U nas zapłacisz kartą
Jak zatrzymać łysienie androgenowe - Skuteczne sposoby na zachowanie zdrowych włosów
Łysienie androgenowe: objawy, przyczyny, leczenie
Łysienie androgenowe to powszechnie występujący problem u mężczyzn. Warto zaznaczyć, że dla wielu z nich problem łysienia zaczyna się nie po 40. roku życia, a już po 30. czy nawet 20. roku. Wiąże się to z licznymi obawami oraz sporym dyskomfortem psychicznym. Utrata włosów wpływa bowiem nie tylko na to, jak postrzegamy samych siebie, ale także na nasz obraz w oczach innych. Czy da się coś z tym zrobić? Co jest najczęstszą przyczyną wypadania włosów? Czy utrata włosów wynika ze zbyt wysokiego stężenia testosteronu?
- Łysienie androgenowe – co to jest i co warto o nim wiedzieć?
- Łysienie androgenowe – objawy
- Genetyka – najczęstsza przyczyna utraty włosów
- Androgenowe łysienie od podstaw – jak żyje włos?
- Dlaczego włosy wypadają?
- Łysienie androgenowe – przyczyny hormonalne
- Jakie są rodzaje łysienia i jak rozpoznać łysienie androgenowe?
- Jak sprawdzić, czy mam łysienie androgenowe?
- Z czym mierzą się łysiejący? – łysienie androgenowe, blog
- Łysienie androgenowe – jak leczyć?
- Co na łysienie androgenowe?
- Leczenie łysienia androgenowego – Minoksydil
- Leczenie łysienia androgenowego – Finasteryd
- Czy można cofnąć łysienie androgenowe?
- Co na łysienie androgenowe – hormonalna terapia zastępcza
- Inne przyczyny łysienia – wypadanie włosów a niski testosteron
Diagnostyka łysienia androgenowego
Rozpoznanie łysienia androgenowego w głównej mierze opiera się na dobrze przeprowadzonym wywiadzie medycznym - należy ustalić kiedy nastąpił początek choroby, jaka jest jej dynamika, czy w rodzinie były już przypadki łysienia.
Trycholog lub dermatolog przeprowadza także trichoskopię - rodzaj badania wideodermatoskopowego, który umożliwia zobrazowanie skóry głowy w dużym przybliżeniu, wykonuje się ją w okolicy czołowo-skroniowej, ciemieniowej oraz potylicznej.
Ocenia się w niej całkowitą liczbę oraz grubość łodyg włosów, ilość jednostek włosowo-łojowych zawierających jeden, dwa lub trzy mieszki, obecność włosów meszkowych, przebarwień okołomieszkowych, czopów rogowych i pustych ujść mieszków.
Diagnostyka obejmuje także wykonanie badań laboratoryjnych w celu wykluczenia zaburzeń predysponujących do wypadania włosów - morfologia krwi i ocena gospodarki żelazowej, ocena funkcji tarczycy, badania stężenia kortyzolu, prolaktyny, estradiolu i progesteronu oraz testosteronu i jego metabolitów.
Łysienie może przebiegać także na podłożu grzybiczym, w uzasadnionych przypadkach warto wykonać badanie mykologiczne.
Niekiedy zasadne jest wykonanie trichoskopii - oceny mikroskopowej 50-100 cebulek włosowych, wcześniej pobranych z różnych obszarów głowy. Ostatecznie wykonać można także biopsję i badanie histopatologiczne skóry okolicy skroniowo-ciemieniowej.
Czym jest łysienie androgenowe?
Łysienie androgenowe jest najczęstszym rodzajem łysienia i dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Powoduje je zwykle wrażliwość mieszka włosowego na działanie hormonu, który powstaje w wyniku przemian testosteronu. Dokładnie chodzi o dihydrotestosteron (DHT), który należy do grupy androgenów (męskich hormonów płciowych) i u obu płci odpowiada za stan owłosienia.
Bezpośrednią przyczyną łysienia androgenowego jest wspomniana wcześniej wrażliwość mieszków włosowych na dihydrotestosteron albo zbyt wysoki poziom tego hormonu w organizmie.
Czynnikami, które predysponują do tych stanów, są:
Podłoże genetyczne
Jeśli w rodzinie występowały przypadki łysienia androgenowego, istnieje większe ryzyko wystąpienia tego schorzenia u potomków.
Zaburzenia hormonalne
U kobiet związane są one przede wszystkim z menopauzą, ponieważ w tym okresie zwiększa się udział androgenów w stosunku do estrogenów.
Choroby wpływające na produkcję hormonów
U kobiet są to m.in.:
- zespół policystycznych jajników,
- guzy nadnerczy,
- choroby przysadki mózgowej.
W ogromnej większości przypadków skłonność do łysienia androgenowego jest zapisana w genach i dotyczy to zarówno mężczyzn, jak i kobiet.