U nas zapłacisz kartą
Jak leczyć łysienie androgenowe u kobiet?
Czym jest łysienie androgenowe?
Łysienie androgenowe jest najczęstszym rodzajem łysienia i dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Powoduje je zwykle wrażliwość mieszka włosowego na działanie hormonu, który powstaje w wyniku przemian testosteronu. Dokładnie chodzi o dihydrotestosteron (DHT), który należy do grupy androgenów (męskich hormonów płciowych) i u obu płci odpowiada za stan owłosienia.
Bezpośrednią przyczyną łysienia androgenowego jest wspomniana wcześniej wrażliwość mieszków włosowych na dihydrotestosteron albo zbyt wysoki poziom tego hormonu w organizmie.
Czynnikami, które predysponują do tych stanów, są:
Podłoże genetyczne
Jeśli w rodzinie występowały przypadki łysienia androgenowego, istnieje większe ryzyko wystąpienia tego schorzenia u potomków.
Zaburzenia hormonalne
U kobiet związane są one przede wszystkim z menopauzą, ponieważ w tym okresie zwiększa się udział androgenów w stosunku do estrogenów.
Choroby wpływające na produkcję hormonów
U kobiet są to m.in.:
- zespół policystycznych jajników,
- guzy nadnerczy,
- choroby przysadki mózgowej.
W ogromnej większości przypadków skłonność do łysienia androgenowego jest zapisana w genach i dotyczy to zarówno mężczyzn, jak i kobiet.
Co to jest łysienie androgenowe typu męskiego?
Łysienie (łac. alopecia) to choroba dermatologiczna, której towarzyszy szybsza utrata włosów niż w przypadku ich fizjologicznego wypadania. Może być spowodowane zaburzeniami endokrynologicznymi związanymi ze zwiększoną produkcją dihydrotestosteronu, co ma miejsce w tytułowym rodzaju łysienia. Zdarza się również, że za utratą włosów „typu męskiego” stoi stosowane leczenie, które odpowiada za tzw. łysienie androgenowe indukowane lekami.
Jak klasyfikuje się łysienie androgenowe?
Obecnie typuje się ok. 500 postaci klinicznych łysienia, które klasyfikuje się jako:
- łysienie niebliznowaciejące (odwracalne, w którym mieszki włosowe zostają zachowane),
- łysienie bliznowaciejące (nieodwracalne, w którym dochodzi do utraty mieszków włosowych zastępowanych przez tkankę łączną).
Istnieje również inny podział z uwzględnieniem:
- łysienia rozlanego, które dotyczy równomiernego przerzedzenia się włosów na całej lub znaczącej powierzchni owłosionej skóry głowy,
- łysienia ogniskowego, które dotyczy ograniczonych powierzchni (mogą być pojedyncze lub mnogie).
Mając na uwadze wcześniej przytoczoną klasyfikację łysienie androgenowe umieszcza się w grupie łysienia rozlanego i niebliznowaciejącego.
Łysienie androgenowe u kobiet - przyczyny, diagnostyka, sposoby leczenia
Łysienie androgenowe jest jednym z najczęstszych rodzajów łysienia zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Spowodowane m.in. nadmierną wrażliwością organizmu na androgeny prowadzi do znacznej utraty włosów u kobiet i całkowitego wyłysienia u mężczyzn. Aby powstrzymać wypadanie włosów, konieczna jest kompleksowa terapia obejmująca zabiegi kosmetyczne, codzienną pielęgnację specjalistycznymi środkami, jak również leczenie hormonalne.
Spis treści
Łysienie androgenowe (AGA) jest to typ łysienia, który u mężczyzn powoduje utratę włosów na zakolach, później na szczycie głowy, a u kobiet na środku czaszki. W tym typie łysienia bardzo dużą rolę odgrywają tzw. męskie hormony płciowe – androgeny.
Hormony te posiadają zarówno mężczyźni, jak i kobiety, tyle że u mężczyzn jest ich więcej. Odpowiadają one zarówno za funkcjonowanie układu hormonalnego, libido, jak również za pracę gruczołów łojowych.
Łysienie androgenowe u mężczyzn
Pierwsze objawy łysienia androgenowego pojawiają się u mężczyzn zwykle po okresie dojrzewania i prowadzą do utraty włosów o charakterystycznym obrazie. W obrazie histopatologicznym dochodzi do zmian w cyklu włosowym a także miniaturyzacji mieszka włosowego. Zaczyna się produkcja włosów delikatniejszych oraz krótszych. Na poziomie komórkowym miniaturyzacja mieszka włosowego postępuje w skutek redukcji objętości brodawki włosa w wyniku czego zmniejsza się liczba jej komórek.
Ryzyko wystąpienie tego typu łysienia u mężczyzny zwiększa się przy pozytywnym wywiadzie rodzinnym konkretnie kiedy stwierdzono podobne objawy u ojca lub u dziadka ze strony matki.
Do dokumentowania łysienia typu męskiego służy skala Norwood
Objawy łysienia androgenowego
U mężczyzn zwykle występuje recesja linii włosów na skroniach (zakola) i łysina na wierzchołku, u kobiet zwykle objawia się w postaci rozproszonego przerzedzenia na szczycie głowy. U mężczyzn często prowadzi do całkowitego wyłysienia. U kobiet raczej nigdy nie dochodzi do wyłysienia.
Łysienie androgenowe – w większości przypadków jest uwarunkowane genetycznie.
Łysienie tego typu występuje zarówno u kobiet jak i u mężczyzn jednak powinny być traktowane jako dwa odrębne schorzenia. Różnice dotyczą między innymi wieku w którym jednostka pojawia się, ale także obrazu klinicznego i częstotliwości występowania.
Pierwsze objawy łysienia androgenowego ujawniają się u nastolatków (forma ostra). Objawia się cofaniem linii na skroniach i czole, następnie proces zaczyna obejmować koronę głowy. Na łysienie androgenowe narażone są również kobiety. U kobiet przebieg choroby jest odmienny w stosunku do mężczyzn. Włosy przerzedzają się na środku głowy w postaci rozproszonej.
