U nas zapłacisz kartą
It seems like your message was empty. Could you try again?
Polecamy przeczytać
Najczęstsze rodzaje mięsaków tkanek miękkich u dorosłych to:
- mięśniakomięsak gładkokomórkowy,
- tłuszczakomięsak,
- niezróżnicowany mięsak pleomorficzny,
- mięsak maziówkowy,
- włókniakomięsak,
- naczyniakomięsak,
- mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy,
- mięsak podścieliska endometrium,
- mięsak nabłonkowaty,
- mięsak jasnokomórkowy,
- mięsak pęcherzykowy,
- samotne guzy włókniste,
- włókniakomięsak guzowaty skóry.
Mięsaki tkanek miękkich różnicuje się także pod względem zmian przepuszczalności cholesterolu w skórze i w ścięgnach (tzw. zmian ksantomatycznych). Należą do nich:
- włókniakożółtak,
- żółtak,
- ziarniak żółtakowy młodzieńczy,
- ziarniak żółtakowy zaotrzewnowy,
- guz olbrzymiokomórkowy pochewek ścięgnistych.
Mięsaki tkanek miękkich, kości, GIST
Wyróżnia się 3 główne grupy mięsaków:
- Mięsaki tkanek miękkich to połowa zdiagnozowanych przypadków mięsaka. Najczęściej są umiejscowione w kończynach i tułowiu. Można je także wykryć w okolicach głowy, szyi albo w przestrzeni zaotrzewnowej. Mięsak poprzecznie prążkowany najczęściej wykrywany jest u dzieci. Mięsaki tkanek miękkich zwykle przez długi czas nie dają żadnych objawów. Pojawiające się symptomy, takie jak opuchlizna stawu czy niedokrwistość, pacjenci traktują jako efekt urazu bądź źle prowadzonej diety. W wielu przypadkach mięsaki dają przerzuty do płuc.
- Mięsaki GIST (gastrointestinal stromal tumors) to nowotwory tkanki podścieliskowej przewodu pokarmowego. Pojawiają się w wyniku nieprawidłowej pracy jednego z receptorów komórkowych. Nowotwory GIST najczęściej rozwijają się w żołądku lub w jelitach, nie wywołując żadnych objawów. Zanim zostaną rozpoznane, mogą urosnąć do dużych rozmiarów i wykazywać przerzuty w wątrobie. Im wcześniej są wykryte, tym rokowania są lepsze.
- Mięsaki kości lokują się w różnych elementach tkanki kostnej: przy nasadach lub w trzonach kości długich albo w kościach krótkich różnokształtnych. Nowotwory w kościach długich lub płaskich często rozpoznaje się u osób w wieku 20-30 lat. Z kolei zmiany w kościach różnokształtnych pojawiają się u osób starszych. Głównym objawem mięsaków kości jest ból, któremu zwykle towarzyszy obrzmienie w okolicy stawu. Jeśli bóle trwają dłużej niż 1,5 miesiąca, należy zgłosić się do lekarza.
Polecamy przeczytać
W przypadku leczenia chirurgicznego wyróżnia się 4 określenia zakresu wykonanej operacji wycięcia mięsaka:
- Operacja z marginesem śródnowotworowym – ma miejsce wtedy, gdy cięcie chirurgiczne przechodzi bezpośrednio przez guz. Jest to tak zwana biopsja otwarta w przypadku guzów mających średnicę większą niż 3 cm.
- Operacja w granicach tkanek brzeżnych – to zabieg, podczas którego linia cięcia chirurgicznego przebiega przy guzie. Jest to zabieg wyłuszczenia guza wraz z tak zwaną torebką rzekomą. Tego typu operacja nie jest radykalna.
- Wycięcie z marginesem szerokim – jest stosowane wtedy, gdy margines tkanek zdrowych wokół guza wynosi przynajmniej 2 cm. Zabieg taki wykonywany jest wobec mięsaków o niskim stopniu złośliwości. Jeśli guz ma więcej niż 5 cm, wycięcie z marginesem szerokim również jest możliwe, o ile zostanie połączone z radioterapią. Zabiegi takie wykonuje się wobec mięsaków zajmujących więcej niż jeden przedział mięśniowy. To ewentualna alternatywa dla amputacji kończyny. Mogą być również wykonane w przypadku guzów umiejscowionych na ścianie jamy brzusznej lub klatki piersiowej.
