Jak szybko odrastają włosy po łysieniu plackowatym?

Podstawowe metody leczenia łysienia

Metoda leczenia łysienia dobierana jest na podstawie wywiadu i wyników badań. Czasem wystarczy zmiana diety i jej wsparcie w postaci suplementacji. W preparatach wspomagających wzrost włosów znajdują się witaminy z grupy B, żelazo, cynk i aminokwasy budujące włosy, w tym cystyna.

Jeśli wypadanie włosów wiąże się z przyjmowaniem leków, wspólnie z lekarzem prowadzącym warto rozważyć zmianę leków na takie, które nie powodują leczenia. Miejscowo w skórę głowy można wcierać ampułki i preparaty wzmacniające mieszki włosowe. Najczęściej stosowanym lekiem jest minoksydyl, który stymuluje wzrost włosów. Lek w wyższym stężeniu przepisuje lekarz, w niższym można go kupić bez recepty.

Niekiedy konieczne jest leczenie hormonalne. Takie postępowanie zalecane jest u kobiet w przypadku łysienia androgenowego i łysienia związanego z menopauzą. W przypadku leczenia łysienia androgenowego leki zawierające estrogen można stosować doustnie lub bezpośrednio wcierać je w skórę głowy. W przypadku łysienia związanego z menopauzą pomocna jest hormonalna terapia zastępcza, stosowana w postaci plastra lub pigułki.

W leczeniu łysienia u mężczyzn często stosowany jest finasteryd w tabletkach (u kobiet nie jest on stosowany ze względu na możliwość niekorzystnych zmian hormonalnych). Lek ten hamuje enzym 5alfa-reduktazy, odpowiedzialny za przemianę testosteronu w dihydrotestosteron, co zapobiega wypadaniu włosów.

Łysienie plackowate – co oznacza?

Łysienie plackowate to przewlekła choroba zapalna skóry, w wyniku której dochodzi do uszkodzenia mieszków włosowych . Efektem tego jest nadmierne wypadanie włosów i tworzenie się charakterystycznych łysych obszarów, najczęściej na głowie, ale nierzadko również w innych rejonach ciała.

Łysienie plackowate dotyka w równym stopniu kobiet i mężczyzn. Najczęściej występuje u osób młodych w wieku 20-30 lat, jednak początki choroby mogą pojawiać się jeszcze w dzieciństwie. Im u młodszego pacjenta zostanie zdiagnozowane schorzenie, tym trudniejsze może być jego leczenie. Co ważne, postępująca choroba może objąć nie tylko całą głowę, ale i rzęsy, brwi, brodę czy włosy łonowe, a także zmiany paznokciowe. To tak zwane łysienie plackowate złośliwe, które dodatkowo charakteryzuje się brakiem odrastania włosów.

Wyróżnia się jeszcze kilka innych odmian tej choroby m.in.:

  • łysienie plackowate całkowite , które objawia się całkowitą utratą włosów na głowie,
  • łysienie ogniskowe, w którym plamy zapalne tworzą się w obrębie jednej części ciała,
  • łysienie uogólnione, gdzie brak mieszków włosowych występuje na całym ciele.

Wspomniane rodzaje schorzenia nie tylko powodują radykalną zmianę wyglądu pacjenta, ale i w wielu przypadkach są główną przyczyną zaburzeń na tle psychicznym. Ma to związek ze spadkiem pewności siebie, poczucia atrakcyjności i nieakceptowaniem przez chorego swojego odbicia w lustrze.

Jakie są metody leczenia łysienia plackowatego?

W łysieniu plackowatym stosuje się leczenie miejscowe i leczenie ogólne. Żadna z metod nie znalazła jednoznacznego potwierdzenia skuteczności. Do leczenia miejscowego zalicza się: glikokortykosteroidy podawane śródskórnie, miejscowe glikokortykosteroidy w postaci kremów, żeli, maści, płynów i pianek, cygnolinę, minoksydyl. Do metod leczenia ogólnego zalicza się: glikokortykosteroidy i cyklosporynę. Do innych metod stosowanych w leczeniu łysienia plackowatego należą fotochemioterapia (PUVA lub PUVA-turban) i wąskopasmowa fototerapia UVB.

