U nas zapłacisz kartą
Jak szybko odrastają włosy po łysieniu plackowatym?
Łysienie plackowate – objawy u dorosłych
Objawy łysienia plackowatego u dorosłych to przede wszystkim charakterystyczne łyse przestrzenie przypominające placki. Tak, jak już wspomnieliśmy, jest to przewlekła choroba dermatologiczna, która jest jedną z głównych przyczyn utraty włosów – na głowie, jednak nie tylko.
Jak szybko postępuje choroba? Wiele zależy od predyspozycji danego organizmu. Nierzadko bywa tak, że schorzenie rozpoczyna się od niewielkiego ogniska łysienia, a mieszki włosowe po rozpoczęciu leczenia zwykle odrastają w ciągu 3-6 miesięcy. Zdarza się również tak, że choroba przebiega fazowo, a nowe, odrastające włoski są pozbawione pigmentu. W przypadku zwłoki z wizytą u lekarza i wdrożeniem leczenia, a także w zaawansowanych stadiach choroby, może dość do łysienia plackowatego na nogach, rękach, brwiach, pachwinach czy innych częściach ciała.
Dostrzegasz nadmierne wypadanie włosów? Zastanawiasz się, czy to łysienie plackowate? Jakie badania warto wykonać? Jeżeli zauważysz u siebie niepokojące zmiany, warto udać się z tym do lekarza pierwszego kontaktu, aby ten zlecił Ci wykonanie pełnej morfologii. Nierzadko za problemem wypadania włosów, oprócz stresu, stoją niedobory niektórych pierwiastków, witamin czy po prostu anemia. Dobrze jest też zgłosić się do dermatologa lub trychologa. Ten ostatni dysponuje specjalistycznym sprzętem, który pozwala zbadać stan i jakość włosów, dzięki czemu może dobrać odpowiednią kurację na potencjalne łysienie plackowate. Czy włosy odrosną? Podjęcie szybkich działań, a także skrupulatne wypełnianie zaleceń lekarza lub trychologa może zahamować rozwój choroby i poprawić wygląd.
Metody wspierające leczenie
Oprócz glikokortykosteroidów, cygnoliny i minoksydylu, fotochemioterapii oraz fototerapii, zastosować można liczne zabiegi wspomagające z zakresu medycyny estetycznej i kosmetologii, a w niektórych przypadkach nawet transplantacji. Podjęte działania pomogą wówczas pobudzić nieuszkodzone mieszki włosowe do odnowy, odżywiają skórę głowy i sprawią, że włosy, które będą wyrastać, staną się silniejsze. Wśród takich zabiegów wymienić można różne rodzaje mezoterapii, karboksyterapię, zabiegi z wykorzystaniem osocza bogatopłytkowego czy przeszczep włosów.
Mezoterapia igłowa, mikrogiłowa i bezigłowa
W mezoterapii można wykorzystywać co najmniej trzy metody. Forma igłowa polega na ostrzykiwaniu skóry substancjami odżywczymi, które dobierane są indywidualnie do problemów skórnych Pacjentów. Mezoterapię mikroigłową przeprowadza się przy pomocy rollera lub dermapenu, który wykonuje mechaniczne, kontrolowane nakłucia, na które w późniejszym czasie nakłada się odpowiedni preparat. W przypadku mezoterapii bezigłowej wykorzystuje się laser diodowy, którym naświetla się skórę dzięki niewielkiemu pistoletowi, zwiększającemu przepuszczalność skóry i jej podatność na zastosowane substancje odżywcze.
Dzięki mezoterapii można liczyć na to, że wyrastające włosy będą nieco mocniejsze, ponieważ zabieg oddziałuje bezpośrednio na skórę, z której włosy wyrastają. Mezoterapia pozwala ograniczyć nadmierne wypadanie włosów oraz sprawia, że te, które aktualnie są w fazie wzrostu, będą rosły szybciej. Jeśli na skórze, na którą stosuje się zabieg, nie ma już włosów, mezoterapia wspomoże ich odrastanie, pod warunkiem, że nie doszło do zaniku lub uszkodzenia mieszków włosowych.
Karboksyterapia CO2
Karboksyterapia polega na podskórnym podawaniu dwutlenku węgla w celu poprawy mikrokrążenia i odżywienia skóry. Dzięki niej polepsza się ogólny stan skóry głowy, grubość i wytrzymałość włosów oraz zmniejsza się ich wypadanie, a puste mieszki są stymulowane do pracy. Włosy rosną szybciej, a ich właściciel cieszy się coraz gęstszym owłosieniem.
Przyczyny łysienia plackowatego
Chociaż, nie istnieją żadne dane, które jednoznacznie wskazywałyby na przyczynę łysienia plackowatego, wyodrębniono pewne czynniki mogące wpływać na jego rozwój. Szczególne znaczenie wydaje się mieć kwestia autoimmunologiczna. Wokół mieszków włosowych gromadzą się wówczas związki, które pobudzają odpowiedź odpornościową, w konsekwencji czego dochodzi do stopniowej utraty włosów.
