Lek na łysienie androgenowe - Skuteczne strategie zwalczania wypadania włosów

Łysienie androgenowe u mężczyzn

Pierwsze objawy łysienia androgenowego pojawiają się u mężczyzn zwykle po okresie dojrzewania i prowadzą do utraty włosów o charakterystycznym obrazie. W obrazie histopatologicznym dochodzi do zmian w cyklu włosowym a także miniaturyzacji mieszka włosowego. Zaczyna się produkcja włosów delikatniejszych oraz krótszych. Na poziomie komórkowym miniaturyzacja mieszka włosowego postępuje w skutek redukcji objętości brodawki włosa w wyniku czego zmniejsza się liczba jej komórek.

Ryzyko wystąpienie tego typu łysienia u mężczyzny zwiększa się przy pozytywnym wywiadzie rodzinnym konkretnie kiedy stwierdzono podobne objawy u ojca lub u dziadka ze strony matki.

Do dokumentowania łysienia typu męskiego służy skala Norwood

Łysienie androgenowe – jak je zdiagnozować?

Przed przystąpieniem do leczenia konieczna jest dokładna diagnoza, aby poznać przyczynę tego procesu. Pozwoli to uniknąć błędów w doborze odpowiedniego leku, a także zwiększy efektywność leczenia.

Zarówno u mężczyzn, jak i kobiet lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad w celu dokładnego rozpoznania specyfiki i przyczyn łysienia . Wykonane badanie przedmiotowe obejmuje ocenę lokalizacji i wzoru łysienia.

Badania laboratoryjne są wykonywane w celu diagnostyki różnicowej i są szczególnie istotne w przypadku kobiet, gdyż obraz kliniczny nie jest tak charakterystyczny, jak u mężczyzn. Diagnostyka obejmuje następujące badania:

  • morfologia z rozmazem,
  • poziom ferrytyny i żelaza,
  • OB, CRP, białko całkowite,
  • glukoza na czczo,
  • TSH, FT4, przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej i tyreoglobulinie,
  • progesteron, prolaktyna, estradiol, testosteron.

Badaniem diagnostycznym, które zaleca się wszystkim chorym, jest trichoskopia . Zostają nią objęte trzy okolice – czołowo-ciemieniowa, skroniowa i potyliczna. Specjalista ocenia:

  • grubość włosów (znaczenie ma mniejsza grubość w okolicy czołowej w porównaniu z potyliczną i powyżej 10% cienkich włosów w okolicy czołowej),
  • odsetek włosów meszkowych,
  • przebarwienia okołomieszkowe,
  • liczba jednostek włosa z pojedynczą łodygą,
  • liczba żółtych kropek będących pustymi ujściami mieszków włosowych [2,3].

Diagnostyka łysienia androgenowego

Rozpoznanie łysienia androgenowego w głównej mierze opiera się na dobrze przeprowadzonym wywiadzie medycznym - należy ustalić kiedy nastąpił początek choroby, jaka jest jej dynamika, czy w rodzinie były już przypadki łysienia.

Trycholog lub dermatolog przeprowadza także trichoskopię - rodzaj badania wideodermatoskopowego, który umożliwia zobrazowanie skóry głowy w dużym przybliżeniu, wykonuje się ją w okolicy czołowo-skroniowej, ciemieniowej oraz potylicznej.

Ocenia się w niej całkowitą liczbę oraz grubość łodyg włosów, ilość jednostek włosowo-łojowych zawierających jeden, dwa lub trzy mieszki, obecność włosów meszkowych, przebarwień okołomieszkowych, czopów rogowych i pustych ujść mieszków.

Diagnostyka obejmuje także wykonanie badań laboratoryjnych w celu wykluczenia zaburzeń predysponujących do wypadania włosów - morfologia krwi i ocena gospodarki żelazowej, ocena funkcji tarczycy, badania stężenia kortyzolu, prolaktyny, estradiolu i progesteronu oraz testosteronu i jego metabolitów.

Łysienie może przebiegać także na podłożu grzybiczym, w uzasadnionych przypadkach warto wykonać badanie mykologiczne.

Niekiedy zasadne jest wykonanie trichoskopii - oceny mikroskopowej 50-100 cebulek włosowych, wcześniej pobranych z różnych obszarów głowy. Ostatecznie wykonać można także biopsję i badanie histopatologiczne skóry okolicy skroniowo-ciemieniowej.

Jak sprawdzić, czy mam łysienie androgenowe?

Łysienie androgenowe jest najczęstszą przyczyną utraty włosów u mężczyzn. Proces łysienia androgenowego może rozpocząć się już po zakończeniu procesu dojrzewania. Szacuje się, że dotyka ono nawet połowy mężczyzn przed 50. rokiem życia. Mówimy więc o chorobie, która występuje często i w młodym wieku. Łysienie androgenowe u mężczyzn polega przede wszystkim na skróceniu czasu wzrostu włosa oraz czasu jego spoczynku. Tym samym włos znacznie szybciej przechodzi w fazę wypadania.

Jeśli więc wpasowujesz się w grupę, której często dotyka ten problem, a po wypadaniu nie następuje wzrost włosów – możliwe, że doskwiera Ci właśnie androgenowe łysienie. Jeżeli więc chcesz dowiedzieć się, czy Twoje łysienie jest z pewnością na podłożu androgenowym – skonsultuj się z lekarzem.

Pamiętaj, że choć te środki mogą pomóc w ogólnym zdrowiu i wzmocnieniu układu odpornościowego, nie istnieją konkretne strategie, które skutecznie zapobiegają łysieniu plackowatemu u osób podatnych na tę chorobę.

Czytaj dalej...

Ten ostatni stosuje się przede wszystkim w celu obniżenia stężenia wolnego testosteronu w organizmie oraz zahamowania aktywności 5α reduktazy w skórze co pośrednio zmniejsza ryzyko miniaturyzacji mieszków włosowych.

Czytaj dalej...

Jak widać leki stosowane w leczeniu łysienia androgenowego niosą ze sobą bardzo duże ryzyko skutków ubocznych oczywiście jest to sprawa indywidualna jak organizm zareaguje na leki , w związku z tym są coraz rzadziej wybierane przez pacjentów.

Czytaj dalej...

Ocenia się w niej całkowitą liczbę oraz grubość łodyg włosów, ilość jednostek włosowo-łojowych zawierających jeden, dwa lub trzy mieszki, obecność włosów meszkowych, przebarwień okołomieszkowych, czopów rogowych i pustych ujść mieszków.

Czytaj dalej...