U nas zapłacisz kartą
Odczyn alergiczny na skórze - Objawy, Przyczyny i Sposoby Leczenia
Lek na alergię skórną. Co powinny zawierać?
Jak leczyć alergię skórną? W zależności od danej jednostki chorobowej oraz nasilenia objawów, zaleca się eliminację lub ograniczenie ekspozycji na czynniki alergizujące, a jeśli to nie pomoże wdrożyć trzeba terapię z użyciem leków przeciwhistaminowych lub glikokortykosteroidów.
Początek treści sponsorowanej
Uciążliwe objawy alergii takie jak katar, łzawienie oczu czy wysypka towarzyszą nam przez cały rok. Dobrym sposobem na zwalczanie tych dolegliwości będzie lek w postaci tabletki z bilastyną, która działa przeciwhistaminowo, hamuje powstawanie bąbli oraz zmniejsza zaczerwienienia skóry. Lek przeznaczony jest dla dorosłych oraz młodzieży od 12. roku życia. KLIKNIJ TUTAJ i sprawdź jak zmniejszyć objawy alergii.
Koniec treści sponsorowanej
Niezwykle ważną rolę w mechanizmie reakcji alergicznych odgrywa histamina. Jest to amina będąca mediatorem stanów zapalnych.
Działa ona poprzez pobudzenie tzw. receptorów H, efektem czego są skurcze mięśni gładkich, zwiększenie przepuszczalności naczyń, obrzęki, zaczerwienienia, bąble i inne zmiany skórne wraz z towarzyszącym im bólem i świądem.
Leki przeciwhistaminowe blokują receptory H1, a tym samym hamują działanie histaminy. Są one dostępne między innymi w tabletkach, kroplach doustnych, syropach, roztworach do picia, kapsułkach. Na alergie skórne zaleca się stosować leki II generacji, takie jak cetyryzyna i kilka innych podobnych.
Drugą grupę leków stanowią glikokortykosteroidy, potocznie nazywane sterydami. Są to środki hormonalne wykazujące silne działanie przeciwzapalne, a dzięki temu skutecznie łagodzące objawy między innymi alergii.
Wielu pacjentów pyta o antybiotyki na alergię skórną. Należy wyjaśnić, że substancje antybiotyczne mają działanie przeciwbakteryjne i niekiedy przeciwgrzybicze. Stosowanie ich na alergię jest zatem całkowicie bezcelowe, co więcej, może być szkodliwe. Nadużywanie tego typu leków często prowadzi do zmniejszenia ich skuteczności przy różnych infekcjach.
Reakcja alergiczna – leczenie
W leczeniu reakcji alergicznych dużą rolę odgrywa profilaktyka. W przypadku niektórych czynników odpowiedzialnych za wywołanie reakcji alergicznych, istnieje możliwość ich unikania (m.in. większość alergii pokarmowych, kontaktowych, a także alergii na leki).
W leczeniu przyczynowym niektórych reakcji alergicznych stosuje się tzw. odczulanie, nazywane fachowo swoistą immunoterapią alergenową. Jest to rodzaj terapii, polegającej na podawaniu wzrastających dawek uczulającej substancji w kontrolowanych warunkach.
Dzięki immunoterapii alergenowej dochodzi do „przestawienia” układu immunologicznego pacjenta i rozwoju tolerancji na określony alergen. Metoda ta jest skuteczna jedynie w przypadku niektórych alergenów.
Immunoterapia alergenowa jest procesem długotrwałym, wymagającym regularnych wizyt lekarskich w celu podawania kolejnych dawek alergenu. Gdy dochodzi do rozwoju reakcji alergicznej, stosuje się leki łagodzące jej przebieg.
Jedną z istotnych substancji, odpowiedzialnych za objawy reakcji alergicznej, jest histamina. Leki przeciwhistaminowe stanowią główną grupę środków wykorzystywanych w leczeniu rozmaitych reakcji alergicznych. Obecnie dostępne są nowe generacje tych leków, pozbawione uciążliwych skutków ubocznych (m.in. nadmiernej senności).
Kolejną grupą leków, zarezerwowanych do leczenia cięższych reakcji alergicznych, są glikokortykosteroidy. Mechanizm działania tych leków umożliwia wyhamowanie nadmiernej odpowiedzi immunologicznej.
