U nas zapłacisz kartą
Wskazówki i Leczenie Krost na Dłoniach i Stopach - Skuteczne Metody Zaradcze
Wyprysk potnicowy – diagnostyka i leczenie
Różnicowanie odmian wyprysku stanowi trudność wynikającą z niejednorodnych, często sprzecznych definicji. Wyprysk potnicowy rozpoznaje się na podstawie obrazu klinicznego oraz wywiadu lekarskiego. Specjalista może również zaproponować przeprowadzenie testów alergicznych w celu ustalenia przyczyny choroby.
Leczenie wyprysku potnicowego polega na miejscowym stosowaniu maści zwalczających dermatozy. Na wyprysk potnicowy dostępne są w aptekach leki sprzedawane bez recepty, np. zawierające metyloprednizolon (aceponian metyloprednizolonu), syntetyczny glikokortykosteroid mający silne oraz długotrwałe działanie przeciwzapalne oraz immunosupresyjne. Dobre efekty daje ekstrakt z propolisu (np. w formie aerozolu, stosowany miejscowo na skórę), a także okłady z trzyprocentowego kwasu bornego (borowego).
Leczenie wyprysku potnicowego najlepiej przeprowadzać pod okiem dermatologa – choroba bardzo często współwystępuje z zakażeniem grzybiczym. Właściwa diagnoza jest kluczowa w celu rozpoczęcia skutecznej terapii. Dermatolog na wyprysk potnicowy może przepisać leki dostępne na receptę (jeśli bez recepty okażą się nieskuteczne) oraz leki przeciwalergiczne. W przypadku współwystępowania zakażenia grzybiczego specjalista zaproponuje ponadto środki przeciwgrzybicze. Może też zalecić stosowanie antybiotyków. Na czas leczenia należy unikać kontaktu z czynnikami mogącymi zaostrzyć objawy choroby.
Zobacz film: Jakie funkcje pełni skóra człowieka? Źródło: Bez skazy
Choroba dłoni, stóp i jamy ustnej
Choroba dłoni, stóp i jamy ustnej (HFMD, z ang. hand, foot and mouth disease [a] , czasami błędnie [potrzebny przypis] zwana chorobą bostońską [1] ) – choroba zakaźna, infekcja wywoływana przez grupę wirusów [2] . Najczęściej rozpoczyna ją pojawienie się gorączki i ogólnie złe samopoczucie [2] . Dzień lub dwa później na śluzówce jamy ustnej pacjenta (herpangina), na spodzie stóp, we wnętrzu dłoni a czasem także na pośladkach i w pachwinach pojawia się wysypka grudkowo-plamista w postaci płaskich, zaczerwienionych plamek lub guzków, które mogą przerodzić się w pęcherze [3] [4] [5] . Objawy choroby zazwyczaj pojawiają się w trzy do sześciu dni od kontaktu z wirusem [6] . Wysypka zwykle mija sama po około tygodniu [7] . W niektórych przypadkach po kilku tygodniach może nastąpić utrata paznokcia lub paznokci u stóp lub rąk, jednak te następnie odrastają [8] .
Wirusy powodujące HFMD rozprzestrzeniają się przez bliski kontakt osobisty z osobą zakażoną: drogą kropelkową poprzez kaszel czy kichanie albo też przez kontakt z kałem lub innymi wydzielinami ciała. Wektorem zakażenia mogą być także zanieczyszczone przedmioty, takie jak klamki czy szczoteczki do zębów [9] . Najczęstszą przyczyną choroby jest szczep A16 wirusa coxsackie, drugą w kolejności jest Enterowirus 71 [10] . Poza nimi HFMD powodują także inne szczepy wirusa coxsackie i inne enterowirusy [10] [11] . Niektóre osoby, zwłaszcza dorośli, mogą być nosicielami wirusa i wektorami dalszych zakażeń, mimo że u nich samych nie rozwijają się symptomy choroby [2] . Choroby nie przenoszą inne zwierzęta poza ludźmi, nie są również na nią narażone [9] .
Diagnozę najczęściej stawia się na podstawie objawów, choć możliwe jest także badanie na obecność wirusa materiału pobranego z wymazu gardła lub ze stolca [12] . Podstawowym sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się choroby jest mycie rąk, dezynfekcja przedmiotów używanych przez zakażonych (np. klamek) i izolacja chorych w domach [9] . Przeciw chorobie nie ma dedykowanych leków przeciwwirusowych ani szczepionek, choć prace nad tymi ostatnimi trwają [13] .
