U nas zapłacisz kartą
Jak wyleczyłam trądzik różowaty
Przyczyny trądziku różowatego
W zależności od charakteru i umiejscowienia zmian skórnych, wyróżnia się różne rodzaje trądziku:
- trądzik młodzieńczy,
- trądzik hormonalny,
- trądzik zaskórnikowy,
- trądzik grudkowy,
Ich genezą są zaburzenia gospodarki hormonalnej, która wpływa na wzmożoną pracę gruczołów łojowych. Szczególną odmianą choroby skóry jest trądzik różowaty. Przyczyny jego pojawienia się nie zostały do końca poznane. Na rozwój wpływ mają czynniki:
- genetyczne,
- immunologiczne,
- hormonalne.
Bez wątpienia przyczyniają się do tej choroby również:
- niektóre leki,
- używki,
- długotrwały stres,
- nieodpowiednia dieta,
- zła pielęgnacja.
Predyspozycje do zachorowania na trądzik różowaty mają osoby, które przeszły ciężką postać trądziku młodzieńczego oraz zmagają się z:
- cerą naczynkową,
- nadciśnieniem tętniczym,
- zaburzeniami układu pokarmowego.
Dolegliwości pojawiają się pod wpływem działania czynników zaostrzających, do których należą:
- nieodpowiednie pokarmy (ostre przyprawy, czekolada, mocna kawa, alkohol),
- ekspozycja na słońce,
- chlorowana woda.
Leczenie trądziku różowatego
Niestety, nie jest to dobra wiadomość dla chorych, ale nie da się całkowicie wyleczyć trądziku różowatego. Wykorzystując dobrze dobrane środki miejscowe, leki doustne, zabiegi chirurgiczne lub laserowe, można w pewnym stopniu ograniczyć rozwój choroby i chronić się przed pojawianiem się kolejnych zmian na skórze.
Warto w tym miejscu dodać, że leczenie trądziku różowatego powinno odbywać się pod regularną opieką dermatologa. Przeprowadzanie jakichkolwiek zabiegów eliminujących objawy na własną rękę lub zabiegów upiększających może przynieść znacznie więcej szkód niż korzyści.
U pacjentów z trądzikiem różowatym niewskazane są zabiegi złuszczające z użyciem kwasów owocowych, kwasu trójchlorooctowego czy salicylowego, ponieważ utrwalają rumień. Podobnie z zabiegami rozgrzewającymi. Przeciwwskazane są również wszelkie formy pielęgnacji skóry, które polegają na tarciu lub uciskaniu zmian chorobowych.
Leczenie trądziku różowatego można podzielić na trzy podstawowe grupy. Jest to leczenie miejscowe, doustne oraz za pomocą właściwej pielęgnacji skóry, w tym odpowiedni dobór kosmetyków.
- Leczenie miejscowe trądziku różowatego polega na stosowaniu odpowiednich kremów lub żeli, których zadaniem jest pozbycie się zmian zapalnych, czyli grudek i krostek. Czasami w razie konieczności, lekarz zaleca miejscowe stosowanie odpowiednio dobranych antybiotyków. Wykorzystuje się metronidazol 0,75% i 1% w postaci żelu lub kremu. Dobre działanie wykazuje również kwas azelainowy, który usuwa głównie zmiany zapalne - grudki i krosty. 10% sulfacetamid sodowy z 5% siarką oraz nadtlenek benzoilu, który przyspiesza eliminację zmian grudkowo-krostkowych i może być zalecany u pacjentów z postacią guzowatą oraz odmianą ziarniniakową trądziku różowatego. Działanie łagodzące rumień mają wyciągi z roślin, m.in. miłorzębu, kasztanowca oraz arniki górskiej. W aptece dostępne są produkty zawierające specjalnie opracowane składniki łagodzące objawy trądziku różowatego. W leczeniu ważne jest również odpowiednie przygotowanie skóry przed ekspozycją na słońce. Na kwadrans przed wyjściem na słońce należy nanieść na twarz krem z filtrami, które blokują szkodliwe promieniowanie UVB/UVA. SPF powinien być nie mniejszy niż 30, a najlepiej gdy będzie to 50. W aptekach znajdują się preparaty ze specjalnym filtrem IR, które są przeznaczone szczególnie do cery naczynkowej i nadwrażliwej.
