U nas zapłacisz kartą
Pęcherzyki na dłoniach - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Jakie są metody leczenia wyprysku potnicowego?
Wyprysk potnicowy to choroba trudno poddająca się leczeniu. Najczęściej leczenie rozpoczyna się od stosowania silnie działających miejscowo glikokortykosteroidów. Doustne leki przeciwhistaminowe pomagają zmniejszyć świąd. W często nawracającej chorobie opcję terapeutyczną stanowi fototerapia PUVA. W przypadku stwierdzenia grzybicy stóp lub innych czynników przyczynowych należy wdrożyć odpowiednie leczenie.
Wyprysk potnicowy to choroba, w której alergeny mogą być zarówno pochodzenia zewnętrznego, jak i wewnętrznego. Nikiel, kobalt i niektóre leki mogą powodować wystąpienie lub zaostrzenie zmian, więc unikanie ekspozycji na nie może zapobiec rozwojowi wyprysku potnicowego. Niemniej w większości przypadków trudno wykryć czynnik przyczynowy i profilaktyka nie jest możliwa. W przypadku odczynów na zakażenia grzybicze zmiany w obrębie dłoni cofają się po wyleczeniu grzybicy stóp.
Zobacz także
Wyprysk pieniążkowaty Wyprysk pieniążkowaty jest szczególną odmianą wyprysku kontaktowego. W części przypadków zmiany chorobowe związane są z nadwrażliwością komórkową na alergeny bakteryjne, zwłaszcza paciorkowcowe. Do czynników zaostrzających zmiany skórne należą nadmierne kąpiele i stosowanie wysuszających mydeł.
Objawy chorób skóry (wykwity skórne) Wykwity skórne to zmiany na skórze, które są objawami chorób skóry. W poszczególnych chorobach wykwity mają charakterystyczny wygląd – kolor, kształt, postać, lokalizację i na tej podstawie dermatolog zwykle jest w stanie ustalić rozpoznanie. Zmiany skórne się mogą zmieniać w czasie oraz ustępować z pozostawieniem blizny lub bez niej. Do wykwitów należą: plama, grudka, guzek, guz, pęcherzyk, pęcherz, krosta, bąbel, a także nadżerka, przeczos, pęknięcie i rozpadlina, łuska, strup, owrzodzenie oraz blizna.
Spis treści:
Aby móc poradzić sobie z problemem pękającej skóry, powinniśmy zacząć od znalezienia źródła problemu. Bardzo często jest to wynik naszych codziennych zajęć i przyzwyczajeń. Czasami jednak zdarza się, że pękająca skóra dłoni ,,mówi’’ nam o poważniejszych problemach związanych z niedoborem witamin, zaburzeniami gospodarki hormonalnej czy dermatologicznym dolegliwościami skórnymi, takimi jak atopowe zapalenie skóry, łuszczyca, grzybica.
Skłonność do przesuszania się i pękania skóry na naszych dłoniach wynika przede wszystkim z jej budowy. Skóra dłoni jest bardzo delikatna, praktycznie nie posiada gruczołów łojowych oraz tkanki tłuszczowej, co dodatkowo wpływa na możliwość podrażnienia. Płaszcz lipidowy skóry odpowiedzialny za jej ochronę niezwykle szybko ulega zniszczeniu, dlatego tak ważna jest dodatkowa pielęgnacja przy pomocy kremów nawilżających, które pomagają wzmacniać i odbudowywać barierę ochronną skóry. W przypadku niesprzyjających warunków atmosferycznych, takich jak mróz, suche powietrze czy silny wiatr, powinniśmy pamiętać o ciepłych rękawiczkach, które będą chronić wrażliwą skórę dłoni przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi.
Na stan naszych dłoni mają również wpływ wszelkie substancje chemiczne, z którymi mamy kontakt. Częste mycie rąk, dezynfekcja silnymi środkami antybakteryjnymi, wykonywanie prac w laboratoriach, kuchni czy w czasie sprzątania - wszystko to narusza barierę ochronną skóry. Powinniśmy więc pamiętać o dodatkowych zabezpieczeniach w postaci rękawiczek ochronnych, które nie pozwolą na bezpośredni kontakt naszych dłoni z silnymi chemikaliami.
Domowe sposoby na pęcherze
Leczenie pęcherzy skórnych
Nie wolno usuwać pęcherza, należy poczekać, aż sam zniknie. Jeśli pęknie, trzeba założyć jałowy opatrunek i starannie dbać o jego higienę, aby nie dopuścić do zakażenia rany.
Jednak są eksperci, którzy warunkują samodzielne przekłucie pęcherza od jego wielkości. Dla większości osób pozostawienie nabrzmiałego pęcherza jest mało praktyczne, dlatego część specjalistów doradza, aby nakłuwać duże pęcherze powodujące ból, a nie przebijać małych i bezbolesnych.
