U nas zapłacisz kartą
Jak zatrzymać łysienie androgenowe - Skuteczne sposoby na zachowanie zdrowych włosów
Łysienie androgenowe – co to jest i co warto o nim wiedzieć?
Łysienie androgenowe to trwała utrata włosów, występująca najczęściej u mężczyzn – niezależnie od miejsca, w którym znajdują się mieszki włosowe. Łysienie androgenowe u kobiet występuje znacznie rzadziej. Mężczyźni łysieją nie tylko częściej, ale także szybciej – proces utraty włosów rozpoczyna się często już w wieku 20 lat.
Łysienie androgenowe – objawy
Samo androgenowe łysienie zaczyna się zazwyczaj od przerzedzenia włosów oraz nieznacznego powiększenia naturalnych zakoli. Utrata włosów okazuje się nie tylko trwała, ale także postępująca w czasie. Zauważono także, że łysienie androgenowe znacznie częściej pojawia się u mężczyzn, którzy wcześniej cierpieli z powodu łupieżu. Pierwsze objawy łysienia androgenowego mogą pojawić się już w wieku nastoletnim.
Genetyka – najczęstsza przyczyna utraty włosów
Łysienie androgenowe jest chorobą o uwarunkowaniu genetycznym, powodującym nadmierną reakcję na naturalnie występujące androgeny. Warto zaznaczyć jednak, że penetracja genów u każdej osoby może być inna. Oznacza to, że jeżeli objawy łysienia androgenowego wystąpiły w Twojej rodzinie, niekoniecznie musi ono pojawić się u Ciebie.
Zabiegi hamujące łysienie
Łysienie, szczególnie jego androgenowa forma, jest problemem, który dotyka wiele osób, ale dzięki nowoczesnym metodom leczenia można znacząco ograniczyć jego skutki. Oto kilka popularnych zabiegów stosowanych w celu hamowania łysienia:
Mikronakłuwanie (mikroigłowanie)
Metoda ta wykorzystuje urządzenia wyposażone w drobne igły, które tworzą mikrouszkodzenia w skórze, ale też mikrokanaliki, którymi mogą zostać wprowadzone substancje stymulujące mieszki włosowe do wzrostu. Proces ten stymuluje produkcję kolagenu i zwiększa przepływ krwi do mieszków włosowych, co może wspierać regenerację i wzrost włosów.
Karboksyterapia
Polega na podskórnym wstrzykiwaniu dwutlenku węgla, co poprawia krążenie i dotlenienie skóry głowy. Ulepszony przepływ krwi może przyczyniać się do lepszego odżywienia mieszków włosowych i stymulacji wzrostu nowych włosów.
Autologiczny przeszczep komórek macierzystych
Autologiczny przeszczep komórek macierzystych to nowoczesna i skuteczna metoda leczenia łysienia androgenowego zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Terapia ta opiera się na wykorzystaniu wysoko skoncentrowanego preparatu komórek zdolnych do regeneracji tkanek, pozyskanego z własnej skóry pacjenta. Zawiera on komórki progenitorowe, komórki macierzyste oraz czynniki wzrostu, które wykazują silne działanie regeneracyjne i stymulujące na skórę głowy oraz mieszki włosowe.
Procedura ta, będąca formą mezoterapii igłowej, polega na iniekcji przygotowanego preparatu bezpośrednio w obszary dotknięte łysieniem. Dzięki temu inicjuje procesy naprawcze, które nie tylko hamują postęp łysienia, ale również stymulują wzrost nowych włosów. Autologiczny przeszczep komórek macierzystych jest zabiegiem regeneracyjnym, w którym dawcą i biorcą jest ta sama osoba, co eliminuje ryzyko odrzutu i powikłań.
Mezoterapia
Zabieg polegający na mikroiniekcjach, które dostarczają składniki odżywcze bezpośrednio do skóry głowy. Substancje takie jak witaminy, minerały, antyoksydanty, a także specjalne preparaty (osocze bogatopłytkowe, egzosomy) przeciw wypadaniu włosów są wstrzykiwane w celu pobudzenia wzrostu włosów i ich odnowy.
