Niepokojące zmiany na skórze - Zdjęcia, które mówią więcej niż tysiąc słów
Pieprzyki a ryzyko raka – kiedy wskazane jest usunięcie pieprzyka?
Pieprzyk na skórze nie bez powodu wzbudza niepokój - w wielu przypadkach może być to pierwszy objaw czerniaka. Tymczasem w większości przypadków zmiany tego rodzaju mogą pojawiać się na skórze po sezonie letnim, gdy jest ona eksponowana na słońce. Niemniej jednak w każdym przypadku należy skonsultować się z dermatologiem, zwłaszcza jeśli pieprzyk osiąga spore rozmiary. Pieprzyki możemy usuwać laserowo bądź chirurgicznie, w zależności od charakteru zmiany. Niektórzy decydują się na taki krok z powodów estetycznych, jednak w pewnych przypadkach usunięcie pieprzyka staje się koniecznością. Dotyczy to zmian, które:
- dają atypowy obraz widoczny w dermatoskopii,
- osiągają bardzo duże rozmiary.
Decyzję o usunięciu pieprzyków ze względu na ryzyko transformacji nowotworowej podejmuje lekarz.
Co to za wysypka? Tak rozpoznasz chorobę po wysypce [ZDJĘCIA]
Zmiany na skórze zawsze niepokoją – nie dość, że nie wyglądają zbyt estetycznie, to często także swędzą i bolą. Wysypki mogą mieć różnie przyczyny, a niektóre być objawem bardzo zakaźnych chorób. Czy wiesz, jak odróżnić wysypkę będącą reakcją alergiczną od takiej, która towarzyszy chorobie zakaźnej? Sprawdź.
Wysypka na ciele to zawsze informacja o jakimś problemie, który pojawił się w organizmie. Nawet jeśli jest niebolesna, nie swędzi i nie sprawia wielkich kłopotów, nie należy jej lekceważyć. Pojawienie się wysypki na ciele może mieć różne przyczyny. Wysypka może być objawem:
- reakcji alergicznej
- przez zatrucia lekami
- kontaktu z substancją chemiczną (np. jodem)
- choroby zakaźnej (zarówno wirusowej, jak i bakteryjnej). ,
Niepokojące zmiany na skórze lub błonach śluzowych mają zwykle postać krost, pęcherzy, plam, bąbli i grudek, często towarzyszą im również objawy dodatkowe, np. świąd czy ból. Mogą zwiastować poważną chorobę zakaźną. Jeśli na ciele wystąpi wysypka, najlepiej zawsze skonsultować ją z lekarzem, który zaleci odpowiednie leczenie.
Zmiany skórne – rodzaje
Zmiany skórne, w nomenklaturze medycznej nazywane wykwitami, są objawem dermatoz, czyli chorób skóry. Niektóre z nich, wspólnie z innymi objawami zgłaszanymi przez pacjenta, mogą naprowadzać na rozpoznanie schorzeń ogólnoustrojowych np. chorób autoimmunologicznych lub zaburzeń hormonalnych. Wykwity skórne można podzielić na pierwotne i wtórne. Do pierwszej grupy zaliczane są zmiany pojawiające się w początkowej fazie procesu chorobowego. Należy do nich:
- plama – czyli zmiana zabarwienia pewnego fragmentu skóry, która jest niewyczuwalna przy dotyku. Np. czerwone plamy na ciele mogą sugerować alergię, rumień wędrujący (powiększająca się plama z centralnym przejaśnieniem) to zmiana skórna charakterystyczna dla boreliozy,
- grudka – to zmiana wynosiła ponad powierzchnię skóry o wielkości do 1 cm. Wykwit o większym rozmiarze nosi nazwę tarczki. Ustępują bez pozostawienia blizny,
- guz – to wyniosła zmiana skórna o znacznej wielkości. Goi się z pozostawieniem blizny,
- pęcherz – wyniosły wykwit skórny wypełniony przezroczystym płynem,
- krosta – w odróżnieniu od pęcherza wypełniona jest treścią ropną,
- bąbel – to wyniosła zmiana skórna koloru białego lub różowego o znacznej spoistości. Bąble na skórze są objawem chorób nazywanych pokrzywkami, których przyczyną najczęściej jest alergia.
