U nas zapłacisz kartą
Masc ichtiolowa na zapalenie mieszka włosowego
Zapalenie mieszka włosowego – objawy. Jak leczyć ten stan i jak go uniknąć?
Krostki zlokalizowane na owłosionej skórze głowy, w okolicy zarostu na twarzy, a także m.in. na owłosionej skórze klatki piersiowej mogą wskazywać na zakażenie mieszka włosowego. W tym przypadku wykwity mają charakterystyczną postać pierwotną, po której dojść łatwo jest rozpoznać stan zapalny mieszków włosowych.
Zapalenie mieszka włosowego wywołane jest przez bakterie. Najczęściej jest to zakażenie gronkowcowe. Zapalenie mieszka włosowego może powodować głębokie uszkodzenia skóry, co jest obarczone wysokim ryzykiem powstawania blizn.
Zapalenie mieszka włosowego częściej dotyczy mężczyzn. Może przejść w postać przewlekłą, którą nazywamy figówką. Częstym powikłaniem nadkażenia bakteryjnego skóry jest powstawanie bardzo bolesnych czyraków, które mogą mieć nawet kilkanaście milimetrów średnicy. Z zapaleniem mieszków włosowych najlepiej zgłosić się do dermatologa, który dobierze odpowiednie metody leczenia. Ze względu na częstą lokalizację zmian w okolicy zarostu niezbędne jest szybkie rozpoczęcie terapii, bo pozwala ona uniknąć nie tylko towarzyszących zapaleniu mieszków włosowych dolegliwości, ale także kompleksów, obniżenia samooceny i szpecących wygląd blizn. Ważne! Powstających na skórze ropnych krost i innych wykwitów skórnych nie należy wyciskać, bo grozi to nasileniem się stanu zapalnego oraz rozprzestrzenianiem się zmian skórnych.
Co należy robić po zakończeniu leczenia zapalenia mieszków włosowych?
W przypadku zapalenia mieszków włosowych pojawiającego się po goleniu włosów wskazane jest odkażanie przyrządów do golenia i niestosowanie maszynki elektrycznej. Zaleca się używanie maszynek jednorazowych czy rozważenie laserowego usunięcia zbędnego owłosienia.
Należy zachować odpowiednią higienę, unikać noszenia zbyt ciasnych ubrań, stosować jednorazowe maszynki do golenia. Warto pamiętać o utrzymaniu prawidłowej masy ciała i kontroli stężenia glukozy we krwi.
Zobacz także
Diagnostyka zakażeń grzybiczych Zakres chorób grzybiczych jest bardzo szeroki: od zakażeń powierzchownych skóry i błon śluzowych, do zakażeń inwazyjnych związanych z zajęciem narządów wewnętrznych. Szybkie rozpoznanie grzybicy inwazyjnej wymaga ostrożności i oceny czynników ryzyka, które mogą predysponować do tego rodzaju zakażeń.
Choroby włosów Wypadanie włosów może być objawem różnych chorób. Oprócz utraty nadmiernej liczby włosów, włosy mogą stać się suche, cienkie, pozbawione blasku i matowe. Utrata włosów może być efektem przebytej choroby, stresu, niedokrwistości z niedoboru żelaza, nieodpowiedniej diety, przyjmowania niektórych leków (np. cytostatyków, leków immunosupresyjnych, witaminy A, β-blokerów). Do nadmiernego wypadania włosów przyczynia się także nieprawidłowa pielęgnacja – m.in. niewłaściwe czesanie i szczotkowanie włosów, prostowanie włosów, trwała ondulacja. Prawidłowo dziennie dochodzi do utraty 60–100 włosów.
Wybrane treści dla Ciebie
Łupież liszajowaty Nazwa łupież liszajowaty dotyczy dwóch spokrewnionych ze sobą jednostek chorobowych – łupieżu liszajowatego ospopodobnego ostrego i łupieżu liszajowatego przewlekłego. Pierwsza z nich nazywana jest w skrócie PLEVA. W stosunku do drugiej stosuje się skrót PLC.
