"Luszczyca po francusku - Walka z chorobą skórą"

Jak zrobić jajecznicę po francusku?

Wbrew pozorom przygotowanie jajecznicy po francusku nie jest ani skomplikowane, ani pracochłonne. Wystarczy połączyć ze sobą żółtka, masło i pianę z białek, a całość doprawić solą i pieprzem wedle uznania. Duże znaczenie ma natomiast kolejność dodawania poszczególnych składników. Sprawdź, co zrobić krok po kroku.

Francuska wersja jajecznicy to idealna propozycja na śniadanie. Nie wymaga dużego nakładu pracy. Dodaje energii, a jednocześnie świetnie smakuje.

Kategoria Dodatek Rodzaj kuchni Tradycyjna Czas przygotowania 15 min. Liczba porcji 1

Składniki

  • 3 jajka
  • 20 g zimnego masła
  • sól
  • pieprz

Sposób przygotowania

To właśnie piana z białek i masło sprawiają, że jajecznica po francusku zyskuje charakterystyczną kremową konsystencję. Te dodatki wpływają również pozytywnie na inne walory dania. Tłuszcz jest bowiem nośnikiem smaku i aromatu.

Leki stosowane w łuszczycy

Terapia miejscowa stosowana jest u osób z łagodną postacią łuszczycy. Czym smaruje się zmiany łuszczycowe? Wykwity na skórze leczy się za pomocą maści: salicylowej, mocznikowej, solankowej (maść z chlorkiem sodu), dziegciowej oraz cygnoliny (antraliny). Preparaty te mają działanie przeciwświądowe i znieczulające, pomagają złuszczać biało-srebrną łuskę, a jednocześnie nawilżają skórę. Dziegć oraz cygnolina są dodatkowo pomocne w redukowaniu czerwonych plam. Jednocześnie pacjenci skarżą się na nieprzyjemny zapach, uczucie lepkości, brudzenie ubrań i powodowanie podrażnienia skóry po stosowaniu wyżej wymienionych substancji, szczególnie kwasu salicylowego, dziegciu i antraliny. W terapii stosuje się również kortykosteroidy, witaminę D3 i pochodne witaminy A .

Umiarkowana i ciężka postać łuszczycy wymaga bardziej zaawansowanego leczenia. W bardzo poważnych przypadkach choroby można zastosować leczenie immunosupresyjne, a także naświetlania – fototerapię i fotochemioterapię. Fototerapia polega na naświetlaniu skóry lampami wykorzystującymi promieniowanie UVA i UVB. Fotochemioterapia (PUVA) opiera się o działanie promieniowania UVA w połączeniu z psoralenem, który jest lekiem zwiększającym wrażliwość skóry na światło. Czasem niezbędna jest antybiotykoterapia, a nawet hospitalizacja, jeśli więcej niż 25 proc. skóry uległo zmianom, kiedy łuszczyca towarzyszy innym chorobom lub utrudnia codzienne funkcjonowanie.

Preparaty stosowane w umiarkowanej i ciężkiej postaci łuszczycy to: metotreksat, cyklosporyna, acytretyna i fumaran dimetylu. Istnieje także możliwość podjęcia terapii biologicznej, w ramach ktoórej pacjentowi podaje się leki z grupy inhibitorów TNF-alfa. Leczenie łuszczycy paznokci jest bardzo trudne. Pacjentom zalecane są preparaty z kortykosteroidami wraz z opatrunkiem okluzyjnym oraz kwas salicylowy z dipropionianiem betametazonu.

Objawy łuszczycy

Proces przemiany komórek, czyli rozwój, dojrzewanie i obumieranie, w normalnie funkcjonującej skórze trwa 26–28 dni. W przebiegu łuszczycy proces ten skrócony jest do zaledwie kilku dni. Nowe komórki dojrzewają tak szybko, że stare nie nadążają się złuszczać. W wyniku tego naskórek staje się grubszy, a na ciele gromadzą się martwe komórki przybierające postać twardych łusek.

Początki łuszczycy można łatwo przeoczyć, ponieważ jedynym objawem może być pojawienie się niewielkiej różowej planki, którą pokrywa sucha łuska. Zmiana może być umiejscowiona na owłosionej skórze głowy i dlatego trudno ją dostrzec. Zwykle łuszczyca nie swędzi i nie boli, dlatego często leczenie rozpoczynane jest dopiero wtedy, gdy zmiany obejmą większą część ciała.

Zmiany łuszczycowe mają postać czerwonobrunatnych grudek o okrągłym lub owalnym kształcie. Są płaskie i wyraźnie odgraniczone od zdrowej skóry. Najczęściej występują na kolanach, łokciach, dłoniach, stopach, kości krzyżowej, owłosionej skórze głowy i na pośladkach. Ich powierzchnia jest pokryta srebrzystoszarą łuską, która się nawarstwia – jest to blaszka łuszczycowa. Początkowo zmiany są niewielkie, z czasem powiększają się i mogą mieć nawet kilka centymetrów średnicy.

