Pęcherzyki na stopach - Przyczyny, Leczenie i Zapobieganie

Jakie są metody leczenia wyprysku potnicowego?

Wyprysk potnicowy to choroba trudno poddająca się leczeniu. Najczęściej leczenie rozpoczyna się od stosowania silnie działających miejscowo glikokortykosteroidów. Doustne leki przeciwhistaminowe pomagają zmniejszyć świąd. W często nawracającej chorobie opcję terapeutyczną stanowi fototerapia PUVA. W przypadku stwierdzenia grzybicy stóp lub innych czynników przyczynowych należy wdrożyć odpowiednie leczenie.

Wyprysk potnicowy to choroba, w której alergeny mogą być zarówno pochodzenia zewnętrznego, jak i wewnętrznego. Nikiel, kobalt i niektóre leki mogą powodować wystąpienie lub zaostrzenie zmian, więc unikanie ekspozycji na nie może zapobiec rozwojowi wyprysku potnicowego. Niemniej w większości przypadków trudno wykryć czynnik przyczynowy i profilaktyka nie jest możliwa. W przypadku odczynów na zakażenia grzybicze zmiany w obrębie dłoni cofają się po wyleczeniu grzybicy stóp.

Zobacz także

Wyprysk pieniążkowaty Wyprysk pieniążkowaty jest szczególną odmianą wyprysku kontaktowego. W części przypadków zmiany chorobowe związane są z nadwrażliwością komórkową na alergeny bakteryjne, zwłaszcza paciorkowcowe. Do czynników zaostrzających zmiany skórne należą nadmierne kąpiele i stosowanie wysuszających mydeł.

Objawy chorób skóry (wykwity skórne) Wykwity skórne to zmiany na skórze, które są objawami chorób skóry. W poszczególnych chorobach wykwity mają charakterystyczny wygląd – kolor, kształt, postać, lokalizację i na tej podstawie dermatolog zwykle jest w stanie ustalić rozpoznanie. Zmiany skórne się mogą zmieniać w czasie oraz ustępować z pozostawieniem blizny lub bez niej. Do wykwitów należą: plama, grudka, guzek, guz, pęcherzyk, pęcherz, krosta, bąbel, a także nadżerka, przeczos, pęknięcie i rozpadlina, łuska, strup, owrzodzenie oraz blizna.

Czy przebijać pęcherze? Czy zdarte pęcherze na stopach to powód do niepokoju?

Czy pęcherze na stopach można przebijać, czy lepiej poczekać aż same pękną – to pytanie zadaje sobie wiele osób. Zdania ta ten temat są podzielone. Z łatwością można znaleźć zwolenników cierpliwego oczekiwania na samoistne pęknięcie lub wchłonięcie się pęcherza z uwagi na korzystnie działania płynu surowiczego na regenerację skóry. Inni z kolei uważają, że to tylko wydłuży proces gojenia, jednakże zabieg przekłuwania należy przeprowadzić w sterylnych warunkach.

Stopa powinna być czysta, igła i dłonie dokładnie zdezynfekowane, a rana zabezpieczona opatrunkiem. Co zatem wybrać? Zdecydowanie lepiej jest nie przekłuwać pęcherza, jeśli jednak pokusa jest zbyt duża, należy bezwzględnie przestrzegać zasad higieny.

Wyprysk potnicowy – diagnostyka i leczenie

Różnicowanie odmian wyprysku stanowi trudność wynikającą z niejednorodnych, często sprzecznych definicji. Wyprysk potnicowy rozpoznaje się na podstawie obrazu klinicznego oraz wywiadu lekarskiego. Specjalista może również zaproponować przeprowadzenie testów alergicznych w celu ustalenia przyczyny choroby.

Leczenie wyprysku potnicowego polega na miejscowym stosowaniu maści zwalczających dermatozy. Na wyprysk potnicowy dostępne są w aptekach leki sprzedawane bez recepty, np. zawierające metyloprednizolon (aceponian metyloprednizolonu), syntetyczny glikokortykosteroid mający silne oraz długotrwałe działanie przeciwzapalne oraz immunosupresyjne. Dobre efekty daje ekstrakt z propolisu (np. w formie aerozolu, stosowany miejscowo na skórę), a także okłady z trzyprocentowego kwasu bornego (borowego).

Leczenie wyprysku potnicowego najlepiej przeprowadzać pod okiem dermatologa – choroba bardzo często współwystępuje z zakażeniem grzybiczym. Właściwa diagnoza jest kluczowa w celu rozpoczęcia skutecznej terapii. Dermatolog na wyprysk potnicowy może przepisać leki dostępne na receptę (jeśli bez recepty okażą się nieskuteczne) oraz leki przeciwalergiczne. W przypadku współwystępowania zakażenia grzybiczego specjalista zaproponuje ponadto środki przeciwgrzybicze. Może też zalecić stosowanie antybiotyków. Na czas leczenia należy unikać kontaktu z czynnikami mogącymi zaostrzyć objawy choroby.

