Jak wygląda alergia skórna - Zdjęcia i Objawy
Jak wygląda uczulenie na skórze? Na co zwrócić uwagę?
Zmiany pojawiające się na skórze mogą przybrać różną postać i lokalizację. Aby ustalić, czy są spowodowane reakcją alergiczną, warto zwrócić uwagę na kilka aspektów:
- Świąd – silny świąd jest objawem charakterystycznym dla reakcji alergicznych.
- Wygląd wysypki – najczęściej obserwowana pokrzywka alergiczna daje zmiany skórne w postaci bezbolesnych bąbli, które mogą przybrać kolor od czerwonego aż po białawy. Bąble mogą mieć różne rozmiary i kształty. Aby potwierdzić alergiczny charakter dolegliwości, można delikatnie ucisnąć palcem zmieniony chorobowo obszar – podczas ucisku bąble bledną.
- Lokalizacja zmian – kontaktowy wyprysk alergiczny ogranicza się zwykle do miejsc, w których doszło do kontaktu potencjalnego alergenu ze skórą. Niekiedy obejmuje także okolice węzłów chłonnych. Atopowe zapalenie skóry charakteryzuje się typową lokalizacją zmian chorobowych, które u starszych dzieci i dorosłych występują w zgięciach łokciowych i kolanowych, na powierzchni dłoni, na nadgarstkach i karku. U niemowląt pierwsze objawy AZS można zauważyć głównie na twarzy, szyi i owłosionej skórze głowy. Pokrzywka alergiczna może występować praktycznie na całym ciele.
- Czas pojawienia się zmian – pokrzywka alergiczna pojawia się nagle i zwykle równie szybko ustępuje. Kontaktowe zapalenie skóry rozwija się dopiero po 24-72 godzinach od zetknięcia z czynnikiem uczulającym.
Co na uczulenie skórne? Leczenie alergii skórnej
Leczenie alergii skórnej przeprowadzane jest przez dermatologa i opiera się przede wszystkim na skutecznym rozpoznaniu przyczyn dolegliwości. W procesie diagnozowania alergii skórnej wykorzystuje się różnorodne metody, w tym testy skórne punktowe, testy płatkowe oraz ocenę poziomu immunoglobulin E (IgE). Testy płatkowe są niezwykle pomocne, szczególnie w rozpoznawaniu kontaktowego zapalenia skóry.
W terapii alergii stosuje się leki przeciwhistaminowe, które dzielą się na dwie główne kategorie: leki przeciwhistaminowe I i II generacji. Leki pierwszej generacji, takie jak klemastyna czy hydroksyzyna, choć skuteczne w blokowaniu receptorów H1 histaminy, wykazują działanie nieselektywne, oddziałując również na inne receptory. Może to prowadzić do niepożądanych efektów ubocznych, w tym senności czy suchości w ustach. Z tego powodu, zaleca się obecnie stosowanie nowszych preparatów jak leki przeciwhistaminowe II generacji, które koncentrują się na blokowaniu receptorów H1, minimalizując przy tym ryzyko działań niepożądanych. Do tej grupy należą między innymi cetyryzyna, loratydyna czy feksofenadyna. Wybierając lek antyhistaminowy, należy uwzględnić indywidualne cechy pacjenta oraz potencjalne różnice w przenikaniu substancji czynnych do ośrodkowego układu nerwowego.
W objawowym leczeniu alergii skórnej często stosuje się preparaty miejscowe w formie maści lub żeli, które mogą zawierać składniki łagodzące świąd. W sytuacjach, gdy leczenie objawowe nie przynosi ulgi, dermatolog może zalecić krótkotrwałe stosowanie maści z glikokortykosteroidami. Nowoczesną alternatywą dla miejscowych glikokortykosteroidów są inhibitory kalcyneuryny, takie jak pimekrolimus czy takrolimus, które nie uszkadzają bariery naskórkowej i mogą być stosowane na delikatne partie skóry, na przykład na twarz czy dłonie. Są one obecnie często wybierane w leczeniu atopowego zapalenia skóry.
Alergia skórna – czym jest?
Alergia skórna to zespół objawów w postaci wysypki, zaczerwienienia, obrzęku, pęcherzy i innych zmian skórnych, pojawiających się w następstwie kontaktu z alergenem. Za powstawanie schorzenia odpowiedzialna jest nadwrażliwość układu immunologicznego. Przejawia się ona tendencją do nadreaktywnej odpowiedzi na bodźce zewnętrzne, które w normalnych warunkach nie wywołują żadnej reakcji u zdrowych ludzi. Schorzenia skórne powstające na tle alergicznym można podzielić na:
Zmiany skórne to częsty przejaw reakcji alergicznej organizmu, ale mogą pojawić się także w przebiegu różnych innych schorzeń. Oprócz podłoża alergicznego powodem wystąpienia objawów skórnych może być np. podrażnienie substancjami chemicznymi, działanie czynników fizycznych, uszkodzenie mechaniczne lub długotrwała ekspozycja na promieniowanie UV.
Co stosować na alergię skórną?
Jeśli borykamy się z problemem alergii skórnej, leczenie objawowe doskonale uzupełnią:
- emolienty – działają silnie nawilżająco poprzez zatrzymywanie wody w naskórku. Ponadto odbudowują barierę naskórkową, redukują świąd, działają regenerująco i przeciwzapalnie. Dzięki swoim właściwościom łagodzą przebieg alergii skórnych, a niekiedy nawet pomagają zapobiegać wystąpieniu zaostrzeń. Warto sprawdzać skład konkretnych preparatów, ponieważ niektóre mogą zawierać substancje potencjalnie alergizujące, zwłaszcza konserwanty (np. parabeny) i substancje zapachowe (np. limonen). W niskich dawkach nie są one szkodliwe dla zdrowych osób, ale w przypadku schorzeń skórnych przebiegających ze stanem zapalnym mogą okazać się problematyczne. Emolienty występują w postaci płynów i żeli do mycia, kremów, oliwek i szamponów.
- środki antyseptyczne – ze względu na ryzyko nadkażeń bakteryjnych i grzybiczych w czasie zaostrzenia objawów skórnych można stosować delikatne środki odkażające, np. na bazie nanosrebra lub chlorowodorku oktenidyny.
- okłady z chłodnej wody lub soli fizjologicznej – bywają pomocne w pierwszej, ostrej fazie wyprysku. Ulgę przyniesie przykładanie kompresów kilka razy dziennie na czas około 30 minut.
- maść dziegciowa – dziegieć sosnowy wykazuje działanie przeciwświądowe, przeciwzapalne i odkażające, dzięki czemu dobrze sprawdza się w pielęgnacji skóry objętej procesem zapalnym.
- maść rumiankowa – ma działanie przeciwzapalne i może być stosowana pomocniczo w łagodzeniu stanu zapalnego skóry. Istnieje jednak ryzyko wystąpienia alergii kontaktowej na składnik czynny maści. Nie zaleca się stosowania jej u niemowląt i najmłodszych dzieci.
Wapno od dawna było stosowane pomocniczo w stanach alergicznych. Ostatnie badania naukowe poddają w wątpliwość skuteczność takiego leczenia, porównując jego efekty do działania placebo. Preparaty z wapniem nie są szkodliwe pod warunkiem, że od ich zastosowania do przyjęcia właściwego leku przeciwalergicznego zachowamy odpowiedni odstęp czasu. W przeciwnym wypadku może zaburzać wchłanianie substancji leczniczej.
