeciwalergicznego zachowamy odpowiedni odstęp czasu. W przeciwnym wypadku może zaburzać wchłanianie substancji leczniczej.

Uczulenie na nikiel – jak leczyć?

Uczulenie na nikiel potwierdzają testy płatkowe. W przypadku stwierdzenia uczulenia, należy unikać przedmiotów go zawierających, a w razie wystąpienia wyprysku kontaktowego, natychmiast zaprzestać kontaktu z alergenem.

Alergia na nikiel – czego unikać? Osoby uczulone na nikiel powinny unikać kontaktu z przedmiotami codziennego użytku zawierającymi ten metal, takimi jak sztuczna biżuteria, zegarki, guziki, zamki błyskawiczne, klamry, monety, klucze, klamki i inne.

W niektórych sytuacjach zawodowych może być niezbędne noszenie rękawiczek ochronnych lub nawet zmiana pracy w celu uniknięcia kontaktu z alergenem.

Ważne jest również informowanie personelu medycznego o alergii przed wszelkimi zabiegami chirurgicznymi czy diagnostycznymi, które mogą wymagać kontaktu z metalami i wywoływać alergię kontaktową (wyprysk kontaktowy).

Leczenie uczulenia na lateks

Leczenie uczulenia na lateks obejmuje przede wszystkim immunoterapię, czyli tzw. odczulanie. Jej celem jest obniżenie poziomu wrażliwości organizmu na lateks poprzez stopniowe zwiększanie dawek alergenu, na który pacjent wykazuje reakcję. W kontekście alergii na lateks obiecujące wyniki wykazuje immunoterapia podjęzykowa, choć istnieje również możliwość zastosowania immunoterapii podskórnej. Mimo to obie te metody wciąż są traktowane jako eksperymentalne, a nie standardowe procedury lecznicze.

W przypadku pojawienia się objawów skórnych należy zastosować maść sterydową, np. maść z hydrokortyzonem, która jest dostępna w aptece bez recepty. Na katar sienny można zastosować steryd donosowy, np. w postaci mometazonu. Co ważne, osoby, u których reakcja alergiczna może być nasilona, powinny być zaopatrzone w adrenalinę w strzykawce. W sytuacji pojawienia się początkowych objawów wstrząsu anafilaktycznego, takich jak zawroty głowy czy kołatanie serca, należy jak najszybciej przerwać kontakt z alergenem i zaaplikować adrenalinę domięśniowo, najlepiej w udo.

Niezależnie od stopnia nasilenia reakcji alergicznych w przypadku uczulenia na lateks zawsze zaleca się eliminację kontaktu z materiałami zawierającymi lateks. Obejmuje to unikanie produktów takich jak prezerwatywy, rękawiczki czy odzież wykonane z lateksu, co ma na celu zapobieżenie wystąpieniu reakcji alergicznej.

Trądzik grzybiczy wywołany steroidami zapalenie mieszków włosowych malassezia leczy się miejscowymi środkami przeciwgrzybiczymi , takimi jak szampon ketokonazolowy lub doustnymi lekami przeciwgrzybiczymi.

Czytaj dalej...

Jeśli trądzik jest nasilony, zazwyczaj zalecane są te same doustne leki na trądzik, jakie przepisywane są w przypadku trądziku pospolitego antybiotyki takie jak tetracyklina, doksycyklina czy erytromycyna, a także, trudniejsze do nakładania, antybiotyki do stosowania miejscowego.

Czytaj dalej...

W tych grupach pacjenci mogą dzielić się swoimi doświadczeniami, uczyć się od innych osób zmagających się z tą samą chorobą i otrzymać emocjonalne wsparcie od osób, które naprawdę rozumieją ich sytuację.

Czytaj dalej...

Należy pamiętać, że skóra z trądzikiem różowatym wymaga specjalnej pielęgnacji, dlatego zaleca się stosowanie dermokosmetyków do skóry wrażliwej oraz unikanie kosmetyków drażniących i czynników wyzwalających zmiany.

Czytaj dalej...