Zmiany skórne u osób starszych - zdjęcia i wyjaśnienia

Nowotwory skóry – objawy i rodzaje. Jak wyglądają zmiany?

Nowotwory skóry są dość groźnymi i niegojącymi się zmianami na skórze. Utrzymują się przez dłuższy czas i często oznaczają nowotwory złośliwe. Co powinno zaniepokoić każdą osobę, u której pojawiają się objawy choroby na skórze? Jak rozpoznać nowotwór skóry?

  • Czym są nowotwory skóry?
  • Przyczyny nowotworów skóry
  • Zmiany skórne nowotworowe
  • Objawy nowotworu skóry
  • Rodzaje raka skóry
  • Jak leczyć raka skóry?

Co roku zwiększa się przyrost zachorowalności na nowotwory skóry. Ma to ścisły związek z częstszymi ekspozycjami na słońce czy korzystaniem z solarium. Ale to nie jedyne przyczyny tej choroby. Złośliwa postać nowotworu skóry, czyli rak skóry dotyka głównie osoby o jasnej karnacji.

W Polsce większość osób cechuje jasny fototyp skóry, ale należy pamiętać, iż nowotwór skóry nie rozwija się od razu w głównej i niebezpiecznej postaci. To często proces dość długotrwały, przebiegający w etapach. Dlatego warto obserwować swoją skórę i kontrolować zmiany przedrakowe.

Każdy niepokojący sygnał wymaga zawsze konsultacji medycznej. Im wcześniej podjęte leczenie, tym mniejsze ryzyko na przerzuty choroby.

Jak często występuje pemfigoid pęcherzowy?

Pemfigoid pęcherzowy to najczęstsza podnaskórkowa autoimmunologiczna choroba pęcherzowa. Występuje w wieku starszym, po 65.roku życia, rzadko dotyczy dzieci.

Objawy skórne pemfigoidu pęcherzowego mogą być rozmaite: rumieniowo-obrzękowe, pokrzywkowate, pęcherzowe i pęcherzykowe. Pęcherze są dobrze napięte, różnej wielkości, od olbrzymich po drobne o wianuszkowatym układzie. Zawierają treść surowiczą lub krwistą. Mogą występować w obrębie rumieni lub na skórze pozornie nie zmienionej.

Lokalizacja wykwitów jest rozmaita - często rozsiane są na całej skórze, najczęściej jednak dotyczą tułowia i zgięciowych powierzchni kończyn. Mogą pojawiać się także na błonach śluzowych jamy ustnej. Występują też pewne nietypowe odmiany pemfigoidu, np. pefigoid łojotokowy, bujający, młodzieńczy, guzkowy czy dyshydrotyczny.

Zmianom na skórze może towarzyszyć świąd i pieczenie.

Przyczyny nowotworów skóry

Do najważniejszych przyczyn należą także:

  • narażanie skóry na działanie czynników chemicznych,
  • poddawanie skóry podrażnieniom mechanicznym,
  • narażanie na działania o charakterze termicznym,
  • blizny poparzeniowe,
  • nadmierne zrogowacenia,
  • róg skórny,
  • pergaminowa skóra,
  • uwarunkowania genetyczne,
  • owrzodzenia w obrębie miejsc zranienia na skórze,
  • promieniowanie emitowane przez solarium.

Pewne czynniki zdecydowanie zwiększają ryzyko zachorowania na nowotwór skóry. Do takich należy jasna karnacja. Bardzo często osoby z I fototypem skóry doświadczają takich negatywnych zmian na skórze. Ale nie oznacza to, iż osoby z ciemną karnacją nie chorują na raka skóry. Ten nowotwór może rozwinąć się u każdego, nawet u osób o ciemnej karnacji. Czynnikiem sprzyjającym jest także ukończenie 40 roku życia.

Jakie są sposoby leczenia?

Wybór terapii pemfigoidu pęcherzowego powinien zależeć od wieku, stanu ogólnego pacjenta, chorób współistniejących i przyjmowanych przez niego leków.

Leczenie miejscowe

Pęcherze powinny zostać sterylnie przerwane i zdezynfekowane. Dokonuje się tego jedynie w gabinecie zabiegowym. Zabieg powinien być wykonany przez pielęgniarkę lub lekarza lekarza i zawsze zgodnie z konsultacją specjalisty dermatologa. Zewnętrznie stosuje się leki glikokortykosteroidowe.

Bywa, że takie leczenie zewnętrzne jest wystarczające.

