U nas zapłacisz kartą
It seems like your message was empty. Could you try again?
Mięsak (guz) Ewinga – przyczyny
Przyczyny mięsaka Ewinga nie są znane. Wśród czynników ryzyka rozwoju wymienia się m.in. promieniowanie jonizujące. Nie bez znaczenia jest także występowanie rodzinne. Przypuszcza się, że zwiększenie zachorowalności ludzi młodych może wskazywać na zależność między szybkim procesem wzrastania a rozwojem nowotworu.
Mięsak Ewinga przez dłuższy czas nie daje żadnych objawów. Dopiero z czasem pojawiają się:
- ból kości - u większości pacjentów jest to tępy, nawracający ból, który z czasem staje się ostry i ciągły. Mięsak Ewinga najczęściej zlokalizowany jest w kościach długich (w większości przypadków w kości udowej), następnie w kościach płaskich i w tkankach miękkich, a w następnej kolejności w kręgosłupie
Niepokój rodziców powinny wzbudzić dolegliwości bólowe układu ruchu u dziecka, które nie są związane bezpośrednio z urazem.
- ograniczenie ruchomości w zajętej kości, wynikające z ostrego i ciągłego bólu
- czasem obrzęk nad zajętą przez nowotwór kością
- złamanie patologiczne kości, będące wynikiem zniszczenia przez guz kości
W zależności od tego, którą kość zajął nowotwór, mogą się pojawić także inne objawy. Na przykład, mięsak Ewinga w obrębie kręgosłupa może powodować parestezje, po których następuje osłabienie czucia, siły mięśniowej. Objawy te są wynikiem ucisku guza na nerwy.
W około 40 proc. przypadków występuje tzw. maska zapalna (objawy stanu zapalnego, podwyższona temperatura ciała), utrudniająca właściwe rozpoznanie).
Polecamy przeczytać
Najczęstsze rodzaje mięsaków tkanek miękkich u dorosłych to:
- mięśniakomięsak gładkokomórkowy,
- tłuszczakomięsak,
- niezróżnicowany mięsak pleomorficzny,
- mięsak maziówkowy,
- włókniakomięsak,
- naczyniakomięsak,
- mięśniakomięsak prążkowanokomórkowy,
- mięsak podścieliska endometrium,
- mięsak nabłonkowaty,
- mięsak jasnokomórkowy,
- mięsak pęcherzykowy,
- samotne guzy włókniste,
- włókniakomięsak guzowaty skóry.
Mięsaki tkanek miękkich różnicuje się także pod względem zmian przepuszczalności cholesterolu w skórze i w ścięgnach (tzw. zmian ksantomatycznych). Należą do nich:
- włókniakożółtak,
- żółtak,
- ziarniak żółtakowy młodzieńczy,
- ziarniak żółtakowy zaotrzewnowy,
- guz olbrzymiokomórkowy pochewek ścięgnistych.
Mięsak Kaposiego - leczenie
Istnieją dwa główne sposoby leczenia mięsaka Kaposiego: lokalne i systemowe.
Leczenie lokalne
Leczenie lokalne polega na miejscowym niszczeniu zmian nowotworowych i jest zazwyczaj wykonywane u pacjentów z drobnymi, szpecącymi zmianami, jako leczenie paliatywne lub przy poważnych chorobach współistniejących, utrudniających terapię systemową.
Leczenie lokalne może przyjmować różne formy:
- mechaniczne usunięcie guzów nowotworowych poprzez wycięcie chirurgiczne,
- lokalną krioterapię
- fotokoagulację laserową niszczącą małe zmiany.
- leki przeciwnowotworowe aplikowane bezpośrednio na zmiany na skórze i błonach śluzowych, mające za zadanie zmniejszyć guzki i dzięki działaniu miejscowemu uchronić pacjenta przed szkodliwymi działaniami ubocznymi uderzającymi w cały organizm.
- radioterapia, powodująca poprawę stanu zdrowia u większości pacjentów. Jest ona stosowana szczególnie w przypadkach krwawiących lub bardzo bolesnych zmian chorobowych.
Leczenie systemowe
Powyższe lokalne formy leczenia są nieraz bardzo skuteczne, jednak ograniczają się tylko do wybranych fragmentów ciała, a chory jest cały organizm, dlatego też bardzo ważnym składnikiem terapii jest działanie systemowe. Polega ono głównie na wdrożeniu odpowiedniej farmakoterapii, szczególnie u chorych dotkniętych szybko postępującym typem choroby, z zajętymi śluzówkami i narządami wewnętrznymi. Zazwyczaj stosuje się trzy rodzaje leczenia:
- Immunoterapia polega na podawaniu pacjentom odpowiednich dawek interferonu - cytokiny naturalnie wystepującej u człowieka, mającej potencjał regulacji i sterowania układem odpornościowym. Prawdopodobnie stymuluje on organizm pacjenta do zwiększonej odpowiedzi przeciwko wrogim wirusom i chroni przed angiogenezą, czyli tworzeniem nowych naczyń krwionośnych, dostarczających substancje odżywcze do guzów nowotworowych.
- Chemioterapia jest metodą szeroko stosowaną w leczeniu prawie wszystkich nowotworów, również mięsaka Kaposiego. Chemioterapeutyki działają na różnych etapach rozwoju komórek nowotworowych, utrudniając lub uniemożliwiając ich wzrost i podział, co może zmniejszyć masę guzów nowotworowych lub zatrzymać ich dalszy wzrost.
- Kolejnym bardzo ważnym sposobem walki z mięsakiem Kaposiego, stosowanym u pacjentów zakażonych wirusem HIV, jest wysokoaktywna terapia antyretrowirusowa. Zazwyczaj jest ona pierwszą metodą leczenia u takich chorych i stała się bardzo obiecującą częścią terapii. U wielu chorych wprowadzenie tego rodzaju leczenia diametralnie zmieniło przebieg choroby i szanse na dłuższe życie pacjentów.
- Zobacz: Kiedy lekarz decyduje o podaniu chemioterapii?