Dlaczego pojawiają się pryszcze na policzkach?

Czym jest trądzik?

Potocznie trądzik jest utożsamiany z trądzikiem pospolitym (zwyczajnym), należącym do grupy chorób łojotokowych. To bardzo częsta, przewlekła choroba zapalna skóry, dotykająca przede wszystkim osób w okresie dorastania (wg różnych szacunków nawet 60-100% osób w drugiej i trzeciej dekadzie życia). W tej grupie wiekowej występuje głównie u mężczyzn. W populacji powyżej 25 r.ż. trądzik dotyka częściej kobiet.

Na pojawienie się zmian trądzikowych najbardziej narażone są osoby młode – szczyt zapadalności przypada między 15. a 19. rokiem życia. Mimo to choroba coraz częściej dotyczy również dorosłych, którzy okres dojrzewania mają już za sobą.

Charakterystyka trądziku pospolitego - jak wygląda?

U podłoża choroby leżą cztery równoległe procesy chorobotwórcze:

  1. Nadprodukcja łoju (łojotok).
  2. Nadmierne rogowacenie ujść mieszków włosowych.
  3. Kolonizacja gruczołów łojowych przez bakterie Cutibacterium acnes.
  4. Stan zapalny.

Wykwitem pierwotnym w trądziku zwyczajnym jest mikrozaskórnik, który przekształca się w zaskórniki otwarte oraz zamknięte. Te drugie mogą stanowić podłoże dla rozwoju stanu zapalnego. Występują także grudki, krostki oraz guzki. Obraz zmian trądzikowych jest na tyle charakterystyczny, że diagnozę można postawić bez potrzeby wykonywania jakichkolwiek badań.

Zmiany trądzikowe lokalizują się zwykle w obrębie tzw. rynny łojotokowej (skóra pleców wzdłuż kręgosłupa oraz klatka piersiowa) oraz strefy T (skóra twarzy - głównie czoło, nos, broda). Mogą być także obecne w innych miejscach na ciele np. pośladkach.

W zależności od obrazu klinicznego trądziku pospolitego wyróżnia się kilka jego rodzajów:

Pryszcze podskórne: czym są?

To różnej wielkości podskórne ropne zmiany znajdujące się w głębokiej warstwie skóry, niemożliwe do wyciśnięcia, ponieważ ich ujście zasłonięte jest przez skórę. Czasem są rozsiane po twarzy i drobne. Częściej jednak mają formę cyst lub nawet twardych guzków. Guzki znajdują się głębiej niż cysty i są twarde. Cysty są nieco bardziej miękkie i czasem widocznie nabrzmiałe ropą, ponieważ znajdują płycej niż ropne guzki. Zmiany mogą mieć lekko siny lub czerwonawy odcień, czasem jedynie czerwoną obwódkę. Zarówno cysty, jak i guzki charakteryzują się tym, że przy dotknięciu bolą, chociaż przy mniejszych pryszczach ból może nie być wyczuwalny, szczególnie u odpornych osób. Nie należy ich wyciskać, ponieważ zostawiają trwałe, ciemne blizny. Przyjmuje się, że najczęściej podskórne pryszcze tworzą się w strefie T (czoło, nos, broda), podobnie jak inne zaskórniki. Nie jest to prawda. W rzeczywistości mogą wystąpić w bardzo wielu miejscach na ciele, przede wszystkim na policzkach i na czole tuż przy włosach, na skroniach, na szyi, w okolicach uszu, na plecach oraz na dekolcie. Kiedy pryszcz podskórny się pojawi, warto dać mu czas. Niektóre same wchłaniają się już po kilku dniach, a te mniejsze okazują się być zwykłymi pryszczami, które wychodzą na wierzch, przez co stają się o niebo prostsze do usunięcia. Jeśli jednak podskórne cysty i guzki nie znikają lub pojawiają się regularnie, należy się temu przyjrzeć. Czytaj też: Trądzik: objawy i skuteczne leczenie Trądzik zaskórnikowy: jak go wyleczyć? Pryszcze na pośladkach: jak powstają i jak się ich pozbyć?

  • używanie kosmetyków zapychających pory, zbyt tłustych kremów
  • skłonności genetyczne
  • choroby, np. cukrzyca oraz inne choroby metaboliczne
  • długotrwały stres (szczególnie, kiedy pryszcze występują w okolicy szyi i uszu)

Rodzajem pryszczy podskórnych można też nazwać łagodne czyraki, czyli ropne zmiany skórne wynikające z zapalenia mieszków włosowych. Są bardziej bolesne i większe od zwyczajnych pryszczy. Bolą bez dotykania, kiedy już urosną. Częste występowanie czyraków może świadczyć o chorobach nerek i wątroby, cukrzycy, osłabionej odporności organizmu, zarażeniu wirusem HIV. Jeśli zdiagnozujesz u siebie czyraka, koniecznie udaj się do lekarza dermatologa.

Rola higieny skóry w walce z trądzikiem

Prawidłowa higiena skóry jest niezbędna w zapobieganiu i leczeniu trądziku na policzkach . Dobra pielęgnacja może znacząco zmniejszyć ryzyko powstawania nowych wyprysków oraz pomóc w kontrolowaniu istniejącego trądziku. Oto kilka kluczowych zasad, które warto wdrożyć w codzienną rutynę:

  • Delikatne oczyszczanie : Regularne, ale łagodne oczyszczanie skóry to podstawa. Należy unikać używania twardych szczoteczek czy środków z dużą ilością alkoholu, które mogą podrażniać skórę i nasilać pryszcze na policzkach.
  • Stosowanie odpowiednich produktów : Wybieraj produkty do pielęgnacji skóry przeznaczone dla osób zmagających się z trądzikiem. Szukaj tych, które mają na etykiecie oznaczenia „non-comedogenic” (niezapychające porów).
  • Regularna wymiana pościeli i ręczników : Bakterie i zanieczyszczenia gromadzące się na pościeli mogą przyczyniać się do powstawania trądziku na jednym policzku lub obu. Zaleca się częstą wymianę pościeli i ręczników, najlepiej na te wykonane z naturalnych materiałów, które są delikatniejsze dla skóry.
  • Unikanie dotykania twarzy : Ręce zbierają bakterie i brud z różnych powierzchni, które mogą zatykać pory i prowadzić do powstawania pryszcza na policzku. Staraj się unikać niepotrzebnego dotykania twarzy w ciągu dnia.

Stosowanie kosmetyków takich jak tonery, żele myjące, a nawet kremów z filtrem zawierających w swoim składzie alkohol, może podrażniać delikatną skórę policzków, prowadzić do nadmiernej produkcji sebum przez gruczoły łojowe oraz pojawienia się stanów zapalnych.

Czytaj dalej...

W niniejszym artykule przyjrzymy się głównym czynnikom, które mogą stanowić przeciwwskazania do depilacji laserowej, aby zapewnić pełną świadomość i bezpieczeństwo pacjentom decydującym się na ten zabieg.

Czytaj dalej...

Co więcej weź pod uwagę i to, że nałożenie maseczki na czoło jest naprawdę banalnie proste wystarczy odgarnąć włosy z twarzy, zabezpieczyć je spinką lub opaską i voila pole do nakładania maski gotowe.

Czytaj dalej...

Na szczęście rynek beauty oferuje naprawdę mnóstwo rewelacyjnych preparatów, choć oczywiście w ciężkim przebiegu trądziku, należy zwrócić się do lekarza-specjalisty, który być może włączy leczenie farmakologiczne.

Czytaj dalej...