Rozpoznanie łuszczycy skórnej jest łatwe, ponieważ zmiany wykazują pewne charakterystyczne cechy:

  • objaw świecy stearynowej – zmiana po zdrapaniu łuski jest błyszcząca i wygląda, jakby była powleczona woskiem,
  • objaw Auspitza – punktowe krwawienie w miejscu zdrapania łusek,
  • objaw Koebnera –uszkodzenie naskórka powoduje po 8–14 dniach pojawienie się zmian łuszczycowych w uszkodzonym miejscu,
  • objaw Nikolskiego – dotyczy łuszczycy krostkowej i polega na spełzaniu naskórka po potarciu skóry.

Jak wygląda łuszczyca?

Łuszczyca to przewlekła i nawracająca choroba grudkowo-złuszczająca , która ma postać okrągłych, czerwonych lub zaróżowionych płaskich grudek o wyraźnie zaznaczonych brzegach różnej wielkości, pokrytych srebrzystą, narastającą łuską . Wykwity skórne mogą boleć lub swędzieć, a podrapane – krwawić. Należy jednak zaznaczyć, iż świąd nie jest stałym objawem – doświadcza go 67–95 proc. chorych w okresie zaostrzenia choroby. Gdy łuska z powierzchni grudki zostanie zdrapana, tworzy płatki przypominające zeskrobiny ze świecy, co jest znakiem rozpoznawczym tej choroby ( objaw świecy stearynowej ). Występuje też punktowe krwawienie nazywane objawem Auspitza.

Zmiany chorobowe najczęściej pojawiają się na zgięciach stawów: łokciach i kolanach oraz owłosionej skórze głowy i twarzy . Czasem usytuowane są w okolicach lędźwiowo-krzyżowych, pachwinach i pod pachami, a nawet między pośladkami. Łuszczyca może także atakować paznokcie, powodując punktowe wgłębienia (objaw naparstka), rogowacenie pod płytką paznokcia i jej rozwarstwianie się. Warto wiedzieć, że łuszczyca nie jest chorobą zakaźną i nie można się nią zarazić poprzez kontakt z drugim człowiekiem ani przez wspólnie użytkowane przedmioty.

Balneologia – lecznicza moc kąpieli i borowiny. Komu może pomóc?

Łuszczyca – przyczyny, objawy, leczenie i dieta

Łuszczyca szpeci, swędzi i budzi niechęć otoczenia, choć nie jest chorobą zaraźliwą. Objawia się pod postacią zaczerwienionych, łuszczących się wykwitów, przede wszystkim na skórze głowy, zgięciach łokci i kolan oraz paznokciach. Na poprawę stanu skóry w łuszczycy mają więc wpływ nie tylko leki, ale także odpowiednia pielęgnacja domowa, dieta oraz poprawa komfortu psychicznego.

  1. Co to jest łuszczyca?
  2. Jak wygląda łuszczyca?
  3. Przyczyny łuszczycy
  4. Dziedziczenie łuszczycy
  5. Rodzaje łuszczycy
  6. Objawy łuszczycy
  7. Diagnostyka łuszczycy
  8. Jak leczyć łuszczycę?
  9. Leki stosowane w łuszczycy
  10. Co stosować na łuszczycę – leczenie domowe
  11. Dieta w łuszczycy
  12. Życie z łuszczycą

Mechanizmy reklamowe są wykorzystywane przez nas oraz naszych partnerów do budowania kontentu reklamowego w naszym serwisie lista partnerów może ulegać zmianie, jej aktualną wersję zawsze znajdziesz w tym miejscu.

Czytaj dalej...

Powodem rozpoczęcia leczenia ogólnego jest brak odpowiedzi na leczenie miejscowe, fototerapię UVB i fotochemioterapię PUVA, łuszczyca obejmująca powyżej 15 powierzchni ciała, ciężkie zapalne postacie łuszczycy, uogólniona łuszczyca krostkowa, łuszczyca stawowa, łuszczyca dłoni i stóp.

Czytaj dalej...

Są to palenie papierosów i regularne picie alkoholu, przyjmowanie silnych leków antybiotyków, sterydów, interferonu, leków hormonalnych , niewyleczone i zaniedbane stany zapalne skóry z wykwitami, ciąża, niewystarczająca ilość snu, chroniczne zmęczenie i brak odpoczynku, choroby przewlekłe cukrzyca typu 1, dna moczanowa , silny stres.

Czytaj dalej...

Objawy choroby spowodowane są głównie zaburzeniami autoimmunologicznymi i uwarunkowaniami genetycznymi, jednak istnieje szereg czynników, które wywołują zaostrzenie objawów w przebiegu łuszczycy, jak i zwiększają ryzyko jej wystąpienia.

Czytaj dalej...