U nas zapłacisz kartą
Jak wygląda alergia na skórze - Objawy, Diagnoza i Sposoby Leczenia
Przyczyny alergii skórnych
Występowanie objawów alergii skórnej może być rezultatem kontaktu z alergenem różnej postaci. Wśród najbardziej rozpowszechnionych alergenów znajdują się:
- alergeny wziewne, takie jak pyłki roślin, sierść zwierząt, roztocza kurzu domowego czy zarodniki pleśni,
- alergeny pokarmowe, w tym białka mleka krowiego, jaja, orzechy, owoce morza, gluten, soja, truskawki, seler,
- wybrane grupy leków, w tym penicylina, neomycyna czy aspiryna,
- dodatki stosowane w przemyśle spożywczym, np. glutaminian sodu czy barwniki,
- jad owadów, np. pszczół i os,
- składniki zawarte w kosmetykach, w tym barwniki, substancje zapachowe oraz konserwanty,
- metale, takie jak nikiel, chrom, pallad czy kobalt,
- środki czystości, w tym SLS i SLES,
- olejki eteryczne,
- lateks.
Diagnostyka alergii skórnych
Dokładna diagnostyka alergii skórnych jest kluczowa dla ustalenia skutecznego planu leczenia. Wykorzystuje się różne metody badawcze, aby zidentyfikować alergeny wywołujące reakcje skórne, co może być szczególnie wyzwaniem w przypadku dzieci.
- Testy skórne - Są jedną z najczęściej stosowanych metod diagnostycznych w przypadku podejrzenia alergii skórnych. Polegają na nanieśniu na skórę małej ilości alergenu i obserwacji reakcji. Testy te mogą wykryć uczulenie na pokarmy, pyłki, sierść zwierząt i wiele innych alergenów.
- Testy z krwi - Pozwalają na wykrycie obecności przeciwciał IgE specyficznych dla danego alergenu w krwiobiegu. Są szczególnie przydatne, gdy testy skórne nie mogą być wykonane, np. przy ciężkich reakcjach alergicznych lub jeśli pacjent przyjmuje leki, które mogą zakłócić wyniki testów skórnych.
- Dziennik objawów - Prowadzenie dziennika, w którym zapisuje się spożywane pokarmy, występujące objawy i inne potencjalnie ważne informacje, może pomóc w identyfikacji alergenów wywołujących reakcje skórne.
Rozpoznanie alergii skórnych, zwłaszcza uczuleń u dzieci , wymaga współpracy między rodzicami, lekarzami, a czasami dietetykami i specjalistami ds. alergii. Indywidualne podejście i kompleksowa ocena są niezbędne, aby zapewnić skuteczne i bezpieczne leczenie dla dziecka.
Alergia skórna – leki
Gdy po kontakcie z alergenem pojawi się uczulenie na twarzy czy na innej partii ciała, można pomóc sobie, stosując tabletki oraz maści. Leki antyhistaminowe bez recepty – na przykład Allertec, Claritine czy Allegrę. Złagodzić świąd i obrzęk, smarując wyprysk alergiczny kremem Maxicortan czy żelem Fenistil. Należy pamiętać jednak, że alergia to choroba wymagająca konsultacji ze specjalistą. Niezależnie czy jest to alergia skórna na twarzy czy różnego rodzaju reakcje alergiczne powodujące swędzenie skóry czy świąd. Jest to ważne, ponieważ nieleczona może dać poważne skutki zdrowotne.
Alergia skórna – jaki lekarz?
W przypadku podejrzenia alergii skórnej chory powinien udać się do lekarza rodzinnego. Ten z kolei skierować pacjenta do specjalisty alergologa, który na podstawie przeprowadzonych badań wdroży odpowiednie leczenie.
Alergia skórna – leczenie domowe
Plan terapii ustalony na wizycie lekarskiej warto wesprzeć leczeniem domowym alergii skórnej. I pomimo stosowania różnych medykamentów jak np. leki przeciwhistaminowe osoba uczulona powinna wdrożyć kilka zmian. Mogą one przynieść ulgę w codziennym życiu. Alergik powinien między innymi zadbać o unikanie czynnika powodującego uczulenie. Stosować kosmetyki stworzone z myślą o alergikach, które nawilżają, redukują stan zapalny oraz tworzą barierę ochronną. Ulgę uczulonemu przynieść może także noszenie ubrań z naturalnych, przewiewnych włókien oraz pranie ich w hipoalergicznych płynach i proszkach.
