U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie wyleczyć trądzik różowaty - Praktyczne porady i strategie
Przyczyny trądziku różowatego
W zależności od charakteru i umiejscowienia zmian skórnych, wyróżnia się różne rodzaje trądziku:
- trądzik młodzieńczy,
- trądzik hormonalny,
- trądzik zaskórnikowy,
- trądzik grudkowy,
Ich genezą są zaburzenia gospodarki hormonalnej, która wpływa na wzmożoną pracę gruczołów łojowych. Szczególną odmianą choroby skóry jest trądzik różowaty. Przyczyny jego pojawienia się nie zostały do końca poznane. Na rozwój wpływ mają czynniki:
- genetyczne,
- immunologiczne,
- hormonalne.
Bez wątpienia przyczyniają się do tej choroby również:
- niektóre leki,
- używki,
- długotrwały stres,
- nieodpowiednia dieta,
- zła pielęgnacja.
Predyspozycje do zachorowania na trądzik różowaty mają osoby, które przeszły ciężką postać trądziku młodzieńczego oraz zmagają się z:
- cerą naczynkową,
- nadciśnieniem tętniczym,
- zaburzeniami układu pokarmowego.
Dolegliwości pojawiają się pod wpływem działania czynników zaostrzających, do których należą:
- nieodpowiednie pokarmy (ostre przyprawy, czekolada, mocna kawa, alkohol),
- ekspozycja na słońce,
- chlorowana woda.
Trądzik różowaty - diagnoza
Lekarz ustala rozpoznanie na podstawie wywiadu oraz badania pacjenta. Charakterystyczne dla trądziku różowatego jest występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych umiejscowionych głównie w środkowej części twarzy, tzw. wzmożonej reakcji naczynioruchowej (zaczerwienienie pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych), współistnienia objawów łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień utrzymujący się w centralnej części twarzy. Biopsja skóry rzadko jest konieczna.
Istnieje wiele metod leczenia trądziku różowatego. Leczenie jest dobierane przez lekarza dermatologa dla konkretnego pacjenta, w zależności od objawów trądziku różowatego, jego przebiegu, stanu skóry, czynników zaostrzających, chorób towarzyszących, przyjmowanych leków i odpowiedzi na leczenie.
Trądzik różowaty – leczenie niefarmakologiczne
Trądzik różowaty - leczenie miejscowe
W leczeniu miejscowym stosuje się metronidazol w postaci żelu lub kremu.
Ponadto stosuje się kwas azelainowy, iwermektynę oraz nadtlenek benzoilu.
Lekami redukującymi zaczerwienie twarzy są brymonidyna i oksymetazolina.
Do stosowanych miejscowo antybiotyków należą: iwermektyna, erytromycyna, klindamycyna.
Trądzik różowaty – leczenie laserem
Leczenie jest zawsze zlecane przez lekarza, istnieje szereg przeciwwskazań, m.in. ciąża i laktacja, bielactwo, niewyrównana cukrzyca, poważne przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego (w tym rozrusznik serca), choroby autoimmunologiczne, padaczka, tendencja do powstawania bliznowców. Zabiegi naświetlania są bezbolesne, ale mogą powodować działania niepożądane, takie jak rumień lub uczucie ściągnięcia skóry.
Trądzik różowaty – leczenie ogólne
W nasilonych postaciach trądziku różowatego lekarz może zlecić – oprócz leczenia miejscowego – także leczenie ogólne, czyli doustne.
Do leków stosowanych ogólnie (doustnie) należą antybiotyki, głównie doksycyklina, a także limecyklina, chlorowodorek tetracykliny, oksytetracyklina, azytromycyna.
Trądzik różowaty – obraz kliniczny przebiegu choroby
Wyróżniamy 4 główne postaci trądziku różowatego:
STADIUM I
STADIUM II
Grudkowo-krostkowa – podstawą rozpoznania tej odmiany są grudki lub krosty na podłożu rumieniowym, zlokalizowane w obrębie twarzy (najczęściej na policzkach, czole i brodzie). Zmiany mogą przypominać zwykły trądzik, jednak różni je od siebie brak zaskórników, których nie ma w Rosacea . Oba trądziki mogą współistnieć razem, dlatego istotne jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu, aby rozpoznać schorzenie i wdrożyć odpowiednią terapię.
STADIUM III
Przerostowa – oprócz wykwitów i rumienia, pojawiających się w dwóch wyżej wymienionych postaciach, przewlekły obrzęk skóry i tkanki podskórnej prowadzi do przerostu (zgrubienia) tkanki łącznej, która staje się porowata z tendencją do formowania się zmian guzowatych oraz zniekształcenia miękkich części twarzy. W zależności od lokalizacji ma różne nazwy:
- czoło – mentophyma,
- uszy – otophyma,
- podbródek – gnathophyma,
- powieki – blepharophyma.
Jednak najczęstsza postać (rhinophyma) dotyczy nosa i występuje prawie wyłącznie u mężczyzn.
STADIUM IV
Oczna – diagnozowana u ponad 50% chorych na trądzik różowaty. Często może wyprzedzać zmiany skórne. Występuje podrażnienie i przekrwienie spojówek, światłowstręt, zaczerwienienie powiek, suchość, wrażenie obecności ciała obcego w oku. Odmiana ta może mieć przebieg łagodny lub umiarkowany. W przypadku dużego nasilenia się objawów może dojść nawet do ślepoty.
Wariant ziarniniakowaty – to nietypowa i rzadka odmiana trądziku różowatego. Charakteryzuje się powstawaniem żółto-brunatnych guzków lub grudek, szczególnie w dolnych częściach powiek czy policzków. Zmiany te mogę występować na podłożu skóry niezmienionej lub na podłożu zapalnym.
Trądzik różowaty – dieta
Dieta w trądziku różowatym polega na wyeliminowaniu składników przyczyniających się do zaostrzenia dolegliwości:
- mocnej kawy,
- czekolady,
- ostrych przypraw,
- tłustych i smażonych potraw,
- fast foodów,
- przetworzonej żywności.
Jakie witaminy na trądzik różowaty będą najlepsze? Świetnie sprawdzą się tu przede wszystkim:
- witamina A – pomaga regenerować się komórkom skóry, obecna jest np. w czerwonej papryce, brokułach, marchwi, dyni, morelach, śliwkach, awokado,
- witamina E – pomaga zachować optymalne nawilżenie skóry, niweluje też pojawiające się na niej zmiany oraz blizny, można ją znaleźć np. w orzechach, pestkach, olejach roślinnych, kiełkach zarodkach zbóż, żółtkach jaj,
- witamina C – przeciwdziała starzeniu się oraz uszkodzeniom skóry, bogate jej źródło stanowią cytrusy, czarna porzeczka, dzika róża, czerwona papryka, rokitnik, truskawki.
Warto je wprowadzić do swojej diety wraz z beta-karotenem, selenem i cynkiem. Koniecznie należy uwzględnić w jadłospisie także nienasycone kwasy tłuszczowe.
