U nas zapłacisz kartą
Magia kropli wody - tajemnicza moc krosta z wodą
Objawy chorób skóry: zmiany skórne, wykwity skórne
Wykwity skórne to zmiany na skórze, które są objawami chorób skóry. W poszczególnych chorobach wykwity mają charakterystyczny wygląd – kolor, kształt, postać, lokalizację i na tej podstawie dermatolog zwykle jest w stanie ustalić rozpoznanie. Zmiany skórne się mogą zmieniać w czasie oraz ustępować z pozostawieniem blizny lub bez niej. Do wykwitów należą: plama, grudka, guzek, guz, pęcherzyk, pęcherz, krosta, bąbel, a także nadżerka, przeczos, pęknięcie i rozpadlina, łuska, strup, owrzodzenie oraz blizna.
Wykwity skórne to zmiany na skórze będące objawami jej choroby. Podstawą diagnostyki dermatologicznej jest prawidłowa umiejętność ich oceny i różnicowania.
- pierwotne wykwity są zazwyczaj bezpośrednim wynikiem rozwoju procesu chorobowego w skórze
- wykwity wtórne na ogół rozwijają się z pierwotnych i są ich następstwem.
Nie jest to jednak reguła, ponieważ w niektórych przypadkach, nawet we wczesnym okresie choroby nie udaje się stwierdzić wykwitów pierwotnych, które mogą być krótkotrwałe.
- plama
- grudka
- guzek
- guz
- pęcherzyk
- pęcherz
- krosta
- bąbel.
- nadżerkę
- przeczos
- pęknięcie i rozpadlinę
- łuskę
- strup
- owrzodzenie a także
- bliznę.
Ropne krosty na nogach
Swędzące krosty na nogach to nie tylko brzydki wygląd nóg, a także duża uciążliwość i dyskomfort. Szczególnie mocno przeszkadza kobietom, które nie mogą w pełni i swobodnie eksponować nóg. Jednak nie to jest największym problemem. Takie zmiany mogą oznaczać choroby skóry, szczególnie, gdy są bolesne i nawracające.
Najczęstszą przyczyną ropnych krost na nogach jest alergia kontaktowa. Używanie nieodpowiednich kosmetyków do pielęgnacji nóg niekiedy kończy się uczuleniem i pojawieniem się zmian na różnych częściach nóg.
Ropne krosty na udach i łydkach mogą świadczyć o:
- zapaleniu mieszków włosowych. Nieleczone doprowadza do groźnych chorób skóry, jak czerniak. Bardzo często ten rodzaj zapalenia pojawia się w postaci ropnych krostpo depilacji. Choroba w dalszym rozwoju atakuje tkankę okołomieszkową i głębsze warstwy skóry. Właściwym sposobem leczenia jest w tym przypadku antybiotykoterapia. Nie wolno wyciskać ropnych krostek, gdyż grozi to zakażeniem innych partii ciała. Ropny wyprysk zawsze oznacza bakteryjny stan zapalny,
- początku takich chorób, jak świerzb, łuszczyca i grzybica (ropne krosty na stopach),
- ospie, której oprócz niewielkich ropnych krost towarzyszy gorączka i silne swędzenie,
- półpaścu, który jest chorobą zakaźną, wywołaną przez ten sam wirus co ospa.
Szczególnie dokuczliwe są ropne krosty przy ospie lub półpaścu. Trudno jest powstrzymywać się od rozdrapywania wyprysków, a każdy rozdrapany wykwit przedłuża chorobę. Warto ściśle stosować się do zaleceń lekarza i smarować systematycznie wszystkie zmiany.
Czym są ropne krosty?
Żadna skóra nie jest doskonała. Każdy co jakiś czas boryka się z wykwitami na różnych partiach ciała. Zmiany, które mają tendencje do powtarzania powinny być skonsultowane przez lekarza dermatologa. Oprócz profesjonalnych metod leczenia, ropne krosty można łagodzić domowymi sposobami.
Krosta, nazywana także „pustulą” to rodzaj wykwitów skórnych. Najczęściej ta przypadłość dotyka osoby młode w okresie dojrzewania. Osoby dorosłe także borykają się z tymi nieestetycznymi zmianami skórnymi. Krosta nie przekracza średnicy 1 cm. Jeśli wyprysk jest większy to ma już cechy ropnia.
Medycyna rozróżnia 2 rodzaje krost:
Najczęstszą przyczyną pojawiania się krost na ciele jest nadkażenie bakteryjne. Ta uporczywa zmiana skórna jest niekiedy ledwo zauważalna, ale potrafi przyjąć postać większej i bolesnej zmiany, wypełnionej płynem.
