U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie wyleczyć trądzik różowaty - Praktyczne porady i strategie
Cztery postaci trądziku różowatego
Choroba dotyka przede wszystkim ludzi między 25, a 50 rokiem życia i częściej występuje u kobiet. Może mieć jedną z czterech form:
Rumień na twarzy jest przelotny lub utrwalony. Może pojawiać się uczucie pieczenia skóry tam, gdzie występuje rumień.
- Postać grudkowo-krostkowa (papulopustular rosacea)
Do utrwalonego rumienia na policzkach i nosie dołączają okresowo pojawiające się grudki i krosty.
Pierwsza i druga postać trądziku różowatego są najpowszechniejsze i najłatwiejsze do wyleczenia.
- Postać z dominacją zmian przerostowych (phymatous rosacea)
Częściej występuje u mężczyzn i powoduje, że skóra jest zgrubiała, nie ma równomiernej powierzchni, występują guzy, szczególnie w okolicy nosa. Zmiany obejmują także policzki, brodę, czoło, uszy. Może im towarzyszyć zapalenie mieszków włosowych.
- Postać oczna (ocular rosacea) jest najtrudniejsza do rozpoznania, bowiem pacjenci zamiast do dermatologa, trafiają do okulisty.
Powód? Nawracające, trudne do wyleczenia zapalenia spojówki, rogówki, brzegów powiek, którym towarzyszy swędzenie i pieczenie oczu, wrażenie piasku pod powiekami, łzawienie, a nawet – światłowstręt.
Poza różnymi postaciami trądziku różowatego wyróżniamy też stadia choroby – od rumienia przemijającego do stopnia III, w którym objawy są najbardziej nasilone. Dlatego tak ważne jest, by rozpocząć leczenie, zanim choroba będzie postępować.
Im szybciej lekarz postawi diagnozę, tym większe szanse na powodzenie leczenia trądziku różowatego. Choć leki na trądzik różowaty, wspomagane zabiegami są bardzo skuteczne, nie wynaleziono jeszcze metody, która pozwala raz na zawsze uporać się z rumieniem.
Trądzik różowaty – czy jest zaraźliwy?
Wiele osób zastanawia się, czy trądzik różowaty jest zaraźliwy. Jak się okazuje: nie, nie jest. Oznacza to, że nie należy obawiać się kontaktu z chorą osobą. Pacjent z trądzikiem powinien jednak dbać o to, aby na dłoniach było możliwie jak najmniej bakterii, aby nie przenosić ich na twarz.
Zdarza się, że trądzik różowaty swędzi. Czasami można odczuwać też szczypanie, pieczenie i uczucie ściągania skóry. Najczęściej wszystkie te objawy dotyczą policzków, jednak nie pojawiają się jakoś regularnie. Zwykle występują one w okresie rumieniowo-naczyniowym choroby, który zwiastuje początek trądziku. Wówczas na twarzy mogą też pojawić się pajączki, czyli dobrze widoczne naczynia krwionośne. Uporczywe swędzenie może też wystąpić w okresie grudkowo-krostkowym choroby, kiedy na twarzy zaczynają widoczne zaczynają być pryszcze i grudki.
Trądzik różowaty - objawy
W przypadku trądziku różowatego występują różne objawy i mają różne nasilenie u poszczególnych pacjentów. Zwykle choroba przebiega z okresami zaostrzeń i remisji. Wyróżnia się dwie główne postaci trądziku różowatego. Charakterystyczny dla pierwszej postaci jest rumień występujący w środkowej części twarzy (głównie na nosie i przylegających do nosa częściach policzków). Natomiast w drugiej postaci, zwanej także postacią przerostową (guzkową), główny objaw to przerost tkanki widoczny jako nieregularne pogrubienie skóry. Najczęstszym objawem jest przerost dotyczący nosa – na nosie pojawiają się zgrubienia. Rzadziej zajęte miejsca obejmują podbródek, czoło i policzki. Typowe cechy towarzyszące obejmują znaczny przerost gruczołów łojowych i tłustą skórę.
- pieczenie skóry w dotkniętych obszarach, które jest powszechne w trądziku różowatym. Produkty do pielęgnacji skóry mogą dodatkowo podrażniać skórę i nasilać objawy.
- obrzęk – obrzęk twarzy może wystąpić podczas epizodu zaczerwienienia lub po nim i może się utrzymywać nawet przez kilka dni
- suchość skóry, często z szorstkością i łuszczeniem
Co powoduje zaostrzenie objawów trądziku różowatego?
- narażenie na ekstremalne temperatury
- ekspozycja na słońce
- gorące napoje
- ostre potrawy
- alkohol
- ćwiczenia fizyczne
- podrażnienie związane ze stosowaniem kosmetyków lub leków na skórę
- stany emocjonalne, zwłaszcza gniew, wściekłość i zakłopotanie
- niektóre leki, takie jak kwas nikotynowy i leki rozszerzające naczynia krwionośne.
Co robić w razie wystąpienia objawów?
Jeżeli pacjent zaobserwuje powyższe zmiany chorobowe, powinien się udać do dermatologa w celu dokładnej oceny zmian i wdrożenia odpowiedniego leczenia.