Leczenie ogólne

Leczeenie jest prowadzone przez dermatologa. W leczeniu stosuje się doustnie glikokortykosteroidy (prednizon), których dawki zmniejsza się stopniowo w zależności od aktywności choroby.

Korzystne jest także kojarzenie kortykosteroidów z sulfonami (dapson) lub antybiotykami (tetracykliną lub ertromycyną).

W przypadku niezbyt nasilonych zmian skórnych można stosować jedynie antybiotyki- tetracyklinę lub erytromycynę w skojarzeniu z amidem kwasu nikotynowego. Leczenie takie w ciągu nawet 8 tygodni może powodować częściowe lub całkowite ustąpienie zmian.

W przypadkach opornych na leczenie wskazane są leki immunosupresyjne (azatiopryna, mykofenolan mofetylu) w skojarzeniu z glikokortykosteroidami i po wykluczeniu współistnienia nowotworu złośliwego.

Pielęgnacja skóry u osoby starszej

Skóra w podeszłym wieku wymaga szczególnej troski ze względu na swoją podatność na różne uszkodzenia i choroby. Opiekunka osoby starszej powinna poznać zasady odpowiedniej pielęgnacji, aby zapewnić podopiecznemu jak najlepszą ochronę i komfort.

Podstawowym elementem pielęgnacji skóry jest jej nawilżanie. Skóra osób starszych często staje się sucha i cienka, co sprawia, że łatwiej ulega podrażnieniom i uszkodzeniom. Dlatego codzienne stosowanie nawilżających kremów lub maści jest niezbędne. Wybierając produkt, warto zwrócić uwagę na jego skład. Najlepiej, aby zawierał substancje takie jak gliceryna czy lanolina, które pomagają utrzymać odpowiedni poziom nawilżenia skóry.

Ochrona przed nadmiernym słońcem to kolejne ważne zadanie opiekunki. Promieniowanie UV może przyspieszać proces starzenia się skóry oraz prowadzić do powstawania nowotworów skórnych. Opiekunka powinna więc zadbać o to, aby skóra seniora była zawsze chroniona odpowiednim okryciem, nawet podczas krótkich spacerów. Warto też stosować krem z wysokim filtrem UV.

Kąpiel i mycie seniora wymaga delikatności. Zbyt częste lub agresywne szorowanie skóry może doprowadzić do jej przesuszenia i podrażnień. Do mycia zaleca się używanie specjalistycznych produktów pielęgnacyjnych polecanych dla osób starszych lub delikatnych preparatów przeznaczonych dla dzieci, np. szampon do włosów dla niemowląt czy mydło w płynie. Ze szczególną uwagą należy podejść do pielęgnacji i mycia osób starszych ze stomią czy tych, które mają problem z nietrzymaniem moczu.

Odpowiednia dieta oraz nawodnienie również odgrywają ważną rolę w utrzymaniu zdrowia skóry. Opiekunka powinna zachęcać podopiecznego do picia odpowiedniej ilości wody każdego dnia oraz spożywania produktów bogatych w witaminy C i E. Pierwsza z nich zawarta jest np. w cytrusach, truskawkach, pomidorach, papryce, ziemniakach czy kapuście. Zapobiega zmniejszaniu ilości kolagenu w strukturze skóry aktywnie go stymulując. Witaminę E znajdziemy np. w tłustych rybach, oliwie z oliwek, pestkach i orzechach. Chroni skórę przed szkodliwym działaniem promieni słonecznych.

Osoby z omfalofobią unikają patrzenia na pępki i dotykania okpic własnego pępka, gdyż wywołuje to u nich objawy paniki przyspieszenie rytmu serca, spłycenie i przyspieszenie oddechu, mdłości i wymioty, drżenie rąk i nóg, osłabienie.

Czytaj dalej...

Nie zawsze jednak tak się dzieje - istnieją różne przyczyny niegojących się ran, w tym choroby układu krążenia czy niewłaściwa pielęgnacja rozdrapywanie rany, aplikowanie bezpośrednio na nią nieodpowiednich preparatów.

Czytaj dalej...

Jest to najbardziej zewnętrzna warstwa naskórka, która chroni skórę przed wpływem wszystkich szkodliwych czynników, a także przeciwdziała parowaniu wody ze skóry, tworząc tak zwaną barierę okluzyjną na naskórku.

Czytaj dalej...

W zależności od sytuacji może się zatem pojawić na dłoniach co jest bardzo częste na przykład u osób uczulonych na lateks, z którego wykonuje się rękawiczki medyczne, czy nikiel, którym pokryte są nożyczki , ale też nogach , twarzy , szyi, brzuchu, plecach, narządach płciowych.

Czytaj dalej...