U nas zapłacisz kartą
Jak szybko odrastają włosy po łysieniu plackowatym?
Metody wspierające leczenie
Oprócz glikokortykosteroidów, cygnoliny i minoksydylu, fotochemioterapii oraz fototerapii, zastosować można liczne zabiegi wspomagające z zakresu medycyny estetycznej i kosmetologii, a w niektórych przypadkach nawet transplantacji. Podjęte działania pomogą wówczas pobudzić nieuszkodzone mieszki włosowe do odnowy, odżywiają skórę głowy i sprawią, że włosy, które będą wyrastać, staną się silniejsze. Wśród takich zabiegów wymienić można różne rodzaje mezoterapii, karboksyterapię, zabiegi z wykorzystaniem osocza bogatopłytkowego czy przeszczep włosów.
Mezoterapia igłowa, mikrogiłowa i bezigłowa
W mezoterapii można wykorzystywać co najmniej trzy metody. Forma igłowa polega na ostrzykiwaniu skóry substancjami odżywczymi, które dobierane są indywidualnie do problemów skórnych Pacjentów. Mezoterapię mikroigłową przeprowadza się przy pomocy rollera lub dermapenu, który wykonuje mechaniczne, kontrolowane nakłucia, na które w późniejszym czasie nakłada się odpowiedni preparat. W przypadku mezoterapii bezigłowej wykorzystuje się laser diodowy, którym naświetla się skórę dzięki niewielkiemu pistoletowi, zwiększającemu przepuszczalność skóry i jej podatność na zastosowane substancje odżywcze.
Dzięki mezoterapii można liczyć na to, że wyrastające włosy będą nieco mocniejsze, ponieważ zabieg oddziałuje bezpośrednio na skórę, z której włosy wyrastają. Mezoterapia pozwala ograniczyć nadmierne wypadanie włosów oraz sprawia, że te, które aktualnie są w fazie wzrostu, będą rosły szybciej. Jeśli na skórze, na którą stosuje się zabieg, nie ma już włosów, mezoterapia wspomoże ich odrastanie, pod warunkiem, że nie doszło do zaniku lub uszkodzenia mieszków włosowych.
Karboksyterapia CO2
Karboksyterapia polega na podskórnym podawaniu dwutlenku węgla w celu poprawy mikrokrążenia i odżywienia skóry. Dzięki niej polepsza się ogólny stan skóry głowy, grubość i wytrzymałość włosów oraz zmniejsza się ich wypadanie, a puste mieszki są stymulowane do pracy. Włosy rosną szybciej, a ich właściciel cieszy się coraz gęstszym owłosieniem.
Łysienie plackowate – co oznacza?
Łysienie plackowate to przewlekła choroba zapalna skóry, w wyniku której dochodzi do uszkodzenia mieszków włosowych . Efektem tego jest nadmierne wypadanie włosów i tworzenie się charakterystycznych łysych obszarów, najczęściej na głowie, ale nierzadko również w innych rejonach ciała.
Łysienie plackowate dotyka w równym stopniu kobiet i mężczyzn. Najczęściej występuje u osób młodych w wieku 20-30 lat, jednak początki choroby mogą pojawiać się jeszcze w dzieciństwie. Im u młodszego pacjenta zostanie zdiagnozowane schorzenie, tym trudniejsze może być jego leczenie. Co ważne, postępująca choroba może objąć nie tylko całą głowę, ale i rzęsy, brwi, brodę czy włosy łonowe, a także zmiany paznokciowe. To tak zwane łysienie plackowate złośliwe, które dodatkowo charakteryzuje się brakiem odrastania włosów.
Wyróżnia się jeszcze kilka innych odmian tej choroby m.in.:
- łysienie plackowate całkowite , które objawia się całkowitą utratą włosów na głowie,
- łysienie ogniskowe, w którym plamy zapalne tworzą się w obrębie jednej części ciała,
- łysienie uogólnione, gdzie brak mieszków włosowych występuje na całym ciele.
Wspomniane rodzaje schorzenia nie tylko powodują radykalną zmianę wyglądu pacjenta, ale i w wielu przypadkach są główną przyczyną zaburzeń na tle psychicznym. Ma to związek ze spadkiem pewności siebie, poczucia atrakcyjności i nieakceptowaniem przez chorego swojego odbicia w lustrze.
Łysienie plackowate – jak je wyleczyć?
Czy istnieje skuteczna terapia na łysienie plackowate? Jak wyleczyć i pozbyć się tej choroby skóry? Trzeba podkreślić, że nie ma jednej skutecznej formy terapii na łysienie plackowate. Nowe metody leczenia dobierane są indywidualnie do pacjenta, jego wieku, rodzaju łysienia oraz stopnia zaawansowania choroby. Powodem tego jest fakt, że przyczyna choroby wciąż nie jest do końca znana.
