U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie leczyć łysienie plackowate - Praktyczne porady i strategie
Łysienie plackowate
Łysienie plackowate (alopecia areata) należy do grupy niebliznowaciejących postaci łysienia. Choroba najczęściej dotyczy osób młodych, poniżej 25 roku życia, zdarzają się również przypadki późniejszego pojawienia się zmian. Przyczyny łysienia plackowatego są niejasne. Najczęściej rozważa się tło autoimmunologiczne zależne od limfocytów T.
Zmiany zapalne w mieszku włosowym odgrywają podstawową rolę w inicjacji choroby. Keratynocyty mieszka uwalniają cytokiny prozapalne, które aktywują komórki śródbłonka. Skutkiem tego jest gromadzenie wokół mieszka komórek nacieku zapalnego, głównie limfocytów T i makrofagów, które również nasilają zapoczątkowany wcześniej proces zapalny. Od stopnia nasilenia nacieku zależy uszkodzenie mieszka włosowego.
Do czynników etiologicznych należy zaliczyć: czynniki genetyczne, atopię, czynniki psychiczne, czynniki hormonalne (zaburzenia czynności tarczycy), wewnątrzustrojowe ogniska zakażenia (obecność superantygenów bakteryjnych), stres, zjawiska autoimmunologiczne.
Jak wyleczyć łysienie plackowate?
Istnieje kilka skutecznych metod walki z łysieniem plackowatym. Miejscowo stosuje się glikokortykosteroidy, minoksydyl, ditranol, inhibitory kalcyneuryny, difenylocyklopropenon (DPCP), ester dwubutylowy kwasu skwarowego (SADBE) oraz dinitrochlorobenzen (DNCB). W niektórych przypadkach rekomendowaną metodą jest ostrzykiwanie zmienionych chorobowo miejsc roztworem triamcynolonu.
Fotochemioterapia wykonywana 3 razy w tygodniu (UV). Wyróżnia ją duża skuteczność i małe skutki uboczne. Pobudza ona wzrost mieszków włosowych. Stosuje się także leczenie preparatami światłouczulającymi, czyli psoralenami, a następnie naświetla się problematyczne miejsca światłem UV. Podaje się metoksalen w dawce 0,5 mg/kg masy ciała. Metoda ta spowodować może skutki uboczne w postaci nudności, złego samopoczucia i bólu głowy.
Kolejną polecaną metodą jest immunoterapia DPCP i DNCB. Polega ona na wywołaniu uczulenia na skórze poprzez nałożenie 2-proc. DPCP lub DNCB. Po upływie dwóch tygodni zaczyna się od 0,0001 procent stężenia. Terapia powinna być prowadzona tylko w specjalistycznych ośrodkach. Ocena efektywności metody – przeprowadzana jest po około 3 miesiącach.
Leczenie łysienia plackowatego powinno prowadzić się pod okiem doświadczonego specjalisty. Lekarz nie tylko szybko zdiagnozuje problem, ale także może zbadać jego przyczyny i zaplanować leczenie.
Najczęściej stosuje się różnego rodzaju leki w postaci kremów i maści. Leczenie łysienia plackowatego mogą wspomóc także zabiegi, takie jak:
- Mezoterapia skóry głowy – zabiegi polegają na podskórnym podaniu odpowiednich mieszanek odżywczych. Podawane jest zazwyczaj osocze bogatopłytkowe na włosy (PRP), które wcześniej pobierane jest od pacjenta, odwirowane i podawane bezpośrednio w skórę głowy.
- Terapia UVA/UVB/PUVA/ lampa LED/ laser EXAIMEROWY – są to zabiegi polegające na działaniu na skórę głowy światła. Zabiegi są bezinwazyjne i bezbolesne.
- Kriomasaż Cryo-S – podaje się podtlenek azotu, który powoduje ochłodzenie tkanek i pobudza odnowę włosów.
- Dr CYJ Hair Filler – zabieg polega na podaniu odpowiednio dobranej mieszanki siedmiu peptydów i kwasu hialuronowego.
- Karboksyterapia skóry głowy – to śródskórne podane dwutlenku węgla. Efektem zabiegu jest rozszerzenie naczynek krwionośnych i powstanie nowych.
- Dermorellery
- Substancje drażniące, stosowane miejscowo – DCP, cygnolina, dziegcie
Jak leczyć łysienie plackowate?
Łysienie plackowate jest chorobą postępującą, dlatego jej wczesne wykrycie zwiększa szansę na całkowite wyleczenie. Metody radzenia sobie z tą przypadłością powinny zostać dobrane przez lekarza specjalistę na podstawie przeprowadzonych badań, a także indywidualnej konsultacji. Pod żadnym pozorem nie należy próbować leczyć się domowymi sposobami! Leczenie łysienia plackowatego może mieć charakter ogólny lub miejscowy, a w obu przypadkach pacjentowi podawane są glikokortykosteroidy.
