U nas zapłacisz kartą
Pęcherzyki z płynem na dłoniach - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Bąble na skórze z płynem surowiczym
Obejmuje skórę i błony śluzowe. Powodowana jest pojawieniem się w układzie krążenia oraz w przestrzeniach międzykomórkowych naskórka nieprawidłowych przeciwciał, skierowanych przeciwko białkom tzw. desmogleiny (Dsg 1 i Dsg3). Wyróżnia się kilka postaci pęcherzycy, z których najcięższą jest „zwykła”.
W jej przebiegu występują kolejno po sobie takie objawy, jak:
- nadżerka w obrębie błon śluzowych jamy ustnej, z czasem coraz bardziej bolesna,
- ekspansja nadżerki na błony śluzowe krtani, spojówek, narządów płciowych, odbytu,
- wystąpienie dużych i bolesnych bąbli na ciele, wypełnionych surowicą, z tendencją do samoistnego pękania,
- powstawanie sączących nadżerek na skórze, w miejscu rozerwanych pęcherzy,
- narastające pieczenie i świąd,
Tego typu zmiany skórne rozlewają się na coraz większej powierzchni, mogą obejmować też twarz i owłosioną skórę głowy.
Pęcherzyca
Pęcherzyca (Pemphigus) to choroba pęcherzowa skóry o podłożu autoimmunologicznym i przewlekłym przebiegu. Występuje w dwóch podstawowych odmianach: pęcherzyca zwykła i liściasta. Cechuje się występowaniem pęcherzy w obrębie naskórka (śródnaskórkowo) i błon śluzowych. Przyczyną powstawania zmian pęcherzowych jest występowanie w surowicy chorego autoprzeciwciał skierowanych przeciw własnym komórkom naskórka (keratynocytom) lub nabłonka. Są to tzw. przeciwciała pemphigus, które po związaniu się z powierzchnią keratynocytów powodują akantolizę, czyli utratę łączności pomiędzy poszczególnymi komórkami warstwy kolczystej naskórka i komórkami błony śluzowej. W wyniku tego powstają pęcherze.
Choroba może mieć podłoże genetyczne, choć nie jest to w pełni wyjaśnione. Znane są przypadki ujawniania się choroby pod wpływem niektórych leków, takich jak penicylamina, leki przeciwnadciśnieniowe z grupy ACE-inhibitorów (np. kaptopryl), niektóre niesteroidowe leki przeciwzapalne (fenylbutazon), i inne lub pod wpływem światła słonecznego lub oparzenia skóry.
Przypadki te dotyczyły chorych, u których występowała wcześniej skłonność do innych chorób autoimmunologicznych, takich jak m.in. myasthenia gravis, reumatoidalne zapalenie stawów czy autoimmunologiczne zapalenie wątroby. Bywały również przypadki występowania pęcherzycy ograniczonej do błon śluzowych jamy ustnej, które pojawiły się pod wpływem zażywania pokarmów zawierających związki tiolowe i disulfidowe z roślin należących do rodzaju Allium, np. porów, czosnku i cebuli. Wykazano, że u takich chorych odstawienie tych pokarmów powodowało spadek miana przeciwciał pemphigus i ustąpienie objawów.
Uważa się, że poza czynnikiem wyzwalającym chorobę (leki, światło słoneczne) musi istnieć również podatność osobnicza związana z genetyką.
Egzema na dłoniach – początki, objawy, leczenie
- Egzema dłoni to nieinfekcyjna choroba skóry o zróżnicowanej etiologii, która może mieć podłoże alergiczne lub niealergiczne.
- Na dłoniach egzema powstaje w wyniku stanu zapalnego w warstwie brodawkowatej skóry właściwej i naskórka.
- Choroba rozwija się etapami – najpierw pojawiają się czerwone krostki, następnie pękające pęcherzyki, a potem nadżerki.
- W miejscach dotkniętych chorobą tworzą się zaschnięte, żółtawe strupy będące pozostałością po ropnej wydzielinie.
- Egzemie rąk towarzyszą obrzęki, swędzenie i zaczerwienienie skóry.
- Leczenie egzemy dłoni skupia się głównie na łagodzeniu objawów skórnych (za pomocą glikokortykosteroidów i leków przeciwhistaminowych) i właściwym nawilżaniu skóry.
- Egzema ma charakter przewlekły – z okresami nawrotów i remisji.
Egzema na dłoniach jest szczególnie wstydliwą formą egzemy. To choroba przewlekła i nie istnieje jeden uniwersalny sposób jej odpowiedniego leczenia dla wszystkich pacjentów. Konieczne jest w jej przypadku łagodzenie objawów i stosowanie różnych metod terapeutycznych. Omawiamy objawy egzemy dłoni, jej przyczyny i sposoby leczenia.
Swędzenie dłoni bez wysypki
Ze swędzeniem dłoni nie zawsze współwystępuje wysypka. Mogą natomiast pojawić się plamy, czerwone lub przeciwnie – odbarwione, przesuszone, łuszczące się. Takie zmiany najczęściej towarzyszą chorobom o podłożu infekcyjnym, takim jak grzybica czy świerzb. Dla infekcji grzybiczej dość typowe są zmiany zlokalizowane między palcami. Skóra w tym miejscu złuszcza się, pęka, mogą powstawać drobne ranki. Lokalizacja zmian między palcami jest też charakterystyczna dla zakażenia pasożytniczego. Świerzbowce drążą korytarze w warstwie rogowej naskórka, najczęściej na palcach i między nimi.
Zobacz także
Bardzo uciążliwym świądem i łuszczeniem skóry charakteryzuje się również łuszczyca, która często występuje właśnie na dłoniach. Jest to przewlekła choroba dermatologiczna, w której okresy nasilenia przeplatają się z okresami remisji, a jej początek bywa gwałtowny i niespodziewany.
Swędzenie dłoni, któremu nie towarzyszy pęcherzykowata wysypka, może być też po prostu skutkiem przesuszenia skóry. Jest to zjawisko powszechne zimą, kiedy skóra dłoni narażona jest na działanie zimna, mrozu, wiatru oraz suchego powietrza w ogrzewanych pomieszczeniach.
Świądem może objawiać się podrażnienie będące wynikiem kontaktu z określonym detergentem, np. podczas sprzątania. Wysuszenie dłoni stało się prawdziwym utrapieniem zwłaszcza obecnie, podczas epidemii COVID. Nakładane na skórę środki do dezynfekcji na bazie alkoholu mocno ją wysuszają i naruszają ochronną powłoczkę hydrolipidową.
Nierzadko nie udaje się ustalić konkretnej przyczyny swędzenia dłoni. Może się okazać, że występuje ono na tle nerwowym.