- Leczenie ogólne trądziku różowatego to działanie celowane w usunięcie objawów choroby,a więc zwalczanie niedokwaśności soku żołądkowego, leczenie Helicobacter pylori, zaburzeń hormonalnych czy schorzeń, które je wywołują. W przypadku grudek i krostek, lekarz przepisuje antybiotyki tetracyklinowe (np. tetracyklina, doksycyklina, limecyklina). Jeśli istnieją przeciwwskazania do przyjmowania tetracyklin zaleca się makrolidy: erytromycynę, azytromycynę, klarytromycynę. U osób, u których zawodzą tradycyjne metody leczenia trądziku różowatego, niekiedy wdraża się terapię retinoidami, ale metoda ta jest obarczona wieloma działaniami niepożądanymi. Zalicza się do nich, np. wysuszenie błony śluzowej ust i nosa, krwawienie z nosa, wypadanie włosów,a także zaburzenia funkcji wątroby oraz zaburzenia lipidowe. Jednak efekty terapeutyczne takiej kuracji są zadowalające.
- Leczenie chirurgiczne trądziku różowatego jest rzadko wdrażane. Tylko w przypadku znacznych zmian degeneracyjnych skóry nosa, czyli występowania rhinophyma. Zmiany skórne usuwane są zazwyczaj za pomocą lasera lub noża chirurgicznego. Na ogół do pozbycia się zmian skórnych potrzebne są dwie sesje zabiegu laserowego.
Trądzik różowaty — objawy i przebieg
Objawy trądziku różowatego pojawiają się po raz pierwszy u osób w wieku 20-30 lat. Pojawiający się na środku twarzy rumień utrzymuje się dłużej niż dziesięć minut. Wystąpienie rumienia wiąże się z uczuciem ściągnięcia skóry oraz gorąca na twarzy.
Ocena trądziku różowatego jest dokonywana w oparciu o trzy podstawowe kryteria. Po pierwsze pod uwagę bierze się występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych w środkowej części twarzy. Drugim kryterium jest zaś nadmierna pobudliwość naczynioruchowa, czyli nasilone zaczerwienienie się pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych.
Ostatnim elementem diagnozy jest ocena wieku pacjenta oraz występowanie łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień na centralnej części twarzy.
W trakcie diagnostyki trądziku różowatego specjalista musi też brać pod uwagę inne schorzenia, które dają podobne objawy. Należą do nich:
- toczeń rumieniowaty,
- trądzik pospolity,
- lupoid prosówkowy rozsiany na twarzy.
Co to jest trądzik różowaty?
Trądzik różowaty, błędnie określany też jako „trądzik różyczkowaty”, to przewlekła dermatoza, która pojawia się głównie na policzkach, czole, podbródku oraz nosie. Warto zaznaczyć, że trądzik różowaty dotyczy tylko dorosłych osób, chociaż pierwsze jego symptomy mogą pojawić się już w okresie dojrzewania. Nasilenie choroby i pierwsze prawdziwe objawy pojawiają się po ukończeniu 35. roku życia. Leczenie trądziku różowatego to długotrwały proces, na który składają się farmakoterapia i domowe sposoby.
Można wyróżnić cztery okresy (postaci) trądziku różowatego. Każdy z nich cechuje się innymi objawami.
- okres rumieniowo-naczyniowy – na twarzy pojawia się rumień, do tego dochodzi pieczenie, palenie, uczucie ściągnięcia skóry, widoczne stają się rozszerzone naczynka,
- okres grudkowo-krostkowy – pojawiają się w nim wykwity grudkowo-krostkowe, które lekko się złuszczają, w środkowej części twarzy zauważalny jest również rumień,
- okres z dominacją zmian przerostowych – można je zauważyć niemal wyłącznie u mężczyzn między 40. a 60. rokiem życia, skóra staje się wówczas zgrubiała i ma nieregularną powierzchnię ze zmianami guzowatymi i blaszkami, z tendencją do zlewania się, czasem następuje też przerost i włóknienie gruczołów łojowych, zmiany występują na czole, policzkach, brodzie, uszach, a w ich obrębie często stwierdza się zapalenie mieszków włosowych,
- okres związany z powikłaniami ocznymi – jest to odmiana choroby, którą relatywnie ciężko jest rozpoznać, dochodzi w niej do zapalenia spojówek, brzegów powiek, a czasem też rogówki oraz tęczówki, doprowadza to do łzawienia, pieczenia, kłucia, swędzenia i przekrwienia oczu, światłowstrętu i uczucia istnienia ciała obcego w oku.
