U nas zapłacisz kartą
W jaki sposób objawia się trądzik różowaty na zdjęciach?1 / 2
Trądzik różowaty - objawy, przyczyny, leczenie
Czym jest trądzik różowaty i jakie są jego objawy
Co zrobić, jeśli twój nos pokrywa nieestetyczny rumień? Rumień na twarzy, któremu towarzyszą krosty lub naczynkowe pajączki, stanowi duży problem estetyczny. Zmiany te są bardzo szpecące i stygmatyzujące, szczególnie że kojarzą się z nieodpowiednią higieną i alkoholizmem. Choroba ta może wywołać również trwałe i szpecące zgrubienia i guzy na twarzy. Zmiany tego rodzaju mogą oznaczać trądzik różowaty, który wymaga leczenia dermatologicznego i .
Trądzik różowaty (łac. acne rosacea) jest przewlekłą chorobą skóry. Występuje na twarzy i objawia się w postaci rumienia. Pierwsze objawy pojawiają się na nosie. Następnie objawy rozszerzają się na pozostałe części twarzy i występują na brodzie, czole i uszach.
Schorzenie to dotyka około 10% populacji. Pierwsze objawy w postaci zaczerwienienia najczęściej pojawia się w wieku 35 - 50 lat. Występuje bez względu na płeć, choć częściej dotyka kobiety.
Trądzik różowaty jest chorobą przewlekłą, której nie można całkowicie wyleczyć. Dlatego też leczenie ma na celu zahamowanie powstawania nowych zmian i rozszerzania się choroby, jak również zminimalizowania szpecących zmian na skórze, jak rumień, pajączki czy też brzydkie zgrubienia skóry.
Przyczyny trądziku różowatego
Przyczyny tej choroby nie są do końca poznane. Przypuszcza się, że występuje współdziałanie wilu czynników środowiskowych, hormonalnych i psychogennych.
Czynniki, które mogą sprzyjać występowaniu trądziku różowatego:
- stres,
- palenie papierosów i picie alkoholu,
- czynniki środowiskowe, takie jak nasłonecznienie skóry, mróz, zmiany temperatury oraz działanie wysokiej temperatury na skórę,
- przebywanie długo w klimatyzowanych pomieszczeniach,
- tłusta i mocno przetworzona dieta,
- korzystanie z sauny i basenu z chlorowaną wodą,
- kosmetyki podrażniające skórę,
- zakażenie nużeńcem ludzkim,
- częsty kontakt z chlorowaną i twardą wodą,
- dieta bogata w kapsaicynę, histaminę i tyraminę,
- dieta zawierająca gorące, tłuste, pikantne potrawy,
- kosmetyki zawierające aceton, alkohol denaturowany, mentol, silne środki spieniające i zapachowe,
- leki rozszerzające naczynia krwionośne, glikokortykosteroidy i statyny,
- przyjmowanie dużych dawek witamin B6, B12, PP.
Objawy trądziku różowatego
Głównymi objawami trądziku różowatego są nieestetyczne grudki na brodzie, rumień, zaczerwienione policzki i popękane naczynka. W przeciwieństwie do trądziku młodzieńczego, trądzik różowaty może pojawić się nawet w okresie menopauzy. Zmiany widoczne są wyłącznie na twarzy i dotyczą jej środkowych partii, czyli czoła, nosa, policzków i brody. Wszystko zaczyna się w dość niepozorny sposób, bowiem pojawiają się jedynie drobne zaczerwienienia. Te niewielkie zmiany mogą być szczególnie widoczne po wypiciu kilku kieliszków wina, po spędzeniu czasu w saunie lub też po spacerze w mroźny albo bardzo gorący dzień. Są to bowiem czynniki, które wpływają na rozszerzanie się naczyń krwionośnych.
Po nasileniu się objawów, dochodzi do powstania tak zwanego “efektu motyla”. Grudki i zaczerwienienie rozmieszczone są w sposób symetryczny na obu policzkach. Bardzo uporczywe mogą być zmiany pojawiające się w obrębie nosa. Rozszerzenie naczyń i powiększenie gruczołów skutkuje powstaniem szpecących zgrubień i czerwonych guzów na nosie. Trądzik różowaty jest niezwykle dokuczliwą dolegliwością. Towarzyszy mu bowiem uczucie swędzenia i pieczenia. Cera bardzo często wysusza się i łuszczy.
Przyczyny rozwoju trądziku różowatego
Do najczęstszych przyczyn powstawania trądziku różowatego u osób dorosłych można zaliczyć:
- skłonności genetyczne,
- nieprawidłowy tryb życia i stres,
- złe nawyki żywieniowe (spożywanie zbyt ostrych potraw, dieta zakwaszająca organizm),
- spożycie alkoholu oraz nałóg tytoniowy,
- nadkwasota ze strony układu pokarmowego,
- problemy z układem krążenia,
- zaburzenia hormonalne.
Od tego, jaka jest przyczyna trądziku, będzie zależał sposób jego leczenia zalecony przez dermatologa. Na początku, najczęściej lekarze stosują leczenie miejscowe w postaci maści i kremów z metronidazolem. Kiedy okazuje się ono nieskuteczne, wówczas konieczne jest wprowadzenie odpowiedniej diety, ochrona skóry przed promieniowaniem UV w postaci dobrych kremów oraz często nawet leczenie chirurgiczne. Kiedy przyczyna leży w zaburzeniach hormonalnych, chorym zapisuje się hormony doustne lub muszą oni zrezygnować z przyjmowanej do tej pory terapii.