- Wycięcie przedziału mięśniowego – to zabieg gwarantujący największą radykalność wobec guzów umiejscowionych wewnątrzprzedziałowo.
Po zakończonym leczeniu istotne są regularne wizyty kontrolne, które mogą pomóc w szybszym zdiagnozowaniu nawrotu choroby lub wykryciu przerzutów, które pojawiają się zwykle do 2 lat od zastosowania pierwotnej terapii.
Monitoring pacjenta może trwać nawet 10 lat. Kontrola zdrowia opiera się na analizie wyników badań oraz na poszukiwaniu przerzutów. Zalecenia co do dalszej opieki wynikają z tego, gdzie zlokalizowany był pierwotny guz, jaki był jego podtyp histopatologiczny, uwzględnia się także indywidualne rozwiązania dopasowane do konkretnego pacjenta.
Mięsak Kaposiego - leczenie
Istnieją dwa główne sposoby leczenia mięsaka Kaposiego: lokalne i systemowe.
Leczenie lokalne
Leczenie lokalne polega na miejscowym niszczeniu zmian nowotworowych i jest zazwyczaj wykonywane u pacjentów z drobnymi, szpecącymi zmianami, jako leczenie paliatywne lub przy poważnych chorobach współistniejących, utrudniających terapię systemową.
Leczenie lokalne może przyjmować różne formy:
- mechaniczne usunięcie guzów nowotworowych poprzez wycięcie chirurgiczne,
- lokalną krioterapię
- fotokoagulację laserową niszczącą małe zmiany.
- leki przeciwnowotworowe aplikowane bezpośrednio na zmiany na skórze i błonach śluzowych, mające za zadanie zmniejszyć guzki i dzięki działaniu miejscowemu uchronić pacjenta przed szkodliwymi działaniami ubocznymi uderzającymi w cały organizm.
- radioterapia, powodująca poprawę stanu zdrowia u większości pacjentów. Jest ona stosowana szczególnie w przypadkach krwawiących lub bardzo bolesnych zmian chorobowych.
Leczenie systemowe
Powyższe lokalne formy leczenia są nieraz bardzo skuteczne, jednak ograniczają się tylko do wybranych fragmentów ciała, a chory jest cały organizm, dlatego też bardzo ważnym składnikiem terapii jest działanie systemowe. Polega ono głównie na wdrożeniu odpowiedniej farmakoterapii, szczególnie u chorych dotkniętych szybko postępującym typem choroby, z zajętymi śluzówkami i narządami wewnętrznymi. Zazwyczaj stosuje się trzy rodzaje leczenia:
- Immunoterapia polega na podawaniu pacjentom odpowiednich dawek interferonu - cytokiny naturalnie wystepującej u człowieka, mającej potencjał regulacji i sterowania układem odpornościowym. Prawdopodobnie stymuluje on organizm pacjenta do zwiększonej odpowiedzi przeciwko wrogim wirusom i chroni przed angiogenezą, czyli tworzeniem nowych naczyń krwionośnych, dostarczających substancje odżywcze do guzów nowotworowych.
- Chemioterapia jest metodą szeroko stosowaną w leczeniu prawie wszystkich nowotworów, również mięsaka Kaposiego. Chemioterapeutyki działają na różnych etapach rozwoju komórek nowotworowych, utrudniając lub uniemożliwiając ich wzrost i podział, co może zmniejszyć masę guzów nowotworowych lub zatrzymać ich dalszy wzrost.
- Kolejnym bardzo ważnym sposobem walki z mięsakiem Kaposiego, stosowanym u pacjentów zakażonych wirusem HIV, jest wysokoaktywna terapia antyretrowirusowa. Zazwyczaj jest ona pierwszą metodą leczenia u takich chorych i stała się bardzo obiecującą częścią terapii. U wielu chorych wprowadzenie tego rodzaju leczenia diametralnie zmieniło przebieg choroby i szanse na dłuższe życie pacjentów.
- Zobacz: Kiedy lekarz decyduje o podaniu chemioterapii?