Ze względu na patomechanizm tej choroby trudno podjąć działania, które miałyby na celu zmniejszenie ryzyka rozwoju łysienia plackowatego. Samoistny odrost włosów następuje zwykle w ciągu 1–2 lat u 30–60% chorych. U około 10% choroba może mieć cięższy przebieg i doprowadza do łysienia całkowitego lub uogólnionego. Gorsze rokowanie dotyczy pacjentów, u których współistnieją choroby o podłożu autoimmunologicznym. Ponadto czynnikami źle rokującymi mogą być zmiany paznokci, rodzinne występowanie choroby, wczesny początek zmian chorobowych oraz intensywna utrata włosów.

Zobacz także

Łysienie androgenowe typu męskiego Utrata włosów u mężczyzn rozpoczyna się zwykle w okolicy czołowo-skroniowej, a następnie ciemieniowej. Następnie przerzedzenie włosów rozprzestrzenia się w kierunku szczytu głowy, pozostawiając koronę włosów na potylicy i częściowo w okolicach skroniowych.

Łysienie androgenowe typu żeńskiego Kobiecy typ łysienia charakteryzuje się rozlanym łysieniem w okolicy centralnej głowy owłosionej, o największym nasileniu w części czołowej z zachowaniem linii czoła.

Łysienie plackowate – jak je wyleczyć?

Czy istnieje skuteczna terapia na łysienie plackowate? Jak wyleczyć i pozbyć się tej choroby skóry? Trzeba podkreślić, że nie ma jednej skutecznej formy terapii na łysienie plackowate. Nowe metody leczenia dobierane są indywidualnie do pacjenta, jego wieku, rodzaju łysienia oraz stopnia zaawansowania choroby. Powodem tego jest fakt, że przyczyna choroby wciąż nie jest do końca znana.

Co może zatem przepisać Ci lekarz na łysienie plackowate? Leki, które najczęściej są polecane przez dermatologów, mają na celu przede wszystkim zablokować atak na organizm ze strony układu immunologicznego, a także pobudzić do odrastania włosów. Zwykle stosuje się zatem leki wykazujące działanie immunosupresyjne, czyli m.in. glikokortykosteroidy i cyklosporynę. Ta ostatnia zażywana jest jedynie doustnie, natomiast te pierwsze mogą być podawane doustnie lub miejscowo, jako maść na łysienie plackowate. Glikokortykosteroidy nierzadko są też wstrzykiwane w miejsca objęte ogniskiem zapalnym.

Nie tylko glikokortykosteroidy są stosowane na łysienie plackowate. Lek, który podawany jest wraz z nimi lub samodzielnie, to roztwór minoksydylu. Jest on wcierany raz lub dwa razy dziennie w skórę głowy, a jego zadaniem jest pobudzenie cebulek do wzrostu. Zdarza się jednak, że występują tutaj skutki uboczne w postaci łuszczenia i zaczerwienienia skóry.

W niektórych przypadkach lekarz może zalecić na łysienie plackowate preparaty, które wywołują miejscową reakcję alergiczną. Ta powoduje wzrost liczby białych krwinek, a w konsekwencji porost włosów. Najczęściej wykorzystywanym lekiem o takim działaniu jest Difencypron.

Przy leczeniu łysienia wykorzystuje się także antralinę, czyli maść, która stosowana jest również w leczeniu łuszczycy. Pomocne są też liczne zabiegi m.in. fototerapia, karboksyterapia, mezoterapia, krioterapia czy kriomasaż. Warto również stosować na łysienie plackowate szampon o odpowiednich właściwościach, a więc delikatny i nie podrażniający skóry głowy. Postaw na szampony do włosów, które wzmacniają cebulki i nie naruszają warstwy lipidowej naskórka. Wybieraj także bogato odżywcze odżywki do włosów czy witaminowe lub keratynowe maski. Co ważne, jeśli łysienie występuje w innych rejonach pamiętaj, aby stosować również delikatne kosmetyki do ciała czy, w przypadku panów, niepodrażniające kosmetyki do golenia.