Zapalenie mieszka włosowego - diagnostyka
Zmiany skórne w zapaleniu mieszków włosowych są bardzo charakterystyczne. Zwykle w celu postawienia diagnozy i wprowadzenia odpowiedniego leczenia wystarcza jedynie wizyta u lekarza pierwszego kontaktu. W przypadku wyjątkowo nasilonych zmian konsultacja u dermatologa może okazać się konieczna.
Oto kilka pytań, które można zadać specjaliście w celu uzyskania dokładniejszych informacji o chorobie:
- Czy w moim przypadku konieczne jest wykonywanie badań w celu potwierdzenia diagnozy lub określenia przyczyny choroby?
- Czy istnieje groźba zainfekowania osób z mojego otoczenia, np. poprzez korzystanie z tego samego ręcznika, przyrządów toaletowych?
- Jakie leczenie jest najkorzystniejsze w moim przypadku?
- Jak długo należy przyjmować przepisane leki i jaki jest przybliżony koszt terapii?
Oto kilka pytań, które może zadać specjalista. Warto przeanalizować je przed wizytą, gdyż skrupulatne odpowiedzi mogą znacznie ułatwić diagnozę i przyspieszyć odpowiednie leczenie.
- Kiedy i w jakiej lokalizacji po raz pierwszy zaobserwował/-a Pan/-i pojawienie się krost?
- Czy dolegliwości pojawiły się po raz pierwszy w życiu, czy może występowały w przeszłości?
- Czy zauważył/-a Pan/-i, aby cokolwiek zmniejszało lub zwiększało częstość pojawiania się zmian? Jeśli tak, proszę wymienić.
- Czy cierpi Pan/-i na choroby przewlekłe, w tym cukrzycę, choroby nowotworowe, schorzenia przewodu pokarmowego? Jeśli tak, to jakie?
Zapalenie mieszków włosowych u dzieci
Rodzice często obserwują u dzieci krostki na skórze, które błędnie kwalifikują jako pokarmową reakcję alergiczną. Nie jest to także klasyczne zapalenie mieszków włosowych. Wizyta u dermatologa często potwierdza, że jest to tzw. rogowacenie mieszkowe, czyli defekt skóry, który może być dziedziczny lub spowodowany np. niedoborem witaminy A. Czerwone krostki najpierw pojawiają się na policzkach, utrzymują się przez kilka dni, po czym naskórek ulega złuszczeniu i zmiany znikają.
Objawem zapalenia mieszków włosowych są wykwity na skórze w postaci niewielkich krostek wokół ujścia włosów. W ostrzejszych stanach zapalnych zmiany mogą być wypełnione płynem surowiczym lub ropną wydzieliną i często zlewać się w skupiska krostek i grudek, które powodują świąd i ból.
Objawy są podobne niezależnie od miejsca ich występowania. Najczęściej zapalenie występuje na twarzy, skórze głowy, pośladkach, pod pachami czy w okolicy miejsc intymnych. Równie często widoczne jest na udach i łydkach, co ma związek z goleniem i depilacją. Zdarza się, że zmiany pojawiają się także na ramionach.
Zapalenie mieszków włosowych – leczenie
Jeżeli zmiany na skórze są wypełnione płynem lub ropą, należy pamiętać, aby nigdy nie wyciskać i nie rozdrapywać krostek, ponieważ tylko pogłębi to stan zapalny w głębszych warstwach mieszka. Leczenie zapalenia mieszków włosowych o podłożu bakteryjnym prowadzi się w oparciu o antybiotykoterapię i maści antybakteryjne do miejscowego stosowania. Nie należy ich stosować na własną rękę i zawsze trzeba postępować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Ważne jest, aby w czasie terapii wstrzymać się od depilacji, a po jej zakończeniu wdrożyć odpowiednią profilaktykę, która polega głównie na stosowaniu odpowiednich kosmetyków właściwych dla skóry z tendencją do podrażnień. Skuteczne są kremy i balsamy zawierające mocznik. Wymagana jest też dbałość o każdorazową dezynfekcję maszynki do golenia po jej użyciu.
