Zmiany na skórze - Jak interpretować zdjęcia i zrozumieć ich znaczenie
Zmiany skórne – rodzaje
Zmiany skórne, w nomenklaturze medycznej nazywane wykwitami, są objawem dermatoz, czyli chorób skóry. Niektóre z nich, wspólnie z innymi objawami zgłaszanymi przez pacjenta, mogą naprowadzać na rozpoznanie schorzeń ogólnoustrojowych np. chorób autoimmunologicznych lub zaburzeń hormonalnych. Wykwity skórne można podzielić na pierwotne i wtórne. Do pierwszej grupy zaliczane są zmiany pojawiające się w początkowej fazie procesu chorobowego. Należy do nich:
- plama – czyli zmiana zabarwienia pewnego fragmentu skóry, która jest niewyczuwalna przy dotyku. Np. czerwone plamy na ciele mogą sugerować alergię, rumień wędrujący (powiększająca się plama z centralnym przejaśnieniem) to zmiana skórna charakterystyczna dla boreliozy,
- grudka – to zmiana wynosiła ponad powierzchnię skóry o wielkości do 1 cm. Wykwit o większym rozmiarze nosi nazwę tarczki. Ustępują bez pozostawienia blizny,
- guz – to wyniosła zmiana skórna o znacznej wielkości. Goi się z pozostawieniem blizny,
- pęcherz – wyniosły wykwit skórny wypełniony przezroczystym płynem,
- krosta – w odróżnieniu od pęcherza wypełniona jest treścią ropną,
- bąbel – to wyniosła zmiana skórna koloru białego lub różowego o znacznej spoistości. Bąble na skórze są objawem chorób nazywanych pokrzywkami, których przyczyną najczęściej jest alergia.
Wykwity wtórne powstają w wyniku progresji zmian pierwotnych i są ich następstwem. Można do nich zaliczyć: strupy, owrzodzenia, nadżerki, blizny, a także przeczosy (linijne ubytki naskórka powstające w wyniku drapania), pęknięcia i sięgające znacznie głębiej rozpadliny. Zmianom skórnym może towarzyszyć świąd, ból oraz pieczenie.
W Projekt Skóra
znamy potrzeby każdej skóry
w każdym wieku.
Błyszczący guzek na skórze – nietypowa zmiana skórna, która wymaga wizyty u dermatologa
Groźne pieprzyki zwykle jednoznacznie kojarzą się z nowotworami skóry, jednak niewiele osób podejrzewa o to zmianę w postaci błyszczącego guzka. Może pojawić się on w każdym wieku, choć najczęściej występuje u osób starszych. Guzek zazwyczaj umiejscawia się na twarzy bądź na plecach, rzadko natomiast na kończynach górnych czy dolnych. Perełkowaty guzek zazwyczaj jest objawem podstawnokomórkowego raka skóry - nowotworu, który rozwija się bardzo powoli i stosunkowo rzadko daje przerzuty. Zmiana może przypominać bąbel, który pojawia się po ugryzieniu komara, jednak jeśli nie znika przez dłuższy czas, należy skonsultować się z dermatologiem.
Swędzące zmiany skórne oraz wysypki alergiczne często mogą się łuszczyć, zwłaszcza jeśli nie dbamy o odpowiednie nawilżenie naskórka. Nie jest to powodem do niepokoju, choć stanowi swego rodzaju defekt natury estetycznej. Łuszcząca się skóra może być też efektem przebytych zabiegów kosmetycznych czy chirurgicznych. Powodem do niepokoju może być natomiast łuszcząca się zmiana, która nie znika z czasem, a dodatkowo zwiększa swoją powierzchnię. Jeśli dbamy o naskórek, a pomimo tego w dalszym ciągu ulega on złuszczaniu, należy udać się do dermatologa. Tego typu zmiany mogą być objawem raka podstawnokomórkowego lub płaskonabłonkowego.
Znamiona barwnikowe – jak odróżnić łagodne od atypowych? Kiedy warto je skonsultować?
Znamię barwnikowe może mieć charakter wrodzony lub nabyty. W przypadku zmian wrodzonych mówimy o znamionach, które posiadamy na ciele już w momencie urodzenia. Tymczasem zmiany nabyte pojawiają się z wiekiem i mogą być zarówno łagodne, jak i złośliwe. Zmiany łagodne to najczęściej znamiona:
- płaskie,
- o regularnym kształcie,
- o gładkiej powierzchni.
W przypadku znamion barwnikowych atypowych złośliwych istnieje ryzyko przekształcenia się w czerniaka, dlatego wymagają regularnej kontroli dermatologicznej. Wśród zmian atypowych wyróżnia się:
- znamię błękitne - ma charakter łagodny,
- znamię Spitz - o grudkowej powierzchni,
- znamię Beckera - z obecnymi na powierzchni włoskami,
- znamię Suttona - w ciemnym kolorze, z odbarwieniem wokół skóry,
- znamię Clarka - komórki barwnikowe znajdują się bardzo powierzchownie na granicy naskórka.
Każda zmiana skórna o charakterze barwnikowym wymaga konsultacji lekarskiej, nawet jeśli wydaje się nam, że ma ona charakter łagodny. Bez odpowiedniej wiedzy oraz doświadczenia nie jesteśmy w stanie ocenić, czy znamiona są groźne, czy też nie.