U nas zapłacisz kartą
Maseczki na alergie skórne bez recepty - Skuteczne rozwiązania dla Twojej skóry
Dla kogo są przeznaczone maści na łuszczycę?
Maści na łuszczycę są przeznaczone dla osób cierpiących na łuszczycę, chorobę skóry, która charakteryzuje się nadmiernym namnażaniem się komórek skóry, co prowadzi do powstania placków łuszczycowych. Przeznaczenie maści zależy od rodzaju i nasilenia objawów łuszczycy oraz od ogólnego stanu zdrowia danej osoby. Po maści na łuszczycę bardzo często sięgają osoby, które z różnych względów nie chcą stosować innych metod leczenia takich jak np. leki doustne.
Warto jednak podkreślić, że wybór rodzaju maści powinien być skonsultowany z dermatologiem. Lekarz oceni nasilenie objawów, lokalizację zmian skórnych oraz ewentualne skutki uboczne stosowania konkretnego preparatu. Ponadto niektóre maści mogą mieć przeciwwskazania do stosowania lub wchodzić w interakcje z innymi lekami.
Co wywołuje alergię na dłoniach?
Alergia na dłoniach może być wywołana przez szereg czynników. W większości przypadków objawy uczulenia nasilają się w momencie bezpośredniego kontaktu skóry z alergenem. Wówczas mówi się o alergii kontaktowej na dłoniach. Występuje ona częściej u kobiet niż u mężczyzn, a zachorowalność wzrasta z wiekiem u obu płci. Wyprysk kontaktowy może być wywołany przez kosmetyki, proszek do prania i inne środki czystości, gumę, środki zapachowe, leki do stosowania miejscowego, metale jak nikiel, chrom i kobalt (obecne zwłaszcza w biżuterii, okularach i suwakach), środki odkażające, benzynę, olej napędowy i formaldehyd (zawarty w odzieży i lakierach do paznokci).
Pierwszy kontakt z alergenem nie wywołuje objawów skórnych. Najpierw musi wytworzyć się stan nadwrażliwości na daną substancję. Przy ponownym zetknięciu z alergenem uruchamia się reakcja uczulonego układu odpornościowego i dochodzi do wyprysku alergicznego. Zmiany rozwijają się zwykle w ciągu 24–48 godzin po ekspozycji na czynnik uczulający. Początkowo obejmują jedynie obszar bezpośrednio eksponowanej skóry, ale później wykazują tendencję do rozprzestrzeniania się.
Zdarza się, że czynnik wyzwalający alergię występuje w środowisku pracy chorego. Grupami zawodowymi w największym stopniu narażonymi na uczulenie na skórze są: fryzjerzy, personel sprzątający, pracownicy ochrony zdrowia, kucharze oraz pracownicy sektora budowlanego i obróbki metali.
Uczulenie na rękach – objawy
Bez względu na czynnik sprawczy alergia na dłoniach ma zawsze podobny przebieg. Uczulenie na rękach ma przeważnie postać drobnych, czerwonych wyprysków, które zlewają się w większe plamy. Niekiedy mogą się pojawić pęcherze wykazujące tendencję do sączenia. Zmianom skórnym towarzyszy zazwyczaj silne swędzenie, pieczenie dłoni i ból. Skóra na rękach staje się wysuszona i pomarszczona. Uczuleniu nierzadko towarzyszy obrzęk. Swędząca wysypka wyzwala u chorych konieczność drapania, które nie łagodzi świądu. Zdarza się, że dodatkowo podrażnia skórę, prowadząc do powstania otarć, uszkodzeń lub piekących owrzodzeń. Stanowią one wrota wnikania do organizmu szkodliwych czynników chorobotwórczych, które zaostrzają stan zapalny. W późniejszym czasie skóra na dłoniach staje się grubsza, zmienia się jej koloryt – jest ciemniejsza, z możliwymi bliznami, wyraźnie zaznaczają się jej naturalne bruzdy. Dla niektórych chorych objawy te stanowią przyczynę dużego dyskomfortu psychicznego.
Przy ustalaniu sposobu terapii konieczne jest przeprowadzenie testów skórnych, które określą, jaki czynnik odpowiada za reakcję alergiczną. Standardowy test zawiera 20 alergenów: niektóre metale, składniki gumy, żywice, leki do stosowania zewnętrznego, konserwanty i substancje zapachowe. Dopiero dokładna identyfikacja alergenu stanowi podstawę do opracowania leczenia. Osoby z alergią na rękach powinny stosować leki antyhistaminowe (cetyryzyna, hydroksyzyna, feksofenadyna, loratadyna). W niektórych przypadkach niezbędne jest podanie leków immunosupresyjnych, które obniżają aktywność układu odpornościowego, a w ostateczności glikokortykosteroidów. Przy zakażeniach wtórnych konieczna jest antybiotykoterapia. Należy ograniczyć ekspozycję na czynnik wyzwalający uczulenie. Warto chronić zmiany skórne specjalistyczną odzieżą. Zastosowanie ma tutaj dermasilk, czyli bielizna i odzież lecznicza z modyfikowanej przędzy jedwabnej.
Jak stosować?
Dawkowanie i sposób podawania:
Dawkowanie: nakładać niewielką ilość kremu na miejsce zmienione chorobowo 1 lub 2 razy na dobę. Nie należy stosować produktu leczniczego na duże powierzchnie skóry. Nie stosować dłużej niż 7 dni. Dzieci: produkt leczniczy Maxicortan nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Sposób podania: podanie miejscowe na skórę.
Opakowanie:
15g
Sposób przechowywania:
Przechowywać w temperaturze poniżej 25 o C. Nie zamrażać. Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Podmiot odpowiedzialny:
Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o., ul. Partyzancka 133/151, 95-200 Pabianice.
Tribiotic w ciąży i okresie laktacji
Stosowanie maści Tribiotic w ciąży nie jest zalecane. Podczas karmienia piersią również nie należy używać leku. Dotychczas nie przeprowadzono odpowiednich badań, jednak zawarte w preparacie antybiotyki, szczególnie neomycyna, mogą mieć szkodliwy wpływ na rozwój płodu/noworodka lub przebieg ciąży.
Należy zachować ostrożność, jeżeli pacjent ma alergię na jakikolwiek antybiotyk aminoglikozydowy lub polimyksynowy, ponieważ może występować także uczulenie na inne antybiotyki z tych grup.
Stosowanie Tribiotic u osób z wadą słuchu oraz z nieprawidłową czynnością nerek jest możliwe, ale wymaga wzmożonej ostrożności. Jeśli chory cierpi na zaburzenia czynności nerek, to ryzyko wystąpienia toksycznego działania leku na nerki lub słuch jest u niego podwyższone.
- wystąpią silne objawy alergiczne,
- wystąpią objawy nadwrażliwości,
- leczenie nie przynosi rezultatów,
- objawy nasilają się.