U nas zapłacisz kartą
Pęcherzyki na Skórze - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Spis treści:
Aby móc poradzić sobie z problemem pękającej skóry, powinniśmy zacząć od znalezienia źródła problemu. Bardzo często jest to wynik naszych codziennych zajęć i przyzwyczajeń. Czasami jednak zdarza się, że pękająca skóra dłoni ,,mówi’’ nam o poważniejszych problemach związanych z niedoborem witamin, zaburzeniami gospodarki hormonalnej czy dermatologicznym dolegliwościami skórnymi, takimi jak atopowe zapalenie skóry, łuszczyca, grzybica.
Skłonność do przesuszania się i pękania skóry na naszych dłoniach wynika przede wszystkim z jej budowy. Skóra dłoni jest bardzo delikatna, praktycznie nie posiada gruczołów łojowych oraz tkanki tłuszczowej, co dodatkowo wpływa na możliwość podrażnienia. Płaszcz lipidowy skóry odpowiedzialny za jej ochronę niezwykle szybko ulega zniszczeniu, dlatego tak ważna jest dodatkowa pielęgnacja przy pomocy kremów nawilżających, które pomagają wzmacniać i odbudowywać barierę ochronną skóry. W przypadku niesprzyjających warunków atmosferycznych, takich jak mróz, suche powietrze czy silny wiatr, powinniśmy pamiętać o ciepłych rękawiczkach, które będą chronić wrażliwą skórę dłoni przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi.
Na stan naszych dłoni mają również wpływ wszelkie substancje chemiczne, z którymi mamy kontakt. Częste mycie rąk, dezynfekcja silnymi środkami antybakteryjnymi, wykonywanie prac w laboratoriach, kuchni czy w czasie sprzątania - wszystko to narusza barierę ochronną skóry. Powinniśmy więc pamiętać o dodatkowych zabezpieczeniach w postaci rękawiczek ochronnych, które nie pozwolą na bezpośredni kontakt naszych dłoni z silnymi chemikaliami.
Pęcherzyca
Pęcherzyca (Pemphigus) to choroba pęcherzowa skóry o podłożu autoimmunologicznym i przewlekłym przebiegu. Występuje w dwóch podstawowych odmianach: pęcherzyca zwykła i liściasta. Cechuje się występowaniem pęcherzy w obrębie naskórka (śródnaskórkowo) i błon śluzowych. Przyczyną powstawania zmian pęcherzowych jest występowanie w surowicy chorego autoprzeciwciał skierowanych przeciw własnym komórkom naskórka (keratynocytom) lub nabłonka. Są to tzw. przeciwciała pemphigus, które po związaniu się z powierzchnią keratynocytów powodują akantolizę, czyli utratę łączności pomiędzy poszczególnymi komórkami warstwy kolczystej naskórka i komórkami błony śluzowej. W wyniku tego powstają pęcherze.
Choroba może mieć podłoże genetyczne, choć nie jest to w pełni wyjaśnione. Znane są przypadki ujawniania się choroby pod wpływem niektórych leków, takich jak penicylamina, leki przeciwnadciśnieniowe z grupy ACE-inhibitorów (np. kaptopryl), niektóre niesteroidowe leki przeciwzapalne (fenylbutazon), i inne lub pod wpływem światła słonecznego lub oparzenia skóry.
Przypadki te dotyczyły chorych, u których występowała wcześniej skłonność do innych chorób autoimmunologicznych, takich jak m.in. myasthenia gravis, reumatoidalne zapalenie stawów czy autoimmunologiczne zapalenie wątroby. Bywały również przypadki występowania pęcherzycy ograniczonej do błon śluzowych jamy ustnej, które pojawiły się pod wpływem zażywania pokarmów zawierających związki tiolowe i disulfidowe z roślin należących do rodzaju Allium, np. porów, czosnku i cebuli. Wykazano, że u takich chorych odstawienie tych pokarmów powodowało spadek miana przeciwciał pemphigus i ustąpienie objawów.
Uważa się, że poza czynnikiem wyzwalającym chorobę (leki, światło słoneczne) musi istnieć również podatność osobnicza związana z genetyką.
Diagnostyka pęcherzycy – badania i kryteria rozpoznawcze
Diagnostyka pęcherzycy opiera się na badaniach klinicznych i laboratoryjnych. Ważnym elementem jest dokładne zebranie wywiadu medycznego, w tym informacji o przebiegu choroby, jej objawach i ewentualnych czynnikach ryzyka.
