U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie wyleczyć się z alergii?
Badania na alergię
W pewnych przypadkach wykrycie alergii bywa bardzo trudne. Często jej symptomy są mylone z innymi chorobami. Sytuacji nie ułatwia fakt, że jeden alergen może wywoływać kilka różnych reakcji organizmu.
Czasem mylimy alergię z przeziębieniem, podczas gdy nawracający katar czy drapanie w gardle może być sygnałem, że jesteśmy alergikiem. Dlatego ważne jest odpowiednie rozpoznanie. Kiedy tylko zaczniemy podejrzewać alergię, powinniśmy udać się do lekarza, który zleci nam odpowiednie badania.
- punktowe testy skórne (najczęściej stosowane),
- serologiczne (z krwi), w tym diagnostyka molekularna,
- płatkowe (inaczej kontaktowe, ang. patch test),
- prowokacyjne,
dostosowanych odpowiednio do rodzaju alergii. Istotne pozostaje więc, aby lekarz przeprowadził z nami dokładny wywiad.
- 7–14 dni przed wykonaniem badania należy przerwać przyjmowanie doustnych leków przeciwhistaminowych,
- 7–14 dni przed wykonaniem badania leki stosowane miejscowo w okolicy przedramion, takie jak glikokortykosteroidy miejscowe, inhibitory kalcyneuryny oraz leki przeciwhistaminowe w maściach i żelach – powinny być odstawione,
- nie powinno się wykonywać testów skórnych wcześniej niż 7–10 dni od zakończenia stosowania glikokortykosteroidów doustnych,
- 48 godzin przed badaniem nie mogą być stosowane doustne leki antyleukotrienowe,
- można stosować leki przyjmowane dospojówkowo, donosowo i wziewnie, ponieważ nie mają one wpływu na wynik testów skórnych,
- nie można przeprowadzać testów wcześniej niż 4 tygodnie od momentu podania glikokortykosteroidów parenteralnie (np. domięśniowo lub dostawowo).
Przerwanie stosowania leków należy skonsultować z lekarzem alergologiem.
Leczenie alergii a alergeny
Podczas pierwszego kontaktu z alergenem organizm wytwarza przeciwciała, co zazwyczaj odbywa się bezobjawowo i dopiero przy kolejnym zetknięciu się z owym czynnikiem zaobserwujemy symptomy uczulenia.
Mówiąc obrazowo, jeśli wiosną przebywamy na łące, obok której rosną piękne brzozy i topole, zaczynamy kichać, swędzi nas nos i łzawią oczy, to znaczy, że już kiedyś w tym samym okresie byliśmy na podobnej łące i mieliśmy styczność z pyłkami, na które jesteśmy uczuleni, a nasz organizm przygotował się na ponowne z nimi spotkanie.
Alergia może przyjmować wiele postaci i powodować różne objawy. Broniący się organizm wytwarza swoiste przeciwciała i uwalnia charakterystyczne substancje – mediatory stanu zapalnego. Jest ich wiele, ale za nieprzyjemne objawy alergii odpowiada przede wszystkim histamina.
- jelit,
- nosa,
- oskrzeli,
- płuc,
- tkanki skórnej.
- biegunką,
- katarem siennym,
- astmą,
- pokrzywką,
- a w skrajnych przypadkach wstrząsem anafilaktycznym (np. po użądleniu osy lub pszczoły).
Leczenie alergii
Chociaż alergia towarzyszy nam często przez długie lata, właściwe leczenie pozwala na złagodzenie jej objawów i normalne życie. Zaniedbanie terapii może natomiast prowadzić do powikłań (np. nawracających napadów astmy) lub pogłębiania się alergii (np. rozwoju astmy u chorego na alergiczny nieżyt nosa).
Należy stanowczo podkreślić, iż chory nie powinien sięgać po leki przeciwalergiczne bez konsultacji z lekarzem. Wiele preparatów dostępnych jest bez recepty, ale ich stosowanie na własną rękę może prowadzić do groźnych działań niepożądanych.
Okres stosowania leczenia przeciwalergicznego zależy od nasilenia objawów i rodzaju alergii (np. w ostrej pokrzywce zwykle wystarcza doraźne podanie leków, ale w astmie – zwłaszcza ciężkiej – leki trzeba brać stale). Zwykle po opanowaniu objawów przechodzi się na leczenie podtrzymujące jak najmniejszymi dawkami leków.
Z reguły dąży się do miejscowego podawania leków – donosowo, wziewnie, do worka spojówkowego i na skórę. Zaletą takiego podawania leków jest możliwość uzyskania dużego miejscowego stężenia i uniknięcie ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Ponadto początek działania leków miejscowych, np. obkurczającego naczynia krwionośne, jest zwykle szybszy niż podanego doustnie. Natomiast u chorych z alergią dotyczącą skóry lub z wieloma chorobami alergicznymi (np. astmą i alergicznym nieżytem nosa) konieczne może być zastosowanie leku doustnego – w pierwszym przypadku np. leku przeciwhistaminowego, w drugim przeciwleukotrienowego. Także w przypadku objawów zagrażających życiu czy silnego zaostrzenia alergii lepiej podać leki ogólnie, np. dożylnie.
Najczęściej stosowane w chorobach alergicznych metody postępowania (w tym immunoterapię) przedstawiono w artykule: Lista leków stosowanych w chorobach alergicznych
Uwaga! Zapoznanie się z zamieszczoną tam tabelą nie zastępuje wizyty lekarskiej – dawkowanie i wskazania dla określonych leków ustala lekarz prowadzący.
Naturalne metody leczenia, działają podobnie jak konwencjonalne leczenie tabletkami - fakt
W zasadzie jest to prawda. Chodzi o to, aby zredukować odpowiedź alergiczną lub obniżyć poziom histaminy. Można to robić różnymi sposobami. Można zastosować maseczkę powodującą zablokowanie dostępu alergenów do układu oddechowego. Można wziąć zimną kąpiel, która obniży temperaturę ciała i spowolni kaskadowo rozwijający się proces zapalny. Sposobów naturalnych jest wiele.
Osoby, które mają często infekcje górnych dróg oddechowych i astmę indukowaną przez alergię, mają dużo większe zapotrzebowanie na witaminę C. Papryka czy owoce cytrusowe mogą ukoić objawy alergii. Olej z nasion czarnuszki ma udowodnione naukowo działanie przeciwalergiczne. Pyłek pszczeli obniża reakcję zapalną. Przykładów można mnożyć.
Pyłki chwastów
Sezon pylenia chwastów w zależności od regionu zaczyna się z końcem czerwca i może trwać aż do początku października. Główną przyczyną objawów w tym okresie dla osób uczulonych są alergeny pyłków bylicy pospolitej oraz pyłków ambrozji, dwóch najpowszechniej występujących gatunków chwastów.
Jakie objawy mogą świadczyć o uczuleniu na pyłki chwastów?
- katar sienny w postaci obfitej, wodnistej wydzieliny,
- ograniczona drożność nosa,
- utrudnione oddychanie,
- podrażnienia, zaczerwienienia i łzawienie oczu,
- zapalenie spojówek
Zarówno bylica, jak i ambrozja mają również swój udział w objawach spowodowanych reaktywnością krzyżową.
