U nas zapłacisz kartą
Sennik - łysienie na głowie - Interpretacja snu i jego znaczenie
Czym leczyć krosty na skórze głowy?
Na krosty na skórze głowy stosuje się przede wszystkim leki i preparaty mające na celu zwalczanie lub łagodzenie pierwotnych przyczyn wystąpienia wykwitów, np. maść z antybiotykiem.
Nie leczy się zatem krost jako takich, lecz zakażenie gronkowcem czy krętkiem bladym, łuszczycę, łupież etc.
Typowy szampon na krosty na głowie nie istnieje, można co najwyżej używać kosmetyków ułatwiających oczyszczanie i złuszczanie, hamujących łojotok czy zapobiegających wypadaniu włosów.
Nie należy jednak wybierać ich na chybił trafił, lecz kierując się wskazaniem lekarza. Jeśli chodzi o profesjonalną terapię - przykładowo, figówkę leczy się antybiotykami przyjmowanymi ogólnoustrojowo lub miejscowo, wśród których można wymienić takie substancje jak:
Do tego w użyciu jest gencjana (fiolet goryczki), którą smaruje się powierzchnię głowy. Z kolei w przypadku łuszczycy zastosowanie znajdują w pierwszej kolejności środki o działaniu keratolitycznym, a więc ułatwiającym złuszczanie się zrogowaciałych komórek naskórka.
Należą do nich:
- kwas salicylowy,
- kwas mlekowy,
- mocznik.
Dodatkowo w terapii stosuje się słabe glikokortykosteroidy, takie jak hydrokortyzon, a także typowe leki na łuszczycę, w tym pochodne witaminy A i D oraz inhibitory kalcyneuryny.
Domowe sposoby na krosty na głowie tak naprawdę nie istnieją. Jeśli przyczyną wyprysków jest choroba, lekarz musi przepisać leki lub inne specjalne preparaty
Samodzielnie można zadbać o odpowiednią pielęgnację skóry. Ważne jest stosowanie środków oczyszczających i peelingów enzymatycznych. Warto pamiętać, że stosowanie wszelkich medykamentów powinno być wcześniej skonsultowane z dermatologiem.
Łysienie u kota: możliwe przyczyny
Choroby skóry
Zarówno choroby skóry, jak i na przykład alergie, mogą wywoływać u kota silny świąd. Jak rozróżnić schorzenia, które w podobny sposób prowokują kota do drapania czy wylizywania swędzących partii ciała? W przypadku schorzeń skórnych zwykle, poza zmianami wtórnymi wywołanymi wylizywaniem, drapaniem, wygryzaniem, ogniskami zapalnymi, możemy dostrzec zmiany pierwotne, wynikające już z samej choroby. Może to być zaczerwienienie skóry, grudki, krostki.
Tego rodzaju zmiany skórne mogą sugerować na przykład bakteryjne ropne zapalenie skóry. U kotów jest ono raczej rzadkie, występujące raczej wtórnie, na skutek innych schorzeń wywołujących świąd, jak AZS lub alergia pokarmowa. Do objawów należą wyłysienia w drapanych miejscach, krostki i grudki, nadżerki, strupy, owrzodzenia.
Choroby pasożytnicze i grzybicze
Częstą przyczyną zmian zapalnych skóry jest obecność pasożytów. Ugryzienia pcheł wywołują bardzo często reakcję alergiczną – wiele zaatakowanych przez pchły zwierząt cierpi na alergiczne pchle zapalenie skóry.
Przyczyną łysienia u kota może być również grzybica. W celu potwierdzenia lub wykluczenia grzybicy pobiera się zeskrobinę ze skóry kota i wysyła do laboratorium. Niektóre grzyby wykrywalne są także w gabinecie weterynaryjnym, np. wykazują fluorescencję pod lampą Wooda. Najczęstszym winowajcą jest grzyb Microsporus canis, ale również inne gatunki mogą zaatakować kota.
Grzybica wcale nie musi wywoływać silnego świądu, ale często powoduje łysienie, a także rumień czy łuszczenie się skóry. Grzyby najczęściej atakują głowę, szyję i łapy, ale mogą pojawić się i w innym miejscu, np. na brzuchu, u nasady ogona. Dermatofitoza, czyli powierzchowne zakażenie grzybicze skóry, należy do pierwszych schorzeń, jakie należy wykluczyć podczas diagnozowania zmian skórnych u kota.
Choć kojarzy się raczej z chorobami skóry u psów, nużyca wywołana przez nużeńca (małego pajęczaka z rzędu roztoczy) może zaatakować także kota. Nużeniec bytuje stale w mieszkach włosowych i gruczołach łojowych, a chorobę wywołać może chociażby w momencie spadku odporności u kota. Zwykle chory na nużycę kot łysieje przy uszach, na pyszczku, na brodzie, szyi, łokciach.
Krosty z tyłu głowy i strupy w okolicach skroni
Krosty z tyłu głowy, a także w okolicach skroni mogą być jednym ze skórnych objawów kiły - groźnej choroby układowej przenoszonej przez błony śluzowe w trakcie kontaktów seksualnych, spowodowanej przez bakterię względnie beztlenową Treponema palidum (krętek blady).
Rozprzestrzeniające się w organizmie zakażenie z czasem prowadzi do wystąpienia objawów także na twarzy i na owłosionej skórze głowy, zwłaszcza na potylicy.
W przebiegu tzw. kiły drugorzędowej, po upływie kilku miesięcy od zakażenia, pojawia się tak zwana osutka. Jest to wysypka, na którą składają się grudki, krostki, plamki i inne wypryski oraz przebarwienia.
Co niezwykle istotne, u wielu pacjentów w ciągu 2-3 miesięcy od wystąpienia osutki, rozpoczyna się proces łysienia kiłowego. Jest ono bardzo charakterystyczne, ponieważ na głowie powstają niewielkie „wygryzione” łyse placki, zlokalizowane zazwyczaj tam, gdzie włosy trzymają się najlepiej, a więc na potylicy i skroniach.
Alopecja mocniej dotyka kobiet. Łysienie plackowate - przyczyny, objawy i leczenie
Łysienie plackowate jest jedną z najczęstszych przyczyn utraty włosów, zwłaszcza u młodych osób. Jak wynika z obserwacji lekarzy, z łysieniem plackowatym najczęściej zmagają się dzieci i młodzi dorośli. Szacuje się, że około 60 proc. pacjentów z łysieniem plackowatym ma mniej niż 30 lat. Jakie są przyczyny i objawy łysienia plackowatego? Na czym polega leczenie?
Spis treści
Łysienie plackowate (łac. alopecia areata) to przewlekła choroba zapalna, w przebiegu której dochodzi do uszkodzenia mieszków włosowych i wypadania włosów w taki sposób, że na skórze głowy pozostają rozległe plamy, podobne kształtem do placków. Tego typu zmiany mogą powstawać nie tylko na owłosionej skórze głowy, lecz także w jakiejkolwiek innej okolicy owłosionej (np. na brwiach, brodzie itd.).
Początek choroby zwykle ma miejsce w dzieciństwie lub w młodym wieku (choroba najczęściej dotyka osoby pomiędzy 20. a 40. rokiem życia, w równym stopniu mężczyzn i kobiet), przy czym może pojawić się w każdym momencie życia. Warto przy tym zaznaczyć, że przebieg choroby jest tym gorszy, a leczenie tym trudniejsze, im wcześniej pojawiają się objawy łysienia plackowatego.