Zabiegi wspomagające leczenie łysienia

Kurację można wesprzeć którymś z zabiegów wykonywanych przez dermatologa lub lekarza medycyny estetycznej. Do najpopularniejszych należą:

  • Mezoterapia. W trakcie zabiegu pod skórę wprowadzane są koktajle witaminowo-mineralne lub osocze bogatopłytkowe. Pozytywne efekty daje już samo nakłucie skóry: pod jego wpływem poprawia się ukrwienie, aktywują się procesy regeneracji, a do mieszków włosowych dociera więcej substancji odżywczych. Te efekty wzmacnia koktajl witamin i minerałów. Korzystniej od takiego koktajlu na włosy działa jednak osocze bogatopłytkowe. To preparat pozyskiwany z krwi pacjenta, pobranej, odwirowanej i zagęszczonej. Aktywowane płytki krwi uwalniają czynniki wzrostu, które stymulują namnażanie się komórek, odżywiają mieszki włosowe, które dzięki temu „zastrzykowi energii” zaczynają pracować, a włos zaczyna rosnąć. Osocze działa też na komórki macierzyste w opuszce włosa. Pod jego wpływem często zaczynają tworzyć się nowe mieszki włosowe. Zabiegi te zalecane są w trudnym do leczenia łysieniu androgenowym, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, a także w łysieniu plackowatym.
  • Laseroterapia. W leczeniu łysienia często wykorzystywane są lasery biostymulacyjne o bardzo małej mocy. Konkretnie – emitowane przez nie światło czerwone i podczerwone. Działa ono na metabolizm komórek mieszków włosowych, co stymuluje je do ponownego wytwarzania włosa. Zabieg nie daje powikłań, jednak okres terapii jest dość długi, bo trwa pół roku.

Wypadanie, czy łysienie?

Każdy człowiek traci codziennie od 50 do 100 włosów, i jest to proces zupełnie normalny, związany z naturalnym cyklem wzrostu włosów, a także z różnymi czynnikami dodatkowymi, takimi jak choćby zbyt mocne szarpanie podczas czesania. Nawet jeśli włosów wypada dużo więcej, nie zawsze jest to jeszcze łysienie.

O łysieniu można mówić dopiero, kiedy proces „produkcji” włosa w mieszku włosowym na skutek różnych przyczyn stopniowo zanika. Włos stopniowo staje się wtedy coraz słabszy i cieńszy, aż w końcu wypada, a w jego miejsce nie pojawia się nowy włos.

Jeśli objawy nie mają charakteru sezonowego oraz wykluczono grzybicę, obecność pasożytów i inne przyczyny podobnych zmian, należy wdrożyć u kota dietę eliminacyjną , zaczynając od pokarmów uznawanych za najmniej alergizujące, najlepiej rzadko obecne w dotychczasowej diecie.

Czytaj dalej...

Brak lub nadmierna ilość hormonów tarczycy prowokuje rozwój niedoczynności lub nadczynności tarczycy u kotów, a objawem tych chorób jest nieprawidłowe wypadanie sierści Łysie plamy powstają na brzuchu i pod kołnierzem.

Czytaj dalej...

Są one zwykle wykonane z naturalnych składników, takich jak żeń-szeń, aloes, liście laurowe i ekstrakty ziół, i są stosowane do leczenia łysienia androgenowego poprzez zwiększenie przepływu krwi i zmniejszenie produkcji hormonów.

Czytaj dalej...

Dodatkowo w leczeniu wykorzystywana jest cygnolina , która wykazuje działanie bakteriobójcze oraz grzybobójcze oraz minoksydyl , który zazwyczaj stosowany jest w leczeniu łysienia androgenowego, ale wykazano, iż przeciwdziała również nawrotom leczenia plackowatego.

Czytaj dalej...