Łysienie plackowate leczone jest również za pomocą minoksydylu, który obniża ciśnienie tętnicze krwi, a stosowany miejscowo na zmiany, stymuluje również mieszki włosowe do wzrostu. Niestety jak w przypadku większości terapii, również leczenie minoksydylem wiąże się z możliwością wystąpienia skutków niepożądanych jak zaczerwienienie, suchość i łuszczenie się skóry, a także swędzenie.
Do jednej z najskuteczniejszych metod radzenia sobie z łysieniem plackowatym, przynoszącej znacznie lepsze efekty niż farmakoterapie, czy działające zewnętrznie maści jest fotochemoterapia. Polega ona na połączeniu, cieszącego się coraz większą popularnością leczenia światłem ultrafioletowym i ekspozycji na psoraleny, znacznie zwiększającymi wrażliwość skóry na nadfiolet. Mimo tajemniczo brzmiącej nazwy, psoraleny nie są substancjami potencjalnie niebezpiecznymi czy inwazyjnymi. Występują naturalnie w wielu roślinach, takich jak m.in. seler, ruta zwyczajna, czy lubczyk.
Fotochemoterapia jest dziś jedną z najczęstszych metod leczenia łysienia plackowatego, która przynosi bardzo dobre efekty. Polega na doustnym podaniu pacjentom na kilka godzin przed naświetlaniem psoralenów, dzięki czemu skóra będzie bardziej wrażliwa na działanie promieni ultrafioletowych o długości 320-400 nanometrów.
Jak często występuje łysienie plackowate?
Częstość łysienia plackowatego jest podobna u kobiet i u mężczyzn.
- łysienie plackowate ogniskowe – ogniska łysienia plackowatego występują w obrębie skóry głowy lub innych okolicach ciała (twarz, tułów, kończyny)
- łysienie plackowate całkowite – dotyczy wszystkich włosów w obrębie owłosionej skóry głowy (także brwi i rzęs)
- łysienie plackowate uogólnione – obejmuje wszystkie lub prawie wszystkie włosy na ciele
- łysienie plackowate złośliwe – łysienie uogólnione o długotrwałym przebiegu, niepoddające się leczeniu
- łysienie plackowate wężykowate (obrzeżne) – pasmowate wyłysienie głowy na obrzeżu w okolicach skroniowych, potylicznej i czołowej
- łysienie plackowate pasmowate – postać odwrócona – wyłysienie rozszerza się od środka głowy na zewnątrz
- łysienie plackowate rozlane (siateczkowate) – nie można wyróżnić oddzielnych ognisk wyłysienia.
U około 7–60% chorych z łysieniem plackowatym mogą występować zmiany paznokci o różnorodnym charakterze: paznokcie naparstkowe, linie Beau, łamliwość, spełzanie, ścieńczenie, pogrubienie lub bruzdowanie poprzeczne płytek.
Łysienie plackowate u dzieci a potencjalny związek z pasożytami
Pojawiły się niektóre teorie sugerujące, że infekcje pasożytnicze, takie jak świerzb czy wszy, mogą mieć związek z łysieniem plackowatym u dzieci. Jednak nie ma jednoznacznych dowodów na potwierdzenie tej teorii. Niektóre badania sugerują, że pewne pasożyty mogą wywoływać odpowiedź immunologiczną, która prowadzi do ataku włosów. Jednak więcej badań jest potrzebnych, aby potwierdzić tę hipotezę.
Łysienie plackowate u dzieci nie ma jednoznacznych metod leczenia, które byłyby skuteczne dla wszystkich pacjentów. Jednak istnieje kilka opcji, które mogą być rozważane.
Leczenie farmakologiczne obejmuje stosowanie kortykosteroidów, takich jak kremy, maści lub leki doustne. Steroidy te mogą pomóc w zmniejszeniu reakcji immunologicznej i stymulować wzrost włosów.
Inne opcje leczenia obejmują:
- Terapia światłem - stosowanie lampy UVB do obszarów dotkniętych łysieniem plackowatym.
- Immunoterapia - wprowadzenie alergenu w skórę w celu zahamowania reakcji immunologicznej.
- Minoxidil - stosowanie preparatu stymulującego wzrost włosów.
Ważne jest zauważenie, że nie wszystkie te metody leczenia działają równie skutecznie u wszystkich pacjentów. Dlatego ważne jest skonsultowanie się z lekarzem w celu ustalenia najlepszego planu leczenia dla danego dziecka.