Glikokortykosteroidy podawane ogólnoustrojowo powodują wiele objawów niepożądanych, dlatego w leczeniu reakcji alergicznych używa się ich przede wszystkim w postaci miejscowej (donosowo, wziewnie, a także w postaci maści na skórę).
Ciężkie schorzenia alergiczne, nieodpowiadające na standardowe leczenie, mogą być wskazaniem do stosowania tzw. terapii biologicznej. Jest to najnowszy rodzaj terapii, skierowany przeciw konkretnym składowym układu odpornościowego, które powodują powstawanie reakcji alergicznych.
Alergia skórna u dzieci. Jak ją rozpoznać?
Alergia skórna u dzieci może być powodowana różnymi czynnikami, w tym także kontaktowymi.
Najczęściej jednak w tym kontekście wspomina się o atopowym zapaleniu skóry. AZS jest schorzeniem, które towarzyszy człowiekowi przez całe życie, ale występuje w trzech dających się wyodrębnić fazach: niemowlęcej, dziecięcej i dorosłej.
Często jego objawy są obserwowane już około 3-4 miesiąca życia.
Co niezwykle ważne, główną przyczyną występowania objawów AZS u najmłodszych są pojawiające się wtedy pierwsze alergie pokarmowe, w tym w szczególności na alergia na białka mleka krowiego, ale też na inne produkty, które są stopniowo wprowadzane do diety po szóstym miesiącu życia. Dlatego też zagadnienia te często rozpatruje się łącznie.
Oprócz tego należy pamiętać, że problemy dermatologiczne związane z niewłaściwą odpowiedzią na składniki pożywienia mogą się objawiać w inny sposób, bez związku z AZS.
Jak rozpoznać tego typu alergię skórną u dziecka? Na co należy zwrócić uwagę?
Objawy alergii skórnej u dzieci
Związana z AZS alergia skórna u niemowlaka daje bardzo charakterystyczne objawy. Typowy dla pierwszej fazy choroby jest ostry stan zapalny skóry ze zmianami grudkowo-pęcherzykowymi na podłożu rumieniowym, z których następnie powstają nadżerki i strupy.
W klasycznych przypadkach wykwity najczęściej lokalizują się na policzkach i owłosionej skórze głowy, ale w cięższych przypadkach mogą obejmować całą twarz, tułów, pośladki oraz kończyny. Towarzyszą temu uczucie niepokoju, rozdrażnienie oraz bezsenność.
Faza druga, czyli dziecięca, stanowi kontynuację niemowlęcej, bądź też choroba objawia się wówczas po raz pierwszy. Typowe na tym etapie są ogniska rumieniowe z niewielkimi grudkami, nadżerkami i przeczosami.
Są one umiejscowione przede wszystkim na zgięciach łokci i kolan, a także na nadgarstkach, dłoniach, stopach oraz karku. Tego typu alergia skórna u dziecka powoduje też bardzo silny świąd, który u maluchów po ukończeniu pierwszego roku życia powoduje rozdrapywanie skóry.
Reakcja alergiczna – jak powstaje?
Wniknięcie alergenu do organizmu człowieka powoduje jego rozpoznanie i „zapamiętanie” przez komórki układu odpornościowego. Jest to tzw. faza uczuleniowa reakcji alergicznej. We krwi powstają wówczas przeciwciała, skierowane przeciwko danemu alergenowi.
Każde kolejne zetknięcie z alergenem może powodować pobudzenie reakcji układu odpornościowego. Występuje wówczas faza alergizacji. Choć alergen nie stanowi dużego zagrożenia dla organizmu, układ immunologiczny wykazuje w stosunku do niego znaczną nadwrażliwość. Pojawia się reakcja alergiczna, która w zależności od rodzaju alergenu oraz indywidualnej podatności organizmu, może mieć różną lokalizację, charakter oraz nasilenie.
Celem reakcji alergicznej jest wyeliminowanie alergenu za pośrednictwem komórek układu odpornościowego. Taka odpowiedź immunologiczna wywołuje szereg objawów, określanych wspólnie mianem alergii.