Czym jest łysienie androgenowe?
Łysienie androgenowe jest najczęstszym rodzajem łysienia i dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Powoduje je zwykle wrażliwość mieszka włosowego na działanie hormonu, który powstaje w wyniku przemian testosteronu. Dokładnie chodzi o dihydrotestosteron (DHT), który należy do grupy androgenów (męskich hormonów płciowych) i u obu płci odpowiada za stan owłosienia.
Bezpośrednią przyczyną łysienia androgenowego jest wspomniana wcześniej wrażliwość mieszków włosowych na dihydrotestosteron albo zbyt wysoki poziom tego hormonu w organizmie.
Czynnikami, które predysponują do tych stanów, są:
Podłoże genetyczne
Jeśli w rodzinie występowały przypadki łysienia androgenowego, istnieje większe ryzyko wystąpienia tego schorzenia u potomków.
Zaburzenia hormonalne
U kobiet związane są one przede wszystkim z menopauzą, ponieważ w tym okresie zwiększa się udział androgenów w stosunku do estrogenów.
Choroby wpływające na produkcję hormonów
U kobiet są to m.in.:
- zespół policystycznych jajników,
- guzy nadnerczy,
- choroby przysadki mózgowej.
W ogromnej większości przypadków skłonność do łysienia androgenowego jest zapisana w genach i dotyczy to zarówno mężczyzn, jak i kobiet.
Czy łysienie jest odwracalne?
Łysienia androgenowego nie da się cofnąć, jednak można je zahamować i pobudzić mieszki włosowe do wytwarzania nowych włosów. Objawy łysienia są więc odwracalne, ale pod warunkiem, że leczenie zostanie wcześniej podjęte, będzie odpowiednio dobrane i prawidłowo rozłożone w czasie.
Pierwszym krokiem leczenia łysienia androgenowego jest ustalenie przyczyny choroby. Jeśli są to zmiany hormonalne, które można wyregulować, to w pierwszej kolejności specjaliści skupiają się na tym elemencie.
Gdy mamy do czynienia z łysieniem uwarunkowanym genetycznie, to terapię można prowadzić w sposób dwutorowy:
- stosować leki, blokujące receptory androgenowe,
- przeprowadzać zabiegi, które wzmacniają włosy i pobudzają mieszki włosowe.
Diagnostyka łysienia androgenowego
Rozpoznanie łysienia androgenowego w głównej mierze opiera się na dobrze przeprowadzonym wywiadzie medycznym - należy ustalić kiedy nastąpił początek choroby, jaka jest jej dynamika, czy w rodzinie były już przypadki łysienia.
Trycholog lub dermatolog przeprowadza także trichoskopię - rodzaj badania wideodermatoskopowego, który umożliwia zobrazowanie skóry głowy w dużym przybliżeniu, wykonuje się ją w okolicy czołowo-skroniowej, ciemieniowej oraz potylicznej.
Ocenia się w niej całkowitą liczbę oraz grubość łodyg włosów, ilość jednostek włosowo-łojowych zawierających jeden, dwa lub trzy mieszki, obecność włosów meszkowych, przebarwień okołomieszkowych, czopów rogowych i pustych ujść mieszków.
Diagnostyka obejmuje także wykonanie badań laboratoryjnych w celu wykluczenia zaburzeń predysponujących do wypadania włosów - morfologia krwi i ocena gospodarki żelazowej, ocena funkcji tarczycy, badania stężenia kortyzolu, prolaktyny, estradiolu i progesteronu oraz testosteronu i jego metabolitów.
Łysienie może przebiegać także na podłożu grzybiczym, w uzasadnionych przypadkach warto wykonać badanie mykologiczne.
Niekiedy zasadne jest wykonanie trichoskopii - oceny mikroskopowej 50-100 cebulek włosowych, wcześniej pobranych z różnych obszarów głowy. Ostatecznie wykonać można także biopsję i badanie histopatologiczne skóry okolicy skroniowo-ciemieniowej.
