U nas zapłacisz kartą
Objawy alergii na pokrzywę - Jak rozpoznać i leczyć reakcje alergiczne
Pokrzywka alergiczna - co ją wywołuje?
Pokrzywkę wywołuje kontakt z alergenami. Wśród nich możemy wyróżnić alergeny pokarmowe oraz leki. Najczęściej są to mleko, orzechy, skorupiaki, jaja, soja czy pszenica. Wśród leków wywołujących pokrzywkę alergiczną wyróżniamy m. in. penicylinę. Pokrzywka alergiczna nie występuje zbyt często, może także stanowić jeden z objawów wstrząsu anafilaktycznego, będącego stanem zagrożenia życia.
Jeśli czujesz, że jest Ci duszno, gorąco, serce zaczyna bić szybciej i puchną wargi, to może być objaw szoku anafilaktycznego i należy jak najszybciej wezwać pogotowie!
Co z pokrzywką niealergiczną?
Znacznie częściej spotyka sie pokrzywkę niealergiczną (pseudoalergiczną). Różni się od alergicznej tym, że nie angażuje układu odpornościowego (reakcja zależna od przeciwciał IgE). Przebieg choroby jest podobny, więc często określa się ją mianem alergicznej. Mogą ją wywołać:
- żywność - truskawki, pomidory, homary, bakłażany czy ser,
- dodatki do żywności - benzoesan sodu, glutaminian sodu, tartrazyna,
- leki - niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak aspiryna czy ibuprofen. Należy pamiętać, że dla osób uczulonych na aspirynę najbezpieczniejszym lekiem przeciwgorączkowym jest paracetamol.
Diagnostyka pokrzywki
Diagnostyka pokrzywki jest skomplikowana i czasochłonna, a i tak w przypadku pokrzywki przewlekłej jej przyczynę udaje się ustalić jedynie u około 20% chorych. Niektórzy badacze uważają, że rozpoznanie ostrej pokrzywki nie wymaga przeprowadzenia badań.
Wstępna diagnostyka pokrzywki przewlekłej obejmuje oznaczenie skierowanie pacjenta na badania krwi – oznaczenie OB lub CRP (badania te oceniają ogólnie obecność stanu zapalnego w organizmie), morfologii z rozmazem, prób wątrobowych, badania moczu, niekiedy oceny czynności tarczycy. Testy skórne lub kontaktowe z alergenami czy też badanie poziomu IgE we krwi wykonuje się u chorych z pokrzywką ostrą czy przewlekłą, którzy mieli w przeszłości pokrzywkę po kontakcie z jakimś alergenem.
Niekiedy lekarz na podstawie wywiadu i obecności innych objawów decyduje się na rzadsze badania: eozynofilię krwi oraz testy w kierunku tzw. chorób autoimmunologicznych, tarczycy, wirusowych zakażeń wątroby i innych schorzeń. U niektórych chorych wykonuje się tzw. test skórny z własną surowicą chorego. Wcześniej pobiera się od chorego jego własną krew, oddziela krwinki od reszty krwi, dzięki czemu pozostaje tzw. surowica – płyn, który nakłada się na nakłutą skórę przedramienia, podobnie jak przy testach skórnych z alergenami. Pojawienie się bąbla oznacza, że we krwi chorego obecne są przeciwciała – mają one znaczenie w powstawaniu pokrzywki. W ośrodkach specjalistycznych niekiedy wykonuje się próby prowokacyjne z pokarmem lub lekiem (a także z czynnikami powodującymi pokrzywki fizykalne).
Niekiedy konieczne jest wykonanie biopsji skóry – czyli wycięcie kilkumilimetrowego jej wycinka i zbadanie pod mikroskopem.
Alergia na pokrzywę, co warto wiedzieć?
Od 2003 do 2005 roku eksperci prowadzili badania w grupie 660 chorych z terenu Warszawy. Dotyczyły one nasilenia objawów alergicznego nieżytu nosa i spojówek oraz astmy oskrzelowej u osób z alergią na pyłki roślin. Jednym z badanych alergenów był pyłek pokrzywy. Okazało się, że w całej grupie aż około 27 proc. osób jest uczulonych na tę roślinę.
Co ciekawe, mimo bardzo wysokiej liczby potwierdzonych alergii, niewielu pacjentów uskarżało się na występowanie uciążliwych objawów uczulenia. Reakcje chorobowe wywołane przez ten alergen występowały jedynie u 3% osób z dodatnim testem skórnym[5].
Okazuje się również, że identyfikacja alergenu odpowiedzialnego za objawy kliniczne utrudnia zbliżony wygląd pyłku pokrzywy do parietarii, czyli rośliny z rodziny pokrzywowatych[6].
Osoby z alergią na pyłek rośliny zwykle reagują pieczeniem, swędzeniem i łzawieniem oczu, katarem, bólem głowy, ogólnym osłabieniem, rzadko astmą.[7]
Właściwości lecznicze a alergia na pokrzywę
Pokrzywa znana jest przede wszystkim ze swoich właściwości leczniczych. Zawiera, między innymi: magnez, fosfor, wapń, żelazo, jod, potas oraz witaminy A, K, B2, C. W jej składzie można znaleźć też kwasy (mrówkowy, glikolowy i glicerolowi) oraz inne substancje jak: histamina, fitosterole czy flawonoidy.
Co ciekawe, pierwsze wzmianki ojej leczniczych właściwościach pochodzą jeszcze z czasów starożytnych. Jej potencjał leczniczy opisywał już, m.in. Hipokrates[2].
Na podstawie wyników badań klinicznych potwierdzono pozytywne efekty stosowania tej rośliny. Wykorzystywana jest w celu obniżenia poziomu cholesterolu, mocznika, chlorku sodu, redukcji stanów zapalnych, łagodzenia bólu, zahamowania wypadania włosów, rozszerzenia naczyń krwionośnych, obniżenia ciśnienia krwi. Eksperci podkreślają, że pokrzywa pozytywnie wpływa również na proces leczenia ran. Jej liście wykorzystywane są także jako środki przeciwzapalne w chorobach reumatycznych oraz w stanach zapalnych dróg moczowych. Może mieć również zastosowanie w przypadku łagodzenia objawów alergicznych [3] ze względu na dużą zawartość związków czynnych o właściwościach przeciwzapalnych. Co ciekawe, przy okazji badań leczniczych właściwości pokrzywy okazało się, że część pacjentów przyjmujących preparaty z tej rośliny miało objawy alergiczne[4].
