U nas zapłacisz kartą
Pęcherzyki z płynem na dłoniach - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Co trzeba robić po zakończeniu leczenia?
Po zakończeniu leczenia konieczna jest regularna kontrola w Poradni Dermatologicznej, gdyż choroba może nawracać. W takim wypadku należay wznowić leczenie pod kierunkiem lekarza dermatologa.
Należy unikać leków, które wywołały zmiany skórne w przypadku pęcherzycy polekowej.
Zobacz także
Objawy chorób skóry (wykwity skórne) Wykwity skórne to zmiany na skórze, które są objawami chorób skóry. W poszczególnych chorobach wykwity mają charakterystyczny wygląd – kolor, kształt, postać, lokalizację i na tej podstawie dermatolog zwykle jest w stanie ustalić rozpoznanie. Zmiany skórne się mogą zmieniać w czasie oraz ustępować z pozostawieniem blizny lub bez niej. Do wykwitów należą: plama, grudka, guzek, guz, pęcherzyk, pęcherz, krosta, bąbel, a także nadżerka, przeczos, pęknięcie i rozpadlina, łuska, strup, owrzodzenie oraz blizna.
Reumatoidalne zapalenie stawów Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), nieprawidłowo określane czasem jako „reumatologiczne zapalenie stawów” to najczęstsza zapalna choroba stawów, rozpoczynająca się najczęściej w młodym i średnim wieku. Nieleczona może prowadzić do uszkodzenia stawów i innych powikłań, jednak aktualne metody leczenia u większości chorych pozwalają na utrzymanie sprawności i normalne funkcjonowanie.
Wybrane treści dla Ciebie
Reumatoidalne zapalenie stawów Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), nieprawidłowo określane czasem jako „reumatologiczne zapalenie stawów” to najczęstsza zapalna choroba stawów, rozpoczynająca się najczęściej w młodym i średnim wieku. Nieleczona może prowadzić do uszkodzenia stawów i innych powikłań, jednak aktualne metody leczenia u większości chorych pozwalają na utrzymanie sprawności i normalne funkcjonowanie.
Początki egzemy na dłoniach – przyczyny egzemy dłoni
Przyczyny egzemy na dłoniach, której towarzyszy pojawienie się charakterystycznych zmian skórnych, są różnorodne. Atopowe zapalenie skóry jest jednym z najczęstszych czynników prowokujących egzemę, przy czym osoby z AZS mogą doświadczać problemów skórnych na większych partiach ciała.
Egzema nieinfekcyjna może wynikać z ekspozycji na różnorodne czynniki. W przypadku egzemy o podłożu alergicznym (jednej z najczęstszych chorób alergicznych skóry), zmiany skórne mogą być wywołane przez kontakt z alergenami, takimi jak sierść zwierząt, roztocza, leki, pokarmy uczulające, pleśń, pyłki roślin czy nikiel zawarty w biżuterii.
Skóra pozbawiona naturalnej bariery ochronnej jest bardziej podatna na działanie czynników zewnętrznych, co może prowadzić do rozwoju egzemy. Z tego powodu egzema dłoniowa jest często uznawana za chorobę zawodową, szczególnie u osób dorosłych, podczas gdy u dzieci częściej występuje w kontekście atopowego zapalenia skóry.
Osoby wykonujące prace wymagające częstego kontaktu z substancjami drażniącymi, takie jak sprzątanie, mechanika samochodowa oraz prace budowlane czy remontowe, są szczególnie narażone na rozwój egzemy dłoni. Podobne ryzyko dotyczy pracowników służby zdrowia, rolników i kucharzy.
Nie można pominąć wpływu genetyki, stresu oraz niewłaściwej higieny na rozwój egzemy. Choć utrzymanie czystości dłoni jest niezbędne, zbyt częste mycie rąk może prowadzić do wysuszenia skóry i w konsekwencji do podrażnień, sprzyjając pojawieniu się egzemy. Również zła dieta może przyczyniać się do egzemy na dłoniach.
Jakie są sposoby leczenia?
Celem leczenia pęcherzycy jest uzyskanie całkowitego ustąpienia zmian skórnych oraz ujemnych wyników badań immunologicznych.
W przypadku nasilonych rozległych zmian skórnych leczenie jest intensywne.
Leczenie ogólne
Podstawą jest stosowanie glikokortykosteroidów (prednizon, deksametazon) w skojarzeniu z lekami immunosupresyjnymi (cyklofosfamid, azatiopryna, metotreksat), a w szczególnych przypadkach (np. u chorych z przeciwwskazaniami do podawania glikokortykosteroidów lub z opornościa na wcześniejsze leczenie) można stosować dozylne immunoglobuliny, cyklosporynę i inne leki. Leczenie zawsze musi prowadzić specjalista dermatolog.
Leczenie miejscowe
Wskazane są codzienne kąpiele odkażające. Na nadżerki stosuje się aerozole z glikokortykosteroidami i antybiotykami lub lekami odkażającymi. Na ogniska rumieniowo-złuszczające i łojotokowe w pęcherzycy rumieniowatej stosuje się maści glikokortykosteroidowe.
W przypadku zmian na błonach śluzowych wskazane są leki odkażające i zawiesiny kortykosteroidów ze środkami odkażającymi, mieszaniny zawiesin leków przciwbakteryjnych i przeciwdrożdżakowych (natamycyna) lub neomycyny i kortykosteroidów.
Bąble na skórze z płynem surowiczym
Obejmuje skórę i błony śluzowe. Powodowana jest pojawieniem się w układzie krążenia oraz w przestrzeniach międzykomórkowych naskórka nieprawidłowych przeciwciał, skierowanych przeciwko białkom tzw. desmogleiny (Dsg 1 i Dsg3). Wyróżnia się kilka postaci pęcherzycy, z których najcięższą jest „zwykła”.
W jej przebiegu występują kolejno po sobie takie objawy, jak:
- nadżerka w obrębie błon śluzowych jamy ustnej, z czasem coraz bardziej bolesna,
- ekspansja nadżerki na błony śluzowe krtani, spojówek, narządów płciowych, odbytu,
- wystąpienie dużych i bolesnych bąbli na ciele, wypełnionych surowicą, z tendencją do samoistnego pękania,
- powstawanie sączących nadżerek na skórze, w miejscu rozerwanych pęcherzy,
- narastające pieczenie i świąd,
Tego typu zmiany skórne rozlewają się na coraz większej powierzchni, mogą obejmować też twarz i owłosioną skórę głowy.
Objawy egzemy – pęcherzyki z płynem na dłoniach
Egzema dłoni manifestuje się poprzez pojawienie się czerwonych wykwitów skórnych, które z czasem przekształcają się w pęcherze. Po ich pęknięciu na skórze tworzą się nadżerki, które następnie mogą pokryć się żółtawymi strupami, będącymi wynikiem wysychania wydzieliny.
W dalszym etapie rozwoju choroby, skóra może ulec obrzękowi, pojawiają się świąd oraz liszaje, a także dochodzi do zmiany koloru oraz utraty jej elastyczności. Zranienia, które zostaną podrapane, mogą zagoić się, przyjmując wygląd i strukturę zdrowej skóry. Pacjenci z egzemą dłoni często zmagają się ze zgrubieniami obszarów dotkniętych chorobą.
Diagnozowanie egzemy dłoni wymaga zidentyfikowania przyczyny schorzenia, co może wymagać konsultacji z różnymi specjalistami, w tym dermatologiem i alergologiem. W procesie diagnozy wykorzystywane są badania krwi, testy alergiczne oraz biopsje skóry.
