Wszechstronna pomoc dla osób z łuszczycą na luszczyca.org.pl

Wpływ diety na łuszczycę

Choć nie ustalono dotychczas konkretnych zaleceń dietetycznych dla chorych na łuszczycę, to zmiana nawyków żywieniowych może korzystnie wpłynąć na poszczególne czynniki ryzyka rozwoju dodatkowych chorób. Istotne jest przede wszystkim stosowanie przez chorego diety przeciwzapalnej. Należy unikać m.in. takich produktów jak mięso i produkty mięsne, produkty nabiałowe, cukry rafinowane czy produkty wysokoprzetworzone. Ograniczające stan zapalny są natomiast np. tłuste ryby morskie, nasiona lnu, oliwa z oliwek, nasiona dyni, orzechy włoskie czy mango, truskawki i figi.

Pamiętaj: jeżeli cierpisz na łuszczycę, skonsultuj swoją dietę ze specjalistą, najlepiej z dietetykiem klinicznym, który ułoży dla Ciebie spersonalizowany jadłospis i przedstawi Ci konkretne zalecenia żywieniowe.

Leki stosowane w łuszczycy

Terapia miejscowa stosowana jest u osób z łagodną postacią łuszczycy. Czym smaruje się zmiany łuszczycowe? Wykwity na skórze leczy się za pomocą maści: salicylowej, mocznikowej, solankowej (maść z chlorkiem sodu), dziegciowej oraz cygnoliny (antraliny). Preparaty te mają działanie przeciwświądowe i znieczulające, pomagają złuszczać biało-srebrną łuskę, a jednocześnie nawilżają skórę. Dziegć oraz cygnolina są dodatkowo pomocne w redukowaniu czerwonych plam. Jednocześnie pacjenci skarżą się na nieprzyjemny zapach, uczucie lepkości, brudzenie ubrań i powodowanie podrażnienia skóry po stosowaniu wyżej wymienionych substancji, szczególnie kwasu salicylowego, dziegciu i antraliny. W terapii stosuje się również kortykosteroidy, witaminę D3 i pochodne witaminy A .

Umiarkowana i ciężka postać łuszczycy wymaga bardziej zaawansowanego leczenia. W bardzo poważnych przypadkach choroby można zastosować leczenie immunosupresyjne, a także naświetlania – fototerapię i fotochemioterapię. Fototerapia polega na naświetlaniu skóry lampami wykorzystującymi promieniowanie UVA i UVB. Fotochemioterapia (PUVA) opiera się o działanie promieniowania UVA w połączeniu z psoralenem, który jest lekiem zwiększającym wrażliwość skóry na światło. Czasem niezbędna jest antybiotykoterapia, a nawet hospitalizacja, jeśli więcej niż 25 proc. skóry uległo zmianom, kiedy łuszczyca towarzyszy innym chorobom lub utrudnia codzienne funkcjonowanie.

Preparaty stosowane w umiarkowanej i ciężkiej postaci łuszczycy to: metotreksat, cyklosporyna, acytretyna i fumaran dimetylu. Istnieje także możliwość podjęcia terapii biologicznej, w ramach ktoórej pacjentowi podaje się leki z grupy inhibitorów TNF-alfa. Leczenie łuszczycy paznokci jest bardzo trudne. Pacjentom zalecane są preparaty z kortykosteroidami wraz z opatrunkiem okluzyjnym oraz kwas salicylowy z dipropionianiem betametazonu.

Domowe sposoby na łuszczycę

Żadne domowe sposoby nie zastąpią leczenia zaawansowanej łuszczycy. Mogą jednak złagodzić jej objawy i wesprzeć leczenie innymi metodami. Jak już wyżej zostało wspomniane, osoby chore na łuszczycę powinny unikać czynników, które mogą powodować zaostrzanie się zmian skórnych (stres, infekcje, urazy, palenie tytoniu, picie alkoholu), a podstawą leczenia tej choroby jest prawidłowa pielęgnacja skóry. Dlatego też należy używać kosmetyków przeznaczonych do skóry ze zmianami łuszczycowymi oraz regularnie stosować emolienty.

Kąpiel osób cierpiących na łuszczycę powinna być krótka, w wodzie o temperaturze około 30–36℃. Należy unikać stosowania szorstkich gąbek, które mogą powodować uszkodzenia skóry i wysiew nowych wykwitów. Po zakończeniu kąpieli należy dokładnie opłukać ciało wodą oraz osuszyć miękkim ręcznikiem, unikając pocierania skóry.

Do czesania włosów zaleca się używanie szczotek z naturalnym włosiem, gdyż plastikowe szczotki mogą uszkadzać skórę głowy. Należy unikać używania lokówek oraz suszyć włosy przy użyciu niskiej temperatury.

Objawy łuszczycy

Objawy łuszczycy są zależne od postaci schorzenia. Niektóre odmiany łuszczycy mogą ze sobą współistnieć dając zróżnicowany obraz kliniczny choroby. Na początku rozwoju łuszczycy zwykłej charakterystycznym objawem są czerwone lub czerwonobrunatne grudki pokryte srebrną łuską. Oprócz innych typowych symptomów łuszczycy, takich jak świąd czy kropelkowe krwawienie po zadrapaniu zmiany, czasem obecne są również objawy ogólne: gorączka, obrzęk skóry czy ból.

Pierwszym krokiem w rozpoznaniu łuszczycy jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu lekarskiego, dzięki któremu można uzyskać informacje o rodzinnym występowaniu łuszczycy. Aby zdiagnozować chorobę konieczne jest obejrzenie skóry i paznokci pacjenta, a w razie wątpliwości pobranie wycinka skóry do badania histopatologicznego.

Łuszczycę można pomylić z innymi schorzeniami, dlatego konieczna jest diagnostyka różnicowa z atopowym zapaleniem skóry (AZS), łojotokowym zapaleniem skóry, grzybicą skóry, paznokci i owłosionej skóry głowy, łupieżem Gilberta oraz toczniem rumieniowatym. Po zdiagnozowaniu choroby, pacjent powinien trafić pod opiekę nie tylko dermatologa, ale i reumatologa, kardiologa czy diabetologa, a w razie potrzeby także i psychiatry.

Automatyczne wstrzykiwacze do użytku w leczeniu artretyzmu reumatycznego, choroby Bechterewa, artropatii łuszczycowej, młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów i łuszczycy , lecz nie w połączeniu z hormonami wzrostu.

Czytaj dalej...

Do zakażenia może dojść poprzez przetoczenie krwi lub preparatów krwiopochodnych pacjentowi, transplantacje, zapłodnienia in vitro lub używanie niewysterylizowanego sprzętu medycznego do transfuzji krwi.

Czytaj dalej...

Jak już wyżej zostało wspomniane, osoby chore na łuszczycę powinny unikać czynników, które mogą powodować zaostrzanie się zmian skórnych stres, infekcje, urazy, palenie tytoniu, picie alkoholu , a podstawą leczenia tej choroby jest prawidłowa pielęgnacja skóry.

Czytaj dalej...

Skórę z chorobowymi zmianami można także poddawać fototerapii, w trakcie której wykorzystuje się światło ultrafioletowe hamujące powstawanie zmian łuszczycowych lub fotochemioterapii połączenie ekspozycji na promienie UVA z lekami wrażliwymi na światło.

Czytaj dalej...

Objawy choroby spowodowane są głównie zaburzeniami autoimmunologicznymi i uwarunkowaniami genetycznymi, jednak istnieje szereg czynników, które wywołują zaostrzenie objawów w przebiegu łuszczycy, jak i zwiększają ryzyko jej wystąpienia.

Czytaj dalej...