It seems like your message was empty. How can I assist you today?

Krostki na rękach – przyczyny i sposoby radzenia sobie z nimi

Krostki na rękach mogą być skutkiem jej zaburzonego rogowacenia, objawem alergii, zakażenia skóry lub choroby układu pokarmowego. By ich się pozbyć, czasami wystarczy tylko odpowiednia pielęgnacja skóry. Często jednak konieczne jest specjalistyczne leczenie.

Krostki na rękach często są nie tylko problemem estetycznym. Może im bowiem towarzyszyć uciążliwe swędzenie, a ich obecność wskazywać na znacznie poważniejszą dolegliwość. Dlatego krostki pokrywające ramiona, przedramiona czy dłonie warto pokazać lekarzowi. Tylko dermatolog może stwierdzić z całą pewnością, czy do poradzenia sobie z krostkami na rękach wystarczą nam odpowiednie kosmetyki, zalecone przez niego leki, czy też konieczne będzie wykonanie dodatkowych badań.

Wyprysk potnicowy – przyczyny

Wyprysk potnicowy (ang. dyshidrotic eczema, pompholyx) należy do najczęściej występujących chorób skóry (dermatoz). Potnica to charakterystyczne zapalenie skóry zlokalizowane na dłoniach oraz stopach, będące reakcją alergiczną organizmu na kontakt z którąś z uczulających substancji. Alergeny mogą być pochodzenia wewnętrznego (endogennego), jak i zewnętrznego (egzogennego). Najczęstszymi alergenami są metale ciężkie (m.in. nikiel, kobalt, chrom) oraz bakterie. Wyprysk potnicowy może się też ujawnić pod wpływem stosowanych leków. Choć nazwa tej dermatozy kojarzy się z potem, to powstające w przebiegu choroby pęcherzyki nie są związane z gruczołami potowymi.

Wyprysk potnicowy ma formę niedużych (maksymalna średnia to ok. 2–3 mm), bezbarwnych pęcherzy wypełnionych surowiczym płynem. Pęcherze powstają w skupiskach. Wyprysk potnicowy czasem, chociaż nie zawsze, powoduje ból. Charakterystyczne dla wyprysku potnicowego jest uporczywe swędzenie. Zmiany skórne pojawiają się głównie na dłoniach (w ok. 70% przypadków), na dłoniach i podeszwach stóp (20% przypadków) albo tylko na podeszwach (10%). Wyprysk potnicowy może mieć związek z zakażeniem grzybiczym (np. obecność pęcherzy na dłoniach może oznaczać grzybicę stóp). Choroba bardzo często występuje u osób z atopowym zapaleniem skóry.

Jakie są metody leczenia wyprysku potnicowego?

Wyprysk potnicowy to choroba trudno poddająca się leczeniu. Najczęściej leczenie rozpoczyna się od stosowania silnie działających miejscowo glikokortykosteroidów. Doustne leki przeciwhistaminowe pomagają zmniejszyć świąd. W często nawracającej chorobie opcję terapeutyczną stanowi fototerapia PUVA. W przypadku stwierdzenia grzybicy stóp lub innych czynników przyczynowych należy wdrożyć odpowiednie leczenie.

Wyprysk potnicowy to choroba, w której alergeny mogą być zarówno pochodzenia zewnętrznego, jak i wewnętrznego. Nikiel, kobalt i niektóre leki mogą powodować wystąpienie lub zaostrzenie zmian, więc unikanie ekspozycji na nie może zapobiec rozwojowi wyprysku potnicowego. Niemniej w większości przypadków trudno wykryć czynnik przyczynowy i profilaktyka nie jest możliwa. W przypadku odczynów na zakażenia grzybicze zmiany w obrębie dłoni cofają się po wyleczeniu grzybicy stóp.

Zobacz także

Wyprysk pieniążkowaty Wyprysk pieniążkowaty jest szczególną odmianą wyprysku kontaktowego. W części przypadków zmiany chorobowe związane są z nadwrażliwością komórkową na alergeny bakteryjne, zwłaszcza paciorkowcowe. Do czynników zaostrzających zmiany skórne należą nadmierne kąpiele i stosowanie wysuszających mydeł.

