U nas zapłacisz kartą
Pęcherzyki na dłoniach - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Pękająca skóra na dłoniach u dziecka
Czasami zdarza się, że problem suchej i pękającej skóry na dłoniach dotyczy dziecka. Podobnie jak w przypadku osób dorosłych, ten problem może mieć wiele przyczyn. Ważna będzie więc profesjonalna i szybka diagnoza. Możemy jednak zacząć od sprawdzenia składu produktów chemicznych, z których korzystamy w czasie prania - dzieci bardzo często wykazują oznaki alergiczne na środki do prania czy sprzątania. Ważne są również kosmetyki - powinny być delikatne i dostosowane do wyjątkowych potrzeb wrażliwej skóry dziecka.
Jeśli nasze dolegliwości nie są związane z podłożem alergicznym czy grzybiczym, wówczas pomocne będą kremy intensywnie nawilżające, na przykład te z mocznikiem i witaminą A. Sprawiają, że zmniejsza się rogowacenie naskórka, a procesy regeneracyjne są o wiele szybsze. Aby odbudować barierę lipidową naszej skóry, warto sięgnąć po kremy zwane kremami barierowymi, których skład opiera się na olejach i glicerynie. Można również rozważyć maski parafinowe, które tworzą okluzyjną warstwę oraz chronią przed utratą wody. Warto sięgać po kosmetyki z masłem Shea oraz nagietkiem i rokitnikiem - będą działały nawilżająco i pomogą odbudować barierę ochronną skóry.
Produktem, który wspomoże regenerację skóry na dłoniach jest maść HUDSALVA SENSTIVE. To kosmetyk bazujący na alantoinie, glicerynie, lanolinie oraz witaminie E, dzięki czemu działa jak opatrunek na przesuszone i pękające dłonie. Maść silnie regeneruje, nawilża oraz natłuszcza, a przy tym jest hipoalergiczna, więc sprawdzi się w przypadku nawet najbardziej wrażliwych, atopowych skór.
Pękanie skóry na dłoniach może potęgować mycie dłoni mydłem o wysuszającym składzie. Aby tego uniknąć stosuj w tym celu delikatny kosmetyk, który oczyści skórę bez jej przesuszania. Przykładem jest mydło HAND SOAP, które dzięki wysokiej zawartości gliceryny nawilża delikatną skórę dłoni, nie pozostawiając uczucia ściągnięcia.
W przypadku zmian związanych z alergiami, atopowym zapaleniem skóry, łuszczycą czy grzybicą, wskazana jest wizyta u dermatologa. Pomoże nie tylko w zdiagnozowaniu problemu, lecz także dobraniu odpowiedniego leczenia. Dzięki szybkiej i prawidłowej diagnozie leczenie będzie przebiegać sprawnie, a my pozbędziemy się kłopotliwego problemu.
Domowe sposoby na pęcherze
Leczenie pęcherzy skórnych
Nie wolno usuwać pęcherza, należy poczekać, aż sam zniknie. Jeśli pęknie, trzeba założyć jałowy opatrunek i starannie dbać o jego higienę, aby nie dopuścić do zakażenia rany.
Jednak są eksperci, którzy warunkują samodzielne przekłucie pęcherza od jego wielkości. Dla większości osób pozostawienie nabrzmiałego pęcherza jest mało praktyczne, dlatego część specjalistów doradza, aby nakłuwać duże pęcherze powodujące ból, a nie przebijać małych i bezbolesnych.
Nakłucie dużego pęcherza w obciążonym miejscu jest po prostu konieczne. Poza tym pęcherz wcześniej czy później samoistnie pęknie, dlatego lepiej zrobić to zawczasu w możliwie higienicznych warunkach.
Filcowa ochrona. Aby ochronić bolesny pęcherz bez jego nakłuwania należy osłonić go kawałkiem filcu z wyciętym pośrodku okienkiem – środkowa część nad pęcherzem powinna pozostać otwarta. Reszta filcu chroni przed dodatkowymi urazami i tarciem podczas codziennych czynności. Jeśli skóra jest czysta i sucha, taki opatrunek nie powinien przeszkadzać.
Sterylizowanie przyrządów. Przed nakłuciem lub nacięciem pęcherza, w pierwszej kolejności należy obmyć jego i sąsiadującą skórę, a następnie wysterylizowaną igłą, szpilką lub żyletką zrobić mały otwór wystarczający do usunięcia płynu.