Oprócz tego wspomina się o czynnikach związanych z układem hormonalnym, genetycznym, środowiskiem i dostarczaniem odpowiedniej ilości mikro i makro elementów wraz z pożywieniem oraz ośrodkowym układem nerwowym. Stres i nieprawidłowy tryb życia mogą wpływać na rozwój choroby.
Diagnozowanie łysienia plackowatego
Diagnozowanie łysienia i wypadania włosów jest dosyć złożonym procesem, który musi uwzględniać całościowo stan zdrowia organizmu Pacjenta. W diagnozie wykorzystuje się między innymi wywiad z Pacjentem, poszerzone rutynowe badania krwi, dokładne oględziny skóry głowy i trichoskopię, która pozwala na oglądanie skóry w ogromnym powiększeniu. Jeśli konieczna jest poszerzona diagnoza lub jej potwierdzenie można wykonać także przykładowo fototrychogram i trychogram czy biopsję skóry głowy.
Rodzaje oddziaływań terapeutycznych
Leczenie łysienia plackowatego często jest złożonym procesem, który wymaga wielotorowych oddziaływań. Spośród rodzajów działań terapeutycznych w łysieniu plackowatym można wymienić między innymi:
- Leczenie miejscowe – czyli przeważnie glikokortykosteroidy podawane na skórę w postaci maści, kremów czy innych formuł, które są łatwe w stosowaniu.
- Leczenie ogólne – za pomocą prawidłowo dobranych leków podawanych doustnie.
- Fototerapię – czyli terapię za pomocą światła. Czasami łączy się ją z jednoczesnym podawaniem leków doustnych lub miejscowych, których zadaniem jest zwiększenie podatności leczonego obszaru na działanie światła.
- Wsparcie psychologiczne – przydatne z uwagi na ryzyko obniżonej jakości życia chorych, pogorszenie samopoczucia czy niskiego poczucia własnej wartości.
Łysienie plackowate - czy włosy odrosną?
Brak pewności co do przyczyn występowania tej choroby nie daje możliwości wprowadzenia skutecznej terapii. Właśnie z tego powodu stosuje się wiele różnych metod leczenia. Osiągnięcie znaczącego odrostu włosów u osób z mało nasilonymi zmianami jest stosunkowo szybkie, jednak zawsze może dojść do nawrotu i ponownego wypadnięcia włosów.
U części pacjentów w ciągu roku od wystąpienia pierwszych objawów choroby może dojść do samoistnego odrostu włosów bez żadnego leczenia, jednak, ze względu na duży wpływ schorzenia na jakość życia pacjentów, takie postępowanie rezerwuje się dla osób z przeciwwskazaniami do stosowania bardziej skutecznych metod leczenia – wyjaśnia Aleksandra Rymsza.
Choć odsetek osób chorujących (do 1,7%) pozostaje niewielki, to jednak łysienie plackowate jest chorobą szczególnie dokuczliwą przede wszystkim dlatego, że nie należy do schorzeń estetycznych. Z uwagi na częste występowanie długotrwałego i rozległego wyłysienia, może doprowadzić do braku własnej akceptacji, zaburzeń psychicznych, a nawet wykluczenia społecznego. Dlatego w terapii istotna jest systematyczność i wsparcie osób bliskich.
Ci, którzy pokonali łysienie plackowate, uparcie podkreślają: nie poddawajcie się w leczeniu, a na pewno dacie radę. Powolne odrastanie włosów daje siłę!
Leczenie miejscowe łysienia plackowatego
W związku z autoimmunizacyjną patogenezą choroby, podstawą postępowania jest leczenie immunosupresyjne, czyli takie, w którym hamujemy aktywność komórek układu odpornościowego.
Miejscowo najczęściej stosowane są glikokortykosteroidy, w postaci preparatów do stosowania miejscowego, ale również we wstrzyknięciach doogniskowych, czyli w miejsca pozbawione włosów.
Wykorzystuje się również minoksydyl, preparat początkowo przeznaczony do leczenia nadciśnienia tętniczego, który szybko okazał się skutecznym lekiem przyspieszającym wzrost włosów. W łysieniu plackowatym stosowany jest zazwyczaj jako składowa terapii skojarzonej, z innymi preparatami.
– Łysienie plackowate leczy się również miejscowo substancjami silnie uczulającymi, np. DCPC (difenylocyklopropenon). U podstawy tej metody stoi założenie, że sztucznie wywołane uczulenia mogą powodować zmniejszenie zainteresowania limfocytów T mieszkami włosowymi. Standardowe postępowanie w tym przypadku polega na stosowaniu na skórę głowy pierwszej dawki uczulającej, a następnie, po 2 tygodniach, kolejnej serii dawek wywołujących tzw. wyprysk kontaktowy – mówi Aleksandra Rymsza.