Krosty pierwotne powstają na skutek stanu chorobowego skóry. Krosty wtórne są wynikiem rozdrapywania lub pękania pierwotnych zmian. Przyczyn ich powstawania jest wiele. Najczęściej to objaw choroby skórnej.
Zbyt duże namnażanie bakterii tuż pod skórą powoduje pojawianie się tego typu wykwitów. Niekiedy do takiego stanu skóry doprowadza zła dieta, zbyt obfita w cukier, alkohol czy nadmiar niektórych witamin. Inną przyczyną mogą być zmiany hormonalne w organizmie.
Jedno jest pewne – takie zmiany pojawiają się u osób w różnym wieku, bez względu na stan zdrowia i świadczą o zbyt silnym rogowaceniu naskórka bądź zbyt silnej produkcji łoju w gruczołach. Wiele osób o skłonnościach alergicznych ma także tendencję do występowania ropnych krost na ciele.
Swędzące bąble na skórze wywołane wirusem HSV
Swędzące bąble na skórze i śluzówce,wywołane przez wirus opryszczki ludzkiej (Herpes Simplex Virus) lokują się w kilku charakterystycznych miejscach ciała. HSV1 infekuje:
- okolice warg,
- błony śluzowe jamy ustnej,
- spojówkę oraz rogówkę.
Sporadycznie zmiany skórne mogą pojawić się też na dłoniach, na szyi i za uszami, w okolicach nosa i na brodzie. Natomiast HSV2 manifestuje swoją obecność głównie w dolnych partiach ciała, w szczególności na skórze i śluzówce narządów płciowych – w tej odmianie zakażenie przenoszone jest drogą kontaktów seksualnych.
Bąble na skórze są białe, mogą się grupować w większe skupiska o nieregularnych kształtach, osadzone na wspólnym rumieniowym podłożu. W pierwszej kolejności bąble wypełniają się przezroczystym płynem surowiczym, później jednak gromadzi się w nich ropa. Na koniec twardnieją, zamieniając się w nieestetyczne, wysuszone strupy.
Pękając mogą tworzyć bolesne nadżerki. Objawom skórnym towarzyszy świąd i lekka bolesność. Infekcja rozwija się około 7 dni, a trwa d0 4 tygodni.
Wykwity wtórne
Nadżerka jest powierzchownym ubytkiem naskórka, który ustępuje bez pozostawienia blizny. Nadżerki tworzą się w miejscu wykwitów pierwotnych: pęcherzyków, pęcherzy, krost, sączących grudek.
Przeczos
Fot. 9. Przeczos
Przeczos linijny ubytek naskórka będący następstwem drapania. Odmiennie niż nadżerki, przeczosy występują w skórze niezmienionej na skutek mechanicznych urazów.
Pęknięcie, szczelina
Pęknięcie, szczelina jest płytkim linijnym ubytkiem skóry dotyczącym głównie naskórka. Występuje w okolicach, gdzie skóra narażona jest na napinanie i rozciąganie (okolica otworów naturalnych, brodawek sutkowych, dużych stawów). Czynnikami predysponującymi do pęknięć są: suchość skóry i jej wzmożone rogowacenie (rogowiec dłoni i stóp), obrzęk i stan zapalny (wyprzenia drożdżakowe, grzybica stóp międzypalcowa).
Rozpadlina
Rozpadlina różni się od pęknięcia głębszym usadowieniem, sięgającym do skóry właściwej. Zmiany te łatwiej ulegają wtórnemu zakażeniu, goją się z pozostawieniem blizny.
Łuska
Fot. 10. Łuska
Fot. 11. Strup
Fot. 12. Owrzodzenie
Łuska jest wykwitem powstającym w wyniku niepełnego oddzielania się powierzchownych, zrogowaciałych warstw naskórka.
Ze względu na wielkość łusek wyróżniamy: złuszczanie otrębiaste (łupież skóry owłosionej głowy, przyłuszczyca plackowata drobnoogniskowa, odra) i złuszczanie płatowe (erytrodermie, płonica, choroba Kawasakiego).
Strup
Strup – wykwit powstający na skutek zasychania na powierzchni skóry płynu surowiczego, ropnego lub surowiczo-krwawego z resztkami rozpadłych komórek, krwinek i bakterii. Następstwem strupów pokrywających nadżerki są przejściowe przebarwienia, natomiast pokrywających owrzodzenia – blizny.