Objawy chorób skóry (wykwity skórne) Wykwity skórne to zmiany na skórze, które są objawami chorób skóry. W poszczególnych chorobach wykwity mają charakterystyczny wygląd – kolor, kształt, postać, lokalizację i na tej podstawie dermatolog zwykle jest w stanie ustalić rozpoznanie. Zmiany skórne się mogą zmieniać w czasie oraz ustępować z pozostawieniem blizny lub bez niej. Do wykwitów należą: plama, grudka, guzek, guz, pęcherzyk, pęcherz, krosta, bąbel, a także nadżerka, przeczos, pęknięcie i rozpadlina, łuska, strup, owrzodzenie oraz blizna.

Swędzące krostki na rękach

Krostki na rękach (w tym także dłoniach), które mają postać swędzących wyprysków mogą być objawem alergii pokarmowej, a zwłaszcza nietolerancji glutenu. Należy więc ją potwierdzić. Za to swędzące krostki na rękach, które dotyczą tylko obszaru dłoni mogą być objawem uczulenia na kosmetyki (a zwłaszcza na detergenty) lub biżuterię (pierścionki, bransoletki). Krostki mają wtedy zazwyczaj postać wypełnionych płynem pęcherzyków i towarzyszy im swędzenie, zaczerwienienie i obrzęk.

Zobacz także

W takim przypadku należy zidentyfikować produkt, który powoduje reakcję alergiczną (to może być mydło do rąk lub płyn do zmywania naczyń) i wymienić go na taki, który nie będzie wywoływał reakcji alergicznej. Jeżeli zaś krostki na dłoniach są skutkiem uczulenia na biżuterię – a konkretnie zawarty w niej nikiel lub złoto – trzeba z takiej ozdoby zrezygnować.

Uczulać i powodować różne objawy skórne mogą także kosmetyki i płyny do prania, które do tej pory nie dawały takich objawów. Czerwone krostki, które swędzą pojawią się wtedy zazwyczaj nie tylko na rękach, ale także na nogach, szyi czy brzuchu. Z kolei bardzo suche i swędzące krostki mogą być także objawem AZS - taka wysypka uogólniona w postaci wykwitów skórnych połączonych ze schodzącą, bardzo suchą skórą wymaga konsultacji z dermatologiem, który dobierze odpowiednie kosmetyki w celu ukojenia objawów.

Pęcherzyki na skórze – przyczyny

Skóra niemowląt i dzieci jest bardziej podatna na tworzenie pęcherzyków i pęcherzy niż skóra osób dorosłych. Przyczyn powstawania tych zmian jest bardzo wiele i są one niezwykle zróżnicowane.

Zaliczamy do nich m.in.:

• choroby zakaźne (najczęstsze u dzieci):
  • wirusowe (np. opryszczka, ospa wietrzna, półpasiec, choroba dłoni, stóp i jamy ustnej),
  • bakteryjne (np. liszajec zakaźny, gronkowcowy zespół oparzonej skóry),

  Opryszczka pospolita i opryszczkowate zapalenie skóry – czym się różnią?

  Opryszczka pospolita to choroba wywołana przez wirusy HSV-1 i HSV-2 (łac. Herpes simplex virus ). Pierwszy z nich jest bardziej typowy dla zakażeń okolicy jamy ustnej, a drugi – okolicy narządów płciowych. Nie jest to jednak regułą. Opryszczka może dotyczyć różnych rejonów skóry oraz śluzówek, a do zakażenia dochodzi po kontakcie z zawartością pęcherzyków lub wydzielinami osoby zakażonej (w okresie bezobjawowym).

  Pierwotne zakażenie u dziecka może przyjąć postać opryszczkowego zapalenia jamy ustnej. Charakteryzuje się ono pęcherzykami występującymi na podniebieniu, języku i śluzówkach policzków. Przekształcają się one w bolesne nadżerki i owrzodzenia pokryte szarym nalotem. Wykwitom towarzyszy wysoka gorączka i powiększenie węzłów chłonnych. Ponadto dzieci niechętnie jedzą i piją, co może szybko doprowadzić do odwodnienia. Po zachorowaniu wirus pozostaje w postaci uśpionej w zwojach nerwowych i okresowo, np. przy spadku odporności, dochodzi do nawrotu choroby.

  Ciężką postacią opryszczki z masywnym rozsiewem pęcherzyków jest wyprysk opryszczkowy. Występuje on u dzieci z atopowym zapaleniem skóry lub inną przewlekłą chorobą dermatologiczną.

  

  ---

  dłoniach pęcherzyki drobne