Trądzik różowaty dotyka najczęściej kobiet. Niekiedy same pogłębiają one zły stan swojej skóry, nakładając na nią spore ilości makijażu każdego dnia, a następnie nadmiernie ścierając jego pozostałości przy pomocy wacików i różnych preparatów. Osoby cierpiące na ten rodzaj trądziku powinny wybierać bardzo delikatne kosmetyki, w tym kremy, które nie zawierają substancji zapachowych, ani barwiących (polecamy serię Acnerose). Najlepiej, żeby skład kosmetyków był bardzo ograniczony. Należy również ograniczać ilość makijażu, jaki nakłada się na twarz narażoną na trądzik. Bardzo ważna jest zaś ochrona przed słońcem oraz mrozem i wiatrem. Często sam krem nie jest w stanie zapewnić skórze odpowiedniej osłony przed szkodliwymi warunkami atmosferycznymi.
Bibliografia
1. Berman B., Perez O.A., Zell D., Update on rosacea and antiinflammatory-dose doxycycline, 2007
Trądzik różowaty - higiena i pielęgnacja skóry
Skóra z trądzikiem różowatym jest bardzo wrażliwa, podatna na podrażnienia i wymaga specjalnej pielęgnacji, która pomaga odbudować uszkodzoną warstwę ochronną. Przy pielęgnacji skóry należy unikać tarcia, ucisku, a także stosowania kosmetyków bogatych w substancje aktywne, które zamiast wpływać dobroczynnie na skórę, wywołują podrażnienie lub uczulają. Do codziennej pielęgnacji i mycia twarzy zaleca się dermokosmetyki do skóry wrażliwej, zawierające substancje nawilżające i zmiękczające, takie które nie niszczą ochronnej warstwy lipidowej. W pielęgnacji skóry z trądzikiem różowatym należy unikać mydeł lub detergentów syntetycznych, ponieważ działają drażniąco i wysuszająco, niszcząc warstwę ochronną naskórka. Nie zaleca się również kosmetyków i leków miejscowych, które zawierają substancje drażniące oraz kosmetyków zawierających środki zapachowe, gdyż mogą podrażnić skórę.
Ważnym elementem wspomagającym leczenie trądziku różowatego jest odpowiednio skomponowana dieta. Należy w niej unikać produktów wysokoprzetworzonych oraz żywności typu fast-food. Z diety należy wyeliminować także cukier i produkty o dużej zawartości cukru oraz produkty charakteryzujące się wysokim indeksem glikemicznym.
- alkohol (w szczególności czerwone wino, ale zalecana jest także eliminacja mocnych alkoholi)
- nadmierne ilości kawy i herbaty
- pikantne oraz gorące potrawy.
Niektóre publikacje wskazują na konieczność ograniczania w diecie produktów bogatych w histaminę, są to przede wszystkim sery pleśniowe. Niewskazane jest spożywanie potraw zawierających siarczany, azotany oraz glutaminian sodu, czyli związki charakterystyczne dla przetworzonego mięsa oraz kuchni chińskiej.
Trądzik różowaty - diagnoza
Lekarz ustala rozpoznanie na podstawie wywiadu oraz badania pacjenta. Charakterystyczne dla trądziku różowatego jest występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych umiejscowionych głównie w środkowej części twarzy, tzw. wzmożonej reakcji naczynioruchowej (zaczerwienienie pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych), współistnienia objawów łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień utrzymujący się w centralnej części twarzy. Biopsja skóry rzadko jest konieczna.
Istnieje wiele metod leczenia trądziku różowatego. Leczenie jest dobierane przez lekarza dermatologa dla konkretnego pacjenta, w zależności od objawów trądziku różowatego, jego przebiegu, stanu skóry, czynników zaostrzających, chorób towarzyszących, przyjmowanych leków i odpowiedzi na leczenie.
Trądzik różowaty – leczenie niefarmakologiczne
Trądzik różowaty - leczenie miejscowe
W leczeniu miejscowym stosuje się metronidazol w postaci żelu lub kremu.
Ponadto stosuje się kwas azelainowy, iwermektynę oraz nadtlenek benzoilu.
Lekami redukującymi zaczerwienie twarzy są brymonidyna i oksymetazolina.
Do stosowanych miejscowo antybiotyków należą: iwermektyna, erytromycyna, klindamycyna.
Trądzik różowaty – leczenie laserem
Leczenie jest zawsze zlecane przez lekarza, istnieje szereg przeciwwskazań, m.in. ciąża i laktacja, bielactwo, niewyrównana cukrzyca, poważne przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego (w tym rozrusznik serca), choroby autoimmunologiczne, padaczka, tendencja do powstawania bliznowców. Zabiegi naświetlania są bezbolesne, ale mogą powodować działania niepożądane, takie jak rumień lub uczucie ściągnięcia skóry.
Trądzik różowaty – leczenie ogólne
W nasilonych postaciach trądziku różowatego lekarz może zlecić – oprócz leczenia miejscowego – także leczenie ogólne, czyli doustne.
Do leków stosowanych ogólnie (doustnie) należą antybiotyki, głównie doksycyklina, a także limecyklina, chlorowodorek tetracykliny, oksytetracyklina, azytromycyna.