Co może zatem przepisać Ci lekarz na łysienie plackowate? Leki, które najczęściej są polecane przez dermatologów, mają na celu przede wszystkim zablokować atak na organizm ze strony układu immunologicznego, a także pobudzić do odrastania włosów. Zwykle stosuje się zatem leki wykazujące działanie immunosupresyjne, czyli m.in. glikokortykosteroidy i cyklosporynę. Ta ostatnia zażywana jest jedynie doustnie, natomiast te pierwsze mogą być podawane doustnie lub miejscowo, jako maść na łysienie plackowate. Glikokortykosteroidy nierzadko są też wstrzykiwane w miejsca objęte ogniskiem zapalnym.
Nie tylko glikokortykosteroidy są stosowane na łysienie plackowate. Lek, który podawany jest wraz z nimi lub samodzielnie, to roztwór minoksydylu. Jest on wcierany raz lub dwa razy dziennie w skórę głowy, a jego zadaniem jest pobudzenie cebulek do wzrostu. Zdarza się jednak, że występują tutaj skutki uboczne w postaci łuszczenia i zaczerwienienia skóry.
W niektórych przypadkach lekarz może zalecić na łysienie plackowate preparaty, które wywołują miejscową reakcję alergiczną. Ta powoduje wzrost liczby białych krwinek, a w konsekwencji porost włosów. Najczęściej wykorzystywanym lekiem o takim działaniu jest Difencypron.
Przy leczeniu łysienia wykorzystuje się także antralinę, czyli maść, która stosowana jest również w leczeniu łuszczycy. Pomocne są też liczne zabiegi m.in. fototerapia, karboksyterapia, mezoterapia, krioterapia czy kriomasaż. Warto również stosować na łysienie plackowate szampon o odpowiednich właściwościach, a więc delikatny i nie podrażniający skóry głowy. Postaw na szampony do włosów, które wzmacniają cebulki i nie naruszają warstwy lipidowej naskórka. Wybieraj także bogato odżywcze odżywki do włosów czy witaminowe lub keratynowe maski. Co ważne, jeśli łysienie występuje w innych rejonach pamiętaj, aby stosować również delikatne kosmetyki do ciała czy, w przypadku panów, niepodrażniające kosmetyki do golenia.
Łysienie plackowate
Łysienie plackowate (alopecia areata) należy do grupy niebliznowaciejących postaci łysienia. Choroba najczęściej dotyczy osób młodych, poniżej 25 roku życia, zdarzają się również przypadki późniejszego pojawienia się zmian. Przyczyny łysienia plackowatego są niejasne. Najczęściej rozważa się tło autoimmunologiczne zależne od limfocytów T.
Zmiany zapalne w mieszku włosowym odgrywają podstawową rolę w inicjacji choroby. Keratynocyty mieszka uwalniają cytokiny prozapalne, które aktywują komórki śródbłonka. Skutkiem tego jest gromadzenie wokół mieszka komórek nacieku zapalnego, głównie limfocytów T i makrofagów, które również nasilają zapoczątkowany wcześniej proces zapalny. Od stopnia nasilenia nacieku zależy uszkodzenie mieszka włosowego.
Do czynników etiologicznych należy zaliczyć: czynniki genetyczne, atopię, czynniki psychiczne, czynniki hormonalne (zaburzenia czynności tarczycy), wewnątrzustrojowe ogniska zakażenia (obecność superantygenów bakteryjnych), stres, zjawiska autoimmunologiczne.
Podstawowe metody leczenia łysienia
Metoda leczenia łysienia dobierana jest na podstawie wywiadu i wyników badań. Czasem wystarczy zmiana diety i jej wsparcie w postaci suplementacji. W preparatach wspomagających wzrost włosów znajdują się witaminy z grupy B, żelazo, cynk i aminokwasy budujące włosy, w tym cystyna.
Jeśli wypadanie włosów wiąże się z przyjmowaniem leków, wspólnie z lekarzem prowadzącym warto rozważyć zmianę leków na takie, które nie powodują leczenia. Miejscowo w skórę głowy można wcierać ampułki i preparaty wzmacniające mieszki włosowe. Najczęściej stosowanym lekiem jest minoksydyl, który stymuluje wzrost włosów. Lek w wyższym stężeniu przepisuje lekarz, w niższym można go kupić bez recepty.
Niekiedy konieczne jest leczenie hormonalne. Takie postępowanie zalecane jest u kobiet w przypadku łysienia androgenowego i łysienia związanego z menopauzą. W przypadku leczenia łysienia androgenowego leki zawierające estrogen można stosować doustnie lub bezpośrednio wcierać je w skórę głowy. W przypadku łysienia związanego z menopauzą pomocna jest hormonalna terapia zastępcza, stosowana w postaci plastra lub pigułki.
W leczeniu łysienia u mężczyzn często stosowany jest finasteryd w tabletkach (u kobiet nie jest on stosowany ze względu na możliwość niekorzystnych zmian hormonalnych). Lek ten hamuje enzym 5alfa-reduktazy, odpowiedzialny za przemianę testosteronu w dihydrotestosteron, co zapobiega wypadaniu włosów.
