U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie stosować maść ichtiolową na pryszcze
Maść ichtiolowa
Maść ichtiolowa to ogólnodostępny preparat, którego głównym składnikiem jest ichtiol. Substancja ta oraz jej właściwości zostały odkryte i opisane w XIX wieku w Niemczech. Ichtiol występuje również pod innymi nazwami: ichtammol, litol, bituminol oraz amonowy sulfobituminian lub ichtyoleum. Warto zapamiętać te nazwy, ponieważ mogą one występować w preparatach, które nie będą nazwane maścią ichtiolową, a będą cechować się tymi samymi właściwościami. Zawartość ichtiolu w maści ichtiolowej wynosi około 10%, pozostałe składniki to głównie lanolina oraz wazelina.
Maść ichtiolowa ma ciemnobrunatny, prawie czarny odcień, jest smolista i tłusta, a jej zapach przypomina rozgrzany asfalt. Bardzo mocno brudzi, trzeba więc uważać, by nie miała styczności z ubraniami, ręcznikami czy pościelą. Jednak właściwości ichtiolu sprawiają, że jest bardzo skutecznym środkiem na wszelkie zmiany ropne skóry, w tym trądzik, wypryski czy czyraki.
Maść ichtiolowa – skład, działanie i dawkowanie. Na co pomaga ichtiol?
Maść ichtiolowa polecana jest m.in. na forach internetowych oraz w mediach społecznościowych jako skuteczny lek na trądzik. Faktem jest, że ichtiol redukuje stan zapalny oraz działa bakteriostatycznie i ściągająco, jednak zdania na temat stosowania maści ichtiolowej na trądzik są podzielone. Warto przed rozpoczęciem leczenia trądziku z zastosowaniem maści ichtiolowej zasięgnąć porady dermatologa lub farmaceuty, bo maść ichtiolowa może powodować podrażnienia.
Maść ichtiolowa zyskała dużą popularność dzięki niemal natychmiastowemu działaniu – w kilka godzin po jej zastosowaniu zmniejszają się dolegliwości wywoływane np. przez ropne wypryski, które często bywają bardzo bolesne. Po zastosowaniu produktu leczniczego na powierzchni wyprysków pojawia się ropny czop, jednak dermatolodzy przestrzegają przed samodzielnym wyciskaniem krost, bo zwiększa się w tym przypadku ryzyko wtórnego zakażenia, a także powstawania blizn potrądzikowych.
Ważne! Maść ichtiolowa przeznaczona jest do stosowania miejscowego! Nie należy nakładać jej na zdrową skórę. Stosowana przez dłuższy czas, może wywołać stan zapalny skóry, który objawia się zaczerwienieniem, pieczeniem i świądem. Przed zastosowaniem produktu leczniczego koniecznie trzeba zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania.
Maść ichtiolowa na wrzody
Maść ichtiolowa na wrzód ropny (inaczej czyrak) jest najbardziej znanym i powszechnie stosowanym produktem leczniczym w warunkach domowych. Należy ją nakładać zewnętrznie na skórę (miejscowo) 1-2 razy dziennie. Maść ichtiolowa na wrzody działa przeciwzapalnie, antyseptycznie, ściągająco i regenerująco. W potocznym rozumienie „wyciąga” ropę na wierzch. Jest to pierwszy krok w walce z uporczywymi zmianami, jakimi są wrzody. Maść ichtiolowa dostępna jest bez recepty i zazwyczaj stosuje się ją na wczesnym etapie walki z czyrakami, zamiast np. ciepłych kompresów. Wpływa na szybsze powstawanie tzw. czopu ropnego, a później jego oczyszczenie z ropnej wydzieliny. Kiedy do tego dojdzie, proces gojenia i zanikania czyraka zazwyczaj nie trwa długo. Po pozbyciu się zgromadzonej we wrzodzie ropy, należy dane miejsce zdezynfekować i nałożyć na nie maść z antybiotykiem oraz opatrunek.
Kiedy absolutnie zakazana jest maść ichtiolowa? Na ranę świeżą, niezaleczoną lub uszkodzoną tkankę skórną oraz na błony śluzowe. W takich sytuacjach lepiej jej unikać, bo może silnie podrażnić skórę ze względu na właściwości rozgrzewające. Mimo że wykazuje działania regeneracyjne i sprzyja gojeniu się ran, maść ichtiolowa na otwartą ranę nie jest najlepszym pomysłem. Należy również unikać kontaktu z oczami, jak również wystrzegać się jej w przypadku uczulenia na którykolwiek składnik. Przy dłuższym i częstym stosowaniu preparat może wywołać zaczerwienienie i przesuszenie skóry. Dlatego jeśli zastanawiasz się, czy maść ichtiolową można stosować na rany ropiejące (wszelkiego rodzaju), odpowiedź brzmi: nie. Maść ichtiolowa służy głównie do leczenia wyprysków, czyraków lub trądziku. W przypadku innych ran skontaktuj się z lekarzem.