U nas zapłacisz kartą
Blizna po postrzale - Piękno, które tkwi w historii i przeżyciach
Czy rana postrzałowa jest niebezpieczna?
To, czy rana postrzałowa będzie zagrożeniem dla życia i zdrowia, zależy przede wszystkim od tego, jak głęboko trafi pocisk i jaki fragment ciała uszkodzi. Najbardziej niebezpieczne są strzały w okolice serca, głowy, klatki piersiowej – trafienie pociskiem w te miejsca może spowodować natychmiastowe zatrzymanie funkcji życiowych. Postrzał w klatkę piersiową często wiąże się z groźnymi konsekwencjami w postaci odmy płucnej, krwotoku do jamy opłucnej czy tamponady serca. Poważnym niebezpieczeństwem jest także rana postrzałowa na nodze lub szyi. Znajdują się tam duże naczynia krwionośne, więc rana może prowadzić do szybkiego wykrwawienia się.
Rana postrzałowa jest jednym z najtrudniej gojących się urazów. Wynika to z tego, że na skutek kontaktu z pociskiem skóra staje się poszarpana. Takie rany goją się znacznie trudniej niż np. rany cięte, o gładkich i równych brzegach. Czas zależy również od innych czynników – głębokości rany, jej umiejscowienia, ilość obrażeń wewnętrznych, a nawet indywidualnymi predyspozycjami pacjenta, np. krzepliwością krwi. Po ranie postrzałowej często pozostaje blizna.
Choć rana postrzałowa jest rzadkim przypadkiem, warto wiedzieć, jak ją opatrywać. Tylko w ten sposób skutecznie zatamujesz krwotok i zwiększysz szanse na przeżycie osoby poszkodowanej!
- Rana kłuta – jak opatrzyć? Rodzaje ran i skaleczeń. Dowiedz się, jak udzielić pierwszej pomocy i zatamować krwotok!
- Rana cięta – jeden z najczęściej występujących rodzajów ran. Sprawdź, jak udzielić pierwszej pomocy!
- Opatrywanie ran – jak wygląda pierwsza pomoc w nagłych przypadkach?
- Czy wysięk z rany zawsze jest groźny? Sprawdź, jak wpływa na proces gojenia!
- Dowiedz się, ile zwolnienia po amputacji palca możesz otrzymać?
- Jak używać apteczki pierwszej pomocy
- Czy laser może usunąć bliznę bez śladu?
- Oparzenie — rozpoznanie i postępowanie
Blizny patologiczne, czyli jak poznać, że z blizną jest coś nie tak?
Świeżo upieczona mama powinna zdawać sobie sprawę, że proces gojenia się rany po cesarskim cięciu nie zawsze przebiega prawidłowo. Zdarza się, że powstają blizny patologiczne, które nie tylko są nieestetyczne, ale mogą także powodować ból i dyskomfort utrudniający normalne funkcjonowanie. Jakie pierwsze objawy powinny więc zwrócić naszą uwagę i skłonić do kontaktu z lekarzem? W jaki sposób poznać, że blizna nie goi się prawidłowo? Pytamy o to Joannę Mróz, fizjoterapeutkę uroginekologiczną.
Odpowiednia pielęgnacja rany po cesarskim cięciu jest kluczowa dla prawidłowego procesu gojenia. Warto poświęcić jej trochę uwagi – możemy uniknąć dzięki temu wielu problemów. Podstawą jest przede wszystkim przestrzeganie prawidłowej higieny i właściwe pielęgnowanie rany, a później blizny.
Należy również pamiętać o systematycznym wietrzeniu rany, które przyspieszy prawidłowy proces gojenia się. Tuż po porodzie wybierajmy przewiewną bieliznę wykonaną z cienkiej bawełnianej siateczki, czyli tzw. majtki siateczkowe. Młoda mama nie może zapominać także o prawidłowej i wyprostowanej postawie ciała, o czym więcej przeczytasz i posłuchasz TUTAJ.
Jeszcze podczas pobytu w szpitalu powinnyśmy zwrócić uwagę, czy rana się nie rozchodzi i czy jest ciągła. Istotne jest także, aby nie rozdrapywać strupów i nie dotykać miejsca cięcia bez potrzeby. Unikniemy w ten sposób nieprzyjemnego i trudnego do leczenia zakażenia.
UWAGA! Blizna lubi aktywność, ale róbmy się z głową! Stawiajmy na umiarkowany ruch i przynajmniej przez trzy miesiące od porodu unikajmy kąpieli w basenach, morzu czy jeziorze.
Czy pocisk zawsze leci prosto?
Rany z broni palnej są nieprzewidywalnymi w swych skutkach ranami o punktowym wlocie, które powodują ogromne zniszczenie tkanek. Ciężkość rany determinują czynniki takie jak:
- umiejscowienie rany (inne implikacje będzie mieć postrzał kończyny górnej a inne głowy),
- rozmiar (masa) i prędkość pocisku.
Energia jaka przedostaje się do tkanek jest proporcjonalna do masy i kwadratu prędkości pocisku. Oznacza to, że podwajając prędkość pocisku, energia przez niego wyzwolona w tkance (a przez to rozmiar szkód) będzie czterokrotnie większa. Wiąże się to dalej z przestrzałem na wylot lub draśnięciem oraz niewielkim lub rozległym urazem.
Trajektoria lotu pocisku przez ciało człowieka wcale nie musi być linią prostą.