Wykwity wtórne powstają w wyniku progresji zmian pierwotnych i są ich następstwem. Można do nich zaliczyć: strupy, owrzodzenia, nadżerki, blizny, a także przeczosy (linijne ubytki naskórka powstające w wyniku drapania), pęknięcia i sięgające znacznie głębiej rozpadliny. Zmianom skórnym może towarzyszyć świąd, ból oraz pieczenie.
W Projekt Skóra
znamy potrzeby każdej skóry
w każdym wieku.
Wykwity wtórne
Nadżerka jest powierzchownym ubytkiem naskórka, który ustępuje bez pozostawienia blizny. Nadżerki tworzą się w miejscu wykwitów pierwotnych: pęcherzyków, pęcherzy, krost, sączących grudek.
Przeczos
Fot. 9. Przeczos
Przeczos linijny ubytek naskórka będący następstwem drapania. Odmiennie niż nadżerki, przeczosy występują w skórze niezmienionej na skutek mechanicznych urazów.
Pęknięcie, szczelina
Pęknięcie, szczelina jest płytkim linijnym ubytkiem skóry dotyczącym głównie naskórka. Występuje w okolicach, gdzie skóra narażona jest na napinanie i rozciąganie (okolica otworów naturalnych, brodawek sutkowych, dużych stawów). Czynnikami predysponującymi do pęknięć są: suchość skóry i jej wzmożone rogowacenie (rogowiec dłoni i stóp), obrzęk i stan zapalny (wyprzenia drożdżakowe, grzybica stóp międzypalcowa).
Rozpadlina
Rozpadlina różni się od pęknięcia głębszym usadowieniem, sięgającym do skóry właściwej. Zmiany te łatwiej ulegają wtórnemu zakażeniu, goją się z pozostawieniem blizny.
Łuska
Fot. 10. Łuska
Fot. 11. Strup
Fot. 12. Owrzodzenie
Łuska jest wykwitem powstającym w wyniku niepełnego oddzielania się powierzchownych, zrogowaciałych warstw naskórka.
Ze względu na wielkość łusek wyróżniamy: złuszczanie otrębiaste (łupież skóry owłosionej głowy, przyłuszczyca plackowata drobnoogniskowa, odra) i złuszczanie płatowe (erytrodermie, płonica, choroba Kawasakiego).
Strup
Strup – wykwit powstający na skutek zasychania na powierzchni skóry płynu surowiczego, ropnego lub surowiczo-krwawego z resztkami rozpadłych komórek, krwinek i bakterii. Następstwem strupów pokrywających nadżerki są przejściowe przebarwienia, natomiast pokrywających owrzodzenia – blizny.

Błyszczący guzek na skórze – nietypowa zmiana skórna, która wymaga wizyty u dermatologa
Groźne pieprzyki zwykle jednoznacznie kojarzą się z nowotworami skóry, jednak niewiele osób podejrzewa o to zmianę w postaci błyszczącego guzka. Może pojawić się on w każdym wieku, choć najczęściej występuje u osób starszych. Guzek zazwyczaj umiejscawia się na twarzy bądź na plecach, rzadko natomiast na kończynach górnych czy dolnych. Perełkowaty guzek zazwyczaj jest objawem podstawnokomórkowego raka skóry - nowotworu, który rozwija się bardzo powoli i stosunkowo rzadko daje przerzuty. Zmiana może przypominać bąbel, który pojawia się po ugryzieniu komara, jednak jeśli nie znika przez dłuższy czas, należy skonsultować się z dermatologiem.
Swędzące zmiany skórne oraz wysypki alergiczne często mogą się łuszczyć, zwłaszcza jeśli nie dbamy o odpowiednie nawilżenie naskórka. Nie jest to powodem do niepokoju, choć stanowi swego rodzaju defekt natury estetycznej. Łuszcząca się skóra może być też efektem przebytych zabiegów kosmetycznych czy chirurgicznych. Powodem do niepokoju może być natomiast łuszcząca się zmiana, która nie znika z czasem, a dodatkowo zwiększa swoją powierzchnię. Jeśli dbamy o naskórek, a pomimo tego w dalszym ciągu ulega on złuszczaniu, należy udać się do dermatologa. Tego typu zmiany mogą być objawem raka podstawnokomórkowego lub płaskonabłonkowego.
