U nas zapłacisz kartą
Czerwona krosta wypełniona krwią - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Rodzaje czyraków
W zdecydowanej większości przypadków guzek czyrakowy to pojedyncza zmiana, obejmująca zakresem swojego działania mieszek włosowy i okoliczną tkankę.
Od tej reguły istnieją jednak pewne wyjątki. Pierwszym z nich jest tak zwana czyraczność, czyli tendencja do występowania u chorego mnogich czyraków, występujących w tym samym czasie, w pewnym oddaleniu od siebie. Czyraczność to wyraźny sygnał, który pozwala z dużą dozą prawdopodobieństwa założyć to, że czyraki są jedynie objawem choroby, czyli na przykład cukrzycy, niewydolności nerek czy innych problemów z odpornością u pacjenta.
Obok czyraków mnogich występują także czyraki gromadne. Tym mianem określa się występowanie wielu zmian skórnych położonych blisko siebie, które łączą się w jedną zmianę zapalną. Czyrak gromadny, określany też czasem jako karbunkuł, najczęściej pojawia się w okolicach karku, szyi czy twarzy. Czyraki gromadne zdecydowanie rzadziej zlokalizowane są na pośladkach, łydkach czy udach.
Wykwity pierwotne
Plama
Fot. 1. Plamy (bielactwo nabyte), w centrum widoczna nadżerka pokryta strupem
Fot. 2. Plamy rumieniowe
Plama to zmiana zabarwienia skóry na ograniczonej powierzchni, leżąca w poziomie skóry, tj. niewyczuwalna przy dotyku. Plamy mogą mieć różną wielkość, kolor i lokalizację. Mogą też towarzyszyć im różne objawy – świąd, pieczenie, łuszczenie się skóry, nadmierne ucieplenie skóry w okolicy plamy. Jeśli plamy występują na całym ciele, mówimy o wysypce (lub osutce) i opisujemy jej cechy charakterystyczne, np. wysypka drobnoplamista (kiedy plamy są niewielkie). Plamy mogą się zlewać się w większe ogniska, a także ulegać ewolucji – zmiana skórna, która początkowo była np. grudką lub pęcherzem może się zmienić w plamę.
1. Plamy z zaburzeń ukrwienia
- plamy rumieniowe: małe, najczęściej liczne wykwity, mogące się zlewać i tworzyć zmiany o charakterze wielokolistym, obrączkowatym. Obserwuje się je często w przebiegu chorób zakaźnych (orda, różyczka, płonica) i w wysypkach (osutkach) polekowych
- rumienie są wykwitami większymi od plam rumieniowych. Mogą mieć charakter przelotny, czyli chwilowy, ustępujący bez leczenia – związane są ze zwiększonym przepływem krwi przez naczynia skórne (np. rumień emocjonalny, rumień wywołany przez związki naczyniorozszerzające) lub trwały – najczęściej w wyniku przekrwienia związanego ze stanem zapalnym, np.: odczyn fototoksyczny i fotoalergiczny, róża
- erytrodermia jest uogólnionym stanem zapalnym skóry. Skóra jest zaczerwieniona jednolicie na większej powierzchni, obrzęknięta z nadmiernym złuszczaniem naskórka. Częstymi objawami towarzyszącymi są świąd, niekiedy powiększenie węzłów chłonnych, podwyższona temperatura, dreszcze, złe samopoczucie.
Narośl na skórze (czerwona, czarna, biała, brązowa) – czym jest i jak ją usunąć?
Narośl skórna może był niegroźną zmianą o łagodnym przebiegu albo objawem poważnej choroby, np. raka. Szczególnie niepokojąca jest sytuacja, gdy narośl na skórze pojawiła się nagle i ma nieregularny kształt oraz zabarwienie. Żadnej narośli nie należy usuwać na własną rękę. Konieczna jest konsultacja dermatologiczna.
Skóra, pierwsza linia obrony organizmu przed infekcjami, jest jednocześnie jednym z pierwszych miejsc, gdzie pojawiają się wczesne oznaki choroby. U niektórych osób na różnym etapie życia może rozwinąć się narośl skórna. Wszelkie zmiany tego typu, szczególnie o nietypowym kształcie, zabarwieniu czy strukturze, bywają powodem do niepokoju.