U nas zapłacisz kartą
Sennik - łysienie na głowie - Interpretacja snu i jego znaczenie
Łysienie plackowate na brodzie: przyczyny, objawy, leczenie
Łysienie plackowate jest powszechnie kojarzone z wypadaniem włosów na głowie. W przypadku mężczyzn choroba dotyczy jednak nie tylko skóry głowy, ale również skóry twarzy powodując charakterystyczne ubytki w zaroście. Czym jest łysienie plackowate? Jak się objawia? Jak sobie z nim radzić?
Łysienie plackowate to bardzo częsta przyczyna nadmiernej utraty włosów. Jej podłożem jest przewlekły stan zapalny, który powoduje uszkodzenie mieszków włosowych. W efekcie włosy przerzedzają się, aż w końcu wypadają. Za przyczynę łysienia plackowatego przyjmuje się czynniki autoimmunologiczne. Oznacza to, że układ odpornościowy atakuje mieszki włosowe ponieważ uznaje je za element obcy. Łysienie plackowe może występować jako niezależny zespół chorobowy lub współtowarzyszyć innym dolegliwościom, takim jak atopowe zapalenie skóry, zapalenie tarczycy, zapalenie jelita grubego czy choroby wynikające z autoagresji. Łysienie plackowe może mieć również podłoże genetyczne. Duży wpływ na występowanie objawów choroby ma przewlekły stres oraz silne napięcie nerwowe.
Łysienie plackowate - objawy
Pierwsze objawy łysienia plackowatego najczęściej pojawiają się w obrębie głowy, chociaż mogą wystąpić w obrębie zarostu na twarzy lub na innych miejscach na ciele, które są owłosione.
Pierwsze ognisko łysienia jest okrągłe i ma wielkość monety. Z czasem dołączają do niego nowe ogniska łysienia, czyli nowe plackowate plamy na skórze głowy, które mogą być pojedyncze lub mnogie, a także różnej wielkości (jednak w większości przypadków zmiana ma średnicę 5–10 cm). Ponadto występują one na ograniczonej przestrzeni, rzadziej dotyczą całej powierzchni skóry głowy.
Dla łysienia plackowatego charakterystyczne są tzw. włosy wykrzyknikowe, które pojawiają się wokół ognisk wyłysienia. Są to krótko ułamane włosy, których oderwane końcówki są grubsze i ciemniejsze niż ich nasada.
Około 14–25 proc. chorych traci włosy na całej głowie.
Mimo że w przebiegu choroby dochodzi do zmian o charakterze zapalnym, objawy stanu zapalnego nie pojawiają się. Na skórze pozbawionej włosów praktycznie nie stwierdza się obecności rumienia ani złuszczania. Niektórzy chorzy mogą się skarżyć jedynie na swędzenie skóry łysiejącego miejsca.
W ciężkich przypadkach choroby objawami współtowarzyszącymi są patologiczne zmiany na paznokciach.
Po 3-6 miesiącach włosy zwykle odrastają samoistnie (choć nie u wszystkich pacjentów). Początkowo mają kolor biały lub jasny blond, ale po upływie 6–8 tygodni odzyskują swoje oryginalne zabarwienie. Należy jednak wiedzieć, że włosy mogą ponownie zacząć wypadać (nawrotowe łysienie plackowate).
Czy swędząca skóra głowy i krostki to ospa wietrzna?
Silnie swędzące krosty na głowie mogą wskazywać na rozwój ospy wietrznej, Jest to choroba powodowana przez wirus VZV i najczęściej atakuje dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.
Do typowych jej objawów należą wykwity skórne, ze szczególną intensywnością lokujące się na twarzy oraz owłosionej skórze głowy. Stosunkowo łatwo jest je rozpoznać, jako że choroba przechodzi specyficzny cykl rozwoju.
W kolejnych stadiach zmiany mają postać:
- czerwonych plam,
- twardych i zbitych grudek,
- wypełnionych ropą pęcherzy,
- krost z charakterystycznym czubkiem,
- zasychających strupów.
U małych dzieci przebieg choroby zazwyczaj jest łagodny i ogranicza się do wykwitów skórnych oraz lekkich objawów ogólnoustrojowych. Osoby dorosłe chorują na ospę znacznie rzadziej, ale w ich przypadku istnieje duże ryzyko groźnych powikłań, z zapaleniem płuc na czele.