U nas zapłacisz kartą
Czy łysienie może się zatrzymać?
Jak zatrzymać łysienie? Metody leczenia
Jak już wyżej wspomnieliśmy, dobór metody leczenia powinien zależeć od przyczyny i rodzaju łysienia. Metoda leczenia dobierana jest na podstawie wywiadu lekarskiego, a niekiedy także dodatkowych badań (przykładowo badania krwi).
Zmiana leków na inne. Jeżeli wypadanie włosów wiąże się z przyjmowaniem niektórych leków, lekarz prowadzący może albo rozważyć zmianę leków na inne, albo przepisać preparat, który będzie hamował niektóre skutki uboczne.
Terapia hormonalna. Czasami wystarczy zmiana diety na zgodną z zaleceniami lekarzy i delikatne wsparcie suplementami, a czasami konieczne będą poważniejsze metody – np. leczenie hormonalne. Takie postępowanie można wdrażać u kobiet z łysieniem androgenowym (podaje się estrogen) i menopauzalnym (hormonalna terapia zastępcza), a także u mężczyzn z łysieniem androgenowym (podawany jest finasteryd w tabletach – lek ten hamuje produkcję dihydrotestosteronu odpowiedzialnego za androgenowe wypadanie włosów). Należy jednak pamiętać, że leczenie hormonalne niesie za sobą skutki uboczne i ryzyko rozwoju niektórych chorób, dlatego warto taką decyzję dokładnie przemyśleć.
Preparaty na skórę głowy. Zamiast preparatów doustnych można stosować różnego rodzaju środki do stosowania zewnętrznego, które nie będą aż tak skuteczne, jak hormony, ale za to w 100% bezpieczne dla naszego organizmu. Wiele z nowoczesnych preparatów tego typu wykazuje się wysoką skutecznością, o ile zachowujemy regularność w aplikowaniu ich na skórę głowy.
Mezoterapia. To zabieg z kategorii zabiegów medycyny estetycznej. W jego trakcie wprowadza się pod skórę koktajle witaminowo-mineralne lub osocze bogatopłytkowe. Już samo nakłucie skóry daje korzyści, ponieważ pod jego wpływem poprawiane jest ukrwienie, a co za tym idzie, aktywują się procesy regeneracji i wzrostu. Efekt ten wzmacnia koktajl witaminowo-mineralny, ale najskuteczniejsza w powszechnej opinii jest osocze bogatopłytkowe pobierane z krwi pacjenta. Mezoterapia jest zalecana w łysieniu androgenowym u kobiet i mężczyzn, a także w łysieniu plackowatym.
Przyczyny łysienia androgenowego
Badania wykazują że głównym czynnikiem powodującym łysienie androgenowe jest testosteron a jeszcze bardziej pochodna testosteronu – dihydrotestosteron (DHT). Są to męskie hormony – androgeny, które występują u mężczyzn ale również u kobiet.
Androgeny odgrywają ważną rolę w rozwoju seksualnym mężczyzn od urodzenia do dojrzewania. Regulują pracę gruczołów łojowych, wzrost apokrynowych włosów oraz libido. Wraz z wiekiem, androgeny stymulują wzrost włosów na twarzy, ale powstrzymują na skroniach i wierzchołku głowy, stan ten został nazwany „paradoksem androgennym”.
Hormony te w organizmie kontrolują one głównie funkcje układu rozrodczego zarówno u kobiet jak i u mężczyzn. Podstawowym hormonem z grupy androgenów jest testosteron. Produkowany on jest przez komórki Laydiga, ale może on pochodzić także z nadnerczy, chociaż w mniejszej ilości. Testosteron rozkładany jest przez enzym 5αreduktazę do 5α-dihydrotestosteronu (DHT). Ta forma hormonu wykazuje silniejsze działanie androgenne. Istnieją dwa różne typu enzymy 5αreduktazy jednak w mieszkach włosowych testosteron mediowany głównie przez typ II 5αreduktazy. Chociaż to nie skóra jest głównym źródłem syntezy androgenów, krążące w niej prohormony także wykazują zdolności androgenne. Mowa o DHEA i androstendionie, które w gruczołach potowych i brodawkach włosów mogą być transformowane do DHT i testosteronu. Mężczyźni z łysieniem androgenowym zazwyczaj mają wyższe stężenie 5α reduktazy. Najwyższe stężenie 5α reduktazy występuje na skórze głowy. Wspomniane hormony, jako androgeny o silnym działaniu, regulują procesy fizjologiczne, prawidłowo stymulują produkcję włosów terminalnych w różnych okolicach ciała ( okolice pachwin, broda), wywierają odmienny efekt na wzrost włosów w genetycznie predysponowanych miejscach takich jak okolice czoła i szczytu owłosionej skóry głowy. W okolicach łysiejących zwiększone jest stężenie DHT dlatego też hormon ten jest najbardziej istotnym androgenem w patogenezie AGA. Potwierdzają to badania na mężczyznach z wrodzonym niedoborem 5αreduktazy u których nie dochodzi do łysienia.
