Lek na łysienie androgenowe - Skuteczne strategie zwalczania wypadania włosów

Łysienie androgenowe - czy przeszczep włosów jest skuteczny?

Łysienie androgenowe to najczęstsza przyczyna utraty włosów u osób dorosłych, dotyczy zarówno mężczyzn jak i kobiet. Zmiany nasilone są szczególnie w okolicy czołowo-skroniowej i ciemieniowej czyli w obszarach największej koncentracji receptorów androgenowych.

Łysienie androgenowe jest to przewlekła choroba dermatologiczna, która polega na stopniowej utracie włosów na głowie bez pozostawiania blizn .

Łysienie spowodowane jest nadmierną aktywacją receptorów androgenowych u osób do tego predysponowanych. Skutkuje to postępującą miniaturyzacją mieszka i ostatecznie utratą zdolności produkcji włosa. Choroba może objawiać się nagłym wypadnięciem dużej ilości włosów, długoletnim wypadaniem niewiele większej (100-300 sztuk) od standardowej ilości (50 sztuk) włosów lub przebiegać z okresami zaostrzeń i remisji.

Łysienie androgenowe jest najczęstszą przyczyną utraty włosów u osób dorosłych, zarówno mężczyzn, jak i kobiet - dotyczy do 80% męskiej populacji i do 50% damskiej. Pierwsze początki choroby mogą być zauważalne już w wieku dojrzewania (około 13 roku życia), jednak choroba najczęściej rozpoczyna się w 3 dekadzie życia lub w okresie andro- i menopauzy. Prawdopodobieństwo zachorowania wzrasta wraz z wiekiem , bardziej narażone są osoby należące do rasy kaukaskiej.

Leczenie łysienia androgenowego należy rozpocząć na wczesnym etapie choroby, gdyż proces degradacji mieszka ma charakter nieodwracalny . Rolą terapii jest zahamowanie patologicznego procesu, w tym celu stosuje się leki działające protekcyjnie na mieszki włosowe lub hamujące produkcję szkodliwego do włosów dihydrotestosteronu. Jeśli choroba jest już zaawansowana, dobrym kosmetycznym efektem cieszy się autoprzeszczep włosów.

Łysienie androgenowe – jak leczyć?

Jak leczyć łysienie androgenowe? Czy łysienie androgenowe jest odwracalne? W krótszej perspektywie owszem – dalszy wzrost włosów jest możliwy, nawet jeśli istnieją predyspozycje genetyczne do ich utraty. Leczenie łysienia androgenowego jednak znacząco zmieniło się w ostatnich latach.

Choć kuracje na androgenowe łysienie istnieją, to na pytanie „czy łysienie androgenowe można wyleczyć?”, odpowiedź brzmi nie. Niestety, obecny stan wiedzy nie pozwala na całkowite i trwałe wyleczenie łysienia androgenowego. Niemniej jednak leki na łysienie androgenowe pozwalają na skuteczne powstrzymanie wypadania włosów, a nawet na odwrócenie tego procesu. Dlaczego więc uznaje się dalej łysienie androgenowe za nieodwracalne? Niestety, zaprzestanie przyjmowania leków na łysienie androgenowe sprawia, że włosy znowu zaczynają wypadać.

Co na łysienie androgenowe?

Co stosuje się na łysienie androgenowe? Obecnie wykorzystuje się głównie dwa leki:

Łysienie androgenowe – jak je zdiagnozować?

Przed przystąpieniem do leczenia konieczna jest dokładna diagnoza, aby poznać przyczynę tego procesu. Pozwoli to uniknąć błędów w doborze odpowiedniego leku, a także zwiększy efektywność leczenia.

Zarówno u mężczyzn, jak i kobiet lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad w celu dokładnego rozpoznania specyfiki i przyczyn łysienia . Wykonane badanie przedmiotowe obejmuje ocenę lokalizacji i wzoru łysienia.

Badania laboratoryjne są wykonywane w celu diagnostyki różnicowej i są szczególnie istotne w przypadku kobiet, gdyż obraz kliniczny nie jest tak charakterystyczny, jak u mężczyzn. Diagnostyka obejmuje następujące badania:

  • morfologia z rozmazem,
  • poziom ferrytyny i żelaza,
  • OB, CRP, białko całkowite,
  • glukoza na czczo,
  • TSH, FT4, przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej i tyreoglobulinie,
  • progesteron, prolaktyna, estradiol, testosteron.

Badaniem diagnostycznym, które zaleca się wszystkim chorym, jest trichoskopia . Zostają nią objęte trzy okolice – czołowo-ciemieniowa, skroniowa i potyliczna. Specjalista ocenia:

  • grubość włosów (znaczenie ma mniejsza grubość w okolicy czołowej w porównaniu z potyliczną i powyżej 10% cienkich włosów w okolicy czołowej),
  • odsetek włosów meszkowych,
  • przebarwienia okołomieszkowe,
  • liczba jednostek włosa z pojedynczą łodygą,
  • liczba żółtych kropek będących pustymi ujściami mieszków włosowych [2,3].

