U nas zapłacisz kartą
Skuteczne Maści na Świąd - Odkryj Lek na Uciążliwe Dolegliwości Skórne
Jak często występuje świerzb?
Świerzb występuje powszechnie na całym świecie, najczęściej w klimacie tropikalnym i subtropikalnym (do 50% populacji). W środowiskach uboższych najczęściej chorują dzieci i młodzi dorośli. W krajach wysoko rozwiniętych świerzb dotyka także osób w wieku podeszłym, z upośledzeniem odporności. Choroba szerzy się przede wszystkim w skupiskach ludzkich (np. w żłobkach, przedszkolach, internatach, domach dziecka, domach opieki społecznej, szpitalach). Zachorowania endemiczne obserwuje się w miejscach gęsto zaludnionych, szczególnie wśród ludności o niskim statusie ekonomicznym.
Głównym objawem świerzbu jest świąd, nasilający się szczególnie pod wpływem wzrostu temperatury ciała, np. w nocy po przykryciu ciała. Świąd zakłóca sen, uniemożliwia wypoczynek nocny, co powoduje rozdrażnienie i zmęczenie chorego. Taki stan może zaburzać codzienne funkcjonowanie i zmniejszać wydajność w pracy lub w uczeniu się.
- charakterystyczne nory świerzbowcowe – kilkumilimetrowe korytarzyki w naskórku, głównie na bocznych powierzchniach palców, w fałdach skórnych, na pośladkach, czasami trudno jest je znaleźć,
- liczne, rozsiane grudki, nadżerki, strupki oraz ślady po drapaniu. Zmiany te nie występują między łopatkami, na głowie, na podeszwach stóp i powierzchni dłoniowej rąk. U mężczyzn na mosznie i prąciu mogą występować swędzące guzki. U kobiet często zajęte są brodawki sutkowe.
Objawy chorobowe są szczególnie nasilone u osób z zaniedbaniami higienicznymi, ale również u osób w stanie immunosupresji lub z atopowym zapaleniem skóry.
Dlaczego skóra swędzi — rodzaje świądu, dostępne leczenie i domowe metody na swędzenie
Świąd skóry może pojawić się nagle, towarzyszyć wielu chorobom alergicznym czy problemom dermatologicznym, dlatego jego przyczyny i leczenie są tak zróżnicowane. Jest to nieprzyjemne uczucie, które wiąże się z koniecznością podrapania. Przyczyn może być wiele - począwszy od czynników zewnętrznych jak toksyny po wewnętrzne alergeny przyjmowanie z pokarmem. Mogą odpowiada za reakcję alergiczną, której towarzyszy wytwarzanie histaminy, a do walki z nią pomocą są leki przeciwhistaminowe. Zobacz preparaty, które pomogą pozbyć się świądu skóry, złagodzić swędzenie skóry na całym ciele.
- Co to jest świąd skóry — przyczyny i objawy
- Jakie są przyczyny świądu skóry?
- Świąd a wrażliwość na leki i inne choroby
- Objawy swędzenia (świądu) skóry
- Preparaty i leki na swędzenie (świąd) skóry dostępne bez recepty
- Domowe sposoby i dermokosmetyki na swędzenie skóry
- Kiedy do lekarza ze świądem skóry?
- Swędzenie skóry bez zmian na skórze - pytania i odpowiedzi
- Co może powodować swędzenie skóry bez wysypki?
- Jakie są najczęstsze przyczyny swędzenia skóry?
- Jak można uniknąć silnej chęci drapania w przypadku zmian skórnych?
- Jakie inne preparaty niż leki przeciwalergiczne pomogą na swędzenie skóry?
- Jakie są domowe sposoby na swędzenie skóry?
Świerzb – objawy i leczenie
Świerzb jest chorobą wywołaną przez świerzbowca ludzkiego. Powoduje powstanie zmian skórnych, którym towarzyszy uporczywy świąd, nasilający się zwłaszcza w nocy, po rozgrzaniu ciała w łóżku. Źródłem zakażenia jest chory człowiek. Choroba szerzy się przede wszystkim w skupiskach ludzkich (np. w żłobkach, przedszkolach, internatach, domach dziecka, domach opieki społecznej, szpitalach).
Świerzb jest chorobą wywołaną przez pajęczaka – świerzbowca ludzkiego (Sarcoptes scabiei).
Zapłodniona samica przenika pod naskórek i drąży w skórze nory, w których składa jaja. Po około 50 godzinach z jaj wykluwają się larwy. Cały cykl rozwojowy do osobnika dorosłego trwa około 2 tygodni. W większości przypadków klasycznej postaci świerzbu w naskórku chorego jest obecnych 10–12 dorosłych samic, więcej u chorych na świerzb norweski. Objawy chorobowe są spowodowane nie tylko samą obecnością pasożytów w naskórku, ale również odpowiedzią układu odpornościowego gospodarza.
Do zarażenia człowieka dochodzi przez bezpośredni kontakt ze skórą osób chorych, w tym przez kontakty seksualne, a w przypadku świerzbu norweskiego także przez kontakt z tapicerowanymi meblami, pościelą, zabawkami.
U osób zarażonych po raz pierwszy okres wylęgania wynosi 3–6 tyg. od zarażenia, kolejne zarażenie stają się objawowe już po kilku dniach od zarażenia. Okres zakaźności jest równoznaczny z okresem trwania zarażenia.
Rany przy odbycie – szczelina odbytu
Szczelina odbytu to podłużny ubytek w obrębie błony śluzowej odbytu . Zazwyczaj występuje u osób młodych i w średnim wieku. Jak wygląda szczelina odbytu? Jest to linijne pęknięcie śluzówki, zazwyczaj zlokalizowane od strony kości ogonowej, na tylnym spoidle. Pęknięciu śluzówki towarzyszy piekący ból, którego nasilenie zwiększa się podczas wypróżniania . Ponadto zaobserwować można niewielkie krwawienie. Ostra szczelina odbytu cechuje się powierzchniowym uszkodzeniem śluzówki i krótkim występowaniem objawów. Z kolei w przebiegu szczeliny przewlekłej objawy utrzymują się przez ponad 3 miesiące. Brzegi pękniętej szczeliny odbytu są stwardniałe, a pomiędzy nimi widoczny jest zwieracz wewnętrzny odbytu.
Najczęstszą przyczyną szczeliny odbytu jest wzmożone napięcie mięśnia zwieracza wewnętrznego. Może pojawić się ono w przebiegu następujących schorzeń:
- przewlekłe choroby przewodu pokarmowego,
- stany zapalne okolicy odbytu, np. w przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna,
- zaparcia.
Pojawieniu się szczeliny odbytu może także sprzyjać uszkodzenie mechaniczne, np. podczas seksu analnego. Czynnikiem sprzyjającym może być także urodzenie dziecka o dużej masie urodzeniowej lub liczne porody.
Grzybica odbytu – czym jest i jak ją leczyć