Nakłucie dużego pęcherza w obciążonym miejscu jest po prostu konieczne. Poza tym pęcherz wcześniej czy później samoistnie pęknie, dlatego lepiej zrobić to zawczasu w możliwie higienicznych warunkach.
Filcowa ochrona. Aby ochronić bolesny pęcherz bez jego nakłuwania należy osłonić go kawałkiem filcu z wyciętym pośrodku okienkiem – środkowa część nad pęcherzem powinna pozostać otwarta. Reszta filcu chroni przed dodatkowymi urazami i tarciem podczas codziennych czynności. Jeśli skóra jest czysta i sucha, taki opatrunek nie powinien przeszkadzać.
Sterylizowanie przyrządów. Przed nakłuciem lub nacięciem pęcherza, w pierwszej kolejności należy obmyć jego i sąsiadującą skórę, a następnie wysterylizowaną igłą, szpilką lub żyletką zrobić mały otwór wystarczający do usunięcia płynu.
Najlepiej sterylizować alkoholem lub ogniem. Wybrany przyrząd trzyma się w płomieniu zapałki, aż rozżarzy się do czerwoności (przed nakłuciem trzeba poczekać aż wystygnie).
Nie wolno usuwać skórki pokrywającej pęcherz, co jest największym i najczęstszym błędem. Odwarstwiony naskórek pokrywający pęcherz tworzy naturalny opatrunek ochronny. Jeśli się go usunie, odkryte dno pęcherza zaczerwieni się i zacznie boleć. Tymczasem pozostawiona warstwa naskórka szybko twardnieje i sama odpada, co znacznie skraca okres gojenia.
Antybiotyki stosowane miejscowo skutecznie niszczą bakterie, problem w tym, że także zdrowe komórki.
Wyprysk potnicowy – diagnostyka i leczenie
Różnicowanie odmian wyprysku stanowi trudność wynikającą z niejednorodnych, często sprzecznych definicji. Wyprysk potnicowy rozpoznaje się na podstawie obrazu klinicznego oraz wywiadu lekarskiego. Specjalista może również zaproponować przeprowadzenie testów alergicznych w celu ustalenia przyczyny choroby.
Leczenie wyprysku potnicowego polega na miejscowym stosowaniu maści zwalczających dermatozy. Na wyprysk potnicowy dostępne są w aptekach leki sprzedawane bez recepty, np. zawierające metyloprednizolon (aceponian metyloprednizolonu), syntetyczny glikokortykosteroid mający silne oraz długotrwałe działanie przeciwzapalne oraz immunosupresyjne. Dobre efekty daje ekstrakt z propolisu (np. w formie aerozolu, stosowany miejscowo na skórę), a także okłady z trzyprocentowego kwasu bornego (borowego).
Leczenie wyprysku potnicowego najlepiej przeprowadzać pod okiem dermatologa – choroba bardzo często współwystępuje z zakażeniem grzybiczym. Właściwa diagnoza jest kluczowa w celu rozpoczęcia skutecznej terapii. Dermatolog na wyprysk potnicowy może przepisać leki dostępne na receptę (jeśli bez recepty okażą się nieskuteczne) oraz leki przeciwalergiczne. W przypadku współwystępowania zakażenia grzybiczego specjalista zaproponuje ponadto środki przeciwgrzybicze. Może też zalecić stosowanie antybiotyków. Na czas leczenia należy unikać kontaktu z czynnikami mogącymi zaostrzyć objawy choroby.
Zobacz film: Jakie funkcje pełni skóra człowieka? Źródło: Bez skazy
Bostonka dorośli
Często niesłusznie bostonka jest oskarżana o bycie chorobą brudnych rąk. Bardzo trudno jest uniknąć zarażenia, gdy już pojawi się w pobliżu. Chorobę wywołują enterowirusy (najczęściej Coxackie A16, 75, 7, 9, 10, enterowirus 71) - wysoce zakaźne patogeny, szczepy, które szybko mutują, a przebycie choroby nie gwarantuje nam odporności przy kolejnym spotkaniu z wirusem (stąd na tę chorobę nie ma szczepionki).
Wirus rozprzestrzenia się w skupiskach ludzi (głównie dzieci w przedszkolach, z dzieci na innych członków rodziny) poprzez bezpośredni kontakt zarażonym. Zakażenie przenosi się wraz ze śliną (niedomyte naczynia), drogą kropelkową (kaszel, kichanie), a także wraz z płynem wypełniającym pęcherzowe zmiany skórne (kontakt z przedmiotami chorego, np. zabawki w przypadku dzieci).
Absurdalnie choroba w literaturze angielskiej prawie nie występuje. Ponadto Bostonka u dorosłych jest uznawana za niezwykle rzadką, a w dostępnych opracowaniach geograficznych "blok wschodni", a szczególnie Polska i Białoruś są jej dzikim rezerwuarem.