Zobacz film: Jakie funkcje pełni skóra człowieka? Źródło: Bez skazy

Objawy – jak wyglądają i gdzie się pojawiają pęcherze

Wszystko zaczyna się dość niewinnie – od lekkiego zaczerwienienia i łuszczenia naskórka w newralgicznym miejscu na stopie. Przy chodzeniu czujemy dyskomfort. Potem pojawia się pieczenie, a każdy krok sprawia nam już ból. To ewidentny znak, że jest pęcherz (na pięcie lub u podstawy dużego palca – to najczęstsze, choć nie jedyne, lokalizacje bąbli na stopach). W kieszonce pomiędzy warstwami naskórka zebrał się płyn surowiczy. Przezroczysty świadczy o tym, że pęcherz jest „zdrowy”. Jeśli ma barwę żółtawą lub zielonkawą, rana jest zakażona.

Pęcherze na stopach mogą przybierać różne rozmiary. Są one tym bardziej bolesne, im skóra w danym miejscu jest twardsza i grubsza (pęcherz na pięcie boli zwykle bardziej, niż na przykład ten na małym palcu). Niezabezpieczone i – co ważne – niedrażnione oraz niezainfekowane znikają samoistnie po trzech, pięciu, maksymalnie siedmiu dniach. Jeśli gojenie trwa dłużej, należy rzecz skonsultować ze specjalistą. Niestety, raczej rzadko zdarza się sytuacja, w której możemy, leżąc w łóżku, spokojnie poczekać tydzień, aż bąble przyschną. Dlatego tak chętnie sięgamy po jeden ze sprawdzonych sposobów na pęcherze na stopach…

Spis treści:

Aby móc poradzić sobie z problemem pękającej skóry, powinniśmy zacząć od znalezienia źródła problemu. Bardzo często jest to wynik naszych codziennych zajęć i przyzwyczajeń. Czasami jednak zdarza się, że pękająca skóra dłoni ,,mówi’’ nam o poważniejszych problemach związanych z niedoborem witamin, zaburzeniami gospodarki hormonalnej czy dermatologicznym dolegliwościami skórnymi, takimi jak atopowe zapalenie skóry, łuszczyca, grzybica.

Skłonność do przesuszania się i pękania skóry na naszych dłoniach wynika przede wszystkim z jej budowy. Skóra dłoni jest bardzo delikatna, praktycznie nie posiada gruczołów łojowych oraz tkanki tłuszczowej, co dodatkowo wpływa na możliwość podrażnienia. Płaszcz lipidowy skóry odpowiedzialny za jej ochronę niezwykle szybko ulega zniszczeniu, dlatego tak ważna jest dodatkowa pielęgnacja przy pomocy kremów nawilżających, które pomagają wzmacniać i odbudowywać barierę ochronną skóry. W przypadku niesprzyjających warunków atmosferycznych, takich jak mróz, suche powietrze czy silny wiatr, powinniśmy pamiętać o ciepłych rękawiczkach, które będą chronić wrażliwą skórę dłoni przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi.

Na stan naszych dłoni mają również wpływ wszelkie substancje chemiczne, z którymi mamy kontakt. Częste mycie rąk, dezynfekcja silnymi środkami antybakteryjnymi, wykonywanie prac w laboratoriach, kuchni czy w czasie sprzątania - wszystko to narusza barierę ochronną skóry. Powinniśmy więc pamiętać o dodatkowych zabezpieczeniach w postaci rękawiczek ochronnych, które nie pozwolą na bezpośredni kontakt naszych dłoni z silnymi chemikaliami.

Reumatoidalne zapalenie stawów Reumatoidalne zapalenie stawów RZS , nieprawidłowo określane czasem jako reumatologiczne zapalenie stawów to najczęstsza zapalna choroba stawów, rozpoczynająca się najczęściej w młodym i średnim wieku.

Czytaj dalej...

Natomiast HSV2 manifestuje swoją obecność głównie w dolnych partiach ciała, w szczególności na skórze i śluzówce narządów płciowych w tej odmianie zakażenie przenoszone jest drogą kontaktów seksualnych.

Czytaj dalej...

Z kolei bardzo suche i swędzące krostki mogą być także objawem AZS - taka wysypka uogólniona w postaci wykwitów skórnych połączonych ze schodzącą, bardzo suchą skórą wymaga konsultacji z dermatologiem, który dobierze odpowiednie kosmetyki w celu ukojenia objawów.

Czytaj dalej...

Choroba bostońska nie należy do najbardziej znanych u nas chorób dziecięcych, a każda z jej nazw brzmi dość groźnie, więc kiedy rodzice słyszą W przedszkolu panuje epidemia choroby bostońskiej , dzieci dopadła bostońska gorączka czy szaleje wirus bostoński , zwykle są przestraszeni.

Czytaj dalej...