U nas zapłacisz kartą
Objawy i leczenie alergicznego odczynu na twarzy
Przyczyny opuchniętej twarzy. Skąd się bierze obrzęk twarzy?
Potencjalne przyczyny opuchniętej twarzy, to:
- reakcja alergiczna, występująca w odpowiedzi na styczność z alergenem kontaktowym, wziewnym lub pokarmowym. Zazwyczaj pojawia się nagle i mija w ciągu 24 godzin. Towarzyszy jej silny świąd,
- obrzęk naczynioruchowy (obrzęk Quinckego) – schorzenie o bardzo ostrym przebiegu, obejmujące skórę, błony śluzowe i tkanki podskórne. Powstaje w wyniku reakcji alergicznej lub niezależnie od niej. Stanowi bezpośrednie zagrożenie życia,
- zaburzenia hormonalne związane z niedoczynnością tarczycy. Opuchlizna lokuje się wówczas w dolnych, bocznych sektorach twarzy,
- zmiany hormonalne związane z cyklem menstruacyjnym u kobiet – obrzęk zazwyczaj pojawia się na kilka dni przed rozpoczęciem krwawienia miesięcznego,
- zapalenie zatok przynosowych – opuchnięte mogą być policzki, oczodoły, powieki, możliwy jest silny, tępy ból w przedniej części twarzoczaszki, a także objawy ropnego nieżytu nosa (niedrożność, gęsta, żółta, cuchnąca wydzielina),
- zapalenie tkanki łącznej twarzy, spowodowane zakażeniem paciorkowcowym lub gronkowcowym, często ma związek ze wcześniejszym zranieniem lub ukąszeniem,
- schorzenia i zaburzenia pracy nerek, w tym między innymi zapalenie kłębuszkowe oraz zespół nerczycowy,
- zapalenie ślinianek przyusznych, znane powszechnie jako świnka. Choroba zakaźna o podłożu wirusowym. Atakuje głównie dzieci w wieku 5-10 lat, ale możliwe są też zachorowania osób dorosłych. Do czasu wprowadzenia powszechnych szczepień (1994 r.) w Polsce powszechna, dziś coraz rzadsza,
- róża – choroba bakteryjna (zakażenie paciorkowcami beta-hemolizującymi grypy A) skóry i tkanki podskórnej. W jej przebiegu występuje silny obrzęk limfatyczny twarzy,
- ropień zęba, ropowica dna jamy ustnej (angina Ludwiga), zapalenie dziąseł i inne schorzenia spowodowane bakteryjnym zakażeniem struktur jamy ustnej,
- inne, rzadsze schorzenia oraz zespoły objawów, takie jak m.in. zakrzepowe zapalenie zatoki przynosowej, zapalenie szpiku kości czołowej czy zespół Melkerssona-Rosenthala.
Co na uczulenie skórne? Leczenie alergii skórnej
Leczenie alergii skórnej przeprowadzane jest przez dermatologa i opiera się przede wszystkim na skutecznym rozpoznaniu przyczyn dolegliwości. W procesie diagnozowania alergii skórnej wykorzystuje się różnorodne metody, w tym testy skórne punktowe, testy płatkowe oraz ocenę poziomu immunoglobulin E (IgE). Testy płatkowe są niezwykle pomocne, szczególnie w rozpoznawaniu kontaktowego zapalenia skóry.
W terapii alergii stosuje się leki przeciwhistaminowe, które dzielą się na dwie główne kategorie: leki przeciwhistaminowe I i II generacji. Leki pierwszej generacji, takie jak klemastyna czy hydroksyzyna, choć skuteczne w blokowaniu receptorów H1 histaminy, wykazują działanie nieselektywne, oddziałując również na inne receptory. Może to prowadzić do niepożądanych efektów ubocznych, w tym senności czy suchości w ustach. Z tego powodu, zaleca się obecnie stosowanie nowszych preparatów jak leki przeciwhistaminowe II generacji, które koncentrują się na blokowaniu receptorów H1, minimalizując przy tym ryzyko działań niepożądanych. Do tej grupy należą między innymi cetyryzyna, loratydyna czy feksofenadyna. Wybierając lek antyhistaminowy, należy uwzględnić indywidualne cechy pacjenta oraz potencjalne różnice w przenikaniu substancji czynnych do ośrodkowego układu nerwowego.
W objawowym leczeniu alergii skórnej często stosuje się preparaty miejscowe w formie maści lub żeli, które mogą zawierać składniki łagodzące świąd. W sytuacjach, gdy leczenie objawowe nie przynosi ulgi, dermatolog może zalecić krótkotrwałe stosowanie maści z glikokortykosteroidami. Nowoczesną alternatywą dla miejscowych glikokortykosteroidów są inhibitory kalcyneuryny, takie jak pimekrolimus czy takrolimus, które nie uszkadzają bariery naskórkowej i mogą być stosowane na delikatne partie skóry, na przykład na twarz czy dłonie. Są one obecnie często wybierane w leczeniu atopowego zapalenia skóry.
Opuchnięta twarz z jednej strony? To może być opuchlizna od zęba!
Większość z wyżej wymienionych problemów objawia się obrzękiem, który z mniej lub bardziej zbliżonym natężeniem obejmuje lewą i prawą część twarzoczaszki. Opuchnięta jedna strona twarzy występuje rzadziej i zazwyczaj stanowi manifestację chorób stomatologicznych lub pojawia się np. po wyrwaniu zęba.
Najbardziej uprawdopodobnione rozpoznanie w takiej sytuacji to ropień zęba. Jest to silnie patologiczny stan powstały w wyniku głębokich zmian próchnicznych, prowadzących do martwicy miazgi zęba, a następnie zasiedlenia zniszczonych tkanek przez bakterie i inne szkodliwe patogeny.
Obrzęk dziąsła i policzka występuje zwłaszcza w ostatniej, najbardziej zaawansowanej fazie choroby, zwanej podśluzówkową. Zmniejsza się wówczas bolesność, rośnie jednak natężenie innych objawów miejscowych i ogólnoustrojowych, takich jak opuchlizna, dreszcze, gorączka.