Najlepiej sterylizować alkoholem lub ogniem. Wybrany przyrząd trzyma się w płomieniu zapałki, aż rozżarzy się do czerwoności (przed nakłuciem trzeba poczekać aż wystygnie).
Nie wolno usuwać skórki pokrywającej pęcherz, co jest największym i najczęstszym błędem. Odwarstwiony naskórek pokrywający pęcherz tworzy naturalny opatrunek ochronny. Jeśli się go usunie, odkryte dno pęcherza zaczerwieni się i zacznie boleć. Tymczasem pozostawiona warstwa naskórka szybko twardnieje i sama odpada, co znacznie skraca okres gojenia.
Antybiotyki stosowane miejscowo skutecznie niszczą bakterie, problem w tym, że także zdrowe komórki.
Wyprysk potnicowy – diagnostyka i leczenie
Różnicowanie odmian wyprysku stanowi trudność wynikającą z niejednorodnych, często sprzecznych definicji. Wyprysk potnicowy rozpoznaje się na podstawie obrazu klinicznego oraz wywiadu lekarskiego. Specjalista może również zaproponować przeprowadzenie testów alergicznych w celu ustalenia przyczyny choroby.
Leczenie wyprysku potnicowego polega na miejscowym stosowaniu maści zwalczających dermatozy. Na wyprysk potnicowy dostępne są w aptekach leki sprzedawane bez recepty, np. zawierające metyloprednizolon (aceponian metyloprednizolonu), syntetyczny glikokortykosteroid mający silne oraz długotrwałe działanie przeciwzapalne oraz immunosupresyjne. Dobre efekty daje ekstrakt z propolisu (np. w formie aerozolu, stosowany miejscowo na skórę), a także okłady z trzyprocentowego kwasu bornego (borowego).
Leczenie wyprysku potnicowego najlepiej przeprowadzać pod okiem dermatologa – choroba bardzo często współwystępuje z zakażeniem grzybiczym. Właściwa diagnoza jest kluczowa w celu rozpoczęcia skutecznej terapii. Dermatolog na wyprysk potnicowy może przepisać leki dostępne na receptę (jeśli bez recepty okażą się nieskuteczne) oraz leki przeciwalergiczne. W przypadku współwystępowania zakażenia grzybiczego specjalista zaproponuje ponadto środki przeciwgrzybicze. Może też zalecić stosowanie antybiotyków. Na czas leczenia należy unikać kontaktu z czynnikami mogącymi zaostrzyć objawy choroby.
Zobacz film: Jakie funkcje pełni skóra człowieka? Źródło: Bez skazy
Bostonka u dorosłych leczenie
Tak naprawdę bostonkę trzeba wychorować - innej rady nie ma. Można łagodzić objawy i starać się ją przeżyć zarażając jak najmniej osób z naszego otoczenia - rodziny i znajomych. Można bostonkę wyleżeć w łóżku nie kupując ani jednego środka aptecznego czy ziołowego. Będzie to jednak dla nas trudne.
Leczenie głównie polega na leczeniu objawowym. Gorączkę i stan zapalny możemy zbijać z pomocą preparatów z ibuprofenem lub paracetamolem.
Gardło odkażać, zapobiegać stanowi zapalnemu. Unikać słodkich (słodzonych cukrem) tabletek do ssania. Przy bolesnym gardle w bostonce warto zaopatrzyć się w spray. Przy zakupie wybierać preparat z obecnością substancji miejscowo znieczulającą takich jak chlorowodorek lidokainy (np. Gardimax spray, Orofar max spray/tabletki do ssania).
Chorobę wywołują wirusy, dlatego nie ma potrzeby ani sensu, a wręcz nie należy włączać do leczenia antybiotyków! Wyjątkiem będzie stan, gdy dojdzie do bakteryjnego zakażenia nadżerek i owrzodzeń błon śluzowych lub skóry.
Stan mogą poprawić też leki o ogólnym działaniu przeciwwirusowym (pranobeks inozyny). Jednak nie oczekujmy znaczącej poprawy, leki tego typu mają słabe działanie, skracają przebieg choroby o 1-2 dni, co tak naprawdę niewiele zmienia, a leki tego typu są stosunkowo drogie.
Jeśli chodzi o pęcherzyki: przede wszystkim należy unikać ich rozdrapywania, gdyż to może spowodować nadkażenia bakteryjne i dalsze powikłania.
Skórę należy przemywać, jednak unikając drażniących mydeł. Dość dobrze sprawdzi się np. napar z rumianku.
WYSYPKA BOSTONKA ŁAGODZENIE OBJAWÓW