Objawy alergii skórnej
Objawami alergii skórnej są przede wszystkim wypryski. Mają one postać zaczerwienionych grudek, które pojawiają się na skórze i dość szybko otwierają się oraz sączą. Poza grudkami może pojawić się silne swędzenie bądź pieczenie. Alergia skórna daje również objawy szorstkości i łuszczenia się skóry, a następnie stwardnienia i bolesnych pęknięć. Wysypki należą do jednych z podstawowych objawów, które wskazują na chorobę alergiczną. Pojawiają się jako reakcja organizmu na alergeny skórne, które działają drogą bezpośredniego kontaktu. Wysypki alergiczne mogą być jednak czasem wywoływane przez pokarmy i leki. Najczęściej występującą wysypką jest pokrzywka (urticaria). Mimo powszechności jej występowania trudno ustalić, co ją wywołuje. Jeśli występuje miejscowo, to prawdopodobnie została wywołana przez bezpośredni kontakt alergenu z danym obszarem skóry. Jeśli rozprzestrzenia się na całe ciało, to znaczy, że czynnik wyzwalający lub alergen przedostał się w jakiś sposób do krwiobiegu.
Wysypki alergiczne wywoływane są przez wiele czynników. Jednym z częstszych są rośliny. Trujący bluszcz, sumak i dąb to rośliny, których oleista żywica wyzwala reakcję, a u osób z silną alergią zadziwiająco niewielka ilość tej substancji może wywołać nieprzyjemną wysypkę. Czasem wystarczy dotknięcie odzieży lub zwierząt narażonych na ekspozycję. Drapanie się lub naruszanie pęcherzy nie powoduje rozprzestrzeniania się wysypki, ponieważ pęcherze nie zawierają żadnej drażniącej żywicy. Jednak nie powinno się tego robić, bo drapiąc zmiany skórne, wywołujemy ich podrażnienie. Najczęstszą jednak przyczyną uczuleń są kosmetyki i związki chemiczne. Reakcję mogą wyzwolić środki do makijażu, szminka, perfumy, farby do włosów, mydła, szampony. Czasami wystarczy kontakt z człowiekiem stosującym perfumy, żeby nastąpiła reakcja alergiczna. Ze związków chemicznych najbardziej uczulający jest formaldehyd. To substancja, która może się uwalniać w postaci bezwonnego gazu z takich przedmiotów, jak płyty okleinowe, izolacje, meble, dywaniki, odzież, a nawet ze spalin samochodowych. Inne częste przyczyny alergii to metale lub leki.
Pokrzywka: przyczyny, objawy i leczenie
Pokrzywka to choroba, w przebiegu której powstają swędzące bąble na skórze, które przypominają bąble po poparzeniu pokrzywą. W większości przypadków występuje pokrzywka ostra, która trwa krócej niż 6 tygodni. Najczęściej wywołana jest alergią lub lekami. U większości chorych z ostrą pokrzywką zmiany ustępują bez żadnego leczenia. Pokrzywka przewlekła jest trudniejsza w leczeniu i rzadko udaje się zidentyfikować jej przyczynę.
Pokrzywka to choroba, w przebiegu której na skórze, pod wpływem zadziałania jakiegoś czynnika, tworzą się wypukłe blade bąble otoczone zaczerwienieniem. Bąble te przypominają zmiany, które powstają pod wpływem kontaktu skóry z pokrzywą – stąd nazwa. Pokrzywka powoduje silny świąd lub pieczenie skóry, jest niebolesna i ustępuje bez pozostawienia blizn czy przebarwień skóry.
U około połowy osób pokrzywce może towarzyszyć tzw. obrzęk naczynioruchowy. Obrzęk ten dotyczy tkanek podskórnych, np. ust, powiek, rąk, stóp, niekiedy genitaliów. Zwykle jest bardziej nasilony po jednej stronie ciała, a skóra jest niekiedy zaczerwieniona.
Często u chorych na pokrzywkę obserwuje się tzw. dermatografizm – w miejscach narażonych na niewielki uraz (np. zadrapanie, potarcie, uciśnięcie) pojawiają się bąble pokrzywkowe, np. w linii po potarciu skóry.
