U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie zatuszować łysienie - Poradnik i Najlepsze Metody
Co to jest łysienie?
Łysienie (łac. alopecia) jest przejściową lub trwałą utratą włosów. Dotyczy całej powierzchni skóry głowy lub określonego miejsca (np. okolicy skroni czy czubka głowy). Objaw chorobowy wiąże się z zanikiem produkcji włosa w mieszku włosowym – włosy nadmiernie wypadają i ulegają ścieńczeniu. Warto wyjaśnić więc, czym jest cykl życia włosa oraz jak przedstawiają się okresy jego wzrostu. Cykl włosowy składa się z trzech następujących po sobie faz:
Średnio w ciągu doby wypada 60–100 włosów. Zależy to również od wielu czynników, w tym od pory roku (więcej włosów tracimy jesienią, a mniej zimą). Jeśli włosy są myte codziennie, wówczas ich wypadanie jest równomierne. W przypadku cotygodniowego mycia może się wydawać, że pozornie wypada ich więcej.
Zabiegi wspomagające leczenie łysienia
Kurację można wesprzeć którymś z zabiegów wykonywanych przez dermatologa lub lekarza medycyny estetycznej. Do najpopularniejszych należą:
- Mezoterapia. W trakcie zabiegu pod skórę wprowadzane są koktajle witaminowo-mineralne lub osocze bogatopłytkowe. Pozytywne efekty daje już samo nakłucie skóry: pod jego wpływem poprawia się ukrwienie, aktywują się procesy regeneracji, a do mieszków włosowych dociera więcej substancji odżywczych. Te efekty wzmacnia koktajl witamin i minerałów. Korzystniej od takiego koktajlu na włosy działa jednak osocze bogatopłytkowe. To preparat pozyskiwany z krwi pacjenta, pobranej, odwirowanej i zagęszczonej. Aktywowane płytki krwi uwalniają czynniki wzrostu, które stymulują namnażanie się komórek, odżywiają mieszki włosowe, które dzięki temu „zastrzykowi energii” zaczynają pracować, a włos zaczyna rosnąć. Osocze działa też na komórki macierzyste w opuszce włosa. Pod jego wpływem często zaczynają tworzyć się nowe mieszki włosowe. Zabiegi te zalecane są w trudnym do leczenia łysieniu androgenowym, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, a także w łysieniu plackowatym.
- Laseroterapia. W leczeniu łysienia często wykorzystywane są lasery biostymulacyjne o bardzo małej mocy. Konkretnie – emitowane przez nie światło czerwone i podczerwone. Działa ono na metabolizm komórek mieszków włosowych, co stymuluje je do ponownego wytwarzania włosa. Zabieg nie daje powikłań, jednak okres terapii jest dość długi, bo trwa pół roku.
Wypadanie, czy łysienie?
Każdy człowiek traci codziennie od 50 do 100 włosów, i jest to proces zupełnie normalny, związany z naturalnym cyklem wzrostu włosów, a także z różnymi czynnikami dodatkowymi, takimi jak choćby zbyt mocne szarpanie podczas czesania. Nawet jeśli włosów wypada dużo więcej, nie zawsze jest to jeszcze łysienie.
O łysieniu można mówić dopiero, kiedy proces „produkcji” włosa w mieszku włosowym na skutek różnych przyczyn stopniowo zanika. Włos stopniowo staje się wtedy coraz słabszy i cieńszy, aż w końcu wypada, a w jego miejsce nie pojawia się nowy włos.
Przyczyny łysienia
Do nadmiernego wypadania włosów może przyczynić się wiele czynników. Utrata włosów może być efektem przebytej lub aktywnej choroby, przewlekłego stresu, niedokrwistości z niedoboru żelaza, nieodpowiedniej diety, przyjmowania niektórych leków oraz nieodpowiedniej pielęgnacji włosów. Do chorób ogólnoustrojowych, które często wiążą się z wypadaniem włosów, należą:
- choroby tarczycy – niedoczynność, nadczynność, hashimoto,
- choroby zakaźne,
- cukrzyca,
- schorzenia tkanki łącznej i owłosionej skóry głowy – łuszczyca, grzybica, łojotokowe zapalenie skóry głowy,
- zaburzenia hormonalne – hormony androgenowe oddziałują na mieszki włosowe powodując łysienie androgenowe, występujące w kątach czołowych (u mężczyzn) lub na szczycie głowy (u kobiet),
- zatrucie metalami ciężkimi (najgroźniejsza piątka dla włosów w skrócie: „TOBAR”, czyli tal, ołów, bizmut, arsen, rtęć).
Wśród stosowanych leków na wypadanie włosów wpływ mogą mieć:
- leki przeciwzakrzepowe,
- leki reumatologiczne (metotreksat, takrolimus),
- środki kardiologiczne (statyny, fibraty, inhibitory angiotensyny, leki blokujące kanały wapniowe),
- leki przeciwtarczycowe (pochodne tiouracylu),
- środki antykoncepcyjne (w zależności od przewagi estrogenowej w stosunku do gestagenów).