Leczenie

Łysienie androgenowe nie jest chorobą zagrażającą zdrowiu i życiu, nie ma tu konieczności włączania leczenia. Terapię proponuje się osobom, które odczuwają dyskomfort z powodu utraty włosów i chcą temu zaradzić. Należy jednak pamiętać, że im wcześniej rozpocznie się stosowanie leków, tym większa jest szansa na odwrócenie patologicznych zmian w obrębie mieszków włosowych.

Sposoby leczenia u mężczyzn

Powszechnym preparatem do miejscowego stosowania na skórę głowy jest minoksydyl w formie 2% lub 5% roztworu (DX2, Alocutan, Loxon, Minovivax). Rozszerza on naczynia krwionośne skóry głowy co zwiększa napływ substancji odżywczych i tlenu do mieszka włosowego oraz sprzyja produkcji nowych naczyń.

Pierwsze efekty terapii w postaci zwiększenia ilości włosów meszkowych i ograniczenia wypadania obserwuje się po około 2 miesiącach, jednak na intensywny wzrost włosów trzeba poczekać co najmniej 12 miesięcy.

Najlepsze rezultaty osiąga się u mężczyzn z przerzedzeniem włosów czubka głowy, lek gorzej działa w przypadku zakoli. Warto także wspomnieć, że równoczesne lub wcześniejsze stosowanie kwasu salicylowego (aspiryny) ogranicza skuteczność minoksydylu.

Minoksydyl początkowo używano był doustnie jako lek na nadciśnienie, jednak zauważono, że wywołuje on hipertrychozę - nadmierny porost włosów na całym ciele lub w niektórych jego okolicach.

Jest to również jedno z działań niepożądanych miejscowej formy leku, szczególnie jeśli stosuje się zbyt dużą dawkę, która wchłania się do krwiobiegu lub włosy potraktowane roztworem mają kontakt z twarzą. Wśród innych częstych działań niepożądanych leku wyróżniamy wyprysk kontaktowy oraz przejściowe wzmożone wypadanie włosów, które ustępuje samoistnie.

Drugim lekiem zarejestrowanym w terapii łysienia androgenowego u mężczyzn jest finasteryd (Finahit, Finaster, Hyplafit) w dawce 1 mg stosowany doustnie. Jest to substancja hamująca enzym 5alfa-reduktazę i tym samym przejście testosteronu w dihydrotestosteron.

Leczenie łysienia androgenowego – Minoksydil

Minoksydil to preparat, który początkowo miał służyć leczeniu nadciśnienia tętniczego. Zauważono jednak, że jego podawanie powoduje nadmierny porost włosów. Wydaje się, że wynika to z faktu rozszerzania lokalnych naczyń krwionośnych, a tym samym poprawy ukrwienia danej części skóry, co pobudza pracę mieszków włosowych. Ponadto wydaje się, że minoksydil wzmaga wydzielanie lokalnych czynników wzrostu. Stąd naukowcy doszli do wniosku, że można stosować go we wcierkach do włosów.

Minoksydil jest lekiem skutecznym w leczeniu łysienia androgenowego i powoduje odrastanie włosów. Niemniej jednak należy stosować go dwa razy dziennie, a na efekty trzeba czekać od 4 do 6 miesięcy. Warto także zaznaczyć, że najsilniejsze efekty pojawiają się po 12 miesiącach stosowania minoksydilu. Ponadto zaprzestanie jego stosowania powoduje powrót łysienia.

Pamiętaj, że choć te środki mogą pomóc w ogólnym zdrowiu i wzmocnieniu układu odpornościowego, nie istnieją konkretne strategie, które skutecznie zapobiegają łysieniu plackowatemu u osób podatnych na tę chorobę.

Czytaj dalej...

Ten ostatni stosuje się przede wszystkim w celu obniżenia stężenia wolnego testosteronu w organizmie oraz zahamowania aktywności 5α reduktazy w skórze co pośrednio zmniejsza ryzyko miniaturyzacji mieszków włosowych.

Czytaj dalej...

Jak widać leki stosowane w leczeniu łysienia androgenowego niosą ze sobą bardzo duże ryzyko skutków ubocznych oczywiście jest to sprawa indywidualna jak organizm zareaguje na leki , w związku z tym są coraz rzadziej wybierane przez pacjentów.

Czytaj dalej...

Ocenia się w niej całkowitą liczbę oraz grubość łodyg włosów, ilość jednostek włosowo-łojowych zawierających jeden, dwa lub trzy mieszki, obecność włosów meszkowych, przebarwień okołomieszkowych, czopów rogowych i pustych ujść mieszków.

Czytaj dalej...