Swędzące krostki na całym ciele
Wymienione wyżej rodzaje łuszczycy ograniczonej uchodzą za względnie łagodne, w odróżnieniu od uogólnionych postaci choroby, takich jak:
- odmiana von Zumbusch,
- liszajec opryszczkowaty (Impetigo herpetiformis).
Podstawowym objawem obu schorzeń są swędzące krostki na całym ciele, w tym na skórze, ale także na błonach śluzowych jamy ustnej, narządów płciowych, a nawet układu oddechowego.
W przypadku odmiany von Zumbusch należy się dodatkowo liczyć występowaniem silnych objawów ogólnoustrojowych, takich jak:
- gorączka, dreszcze, ogólne osłabienie,
- hipokalcemia, czyli niedobór wapnia,
- zaburzenia wodno-elektrolitowe,
- zaburzenia metabolizmu białek.
Krostki są bardzo drobne, pojawiają się na całym ciele, ale ze szczególnym uwzględnieniem takich obszarów, jak:
- pachwiny i krocze,
- zgięcia stawowe,
- fałdy skórne,
Także i w tym przypadku występują poważne symptomy wewnętrzne. Oprócz hipokalcemii, pacjenci zmagają się też z hipoalbuminemią (niedobór białek albumin) oraz napadami tężyczki (niedobór magnezu i potasu). Schorzenie szczególnie często dotyka kobiety w ciąży, stanowiąc zagrożenie dla matki i płodu. Rzadko występuje u mężczyzn.
Swędzące krostki - na ciele. Sprawdź, co oznaczają
Swędzące krostki pojawiają się na ciele w przebiegu m.in. trądziku, łuszczycy, czy zapalenia mieszków włosowych oraz gruczołów łojowych. Jak rozpoznać konkretne schorzenie? O czym świadczą krostki na twarzy, dłoniach, stopach, plecach, wokół odbytu?
- Swędzące krostki pojawiają się na ciele zazwyczaj jako objaw licznych schorzeń, zaburzeń alergicznych, zakaźnych, hormonalnych, itd. Z tego względu nie należy ich ignorować.
- Swędzące krostki mogą pojawić się na każdej części ciała, ale także na błonach śluzowych jamy ustnej, narządów płciowych, a nawet układu oddechowego.
- Wiek i płeć osoby, u której wystąpiły swędzące krostki, a także ich lokalizacja, natężenie, kształt oraz kolor, mogą świadczyć o innych problemach zdrowotnych.
- Co oznaczają swędzące krostki?
- Swędzące krostki na dłoniach i na stopach
- Swędzące krostki na całym ciele
- Swędzące krostki na twarzy
- Swędzące krostki na nogach
- Swędzące krostki przy odbycie
- Swędzące krostki na pupie u dziecka
Swędzące krostki na dłoniach i na stopach
Swędzące krostki na dłoniach i na stopach są typowym objawem łuszczycy krostkowej ograniczonej. Jest to przewlekła choroba, obejmująca skórę dystalnych części zarówno kończyn górnych jak i dolnych. Powodowanie jest ona nadmiernym i przyspieszonym rogowaceniem komórek naskórka, przy jednoczesnym występowaniu silnego stanu zapalnego.
Wyróżnia się dwie jej podstawowe postaci:
- łuszczyca krostkowa dłoni i podeszw (Palmoplantar pustular psoriasis),
- krostkowe zapalenie skóry palców (Acrodermatitis continua Hallopeau).
Częściej występującą jest ta pierwsza. W jej przebiegu dłonie i stopy zostają pokryte krostami wypełnionymi jałową treścią, które wyrastają na zmienionym chorobowo podłożu (rumień, złuszczanie się). Możliwe są też wykwity grudkowe.
Zrogowaciała skóra ma tendencję do pękania, powodując silną bolesność. Łuszczyca krostkowa dłoni i podeszw zazwyczaj dotyka kobiety w wieku 50+. Druga z postaci choroby, czyli krostkowe zapalenie skóry palców, występuje zdecydowanie rzadziej. Wyróżnia się umiejscowieniem zmian, które lokalizują się na opuszkach palców, wałach paznokciowych i płytkach paznokci.