Przyjęto, że głównym miejscem działania androgenów w mieszku jest brodawka włosa. Komórki te mają małą ilość receptorów AR o wysokim powinowactwie. Receptory te odpowiedzialne są za wrażliwość komórek na androgeny. Na owłosionej skórze głowy wrażliwość na androgeny i i rozmieszczenie AR są ograniczone do konkretnych regionów. Na tej podstawie tłumaczy się zazwyczaj słaby efekt androgenny w okolicy potylicznej.
Czy łysienie jest odwracalne?
Łysienia androgenowego nie da się cofnąć, jednak można je zahamować i pobudzić mieszki włosowe do wytwarzania nowych włosów. Objawy łysienia są więc odwracalne, ale pod warunkiem, że leczenie zostanie wcześniej podjęte, będzie odpowiednio dobrane i prawidłowo rozłożone w czasie.
Pierwszym krokiem leczenia łysienia androgenowego jest ustalenie przyczyny choroby. Jeśli są to zmiany hormonalne, które można wyregulować, to w pierwszej kolejności specjaliści skupiają się na tym elemencie.
Gdy mamy do czynienia z łysieniem uwarunkowanym genetycznie, to terapię można prowadzić w sposób dwutorowy:
- stosować leki, blokujące receptory androgenowe,
- przeprowadzać zabiegi, które wzmacniają włosy i pobudzają mieszki włosowe.
Łysienie bliznowate – czy domowe sposoby są skuteczne?
Wiele osób sądzi, że łysienie bliznowaciejące można samodzielnie leczyć w domu. To niestety błędne przekonanie. Już przy pierwszych objawach choroby najlepiej udać po pomoc do specjalisty. Zabiegi trychologiczne będą bowiem najbardziej efektywne. Warto rozpocząć leczenie zabiegowe na wczesnym etapie schorzenia, zanim dojdzie do rozprzestrzenienia się bliznowaceń i permanentnej utraty włosów na dużej powierzchni skóry głowy.
W warunkach domowych warto natomiast zadbać o jak najbardziej naturalną pielęgnację, która będzie skuteczna, a jednocześnie w pełni bezpieczna dla włosów i skóry głowy.
Utrata włosów to nie tylko problem estetyczny. Łysienie bliznowaciejące może prowadzić do pogorszenia samopoczucia, spadku samooceny, a w dalszej perspektywie do konsekwencji zdrowotnych o charakterze psychosomatycznym. Dlatego tak ważna jest jak najszybsza reakcja i decyzja o skorzystaniu z pomocy specjalisty trychologa.
Bibliografia
1. Kowalska-Olędzka E. Rakowska A. i wsp., Pierwotne łysienie bliznowaciejące, „Przeglad Dermatologiczny”, Vol. 99 Issue 3, 2012
2. Lang M., O włos od sukcesu. Trychologia w gabinecie beauty & spa, „Kosmetologia Estetyczna, 3/2015
3. Siemiątkowska J., Zarys trychologii kosmetycznej, Instytut Kosmetologii Fryzjerskiej Trichomed, Stargard, 2014
4. Szklarczyk M., Goździalska A. Jaśkiewicz J., Choroby oraz pielęgnacja skóry głowy i włosów [w:] Stan skóry wykładnikiem stanu zdrowia, Goździalska A., Jaśkiewicz J. (red.), 2012
