Jak szybko odrastają włosy po łysieniu plackowatym?
Jakie są metody leczenia łysienia plackowatego?
W łysieniu plackowatym stosuje się leczenie miejscowe i leczenie ogólne. Żadna z metod nie znalazła jednoznacznego potwierdzenia skuteczności. Do leczenia miejscowego zalicza się: glikokortykosteroidy podawane śródskórnie, miejscowe glikokortykosteroidy w postaci kremów, żeli, maści, płynów i pianek, cygnolinę, minoksydyl. Do metod leczenia ogólnego zalicza się: glikokortykosteroidy i cyklosporynę. Do innych metod stosowanych w leczeniu łysienia plackowatego należą fotochemioterapia (PUVA lub PUVA-turban) i wąskopasmowa fototerapia UVB.
Ze względu na patomechanizm tej choroby trudno podjąć działania, które miałyby na celu zmniejszenie ryzyka rozwoju łysienia plackowatego. Samoistny odrost włosów następuje zwykle w ciągu 1–2 lat u 30–60% chorych. U około 10% choroba może mieć cięższy przebieg i doprowadza do łysienia całkowitego lub uogólnionego. Gorsze rokowanie dotyczy pacjentów, u których współistnieją choroby o podłożu autoimmunologicznym. Ponadto czynnikami źle rokującymi mogą być zmiany paznokci, rodzinne występowanie choroby, wczesny początek zmian chorobowych oraz intensywna utrata włosów.
Zobacz także
Łysienie androgenowe typu męskiego Utrata włosów u mężczyzn rozpoczyna się zwykle w okolicy czołowo-skroniowej, a następnie ciemieniowej. Następnie przerzedzenie włosów rozprzestrzenia się w kierunku szczytu głowy, pozostawiając koronę włosów na potylicy i częściowo w okolicach skroniowych.
Łysienie androgenowe typu żeńskiego Kobiecy typ łysienia charakteryzuje się rozlanym łysieniem w okolicy centralnej głowy owłosionej, o największym nasileniu w części czołowej z zachowaniem linii czoła.
Łysienie plackowate – jak je wyleczyć?
Czy istnieje skuteczna terapia na łysienie plackowate? Jak wyleczyć i pozbyć się tej choroby skóry? Trzeba podkreślić, że nie ma jednej skutecznej formy terapii na łysienie plackowate. Nowe metody leczenia dobierane są indywidualnie do pacjenta, jego wieku, rodzaju łysienia oraz stopnia zaawansowania choroby. Powodem tego jest fakt, że przyczyna choroby wciąż nie jest do końca znana.
Co może zatem przepisać Ci lekarz na łysienie plackowate? Leki, które najczęściej są polecane przez dermatologów, mają na celu przede wszystkim zablokować atak na organizm ze strony układu immunologicznego, a także pobudzić do odrastania włosów. Zwykle stosuje się zatem leki wykazujące działanie immunosupresyjne, czyli m.in. glikokortykosteroidy i cyklosporynę. Ta ostatnia zażywana jest jedynie doustnie, natomiast te pierwsze mogą być podawane doustnie lub miejscowo, jako maść na łysienie plackowate. Glikokortykosteroidy nierzadko są też wstrzykiwane w miejsca objęte ogniskiem zapalnym.
Nie tylko glikokortykosteroidy są stosowane na łysienie plackowate. Lek, który podawany jest wraz z nimi lub samodzielnie, to roztwór minoksydylu. Jest on wcierany raz lub dwa razy dziennie w skórę głowy, a jego zadaniem jest pobudzenie cebulek do wzrostu. Zdarza się jednak, że występują tutaj skutki uboczne w postaci łuszczenia i zaczerwienienia skóry.
W niektórych przypadkach lekarz może zalecić na łysienie plackowate preparaty, które wywołują miejscową reakcję alergiczną. Ta powoduje wzrost liczby białych krwinek, a w konsekwencji porost włosów. Najczęściej wykorzystywanym lekiem o takim działaniu jest Difencypron.
Przy leczeniu łysienia wykorzystuje się także antralinę, czyli maść, która stosowana jest również w leczeniu łuszczycy. Pomocne są też liczne zabiegi m.in. fototerapia, karboksyterapia, mezoterapia, krioterapia czy kriomasaż. Warto również stosować na łysienie plackowate szampon o odpowiednich właściwościach, a więc delikatny i nie podrażniający skóry głowy. Postaw na szampony do włosów, które wzmacniają cebulki i nie naruszają warstwy lipidowej naskórka. Wybieraj także bogato odżywcze odżywki do włosów czy witaminowe lub keratynowe maski. Co ważne, jeśli łysienie występuje w innych rejonach pamiętaj, aby stosować również delikatne kosmetyki do ciała czy, w przypadku panów, niepodrażniające kosmetyki do golenia.
Rodzaje łysienia
Ponieważ przyczyny nadmiernego wypadania włosów są bardzo zróżnicowane, dermatolodzy wyróżniają też różne rodzaje łysienia. Najczęściej spotykane to:
Łysienie androgenowe typu męskiego charakteryzuje się stopniową utratą włosów, zaczynającą się od skroni. Na początku na czubku głowy pojawiają się płytkie zakola, które wraz z upływem czasu pogłębiają się. Z czasem na głowie zostaje wąski pas włosów z tyłu i po bokach. Za ten typ łysienia odpowiada pochodna testosteronu, dihydrotestosteron (DHT). Mieszki włosowe są na niego wrażliwe – jeśli jest go zbyt dużo, zanikają. Charakterystyczne jest to, że włosy tworzące pas wokół głowy nie wypadają, gdyż ich mieszki nie mają receptorów dla dihydrotestosteronu. W leczeniu tego typu łysienia podaje się substancje hamujące wzmożoną aktywność enzymu 5 α-reduktazy, który odpowiada za przekształcenie testosteronu do dihydrotestosteronu.
U nas zapłacisz kartą