Podstawowym badaniem w diagnostyce pęcherzycy jest biopsja skóry . Pozwala ona na ocenę zmian histopatologicznych i potwierdzenie diagnozy. Biopsja jest zazwyczaj wykonywana pod znieczuleniem miejscowym. Materiał pobrany podczas biopsji jest następnie badany pod mikroskopem, co pozwala na ustalenie, czy występują typowe dla pęcherzycy zmiany.
W diagnostyce pęcherzycy może być również wykorzystane badanie krwi . Może ono wykazać obecność charakterystycznych dla tej choroby przeciwciał. Badanie to jest jednak mniej specyficzne niż badanie histopatologiczne i może dać wyniki fałszywie dodatnie lub fałszywie ujemne.
Pęcherzyca a dieta
Pęcherzyca nie jest chorobą związaną z dietą, ale odpowiednie nawyki żywieniowe mogą pomóc w łagodzeniu objawów. Zalecane jest unikanie produktów, które mogą nasilać objawy, takich jak alkohol, tytoń czy ostre przyprawy. Dobrym pomysłem jest również utrzymanie odpowiedniej masy ciała i zdrowego stylu życia.
Jakie są sposoby leczenia?
Celem leczenia pęcherzycy jest uzyskanie całkowitego ustąpienia zmian skórnych oraz ujemnych wyników badań immunologicznych.
W przypadku nasilonych rozległych zmian skórnych leczenie jest intensywne.
Leczenie ogólne
Podstawą jest stosowanie glikokortykosteroidów (prednizon, deksametazon) w skojarzeniu z lekami immunosupresyjnymi (cyklofosfamid, azatiopryna, metotreksat), a w szczególnych przypadkach (np. u chorych z przeciwwskazaniami do podawania glikokortykosteroidów lub z opornościa na wcześniejsze leczenie) można stosować dozylne immunoglobuliny, cyklosporynę i inne leki. Leczenie zawsze musi prowadzić specjalista dermatolog.
Leczenie miejscowe
Wskazane są codzienne kąpiele odkażające. Na nadżerki stosuje się aerozole z glikokortykosteroidami i antybiotykami lub lekami odkażającymi. Na ogniska rumieniowo-złuszczające i łojotokowe w pęcherzycy rumieniowatej stosuje się maści glikokortykosteroidowe.
W przypadku zmian na błonach śluzowych wskazane są leki odkażające i zawiesiny kortykosteroidów ze środkami odkażającymi, mieszaniny zawiesin leków przciwbakteryjnych i przeciwdrożdżakowych (natamycyna) lub neomycyny i kortykosteroidów.
W których miejscach najczęściej pęka skóra na dłoniach?
W zależności od przyczyny pękającej skóry dłoni, ogniska zmian mogą pojawiać się w różnych miejscach. Najczęściej skóra pęka jednak między palcami lub na ich opuszkach, ponieważ to właśnie tam jest najdelikatniejsza.
W przypadku podrażnienia skóry dłoni środkami chemicznymi lub gdy wpływają na nią niekorzystnie warunki atmosferyczne, sucha i pękająca skóra pojawia się między palcami i na zewnętrznej stronie dłoni oraz na opuszkach palców.
Kiedy natomiast mówimy o zmianach na skórze dłoni, które wiążą się z poważnymi problemami dermatologicznymi, wówczas miejsce występowania suchej i pękającej skóry zazwyczaj wiąże się ze stanami zapalnymi. W przypadku łuszczycy skóry, zmiany pojawiają się na zewnętrznej stronie dłoni - występują pod postacią płasko-wyniosłych grudek o różnej wielkości, pokrytych biało-srebrzystymi łuskami, a zmiany są wyraźnie odgraniczone od otaczającej skóry. W przypadku dłoni łuszczyca może zaatakować również powierzchnię paznokci. Pojawiają się wówczas punktowe zagłębienia w płytce paznokciowej czy też grudki podpaznokciowe, widoczne jako żółte plamki na płytce. Paznokcie stają się wtedy zabarwione, pogrubione, nadmiernie kruche i łamliwe.
W przypadku zmian związanych z grzybicą dłoni, na powierzchni skóry pojawią się drobne pęknięcia. Bardzo często wokół takich pęknięć występuje biała obwódka, która z czasem staje się wilgotna i prowadzi do powstania pęcherza. Kiedy choroba jest nieleczona, pęcherzyki pojawiają się na skórze coraz częściej, a pękając, prowadzą do zarażenia się bakteriami. Grzybica najcześciej atakuje opuszki palców oraz wewnętrzna stronę naszych dłoni. Zazwyczaj wraz ze zmianami struktury skóry pojawiają się również zmiany jej koloru.