Leczenie trądziku różowatego
Niestety, nie jest to dobra wiadomość dla chorych, ale nie da się całkowicie wyleczyć trądziku różowatego. Wykorzystując dobrze dobrane środki miejscowe, leki doustne, zabiegi chirurgiczne lub laserowe, można w pewnym stopniu ograniczyć rozwój choroby i chronić się przed pojawianiem się kolejnych zmian na skórze.
Warto w tym miejscu dodać, że leczenie trądziku różowatego powinno odbywać się pod regularną opieką dermatologa. Przeprowadzanie jakichkolwiek zabiegów eliminujących objawy na własną rękę lub zabiegów upiększających może przynieść znacznie więcej szkód niż korzyści.
U pacjentów z trądzikiem różowatym niewskazane są zabiegi złuszczające z użyciem kwasów owocowych, kwasu trójchlorooctowego czy salicylowego, ponieważ utrwalają rumień. Podobnie z zabiegami rozgrzewającymi. Przeciwwskazane są również wszelkie formy pielęgnacji skóry, które polegają na tarciu lub uciskaniu zmian chorobowych.
Leczenie trądziku różowatego można podzielić na trzy podstawowe grupy. Jest to leczenie miejscowe, doustne oraz za pomocą właściwej pielęgnacji skóry, w tym odpowiedni dobór kosmetyków.
- Leczenie miejscowe trądziku różowatego polega na stosowaniu odpowiednich kremów lub żeli, których zadaniem jest pozbycie się zmian zapalnych, czyli grudek i krostek. Czasami w razie konieczności, lekarz zaleca miejscowe stosowanie odpowiednio dobranych antybiotyków. Wykorzystuje się metronidazol 0,75% i 1% w postaci żelu lub kremu. Dobre działanie wykazuje również kwas azelainowy, który usuwa głównie zmiany zapalne - grudki i krosty. 10% sulfacetamid sodowy z 5% siarką oraz nadtlenek benzoilu, który przyspiesza eliminację zmian grudkowo-krostkowych i może być zalecany u pacjentów z postacią guzowatą oraz odmianą ziarniniakową trądziku różowatego. Działanie łagodzące rumień mają wyciągi z roślin, m.in. miłorzębu, kasztanowca oraz arniki górskiej. W aptece dostępne są produkty zawierające specjalnie opracowane składniki łagodzące objawy trądziku różowatego. W leczeniu ważne jest również odpowiednie przygotowanie skóry przed ekspozycją na słońce. Na kwadrans przed wyjściem na słońce należy nanieść na twarz krem z filtrami, które blokują szkodliwe promieniowanie UVB/UVA. SPF powinien być nie mniejszy niż 30, a najlepiej gdy będzie to 50. W aptekach znajdują się preparaty ze specjalnym filtrem IR, które są przeznaczone szczególnie do cery naczynkowej i nadwrażliwej.
- Leczenie ogólne trądziku różowatego to działanie celowane w usunięcie objawów choroby,a więc zwalczanie niedokwaśności soku żołądkowego, leczenie Helicobacter pylori, zaburzeń hormonalnych czy schorzeń, które je wywołują. W przypadku grudek i krostek, lekarz przepisuje antybiotyki tetracyklinowe (np. tetracyklina, doksycyklina, limecyklina). Jeśli istnieją przeciwwskazania do przyjmowania tetracyklin zaleca się makrolidy: erytromycynę, azytromycynę, klarytromycynę. U osób, u których zawodzą tradycyjne metody leczenia trądziku różowatego, niekiedy wdraża się terapię retinoidami, ale metoda ta jest obarczona wieloma działaniami niepożądanymi. Zalicza się do nich, np. wysuszenie błony śluzowej ust i nosa, krwawienie z nosa, wypadanie włosów,a także zaburzenia funkcji wątroby oraz zaburzenia lipidowe. Jednak efekty terapeutyczne takiej kuracji są zadowalające.
- Leczenie chirurgiczne trądziku różowatego jest rzadko wdrażane. Tylko w przypadku znacznych zmian degeneracyjnych skóry nosa, czyli występowania rhinophyma. Zmiany skórne usuwane są zazwyczaj za pomocą lasera lub noża chirurgicznego. Na ogół do pozbycia się zmian skórnych potrzebne są dwie sesje zabiegu laserowego.
Trądzik różowaty — objawy i przebieg
Objawy trądziku różowatego pojawiają się po raz pierwszy u osób w wieku 20-30 lat. Pojawiający się na środku twarzy rumień utrzymuje się dłużej niż dziesięć minut. Wystąpienie rumienia wiąże się z uczuciem ściągnięcia skóry oraz gorąca na twarzy.
Ocena trądziku różowatego jest dokonywana w oparciu o trzy podstawowe kryteria. Po pierwsze pod uwagę bierze się występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych w środkowej części twarzy. Drugim kryterium jest zaś nadmierna pobudliwość naczynioruchowa, czyli nasilone zaczerwienienie się pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych.
Ostatnim elementem diagnozy jest ocena wieku pacjenta oraz występowanie łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień na centralnej części twarzy.
W trakcie diagnostyki trądziku różowatego specjalista musi też brać pod uwagę inne schorzenia, które dają podobne objawy. Należą do nich:
- toczeń rumieniowaty,
- trądzik pospolity,
- lupoid prosówkowy rozsiany na twarzy.
